Marjan
Majestueus
Eén van de ornithologische hoogtepunten van onze reis door Zuid-Afrika was mijn ontmoeting met een paartje Zwarte arenden in het Mapungubwe Nationaal Park. Ik had ze al eerder in het NP gezien, maar toen zaten ze te ver weg voor een goede foto. Echter ik kreeg ze nog een keer voor de lens en toen een heel stuk dichterbij. De Zwarte Arend (Aquila verreauxii) is een donkere zeer grote arend en behoord tot de familie Accipitridae. Hij heeft een zwart verenkleed met een witte stuit, achterrug en twee witten banden op de rug. Deze roofvogel heeft een spanwijdte van 225 tot 245 cm. Het verspreidingsgebied is vrijwel geheel Afrika en het Midden-Oosten, maar wel in kleine getale. Hij houdt van een rotsachtig landschap ver verwijderd van menselijke bewoning en staat daarom op menig verlanglijstje van vogelfotografen. Het voedsel bestaat voornamelijk uit zoogdieren maar vooral klipdassen lust hij graag, maar ook wel vogels en reptielen.
Ochtendgloren
Prachtig zoals de ochtendzon speelde met het landschap toen wij op de top van duin 45 waren aangekomen. Meestal fotografeer je dan richting de duinen maar ook de vallei aan de voet van dit woestijngebied ziet er erg mooi uit.
Lekker hapje
Meestal wordt de Vorkstaartscharrelaar gefotografeerd afrika, maar ook de Roodkruinscharrelaar heeft prachtige kleuren. De Roodkruinscharrelaar (Coracias naevia) vindt je vrijwel geheel afrika ten zuiden van de Sahara tot in Namibie en Transvaal. In vergelijking met andere scharrelaars zeggen de boeken dat zijn verenkleed wat saaier is maar ik vind ze nog steeds mooi gekleurd, met name als hij vliegt. Hij komt voor in droge doornenvelden en zoekt vanaf een top naar prooien zoals insecten, spinnen, scorpioenen en kleine hagedissen. Op deze foto gooit hij net een libel omhoog om hem daarna geheel door te slikken. Hij nestelt in natuurlijke holtes in bomen of gebruikt spechtengaten. Hij legt drie eieren en beide ouders verzorgen de jongen. Dat wil nog wel eens anders zijn in de vogelwereld.
Klein geaderd witje
Van het weekend kwam mijn nieuwe speelgoedje binnen, een Canon 300mm f4 L IS en een 1.4x-converter erbij. Deze lens heeft een minimale scherpstelafstand van 1,5 meter en daarom kun je er ook vlinders en libellen mee fotograferen. Vanmiddag eens even geoefend met de witjes op de kattestaarten in de polder. Het klein geaderd witje komt op heel het Noordelijk halfrond voor. Hij vlliegt van zeeniveau tot 2000 meter in berggebied. In Nederland en België is deze soort zeer algemeen. Het Klein geaderd witje stelt weinig eisen aan zijn omgeving en kan daarom overal worden aangetroffen. In vochtige omgevingen wordt zij het meest waargenomen. Ben toch zeker te spreken over de kwaliteit van de lens!
Botswana • Chobe National Park
Botswana • Chobe National Park
Hi!
Helemaal in het noorden van Botswana kwamen de kids weer vanuit het niets als je met de auto ergens stopte! Elke keer verbaas ik me daar weer over. Je ziet ze niet, maar toch staan ze binnen een minuut bij je auto. Na een ballon gingen ze er weer vandoor, maar deze knaap, die ik al eerder plaatste, zwaaide nog even naar ons. Eens een bewerking geprobeerd;-))
Botswana • Chobe National Park
Botswana • Chobe National Park
My little elephant
Vanuit de boot kun je op de rivier Chobe prachtig fotograferen. En als je een kleine boot huurt dan heb je een mooi laag standpunt en kun je door de geringe diepgang van de boot extra dichtbij het wildlife komen. Niet je arm buitenboord steken want er liggen aardige krokodilletjes op de loer! Deze kleine tienponder stond bij een modderpoeltje, maar durfde er niet helemaal in te gaan rollen.
Toekomstige king?
Hoge verwachtingen hadden we van Kruger NP. Zeker toen we na een uurtje in het park al de eerste leeuw zagen. Daarna op twee verstopte leeuwen na, geen katachtigen meer gezien. Volgende keer beter denken we dan maar!
Anticonceptie
Op zoek naar helende kruiden en wortels. Dat doen de San wanneer ze het veld intrekken. Deze oude dame was vroeger ernstig ziek vertelde ze. Ze zou al snel niet meer kunnen lopen werd er gezegd. Maar een oude San vertelde haar dat er in de natuur een krachtig medicijn was en dat ze die moest gaan zoeken. Dat deed ze en ze vond het na enkele dagen zoeken. En wat blijkt, ze loopt nog steeds als een kievit met de toeristen mee als ze gaan wandelen met de San. Zo vertelde onze San-gids het verhaal toen wij met deze mensen gingen lopen vanuit Ghanzi Trail Blazers. Hier heeft ze net iets gevonden waar ze naar zocht. Deze wortel bleek een anticonceptiemiddel te bevatten!
