Marjan stolk
Pechdag!
In de smalle straatjes van Bhaktapur trof ik deze marktkoopman! Met zijn weegschaal aan zijn stuur is hij vast 's morgens op pad gegaan! Op weg naar een gunstig plekje om zijn fruit te verkopen. Maar hij had een echte pechdag! Kijk maar naar zijn lekke achterband... Extra zwaar duwen dus...aan zijn gezicht te zien was hij niet blij!
Het pottenbakkersplei
Wat mij van een bezoek aan Bhaktapur, Nepal heel erg is bijgebleven is het pottenbakkersplein. Ook al wordt deze plek uiteraard door iedereen die naar Bhaktapur reist bezocht, toch is er een kans om de dagelijkse gang van zaken gade te slaan zonder de aanwezigheid van toeristen. De meeste toeristen komen hier voor een dagje naartoe en gaan tegen het vallen van de avond weg. Als je echter in het plaatsje zelf blijft overnachten heb je de kans om het "pure" Bhaktapur te zien. Sta vroeg op en kijk hoe de plaatselijke bevolking aan het begin van hun dag de tempels gaat bezoeken. Uit de omliggende dorpjes komen de meest vreemdsoortige vervoermiddelen aanrijden, volgeladen met landbouwproducten en andere zaken die op geïmproviseerde marktjes langs de straatkant worden verkocht. Op het pottenbakkersplein worden de houtovens aangestoken en de rietmatten neergelegd waarop straks alle aardewerk zal worden uitgestald. Ik vond het heerlijk om 's morgens vroeg door het stadje te struinen en al deze indrukken op mij in te laten werken. Het gaf mij het gevoel een kijkje achter de schermen te kunnen nemen voordat de toeristenbussen zouden arriveren. Dus mijn tip is....blijf slapen in dit plaatsje en sta vroeg op! Geloof me je komt ogen en oren tekort!
De imposante Mount...
Het Denali National Park in Alaska heeft een high-light die, jammer genoeg, maar door weinig mensen wordt gezien nl. Mount Denali. Deze reus van 6194 meter hoog bevindt zich middenin het park en is slechts 30% van de tijd in het toeristenseizoen te zien omdat de top meestal in wolken is gehuld. Als je ervoor kiest om met de bus het National Park in te gaan dan zal je toch echt de langste bustour van negen uur moeten nemen en moeten duimen voor een behoorlijke portie geluk om enige kans te maken. Vaak kiezen teleurgestelde toeristen na een mislukte missie om het nog via een rondvlucht boven de top te proberen maar ook dat loopt dikwijls op niets uit. Mount Denali werd oorspronkelijk Mount McKinley genoemd en dankte zijn naam aan een goudzoeker die deze berg veelvuldig als magisch beschreef. Pas in 1980 kreeg de berg zijn Athabaskische naam Denali ( de grote) terug zoals hij werd genoemd door de oorspronkelijke bewoners. Ook zij schreven magische krachten aan deze berg toe. Mij leek het allemaal nogal overdreven...tenslotte... een berg is een berg nietwaar? Tot die ene avond in het National Park waar plotseling, terwijl de zon al begon te zakken, de berg zich in al zijn grootsheid aan ons toonde... Als de voorspellingen goed zijn verzamelen zich iedere avond mensen bij de uitkijkpunten waar je de berg zou kunnen zien. Ook wij waren daar die avond en werden aangestoken door het enthousiasme van de aanwezigen...... Camera's klikten om ons heen en na afloop toen de berg weer in de wolken verdween moest ook ik toegeven...het was magisch!
Iedereen pakt de fiet
Fietsen is in Azie misschien nog wel vanzelfsprekender dan hier. Als je maar een fiets hebt.... en dat de maat er niet zoveel toe doet laat de foto van deze jonge monnik zien met zijn te grote fiets. Ik spotte hem bij een tempel waar hij na de les zijn fiets opzocht. Getroffen door de mooie lichtinval en de rode tempelmuren op de achtergrond maakte ik dit portret waar ik nog altijd erg blij mee ben!
Alaska is een groot..
