Martinhectors
Dwergbijeneters
De dwergbijeneter is een fraai gekleurd vogeltje met groene bovenzijde en bruine onderzijde. Hij heeft een opvallend gele keel, rode ogen en een zwarte oogstreep. Hij wordt ca. 15 tot 17cm groot. Ze eten hoofdzakelijk insecten, vooral bijen en horzels en verlossen zich van de angels door het insect herhaaldelijk tegen een hard oppervlak te slaan. Dwergbijeneters leven in paren of kolonies nabij grote rivieren of bij open gebieden nabij bossen. Ze zitten meestal op een lage tak of draadomheining vanwaar ze jachtvluchten uitvoeren. Deze twee zaten rustig op een takje om zich heen te kijken.
Heidelandschap
's Morgens vroeg op pad in de Kalmthoutse Heide. De foto maakte ik eind oktober. Ik vond het prachtig met de nog laaghangende nevel en het zonnetje dat opkwam.
Calhan Paint Mines
Ongeveer in het midden van de staat Colorado ligt een klein natuurgebied met de naam Calhan Paint Mines. Je vindt hier veel hoodoos en andere rotssculpturen, met daar tussendoor kleine kloven en geulen. Het gebied is vooral heel speciaal vanwege de prachtige kleuren van het gesteente: donkergeel en lichtgeel, donkerbruin en lichtbruin, allerlei tinten roze en ook wit, spierwit zelfs. Het park ligt midden in de prairie, in een laag gelegen kom. Vijfenvijftig miljoen jaar geleden bevond zich hier een tropisch bosgebied, dat later werd bedekt door klei en door wit zandsteen. Dit zandsteen staat bekend als de Dawson Arkose Formation. Door wind- en watererosie heeft het gebied haar huidige vorm gekregen. Er zijn bewijzen gevonden waaruit blijkt dat het gebied al zo’n 9.000 jaar geleden werd ontdekt door Native Americans, waarschijnlijk hebben zij de kloven en geulen gebruikt om dieren op te sluiten, en de wat hoger gelegen rotsen om over de prairie uit te kunnen kijken. Van het kleurrijke gesteente hebben zij pijlpunten, potten en ceremoniële verf gemaakt. Sinds het begin van de 20ste eeuw werd het gesteente ook gebruikt om bakstenen te maken. De Calhan Paint Mines liggen vrij ver van de andere bekende bezienswaardigheden vandaan. Het kost dus best wel wat tijd om er naar toe te rijden. Wij zijn blij dat we dit kleine park toch bezocht hebben. De grillig gevormde rotspartijen waren natuurlijk niet echt nieuw voor ons, maar de schitterende kleuren maakten van deze ervaring toch echt iets heel speciaals.
El Arenal
Arenal National Park is een van de meest bezochte nationale parken van Costa Rica. Dit is niet zo vreemd, want in het nationale park vind je de Arenal vulkaan. Tot 2010 was deze vulkaan nog actief en als je in de buurt sliep kon je ’s nachts het lava zien bubbelen. De vulkaan is nu gelukkig rustig en het omliggende park is een ideale bestemming voor liefhebbers van natuur en avontuur. Wij waren hier in 2017 dus (helaas) geen roodgloeiende lava meer te zien en de activiteit van de Arenal vulkaan was beperkt tot het blazen van stoomwolken en flinke rommelgeluiden. Maar ook als je geen lava ziet is de vulkaan prachtig met haar mooie kegelachtige vorm.
Samen op pad
Als je op safari gaat moet het geluk wat aan je kant staan. De eerste dag dat we in het Serengeti NP waren was het al namiddag toen we op pad gingen. Op zeker ogenblik kunnen we een luipaard in een boom spotten. Maar we moeten verder. 's Anderendaags gingen we terug op pad. Wat hadden we geluk, want het luipaard zat nog steeds in de buurt. En wat bleek, het waren er zelfs twee! Moeder en dochter luipaard die samen op pad gingen. Het was een bijzondere ontmoeting die ik heb neergeschreven in een blog.
Prachtig rood gebied
Fisher Towers is de naam van een groep van drie hoge, zandstenen monolieten direct ten noorden van de plaats Moab, in de staat Utah. De groep is als geheel vernoemd naar een mijnwerker - Fisher - die hier omstreeks het jaar 1880 heeft gewoond. Je kan hier ook een prachtige wandeling maken met een prachtig uitzicht op het rode gesteente. Als je in de buurt van Moab bent, is dit zeker aan te raden! Rij via Highway 191 naar het noordelijke uiteinde van de plaats Moab. Ga net voor de Colorado River rechtsaf, via State Route 128. Volg deze weg – die steeds langs de rivier loopt – over een afstand van ongeveer 21 mijl. Bij mijlpaal 21 ga je rechtsaf via de onverharde Fisher Towers Road. Deze weg is vrijwel altijd zeer goed berijdbaar, ook voor gewone personenauto’s. Na 2,2 mijl eindigt de weg bij een ruime parkeerplaats.
