Marjan
Purperreiger
Vorige week mocht ik een kleine kolonie van Purperreigers ontdekken waar maar weinig mensen van afweten aangezien er geen fotografen aanwezig waren (en dat wil ik zo houden ook:-)). Ook vond ik deze kolonie niet terug op www.waarneming.nl, een site waar veel waarnemingen worden doorgegeven. De Purperreiger (Ardea purpurea) is een reigersoort uit de reigerfamilie (Ardeidae) die broedt in een groot gebied dat reikt van Afrika tot Centraal- en Zuid-Europa en diep in Zuid- en Oost-Azië. De Europese populaties zijn trekvogels die overwinteren in Afrika. De Purperreiger is verder een zeldzame dwaalgast ten noorden van het broedgebied. Deze reiger broedt in kolonies in oud riet, in laag struweel en in moerasbos (met elzen en wilgen). Hij vist in helder water vanuit begroeide oevers en laat zich makkelijk verstoren en is daardoor erg schuw. Volgens SOVON (een organisatie waar ik nog even mocht werken na mijn studie) waren er in 2007 weer 523 broedparen in Nederland, na een dieptepunt van 250 paren in de jaren 90.
Voor Jelle
Zoals je kunt zien verschilt met name de rug van de twee vogelsoorten. De rug van het Paapje is gestreept/gevlekt en die van de Tapuit is egaal gekleurd.
Wildebeest
In Pilanesberg NP kwamen we aardig wat Wildebeesten tegen. We zouden ze, bleek later, niet heel veel tegen komen.
Het begin is er....
De maskerwever (Ploceus velatus) is een zangvogel en komt met name voor in zuidelijk Afrika. De vogel behoort tot de weverfamilie (Ploceidae). Hij is ongeveer 15 cm lang en in de broedtijd is het lijfje van het mannetje geel, de vleugels olijfbruin en het gezicht zwart met een rood oog. Het vrouwtje is lichtgeel tot lichtbruin. Zebroeden in kleine groepjes, het mannetje bouwt nesten voor verscheidene vrouwtjes . Het nest is een keurig geweven bolletje van grassprieten of stroken palmblad zoals je hier op de foto ziet. Het begin is er tenminste. Deze foto maakte ik op een tankstation op de allerlaatste reisdag in Zuid-Afrika. De volgende dag vlogen we terug naar ons kikkerlandje...
Spitser
Het eerste gewei dat door een hert, de jaarling, wordt opgezet bestaat meestal uit twee rechte stangen zonder vertakkingen. Daarom spreekt men vaak over een spitser in plaats van jaarling. Foto afgelopen najaar op de Hoge Veluwe geschoten te midden van vele fotografen de bronst van de edelherten kwamen bekijken.
Kleurrijke dame
Dit oude dametje kwamen wij tegen toen wij een paar uur bij een Zoeloe-familie doorbrachten in Kwazoeloe-Natal. Bijzonder lief dametje die ons helemaal verwende met lekker eten.
Babybrenger
Vandaag met de kleine een dagje naar de Wieden geweest. Boterhammetje, flesje, koekje voor tussendoor en de camera mee en hupsakee lekker genieten van deze mooie dag.
I fly away
De Afrikaanse Lepelaar (Platalea alba) is een waadvogel van de ibis- en lepelaarfamilie Theskiornithidae. Deze soort komt wijdverspreid voor in Afrika, inclusief Madagaskar. Hij komt voor in moerassige wetlanden met open wateren en nestelt net als ooievaars en reigers in kolonies in bomen of rietbedden. Hij wordt gekenmerkt door zijn rode poten en gezicht met een grijze lepelvormige snavel die alle lepelaarsoorten hebben. Onvolwassen vogels hebben het rode gezicht niet en hebben een geelachtige snavel. Op het menu staan verschillende soorten vis, schaaldieren en amfibieën. De foto maakten we in het Mapungubwe National Park in het uiterste noorden van Mpumalanga.
In het zonnetje
Prachtig zoals deze leeuw in het ochtendlicht in het Hlane Royal National Park lag. In dit park heb ik mij voor het eerst maar eens laten begeleiden door een gids. Echter dit vond ik niet echt een succes, behalve dan dit hoogtepunt. Driekwart van het leeuwengebied bleek te zijn afgebrand door bosbranden en bovendien leek mij het gebied veel te klein voor de leeuwen en zag je amper prooidieren. Toen de gids ook nog zei dat er twee troepen leeuwen leefden en dat ze niet bijvoerden had ik helemaal mijn twijfels. In anderhalf uur hadden we namelijk meer dan de helft van het leeuwengebied met een slakkegangetje doorgereden.... Dus conclusie, doe geen game drive om leeuwen te zien in dit park, zonde van je geld (kleine 30 euro dacht ik...)
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Lekker genieten
van dat avondzonnetje dacht deze Jan. Het bleek alter het enige moment te zijn waarop de zon 's avonds de klif kwam beschijnen. We waren amper op het eiland toen ik deze foto maakte.