San-boy
Bij Ghanzi Trail Blazers in Botswana hebben ook wij de SAN mogen ontmoeten. Dit jongetjekwamen we tegen toen we door de scrubs naar een nabij gelegen dam reden. Hij was één van de vier mannetjes die ons stonden te bekijken. Na het krijgen van een appel brak de ban een beetje en durfde ze iets meer los te komen.
Nomads
Toen wij door het Middenatlas-gebergte naar het plaatsje Midelt reden kwamen wij onderweg deze nomadenfamilie tegen die hun biezen hadden opgepakt om naar hun volgende bestemming te trekken. Ze volgen hierbij de rivier. Toen ze ons zagen begonnen ze uitbundig te zwaaien naar ons en eentje maakte zelfs handstandjes.
Eindelijk water
In Mapungubwe NP kwamen deze hummeltjes plotseling vanuit het niets naar de waterpoel gehuppeld. Ook de moeder kwam er even later aan. Blijkbaar hadden ze wel zin in wat water en een modderbadje.
Botswana • Chobe National Park
Botswana • Chobe National Park
Hitsig!
In Chobe NP hadden sommige impalamannetjes een beetje last van hun hormonen. Dit mannetje joeg achter elk ander mannetje aan om zijn vrouwtjes te beschermen. Op dit moment kwam weer een mannetje te dichtbij en gelijk werd de aanval ingezet. Het andere mannetje stond echter vlakbij de auto waardoor het nu lijkt alsof hij op ons afkwam;-))
Geparelde Dwergooruil
De Geparelde Dwerguil (Glaucidium perlatum) is een uil die broedt in afrika ten zuiden van de Sahara. Deze uil is één van de meest geziene uilen in afrika met name op savannes en open bosterreinen. Hij is niet zo klein als de Afrikaanse Dwergooruil die ik eerder uploadde, maar toch is hij nog amar zo’n 19cm groot en heeft hij een voor deze uilen kenmerkende lange staart. De engelse naam Pearl-spotted Owlet heeft hij te danken aan twee kenmerkende oogvlekken op zijn achterhoofd. Mannetjes en vrouwtjes zijn identiek aan elkaar, maar jongen zijn valer en hebben een kortere staart. Het is een uil die overdag jaagt op kleine prooidieren. Deze foto maakte ik toen we via Tuli Block National Park reden richting Zuid-Afrika.
Hadada-ibis
De Hadada-ibis (Bostrychia hagedash) is een grote, donkere en glanzende ibis van zo’n 76cm groot. Hij heeft de karakteristieke ibis-snavel met de krul naar beneden. Op de snavel heeft hij een kenmerkende rode streep. Je vindt ze in open graslanden, savannes en regenwouden van Soedan, Ethiopië, Senegal, Oeganda, Tanzania, Gabon, Zaïre, Kameroen, Gambia, Kenia, Somalië en Zuid-Afrika, maar je vindt ze ook in stadsparken en grote tuinen. Zijn voedsel bestaat hoofdzakelijk uit wormen, maar hij eet ook grote insecten en hagedissen. Het geluid dat ze maken is oorverdovend en klinkt als haa-haa-haa-de-dah waaraan hij zijn naam heeft te danken. Gemaakt in de vroege morgen vanaf ons kampeerterrein in Pilanesberg National park.
Olifantje in het bos
laat je mama toch niet los. Anders raak je de weg nog kwijt en dan krijg je heel veel spijt. Olifantje in het bos, laat je mama toch niet los. Een liedje dat mijn neefje steeds zong toen hij 2 a 3 jaar oud was. Wel toepasselijk plaatje bij dit liedje vond ik. Gemaakt in Moremi waar deze olifanten opeens tussen deze dode bomen opdoemden. Was een mooi gezicht.
San-jongen
Bij Ghanzi Trail Blazers (tip hier op de site) hebben ook wij de SAN mogen ontmoeten. Dit jongetje, samen met broertjes/vriendjes, kwamen we tegen toen we door de scrubs naar een nabij gelegen dam reden. Prachtig en indrukwekkend volk (genetisch de oudste bewoners van afrika) om te ontmoeten!!! Dit kereltje had een jas aan terwijl het dertig graden was.