Niet één, maar...twee
In Costa Rica komt de luiaard veel voor, maar is niet altijd gemakkelijk te spotten omdat hij hoog in de boomtoppen leeft. Tijdens onze wandeling door het Reserva Santa Elena hadden we een drietenige luiaard gevonden. Op het eerste zicht rustig slapend, maar dan kwam er plots beweging in en tot onze verbazing zagen we een klein kopje en pootjes tevoorschijn komen. Na een draagtijd van 170 dagen wordt één enkel jong geboren, dat zich aan de buik van de moeder vastklampt. De zoogtijd duurt vier weken. Toch blijft het jong minstens vijf maanden op de buik van de moeder.
De lente is in het...
Parque Nacional de Doñana is het grootste wildreservaat van Spanje. Het autovrije park ligt in de delta van de Guadalquivir en is één van de belangrijkste moerasgebieden ter wereld. Dit gebied is van groot belang voor verschillende soorten vogels, maar ook otters, de Spaanse lynx en wilde zwijnen hebben hier hun habitat. Hier zagen we deze zwaluwen rondvliegen en jagen op insecten. De roodstuitzwaluw komt voor in Zuid-Europa, Noord-Afrika en in Azië. Hij vertoont veel kenmerken met de boerenzwaluw.
Colosseum
Het Flavisch Amfitheater, beter bekend als het Colosseum, gebouwd in de 1ste na Chr., was het grootste amfitheater in het Romeinse Rijk. Hoewel het Colosseum niet meer de oorspronkelijke afmetingen heeft, is het nog steeds een imposant geheel en trekt het dagelijks duizenden toeristen. Op 7 juli 2007 werd het Colosseum tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen gekozen. Het is indrukwekkend langs de buitenkant, maar het is zeker ook bijzonder om het binnenin te bekijken.
Vrolijk snoetje
De Himba's zijn een stam die in het noorden van Namibië leven. Hun leven draait om vee en speelt zich af in hun eigen kraal. De kleding en tradities zijn voor een groot deel nog in tact. Ze zijn te herkennen aan de rode klei op het lichaam waarmee ze hun huid beschermen, een taak waar ze dagelijks enkele uren mee zoet zijn. Ook hun haren, die strak gevlochten worden, zijn met klei ingesmeerd. De jonge meisjes kan je herkennen aan de vlechten op het voorhoofd. Dit meisje vond het leuk om op de foto te gaan, wat van de volwassenen niet altijd kan gezegd worden.
Verenigde Staten • Death Valley
Verenigde Staten • Death Valley
Zabriskie Point
Net ten zuiden van het Furnace Creek Visitor Center splitst de weg zich in tweeën. Linksaf ga je via de CA-190 naar het plaatsje Death Valley Junction, rechtsaf ga je via de Badwater Road naar het plaatsje Shoshone. Dan volg je de CA-190 in zuid-oostelijke richting. Na ruim 4 mijl kom je bij een parkeerplaats. Hier ga je te voet omhoog, via een steil, verhard pad van ongeveer 200 meter. Daar ligt het uitkijkpunt Zabriskie Point. Je hebt hier een adembenemend mooi uitzicht op een bijna onaards woestijnlandschap, badlands genaamd. Verrassend genoeg is dit landschap vooral gevormd door water! Het regent niet vaak in Death Valley, maar de weinige buien die er zijn, zijn vaak bijzonder heftig. Het water kan niet wegzakken in de bodem, en daardoor moet er in korte tijd heel veel water worden afgevoerd, waardoor diepe geulen ontstaan in het zachte gesteente. De badlands zijn dus het resultaat van extreme watererosie. De meeste toeristen beperken zich tot het uitkijkpunt, het is echter ook mogelijk de omliggende heuvels te beklimmen voor een nog beter uitzicht.
Icarusblauwtje
Spijtig genoeg kunnen we niet zo ver op pad dezer dagen. In onze tuin zag ik al een boomblauwtje rondfladderen. Het enige blauwtje dat er nu is. Op het Icarusblauwtje, zoals op de foto, is het nog even wachten tot in mei.
