Lemurgirl
Flachau in panorama
Nu de sneeuwvlokken hier in grote getale naar beneden dwarrelen, moest ik denken aan een aantal jaren geleden. We wilden persé een witte Kerst en dus togen we naar Salzburg. Wat denk je? Grijs, nat.... maar geen sneeuw. Gelukkig was het aan de andere kant van de bergen wel raak: in Flachau lag zat sneeuw en scheen een heerlijk winterzonnetje! Nu alleen nog eens een keertje leren skieën.....
Feest!
Tijdens een citytrip naar Praag waren we op het plein van de Oude Stad (voor de Tynkerk) toen er ineens muziek klonk. Een muziekkorps kwam het plein opgemarcheerd en daarachter liep een hele meute uitgelaten jongelui. Het bleek de afsluitende tocht te zijn van een muziekconcours voor jeugd- en jongerenkoren en -korpsen. Ze kwamen uit de hele wereld: USA, Rusland, Ierland, Denemarken.... Uitgedost met boa's, vlaggen en de meest maffe hoofddeksels kwamen ze aanlopen. We hebben er met plezier naar staan kijken; het was al een aangename verrassing dat er tijdens ons verblijf een Paasmarkt was, maar deze optocht was een soort kersje op de taart. Deze Ierse dame had het zo te zien ook prima naar haar zin!
Kerstmarkt
Met de sneeuw tot aan de enkels is het toch eigenlijk tijd voor Glühwein, Orangenpunsch, warme chocolademelk (jawel, mét slagroom), gepofte kastanjes en broodjes met warme Wurst. Met andere woorden: Kerstmark-tijd. Of -zoals ze het in Salzburg noemen- de Christkindlmarkt. Vooral 's avonds met alle lichtjes en gezelligheid enorm leuk om te zijn. En dan hoef ik die enorm foute kerst-dingetjes niet eens te kopen, ik zet ze gewoon op de kiek. Maar de sfeer is zo bijzonder.... heerlijk warm, ook al vriezen je tenen er bijna af!
Rood, wit & ...
In een bed met prachtige witte tulpen stonden een paar verdwaalde rode exemplaren. Na het regenbuitje wat er net gevallen was, gaf dat een bijzonder effect. Druppels water, rood, wit en -speciaal voor vandaag en voor Rieneke- een blauw kadertje.
Cap Frehel op een...g
Voor vandaag had ik een hele mooie foto van 'onze' Jambo, de zilverrug gorilla. Maar ja, Jambo woont in een dierentuin en zulke foto's mogen niet. Dus voor de gelegenheid eens geen lemuur als profielfoto, maar een lekker kontje. En dus een andere foto voor het thema: op een grijze, winderige en miezerige dag bezochten we Cap Frehel, het meest noordelijke puntje van de Cote d'Emeraux, het noordoostelijke deel van Bretagne. Normaliter -wanneer het zicht goed is- kun je de Kanaaleilanden zien vanaf de vuurtoren. Helaas, dat ging vandaag niet. Toch is nog wel te zien hoe woest en mooi de kustlijn daar is.
Blinkend goud
Deze gouden dame is onderdeel van een fontein in een grote vijver voor Schloss Linderhof in Ettal. Dit slot is gebouwd door Ludwig II van Beieren, dezelfde die ook de kastelen Neuschwanstein en Hohenschwangau in Füssen liet bouwen. Linderhof is het enige kasteel wat 'ie ook daadwerkelijk 'af' heeft gezien. Ludwig was helemaal gek van de Zonnekoning en Linderhof is dan ook geïnspireerd op Versailles!
Ton-sur-ton
Tussen de voorbereidingen van ons feestje morgenavond door (de puffy cow en de carrot cake staan in de oven...) een turquoise foto plaatsen. Deze heer staat op de oude stadsmuren rondom het historische deel van St. Malo. Het behoeft geen verdere uitleg dat Duitsers, Japanners, Engelsen en ook Hollandse Kaaskoppen met dit beeld op de foto gaan terwijl ze dezelfde houding aannemen!
Ketting
(Voordat ik naar mijn werk ga, nog snel ff een foto plaatsen... een roest-bruine wel te verstaan...) Deze foto is gemaakt vanuit de auto toen we stonden te wachten op een vrije parkeerplek om daarna het oude historische centrum van de Bretonse stad St. Malo te gaan bezoeken. Het wachten was de moeite waard want St. Malo is een erg charmante stad. Op de achtergrond zijn nog de typische huizen met hoge, lange schoorstenen te zien. En alhoewel het weer hier erg (zilver)grijs is, klaarde het later op. De wolken trokken allemaal weg en het werd een stralende dag.
Groen als gras...