Als je door Alaska rijdt zijn er eigenlijk maar twee echt grote nationale parken die je kunt bezoeken. Het alom bekende Denali National Park en het zeker zo mooie Wrangell-St. Elias National Park. In beide parken mag je om meerdere redenen niet zo maar zelf naar binnen rijden. Ten eerste is hier de wildernis echt nog compleet en dat wil men in Alaska graag zo houden en ten tweede is het niet geheel ongevaarlijk om er alleen op uit te trekken , dit i.v.m. het overal aanwezige wildlife. Bovendien zijn de wegen ronduit slecht. De beste manier is dan ook om georganiseerd, per bus het park in te gaan. Daar is overigens niets mis mee en het is alleszins de moeite waard om dit te doen. Het prachtige , grote , lege landschap waar je in rijdt zal je snel het groepsgevoel doen vergeten! En als je er in de bus getuige van bent dat een toerist , die toch zo eigenwijs was om er alleen in te lopen, nog net door de buschauffeur van een "ontmoeting" met een grizzly wordt gered, kijk je daarna intens tevreden door je busraampje naar buiten. Dit is ons vorig jaar echt overkomen! Maar voor de echte fanatieke "bushaters" deze tip... Denk niet dat er buiten de nationale parken geen prachtige dingen te zien zijn... Eigenlijk is Alaska een groot nationaal park. Voorbeeld is bijgaande foto waar de damp die boven een rivier hangt uit het dal opstijgt. Een schitterend gezicht en "gewoon", onderweg met onze camper, gefotografeerd! Vergroot is deze foto het mooist!
Daar knap je van op..
Het kan ontzettend warm zijn bij de Parfumrivier (Hue) , Vietnam. Dus wat doe je dan als waterbuffel...? Nooit gedacht dat ik nog eens jaloers op een buffel zou zijn!
Gouden rivier!
De bewoners van dit leuke plaatsje noemen de rivier "De gouden rivier" Overdag begrijp je dat niet, maar bij zonsondergang des te beter! Hoi An is een leuk plaatsje om tijdens je rondreis te bezoeken. Wel toeristisch maar wij vonden het er erg gezellig Per ongeluk belandden we op een pleintje middenin een soort Vietnamese Bingo! Natuurlijk kochten we de (houten)loten. Dit tot grote hilariteit van de Vietnamezen omdat we er niets van begrepen.... Maar een ding kreeg ik op een bepaald moment wel door...de hoofdprijs was een levende kip! We hebben onze loten snel aan een jongetje geschonken!!
En nu?
Dat Aziaten meesters zijn in het spullen vervoeren per fiets wist ik al. Maar toen ik deze fiets zag staan vroeg ik me toch in alle ernst af..En nu?
Vietnam • Zuid en Centraal Hoogland Vietnam
Vietnam • Zuid en Centraal Hoogland Vietnam
Sprookje...
Het leuke van een land als Vietnam vind ik eigenlijk dat het niet wordt gedomineerd door enorme toeristenattracties. In dit langgerekte land zijn het juist vaak de taferelen uit het dagelijks leven die een bezoek zo de moeite waard maken. Zo trof ik, gewoon ergens bij een dorpje, deze vrouw aan. Is dat bij ons niet de titel van een sprookje? " De ganzenhoedster" of " De eendenhoedster" of zoiets? Ik kan het me niet goed meer herinneren maar dit tafereeltje vond ik in ieder geval zeer sprookjesachtig!
Wij maken.....Boeddha
De Boeddha- beelden die wij in Aziatische landen in de tempels bewonderen zijn natuurlijk niet allemaal even oud. Per slot van rekening is niet iedere tempel historisch. Maar waar komen die beelden dan eigenlijk vandaan? Plat gezegd ...uit de Boeddha-fabriek....en dat is ontzettend leuk om te zien! Vlakbij de keizersstad Hue aan de Parfum- rivier ligt zo'n fabriek. De klei wordt in de omgeving gewonnen en alle Boeddha's worden met de hand gemaakt. Er is er niet een met dezelfde gezichtsuitdrukking. De weinige toeristen die hier komen worden trots rondgeleid en kunnen het hele proces volgen. De Boeddha's die op de foto staan moeten nog worden beschilderd voordat zij worden afgebakken. Maar je kunt er ook mallen zien waar later bronzen Boeddha's van worden gegoten. Je kunt er gratis naar binnen dus het was een echte budget-excursie en wij vonden het ontzettend interessant om te zien. Daarom wil ik jullie, ondanks de matige kwaliteit van de foto, deze tip toch doorgeven.