Zoeloebaby
Hoe klein ze ook waren, overal zag je de kinderen buiten lopen, of zoals deze kleine kruipen, in dit dorpje waar wij een Sangoma-healingceremonie bijwoonden.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Klifbewoner
Ook de Zilvermeeuw is naast de Alk, Zeekoet, Drieteenmeeuw, Jan-van-Gent en de Noorse Stormvogel één van de klifbewoners die je goed kunt fotograferen van de kliffen op Helgoland. Hier zweefde er eentje langs het klif. Geprobeerd om er eentje met een randje gras dat boven op het klif staat te fotograferen, met de zee als achtergrond. Eindresultaat 1 foto:-))
Buiten het NP
Het mooie van het noorden van Botswana vond ik het feit dat er om de nationale parken en overnachtingsplekken geen hekken aanwezig zijn. Zodoende kwamen wij op weg naar Moremi NP een roedel met Wilde Honden tegen. Prachtige dieren en zeer goede jagers zijn het!
Knobbelzwaan
Soms mag je erg dichtbij een vogel komen, zoals ook dit keer bij deze Knobbelzwaan. Nou, als dat geen bruin sterretje waard is.
Donkey-drivers
Ik zag net dat het ezeltjesdag was? Nou vooruit, doe ik ook een duitje in het zakje. Deze twee knapen zagen we aan de voet van het Midden-Atlasgebergte bij het plaatsje Midelt nog net boven de begroeiing uitsteken. Het tegenlicht zorgde voor een speciaal effect.
Blauwborst
De eerste Blauwborsten zijn weer gesignaleerd en ik heb de eerste ook al weten vast te leggen. De Blauwborst (Luscinia svecica) is een zangvogel die familie is van de nachtegaal. Hij meet van kop tot puntje van de staart ongeveer 14 centimeter. Het nest is goed verscholen in dichte vegetatie op of zelfs in de grond. Zijn voedsel bestaat hoofdzakelijk uit insecten, maar in de nazomer eet hij soms ook bessen. De Blauwborst is een stuk minder bekend dan de Roodborst die ook tot dezelfde onderfamilie behoort. De soort broedt in lastig toegankelijk moerasgebied en trekt 's winters in tegenstelling tot de Roodborst weg.
Littekens
Volgens mij had ik dit portretje nog niet geplaatst. Dit meisje met de kenmerkende zoeloe-littekens poseerde aan één stuk door. Verschillende poses kwamen voorbij waaronder deze met het vingertje in haar mond.
Zondag-visdag
Tijdens een wandeling met de kleine gaat natuurlijk de camera mee voor het geval dat. Ik zag deze reiger al een tijdje stil staan en meestal betekent dat dat ze wat in de smiezen hebben. Een tiental seconden nadat ik de camera had gepakt, pakte hij een visje.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Zusje van rode ster
Wat een verrassing, een rode ster bij (alweer) een zeehondfoto! Leuk hoor en iedereen ontzettend bedankt voor de felicitaties. Dit zusje van rode ster heb ik op hetzelfde strand gefotografeerd. Ze viel op doordat haar hele kop volledig onder het zand zat en je ziet aan de achterkant van haar kop dat het ook flink waaide toen we er waren.
Klipdassie
Deze Klipdas konden we bij het Kokerbomenbos vlakbij Keetmanshoop vastleggen. Ze zijn vaak in het begin erg schuw, maar als je even geduld hebt, zien ze in dat je geen kwade bedoelingen hebt en komen ze weer uit hun hol gekropen. Erg grappige beestjes om te zien.
Stukje plastic
Dit kleine proppie zat lekker op een stukje plastic te kauwen toen we haar en twee zusjes/vriendinnetjes zagen zitten in het Zoeloedorpje waar wij een healing-ceremonie bezochten. Door het dorpje lopen vonden we trouwens een stuk interessanter dan de ceremonie, want die was wel erg vaag en de mensen werden aardig opgelicht.
In het laatste...lich
EIndelijk weer een paar dagen mooi weer. Dus er maar weer eens opuit getrokken met de kleine. Deze Buizerd kwam ik in het laatste zonlicht tegen. Blijven heerlijke vogels die roofvogels, vooral als ze een beetje mee werken. Twee foto's en toen ging hij er vandoor.
Eén van de vele
prachtige uitzichten die je hebt langs de weg van Marrakech naar Ouerzazate (N9). Deze route wordt de weg over de Tizi-n-Tichka genoemd en is bijna 200 kilometer lang. Hij brengt je dwars door het Hoge Atlasgebergte en is eigenlijk een verplichte passage voor wie van Marrakech naar Ouerzazate wil. Rondom het dorpje Tadert, dat halverwege ligt en waar je ook even kunt eten als je over een ijzeren maag beschikt, kom je adembenemende landschappen tegen.