"Knalgroen... denk maar aan Kermit de Kikker", was wat Rieneke mij gisteren meldde.... Nu heb ik best veel foto's met groen, maar net zo groen als dat kwakende beestje uit de Muppet-Show.... Nee, hoe ik ook zocht, ik kon ze niet vinden. Dus jullie moeten het doen met dit groene gras, met druppeltjes.... dus ook nog maandthema!
Roze orchidee
Nou, nog maar een roze foto dan: ditmaal van een orchidee - en dit keer weet ik zeker dat ik de naam goed heb! Het is een vertegenwoordiger van het geslacht Phalaenopsis. Hiertoe behoren zo'n 60 soorten orchideeën. De naam komt uit het Grieks: phalaina betekent "mot" en opsis "gelijkend". De bloeiwijze van deze orchideeënsoort lijkt namelijk op een vliegende mot of vlinder...
Fuchsia
Eentje voor de themaweek: een fuchsia. Zowel kleur als bloemetje dragen de naam... Even een stukje Wikipedia: de fuchsia behoort tot het de teunisbloem-familie en de meeste soorten komen van oorsprong in Zuid-Amerika voor. De fuchsia is een populaire tuinplant; bijvoorbeeld de vorm Fuchsia magellanica (en nog een aantal cultivars die hieruit gekweekt zijn) is redelijk winterhard in de Benelux. Deze zelfde soort is eeuwen geleden geïntroduceerd in verschillende landen en komt in Ierland en het zuidwesten van Groot-Brittanië ook in verwilderde vorm voor. Ben erg benieuwd welke kleuren deze week zoal nog meer gaat brengen! NAGEKOMEN OPMERKING: Jullie hebben gelijk... 't is een gebroken hartje...... (schaam, schaam...)
Waterblazer
Vlakbij Salzburg ligt Schloss Hellbrunn. In tegenstelling tot zijn 'grote zus' (Schönbrunn in Wenen) is dit een zogenaamd zomer-paleis. De bouwer van het slot, prins-aartsbisschop Marcus Sittikus, was hier alleen overdag om 's avonds weer terug te keren naar Salzburg. Daarom is er ook geen slaapkamer in dit slot. Rondom Hellbrunn liggen prachtige tuinen met vijvers, beelden, fonteinen en de zgn. Wasserspiele. Alles werkt op waterkracht, er komt geen elektriciteit aan te pas om het water te doen bewegen! Heel bijzonder om te zien. Mocht je het ooit bezoeken: "tip van flip" - ga daar staan waar de tour-guide staat; daar blijf je nl. droog!
Paleis het Loo
Ik weet het, het is nog herfst en dan kom ik met zo'n plaatje aanzetten. Maar in het kader van het maandthema: In de tuinen bij Paleis het Loo vind je vele prachtige fonteinen. En daar spuit water uit... Alleen nu even niet. Maar sneeuw heeft natuurlijk ook het e.e.a. met water te maken. Want: bij temperaturen onder het vriespunt vormt zich sneeuw wanneer WATERdamp tot ijskristallen verrijpt. Dit proces vindt vooral plaats tussen -5 en -20 °C; optimaal is een temperatuur rond -12 °C. Bij deze temperatuur is het verschil in de dampdruk tussen WATER en ijs het grootst en vinden er transporten van WATERdampmoleculen van onderkoelde WATERdruppels naar vrieskernen plaats. Deze vrieskernen dienen als katalysator en brengen de bevriezing versneld op gang. Door botsingen onderling en op de weg naar beneden groeien deze ijsdeeltjes geleidelijk aan tot sneeuwkristallen. Deze kunnen allerlei vormen hebben, maar ze zijn altijd zespuntig. Met dank aan Wikipedia.
Duo-stoeltje
Nu dit weekend de klok weer een uurtje verzet wordt, worden de dagen steeds korter en de nachten steeds langer. Dus nog even een plaatje van twee paddestoelen op Het Leesten, een prachtig natuur- en wandelgebied vlakbij Apeldoorn. Je hebt hier een prachtige afwisseling van heide en bos in een heuvelachtig gebied. Ook is er een speciaal 'honden-losloop-stuk'. (vanaf de A1 afslag 19-Hoenderloo, einde afslag richting Hoenderloo en tegenover v.d. Valk-hotel linksaf). Veel plezier!
Bruin op bruin
Tussen de goudbruine bladeren in de herfstzon trof ik deze beige zwam aan waarvan het net lijkt of er een stuk is uitgegeten. Hij (of zij) maakte onderdeel uit van een heuse heksenkring. Deze ontstaan doordat de zwamvlok van 1 enkele paddestoel zich gelijk uitbreidt naar alle kanten. Helaas lukte het niet (goed) om met de macro-lens de hele kring op de kiek te krijgen.... Ronddansende heksen ben ik ook niet tegengekomen :-). De naam van deze stoel moet ik helaas -na enig speurwerk op het net- schuldig blijven. Het is in ieder geval geen boleet. Deze hebben een buisjesstructuur onder de hoed, terwijl deze stoel overduidelijk plaatjes heeft. Iemand?