Lai Chau....een beter
Bijna iedereen die het Noorden van Vietnam bezoekt eindigt vroeg of laat in Sapa. DAAR....,houden alle reisorganisaties en gidsen ons voor, vind je het "authentieke" Vietnam, compleet met minderheden in traditionele kledij. Ooit was dat misschien waar, maar tegenwoordig al lang niet meer. Aangetrokken door de kleurige kleding van de mensen en de prachtige rijst-terrassen wordt dit plaatsje overspoeld door toeristen. De bevolking speelt hier begrijpelijkerwijs op in en poseert maar al te graag voor foto's en biedt daarnaast geborduurde souvenirs aan. Alles uiteraard tegen betaling. Door deze ontwikkelingen waar wij als toerist zelf aan bijdragen is het authentieke op het laatst ver te zoeken. De eeuwige spagaat van toeristenbezoek! Wij reisden door naar het gehucht Lai Chau. Ook daar vind je traditionele kleding en prachtige vergezichten maar het dagelijks leven wordt er niet beïnvloed door het toerisme. Dit zal ook niet zo snel gebeuren omdat dit gehuchtje geen enkele voorziening kent in de vorm van restaurantjes of winkeltjes en dus voor grote reisorganisaties minder interessant is. Je kunt er op je gemak rondwandelen zonder dat de bevolking interesse in je toont. Dus ben je op zoek naar een echte authentieke beleving? Sla Sapa dan over en reis ietsje door naar Lai Chau.....tot nu toe een goed bewaard geheim!
Mindfulness gaat hier
Het Kootenay National Park ligt in het zuidoosten van British Columbia. Een aantal jaren geleden heeft er een grote bosbrand gewoed en misschien is het daarom dat de meeste toeristen dit park overslaan. Jammer want het heeft ontzettend veel te bieden en is nog lang niet zo platgetreden als andere plaatsen in Canada. Naast de wonderbaarlijke Paint Pots waar ik in een andere tip al eerder over schreef vind je er verscholen meren, behoorlijk veel wildlife en woeste, helderblauwe rivieren. Zittend aan zo'n rivier worden je gedachten al snel meegevoerd met het water. Dit is genieten, helemaal alleen in deze overweldigende natuur! Om mindfulness onder de knie te krijgen heb je hier geen cursus nodig! Voorzieningen zijn er (gelukkig) niet dus ga goed voorbereid op pad en neem voldoende drinken mee.
Columbus factor 2 om.
Op mooie dagen ben ik vaak te vinden op de Oude Buisse Heide in de omgeving van de "bruisende" plaats Achtmaal:) Dit prachtige natuurgebied van Natuurmonumenten bestaat uit 3 landgoederen die ontstonden na het afgraven van het hoogveen. De schrijfster en politica H. Roland Holst bracht hier haar zomers door en schreef hier de meeste van haar boeken. Citaten uit deze boeken zijn her en der in het gebied terug te vinden. Dit prachtige gebied is absoluut nog niet ontdekt door het publiek en aan de ene kant is dat jammer want je kunt er schitterend wandelen. Aan de andere kant is er nu weinig wat de bijzondere planten- en dierenwereld verstoort. Voordat ik op pad ga drink ik altijd iets in de "Hans -en Grietje" herberg met de naam Het Pannenhuske. Deze historische herberg ligt middenin het bos en is uitgeroepen tot Rijksmonument. Het is een geliefde plaats voor wandelaars en fietsers dus hier is het dikwijls druk maar het grappige is dat je op 10 minuutjes lopen echt niemand meer tegenkomt! Dus daar ga ik dan en ik doorkruis het afwisselende landschap. Bossen, zandverstuivingen, uitgestrekte heidegebieden en verborgen vennen kruisen mijn pad. Bij een van die vennen blijf ik hangen en mijn kleine privé-safari begint! Mijn lodge is mijn opklapbare stoeltje en mijn verfrissing komt uit de thermoskan. Met de camera paraat wacht ik op wat komen gaat. Later op de dag kom je thuis met heel veel foto's en je hoopt dat die ene er tussen zit die precies klopt qua licht, kleur en compositie. Als ik 's avonds moe maar voldaan in bed lig maak ik plannen voor mijn volgende "wildlife-budget-safari", uitgevoerd zonder het nalaten van een ecologische voetstap! Columbus reizen factor2 om de hoek!!
Laat hier maar staan.
Zoals ik al in een eerdere tip beschreef is het afvoeren van overbodige spullen in Alaska geen eenvoudige zaak! Het kan dus voorkomen dat je tijdens een wandeling door de natuur opeens verrast wordt en dan niet door wildlife maar door her en der achtergelaten voorwerpen. In Nederland kan ik me ontzettend ergeren aan achteloos weggegooid afval in de natuur. Maar in Alaska heeft het wel iets!