Wilson Arch
We rijden richting Arches NP en we krijgen reeds een voorsmaakje! Als je van Monticello richting Moab rijdt via de US-191, kom je Wilson Arch gewoon langs de kant van de weg tegen. Je kan er stoppen om foto's te maken en vanaf de parkeerplaats kan je naar boven lopen tot onder de boog.
Roodborsttapuit
Het Laguna de Medina Natural Park is een beschermd gebied van 375 ha. Het meer zelf beslaat zo'n 121 ha. Het park ligt op ongeveer 15 km van Jerez de la Frontera. Langs de zuidkant van het meer is een wandelpad aangelegd. Toen wij er vorig jaar in mei waren, hadden we het gebied voor ons alleen. Hier kan je verschillende soorten watervogels en zangvogels aantreffen. Leuk dus voor natuurfotografen!
Bryce Canyon
Bryce Canyon is niet echt een ravijn, maar een serie van vreemdsoortige, natuurlijk gevormde amphitheaters. De wanden daarvan bestaan uit zestig verschillende lagen zand-, kalk- en leisteen. In de amphitheaters staan talloze zeer grillig gevormde rotsformaties in allerlei kleurschakeringen, variërend van wit, pastelroze, vurig oranje en rood tot knalrood. Deze rotspartijen (hoodoos genaamd) zijn door erosie ontstaan. Alle uitkijkpunten liggen aan dezelfde kant van de weg. Het is daarom het handigst als je eerst helemaal doorrijdt tot het einde van het park, en pas op de terugweg stopt bij de uitkijkpunten. Je kunt dan steeds aan de rechterkant van de weg parkeren. Het park dankt zijn naam aan de Mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce Canyon woonde. In 1924 werd het gebied uitgeroepen tot nationaal park. In vroeger tijden was de Bryce Canyon een nachtmerrie voor veedrijvers; het was ondoenlijk in dit gebied een overzicht over de kudde te behouden.
Onderweg...
Gelegen in het Nationaal Park van de Pyreneeën, op een hoogte van ongeveer 2100 meter, is het gletsjerketeldal van Troumouse omcirkeld door hoge bergwanden, goed voor een doormeter van vier kilometer! Deze bijzondere plek is bereikbaar per auto vanuit het gehucht Héas, in de gemeente Gèdre, via een tolweg. Eenmaal aangekomen op de eindparking, brengt een prachtige wandeling je tot aan het eindpunt.
Ngorongoro krater
De Ngorongoro krater vond ik persoonlijk het mooiste van onze safari. Tijdens de rit naar de krater kom je door mooie tropische oerwouden. Daarna kun je afdalen naar de bekende Ngorongoro krater bodem. Eenmaal in de krater heb je een onbeschrijfelijk mooi uitzicht. Je weet niet waar je moet kijken. Je wordt letterlijk omringd met de mooiste dieren en natuur. Hier heb je de hoogste concentratie van wilde dieren van Afrika. De leeuwen zijn gemiddeld groter dan in de rest van Afrika. Dit komt doordat dit gebied rijk is aan voedsel en de dieren hier – in tegenstelling tot de andere plekken in Afrika – gemakkelijk aan hun voedsel kunnen komen. Daarom is de Ngorongoro krater benoemd als een van de “7 beroemde Afrikaanse wonderen”. De krater was van origine een grote vulkaan welke 2 miljoen jaar geleden is uitgebarsten.
Hier begon het...alle
Wie kent er tegenwoordig Wuhan niet? De stad waar het allemaal begon! In 2007 hebben we Wuhan bezocht en vanaf de Gele Kraanvogel Toren heb je een mooi uitzicht over de stad. De 51 meter hoge Gele Kraanvogel Toren is een van de beeldbepalende gebouwen van Wuhan. Hij staat op de Sheshan (Slangenheuvel) in Hanyang, aan de Yangtze-rivier. Hij werd voor het eerst gebouwd in 220, maar is sindsdien vele malen verwoest en weer hersteld. De laatste traditionele herbouw was in 1884. In 1981 werd de toren ‘gemoderniseerd’: van buiten behield hij zijn aanzien, maar binnen zijn moderne materialen gebruikt en is er een lift geplaatst. De pagode is heel beroemd in China.