Lepelaar
Vorige week een dagje naar de Oostvaardersplassen geweest. Mijn eerste dagje uit na de geboorte van Noah. Het was rustig in de OVP maar ik kwam nog wel een paar Lepelaars tegen. De Lepelaar (Platalea leucorodia) is een witte vogel ongeveer ter grootte van een reiger of ooievaar. Hij is directherkenbaar aan de aan het uiteinde spatelvormig verbrede snavel. Bijna waren ze uit Nederland verdwenen maar hun aantal neemt door beschermingsmaatregelen nu weer wat toe. Er zijn de laatste jaren ongeveer duizend broedparen per seizoen, vooral op de waddeneilanden (hier leven geen vossen), het Zwanenwater en langs de randmeren van het IJsselmeer zoals in het Naardermeer, Lepelaarsplassen, de Waverhoek, de Oostvaardersplassen, de Tienhovense plas en de Poolland' lepelaarspoelen ten noord-oosten van Schagen in beheer bij Staatsbosbeheer. Nederland is het noordelijkste land in Europa waar lepelaars tot broeden komen. Ze broeden vooral in moerassen, rietkragen en andere slecht bereikbare plaatsen en dat doen ze vooral op de grond. Hun voedsel bestaat uit kleine visjes, waaronder stekelbaarzen. Ze overwinteren meestal in Afrika.
Achteruit
Deze 'kleine' rakker en zijn moeder hebben ons een paar kilometer teruggedreven alvorens ze weer van de weg gingen. Best indrukwekkend zo'n olifant die met wapperende oren even komt spelen. Ook al was hij niet zo groot, toch de auto maar in de achteruit gezet;-))
Hierapolis
Hierapolis en Pamukkale zijn twee archeologische vindplaatsen die ten noorden van Denizli in Turkije liggen. Het water heeft vanuit de bron een temperatuur van 35°C en bij het afkoelen zetten zich kalkachtige bestanddelen af, waardoor er witte terrassen worden gevormd. Voor de jaartelling werden de warmwaterbron en terrassen als iets heilzaams gezien, waardoor de stad Hieropolis werd gesticht. In latere eeuwen werd Hierapolis getroffen door aardbevingen en plunderaars. In de Romeinse tijd was deze stad ook bekend als het Laodicea. (bron:www.wikipedia.nl).
Gemeentehuis
Het stadhuis van Brugge, hoofdstad van de Belgische provincie West-Vlaanderen, is één van de oudste stadhuizen in de Nederlanden. Het is gelegen op de Burg. Na een brand in het Brugse belfort in 1280 werd het oude ghyselhuus op de Burg, de toen niet meer gebruikte grafelijke gevangenis, de nieuwe vergaderplaats van de stadsschepenen. In 1376 werd het ghyselhuus in opdracht van graaf Lodewijk van Male gesloopt om plaats te maken voor een echt scepenhuus, dat onder leiding van meester-metselaar Jan Roegiers werd opgetrokken en pas in 1421 volledig was voltooid. Het Brugse stadhuis is het eerste monumentale laatgotische raadhuis van Vlaanderen en Brabant, een getuige van de economische en politieke bloei van de stad tijdens de 14e eeuw (bron: www.wikipedia.nl)
Botswana • Chobe National Park
Botswana • Chobe National Park
Ralreiger
De Rralreiger (Ardeola ralloides) is, zoals de naam al zegt, een vogel uit de familie van de reigers. Zijn habitat wordt gevormd door bij voorkeur rustig zoetwater, omgrensd door dicht watervegetatie en bossages, in laaglandvalleien, lagunes, moerassen, riviermondingen. Hij broedt plaatselijk in kleine tot vrij grote kolonies. Het voedsel bestaat uit voornamelijk insecten en larven, amfibieën en vis. Meestal fourageert deze reiger in de schemering. We spotten deze Ralreiger langs de Chobe-rivier tijdens een prachtige avond-bootdrive!
Stekelig
Kan het toch niet laten om nog een plaatje te laten zien van deze heerlijke vogelsoort. Deze soort, de Witkapbijeneter, zijn we veelvuldig tegengekomen tijdens de reis en hij/zij liet zich veelal zeer goed op de gevoelige plaat zetten. Zelden meegemaakt dat je een vogel zo dichtbij kon benaderen. Deze felgekleurde en sierlijke bewoner van de Afrikaanse savannen heeft één van de ingewikkeldste en zeldzaamste op familie gebaseerde sociale systemen van de vogelwereld. Ze leven in clans waarin leden samenwerken om de jongen groot te brengen. Zoals de naam al suggereert is de bijeneter een gespecialiseerde roofvogel van bijen en andere gevleugelde insecten. Deze foto maakte ik in het Krugerpark. Je moet op zo'n tak trouwens niet net verkeerd landen.
Prehistorisch
vind ik schildpadden en krokodillen altijd. We kwamen deze schildpad tegen bij een meer vlak buiten Fes toen we richting het Atlasgebergte reden. Het was het weinige water in de buurt van Fes en waar water is, daar zijn altijd vogels en dieren te vinden. Dus we moesten er even langs rijden natuurlijk. Let ook op de MUG die op zijn keel zit!!!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