Ademloos genieten!
Het eerste meer dat ik ooit in Canada zag was het Emerald Lake in het Yoho National Park. Het was een zonnige, windstille dag begin juni en ik weet nog dat ik volkomen overdonderd was van de eerste aanblik van dat prachtig gekleurde water tussen de bomen door! De weerspiegeling was onwaarschijnlijk mooi en je hoefde niet te raden hoe dit meer aan zijn naam komt! Heel lang heb ik stilletjes aan de oever zitten genieten. Later heb ik nog heel veel andere meren gezien die veel bekender zijn van naam, bijvoorbeeld Lake Louise maar die eerste aanblik van Emerald Lake is nooit meer geëvenaard. Dus mocht je naar Canada gaan, sla dit zeker niet over! Voor mij, wat meren betreft, met stip op nummer !!
Overpeinzing.
Ik sla je gade door het glas en denk... Hoe zou dat voelen om zo omringd te zijn door absolute stilte terwijl je opengesperde kindermondjes door het glas ziet maar niets hoort...? Hoe zou dat voelen als je de vuistjes op het glas ziet trommelen maar geen geluiden doorkrijgt...? Ben jij je ervan bewust dat je in een omgeving woont waar niet gejaagd wordt en waar er ook niet op je gejaagd kan worden....? Waar je niet dagelijks strijd hoeft te leveren om aan eten te komen....? En zit er diep van binnen iets in jouw instinct waardoor je weet dat er ook een leven is met meer ruimte om je heen dan drie keer zwaaien met je staart...? En ben je eigenlijk gelukkig...? Is het een vorm van dierenmishandeling om jou hier, op deze manier, te laten leven..? Veel mensen menen van wel en ik weet het niet zo goed. Want als jij hier niet zou zijn met alle andere bewoners van de dierentuin wat dan? Dan zouden alle mensen die niet in de gelukkige omstandigheid zijn om jouw leefgebied te bezoeken, je nooit in levende lijve kunnen zien. Dan zouden kinderen nooit kennis kunnen maken met de prachtige dierenwereld die onze aarde kent, hooguit misschien via een film... En zou het dan niet nog veel moeilijker zijn om mensen ervan te overtuigen dat we met z'n allen ons best moeten doen om die leefwerelden in stand te houden...? En als dat laatste zo is en je via de dierentuin mensen kunt overtuigen die je anders niet zou kunnen bereiken is dat dan een rechtvaardiging om dieren in een dierentuin te houden...? Wat doet dit stuk in de Columbus? Tussen al die , meestal vrolijke en positieve, tips? Ik maakte deze foto een tijdje geleden in Blijdorp, tijdens een citytrip naar Rotterdam. Blijdorp, met wat "wildlife" middenin de stad voor al die mensen die in de stad wonen en waar "wildlife" voor velen letterlijk de " ver- van- mijn- bed show" is. De laatste editie van Columbus staat voor een groot deel in het teken van bewustwording, van reizen 2.0, van meer aandacht voor klimaat, natuur, leefomstandigheden... Dat spreekt me aan en zet me aan het denken, ook over zoiets normaals als "reizen" naar een dierentuin, zeker met het thema"wildlife" van deze maand. Want waarom zou deze ambassadeur van zijn soortgenoten geen plekje verdienen in onze tips? Alleen omdat hij in Rotterdam is gespot en niet in Canada, Alaska en noem maar op.... Misschien zijn jullie het met me eens of misschien vinden jullie dat dit niet op de site thuis hoort. Beide reacties hoor ik graag want als we erover praten ontstaat er toch weer een stukje....bewustwording! En DAT is volgens mij de Columbusfactor...niet WAAR bewustwording ontstaat maar HOE het ontstaat. Of zie ik dat verkeerd.....?
Nazare in vogelvlucht
Nazare is een traditioneel, bijzonder fotogeniek vissersplaatsje aan de Costa de Prata, Portugal Ondanks het feit dat ook de toeristen deze mooie plek hebben ontdekt is Nazare erin geslaagd om haar eigen identiteit te bewaren, dit in tegenstelling tot de meeste plaatsen aan de Algarve. Op het strand van Nazare vind je rekken waarop de vis ligt te drogen en je kunt het er rechtstreeks van de vissersvrouwen kopen die vaak nog in de speciale dracht, de zgn. 7 rokken , lopen. Dat is een bovenrok met daaronder, naar men beweert, 7 onderrokken. Meer foto's volgen nog... Wat je er koopt wordt in Portugal als een delicatesse beschouwd. Het is de Bakkeljauw, dat is gedroogde en gezouten kabeljauw, overigens ook zeer vaak gebruikt in de Surinaamse keuken maar dit terzijde. Al die vis op het strand trekt uiteraard ook heel veel vogels aan! Het is een machtig gezicht om grote groepen sternen over de golven te zien scheren. Golven die bij dit plaatsje wel 30 meter hoog kunnen worden en dat trekt dan weer heel veel surfers! Zo is Nazare om veel verschillende redenen de moeite waard om bezocht te worden door mens en dier!