Zion NP
Zion NP is een bijzonder mooi park waar je mooie wandelingen kan maken. Het meest bezochte gedeelte van Zion National Park is Zion Canyon. Dat is een ravijn, 24 kilometer lang en 800 meter diep, met hoog oprijzende wanden en hellingen. Het ravijn is uitgeslepen door de Virgin River, en dankzij die rivier heeft Zion Canyon nu rijk gevarieerde flora en fauna. De Zion Canyon Scenic Drive is 6,6 mijl lang (enkel) en ligt in het zuidoosten. Hij volgt een vertakking van de Virgin River. De weg kronkelt zich in noordelijke richting door het ravijn. Dit is de drukst bezochte route van Zion. Tijdens het hoogseizoen is het alleen toegankelijk via de gratis shuttlebussen. Je kan je auto dan parkeren bij het Visitor Center (kort voorbij de zuidelijke ingang), of in het plaatsje Springdale. De capaciteit van de parkeerplaats van het Visitor Center is op drukke dagen niet voldoende, meestal zijn alle plaatsen ongeveer halverwege de ochtend bezet. Als je in Springdale overnacht, kan je dan ook het beste de auto bij het hotel laten staan.
Verenigde Staten • Yellowstone NP
Verenigde Staten • Yellowstone NP
Morning Glory Pool
De Upper Geyser Basin beslaat een gebied van 5 km² en bevat bijna een kwart van alle geisers in de wereld; een grotere concentratie is nergens anders te vinden. In dit gebied zijn de volgende voorzieningen aangebracht: een Visitor Center, een Ranger Station, twee tankstations, een medische kliniek, twee hotels met restaurant en een postkantoor. De voetpaden die hier nabij de thermische bezienswaardigheden zijn aangelegd, hebben een totale lengte van 11 kilometer. En net buiten de Upper Geyser Basin liggen nog diverse wandelpaden die naar in de buurt gelegen watervallen en meertjes gaan. De Upper Geyser Basin wordt verdeeld in een zuidelijk en een noordelijk gedeelte. De Morning Glory Pool ligt in het noordelijk gedeelte van de Upper Geyser Basin. Dit is lang een van de favoriete bezienswaardigheden van de toeristen geweest. Helaas heeft de bron veel te lijden gehad van vandalisme; bezoekers hebben letterlijk tonnen aan keien, munten, hout en ander afval in de bron gegooid. Hierdoor is de watercirculatie ernstig verstoord, waardoor de thermische activiteit verloren ging, en de temperatuur is gedaald. En zo slagen we er altijd in om onze natuur te verstoren!
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Snoepertje
In San Gerardo de Dota wemelt het van de kolibries en andere vogeltjes. In de tuin van onze lodge kon ik me uitleven met het fotograferen hiervan. Dit 10 cm kleine vogeltje heet niet voor niets honingkruiper. Met z'n zeer aparte snavel maakt hij gaatjes in de bodem van nectarrijke bloemen en snoept zo met z'n speciale tong de honing weg. Het is eigenlijk een geduchte concurrent van de kolibries.
Bron van de Urederra
Parque Natural Urbasa y Andía ligt ten westen van Pamplona. Het is een paradijs voor natuurliefhebbers en sportievelingen. In het park kan je ook heerlijk wandelen. Wij deden de trail naar de bron van de Urederra . De wandeling wordt duidelijk aangegeven en volgt de koers van de rivier in tegenovergestelde richting, waarbij je uiteindelijk bij de bron met waterval uitkomt. Onderweg zijn er ook ook verschillende kleine watervallen en diverse waterbronnen en wat het meest opvalt is de prachtige azuurblauwe kleur. De wandelroute begint bij de parkeerplaats bij de ingang van het dorpje Baquedano.
Petrified Forest NP
Petrified Forest National Park ligt in het noordoosten van de staat Arizona, ten oosten van de plaats Holbrook. Het park heeft een noordelijke en een zuidelijke ingang, tussen die beide ingangen ligt een 28 mijl lange parkweg. Aan deze weg vind je diverse uitkijkpunten en de beginpunten van een aantal trails. Eén van die trails is de Jasper Forest trail. Oorspronkelijk heette dit gebied ‘First Forest’, omdat het de eerste plek is waar – enkele honderden jaren geleden – versteend hout werd gevonden. Er bevindt zich hier een van de grootste verzamelingen van het versteende hout in het park. Loop vanaf de parkeerplaats eerst een stukje terug naar de weg, tot je een plek bereikt waar de helling naar beneden toe niet meer zo steil is. Vandaar kan je afdalen naar het gebied dat beneden het uitkijkpunt ligt. Volg daar de restanten van een oude weg, tot je weer terugbent op het beginpunt.
Lagune Knysna
Het stadje Knysna aan de Westkaap is één van de juwelen van de tuinroute. Het is gelegen aan de grote lagune en wordt omgeven door bossen. Scheepsbouw, meubelindustrie en oesterkwekerijen vormen hier de basis van de lokale economie. Je kan hier met een catamaran op de mooie lagune varen en daarna een mooie wandeling door de bossen maken.