Spanje • Santiago de Compostela
Spanje • Santiago de Compostela
Eindelijk..we zijn er
Tijdens onze rondreis door Spanje/ Portugal besloten we het laatste deel van de route naar Santiago de Compostella te lopen. Gewoon om sfeer te snuiven. Het pad is aangegeven door St. Jacobsschelpen en onderweg zie je veel bedevaartgangers die dit symbool met zich mee dragen. In de warme Spaanse zon krijg je steeds meer bewondering voor diegenen die het hele traject doen. Je wordt omringd door alle talen van de wereld en het is gemakkelijk om een praatje aan te knopen en mensen te vragen naar hun belevenissen en beweegredenen. Ook al liepen wij slechts het laatste deel, ook wij waren onder de indruk en voldaan toen de kathedraal in de verte opdoemde. Als je er eenmaal voor staat kan je niet anders doen dan in bewondering zwijgen. Wat een prachtig bouwwerk! En wat is het bijzonder om de ontlading bij sommige pelgrims gade te slaan. Heb je genoeg van de kathedraal dan is de omgeving ook alleszins de moeite waard. Rond de kathedraal liggen vier pleinen die ieder hun eigen historie hebben. Zo heb je aan de Zuidkant het plein van de Zilversmeden met heel veel zilverwinkeltjes onder de galerijen van de kloosterhof. Aan de Oostkant vind je het plein van de Doden en het plein van de Levenden. Dit plein bestaat uit twee "verdiepingen". Aan de Noordkant is het plein van de gitwinkels, dit plein dankt zijn naam aan de markten die hier in de Middeleeuwen werden gehouden. En dan natuurlijk het plein voor deze prachtige barokke kathedraal waar je blik steeds weer naar de torens wordt getrokken terwijl je denkt "Eindelijk, we zijn er!"
Goed kijken...
Al weer een poosje geleden maakten wij een rondreis door Spanje en Portugal. Een van de plaatsjes waar we vanuit Nederland eerst doorheen kwamen was Cap d' Agde in Frankrijk. Dit plaatsje wordt vooral bezocht door strandliefhebbers en heeft een zeer luxe jachthaven. Eigenlijk niet mijn cup of tea maar je moet tenslotte ergens overnachten! Tijdens een wandeling door het stadje werd ik echter aangenaam verrast. Je vindt er prachtige muurschilderingen die het bekijken meer dan waard zijn. Op bijgaande foto is alleen het verkeersbord echt! Maar verder is alles geschilderd tot de schaduwen aan toe! Zelfs aan de duiven is gedacht! Kunstig!
Een teken van leven!
Zodra je de zgn. hoofdwegen van Alaska achter je laat en voor de meer avontuurlijke, vaak onverharde wegen kiest duik je echt de volledige wildernis in. Na uren hobbelen zonder tegenligger maar wel met ontmoetingen met kariboes en prachtige vergezichten, die door niets worden ontsierd, begin je je te realiseren dat je hier geen pech moet krijgen en ook geen gezondheidsperikelen. Nu hadden we ons uiteraard wel ingelezen en een gehuurde satelliettelefoon bij ons, iets wat ik iedere Alaska reiziger zou aanraden zeker als je van plan bent niet alleen op de A wegen te rijden. Net als je denkt dat je het einde van de wereld echt hebt bereikt duiken er ineens uit het niets een aantal postbussen op. Kennelijk wonen er ergens in de buurt toch mensen....huizen zijn echter niet te zien. En hoe graag je ook je imago van "wereldreiziger" nog eens oppoetst....heel diep van binnen bespeur je toch een beetje.........opluchting??? Alaska heeft als slogan "The last frontier" en maakt dat helemaal waar!
Waar moet je het...l
Alaska bestaat voor een groot gedeelte uit pure wildernis, ontoegankelijk omdat er maar weinig wegen zijn. Het afvoeren van overbodige zaken is daarom niet eenvoudig. Even naar de milieustraat is geen optie. Rondom de huizen en stadjes zie je dan ook heel veel gedumpte artikelen. Meestal is het geen fraai gezicht om naast een huis een aantal verroeste auto's, wasmachines en andere zaken te zien staan maar er zijn uitzonderingen. Een daarvan is het "Botenkerkhof" bij het plaatsje Homer. Behalve boten vind je er ook oude schoolbussen ed. Met de besneeuwde toppen op de achtergrond is dit een foto-object waar menig fotoclub hier in Nederland enthousiast van zou worden. Daarom is dit , puur voor de fotografie, mijn tip bij deze foto
De expeditie kan...be
Talkeetna, oorspronkelijk een nederzetting van de Indianen en gelegen aan de zeer snelstromende gelijknamige rivier is een heel bedrijvig plaatsje. Het ligt niet zo erg ver van het Denali National Park en is het beginpunt van alle expedities die de Mount Denali willen gaan beklimmen. Ondanks het feit dat het stadje tegenwoordig behoorlijk toeristisch is, is het toch heel leuk om hier even te verblijven. Het is een komen en gaan van mensen die op allerlei manieren naar het Denali Park willen reizen. Over de zeer snelstromende rivier zie je bepakte kajaks vertrekken. Zij zullen in een dag of twee naar het National Park varen. Verder ligt er naast het plaatsje een klein vliegveld van waaruit er rondvluchten over Mount Denali vertrekken. Al deze excursies zijn in het plaatsje te boeken. En natuurlijk zie je er de groepen bergbeklimmers voor vertrek of na aankomst. Al met al heerst er een dynamische sfeer die wij,na dagen rondrijden in de wildernis zonder veel mensen te ontmoeten, heel gezellig vonden!
Natuur in de...overtr
Wie het woord "Fjord" hoort denkt waarschijnlijk in eerste instantie aan Noorwegen. Wat weinig mensen weten is dat ook Alaska deze prachtige natuur kent en als je het mij vraagt in de overtreffende trap. Het Kenai Fjords National Park is onwaarschijnlijk mooi en laat zich het beste per boot verkennen vanuit het leuke havenstadje Seward. Behalve prachtige fjorden zie je ook gletsjers en heel veel wildlife zoals bultruggen, Steller zeeleeuwen, dolfijnen, zeeotters, orka's en diverse soorten zeevogels waaronder de papegaaiduiker. Kenai Fjords Tours biedt verschillende afvaarten aan. Als het weer goed is zou ik iedereen aanraden om een lange tour te boeken. Alleen dan kom je echt in de mooiste stukken en heeft de bemanning alle tijd om naar wildlife te zoeken. Een ding weet ik zeker...vervelen zul je je niet aan boord want het landschap waar je doorheen vaart is heel afwisselend. Wat mij betreft is dit een van de dingen die je niet mag missen als je Alaska bezoekt!
Ga uit je dak in...Ch
Wie vanuit Dawson City (Canada) terug wil keren naar Alaska rest niets anders dan de 169 km. lange, ongeasfalteerde, stoffige weg naar Chicken te rijden. Zeker bij droog weer is dit goed te doen maar trek er wel een dag voor uit. Het eerste dorp dat je in Alaska na deze "uitputtingsslag" tegenkomt is dus Chicken. Deze plaats kreeg zijn naam langgeleden van de goudzoekers. Zij voedden zich voornamelijk met de Ptarmigan (sneeuwhoen) die hier in grote getale leefden. Deze naam vonden zij echter te moeilijk en omdat de vogel wel iets weghad van een grote kip noemden zij de nederzetting eenvoudigweg Chicken. In deze "wereldstad" wonen 's winters 5 mensen en 's zomers 11! Je vindt er twee campings en een oude gold-dredge. Als je hier verblijft, ben je omringd door goudzoekers. Er is zelfs een echte goudwasplaats op de camping zelf waar gretig gebruik van wordt gemaakt. Dat is ontzettend leuk om te zien. Op relatief korte afstand zijn er zogenaamde "vrije claims" waar je je geluk kunt beproeven. Wij hebben er wat flinters goud gevonden! Een keer per jaar is Chicken the place to be! Dat is het tweede weekend van juni als folk- liefhebbers uit de wijde omtrek het Chicken muziekfestival bezoeken. Het "theater" op bijgaande foto is dan volop in gebruik en bezoekers dossen zich vaak uit in kippen-kostuum!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