Integratie
Het is overduidelijk herfst... dus de komende dagen wat paddestoelen-plaatjes. Ik hoop dat jullie me enigszins met namen kunnen helpen; een vliegenzwam, inktzwam, elfenbankje en geweizwam herken ik wel, maar dan houdt het toch wel op.... De laatst genoemde staat hier gebroederlijk naast een ander stoeltje op een schuin afgezaagde boomstam in het bij Het Leesten. Integratie ten top!
Met witte stippen...
Afgelopen week nog even genoten van het prachtige herfstweer (het komt hier nu met bakken naar beneden...) en in het bos rondgewandeld. Helaas waren de meeste paddestoelen al 'uitgebloeid' maar toch nog wat mooie exemplaren gespot. Daarom een ode aan de vliegenzwam: Op een grote paddestoel, rood met witte stippen, zat Kabouter Spillebeen heen en weer te wippen. "Krak!" zei toen de paddestoel; met een diepe zucht vloog Kabouter Spillebeen met de beentjes in de lucht!
Dockumer Kofje
Als vierde van de 11 Friese steden kreeg Dokkum in 1298 stadsrechten. Nog steeds is goed te zien dat Dokkum een vestingstadje is. Een bezoekje aan het gezellige en beschermde stadscentrum geeft je leuke doorkijkjes, grachten, bruggetjes en prachtige oude gerestaureerde panden te zien. De stad kent maar liefst 140 rijksmonumenten. Rondom de stad liggen de bolwerken, met op de bastions 2 stellingmolens. Een wandeling hier overheen is beslist de moeite waard. Bovenstaande foto is vanaf de bolwerken gemaakt. Het gebouw met het witte torentje is het stadhuis van Dokkum uit 1610. En natuurlijk is Dokkum bekend van Bonifatius die hier een bijl in zijn knarretje kreeg in 754. Na een wandeling om en door de stad is het goed toeven op een terrasje om daar de locale specialiteit "Dockumer Kofje" (koffie met Beerenburg en slagroom) uit te proberen. Helaas was bij mij de heer Sonnema heel snel aan het kopje koffie voorbij gerend.... (HDR foto).
Zonder witte stippen
Afgelopen weekend zijn we er heerlijk met z'n 2tjes op uit geweest. Leuk hotel, prachtig weer en heerlijk gegeten. Deze paddestoel stond in het namiddagzonnetje in de tuin van het hotel te genieten van het weer, net als wij eigenlijk :-)). Ondanks dat het niet de bekende paddestoel van kabouter Spillebeen is, staat 'ie er toch mooi bij.
Tere bloem
Afgelopen zomer (en we kunnen toch wel stellen dat de zomer afgelopen is helaas...) stond deze bloem in het park te bloeien. Ze behoort tot de kaasjeskruidfamilie (Malva). Of het een wilde variant is of een cultivar die per ongeluk met het tuinafval van een omwonende in het park is terecht gekomen, weet ik echter niet. Maar dat maakt haar er niet minder mooi op!
Klein kerkje
In het Reestdalgebied, een natuurgebied op de grens van Drenthe en Overijssel, ligt het kleine dorpje IJhorst. Het dorpje ligt vlakbij het meer bekendere Staphorst. In IJhorst is een klein kerkje te vinden; het lijkt eigenlijk meer een kapelletje, omdat er geen toren aan gebouwd is. Daar was de grond echter te drassig voor. Deze kerk is in 1823 gebouwd en 15 jaar geleden compleet gerenoveerd. Op het kerkplein voor de kerk staat een oude waterpomp en naast de kerk in een weiland een hoge paal met daarop een ooievaarsnest, welke elk jaar gebruikt wordt (is ook niet zo vreemd met een opvangstation voor ooievaars in de buurt). Een prachtig, sfeervol kerkje op een mooie locatie. (HDR)
Wisseling van de wach
Na eerder deze week de blog, nu dan nog een foto: De wisseling van de wacht bij de Praagse Burcht is altijd een heel spektakel om te zien, welke met het nodige ceremonieel gepaard gaat. Vooral de wisseling van 12.00 uur: daar is live muziek bij! (Beslist een aanrader dus) Over het plein komt een peloton militairen aangemarcheerd richting de Burcht. Op het voorste plein wordt dan eerst een appél afgenomen, waarna er 2 militairen terug komen met hun commandant. Zij wisselen dan de beide wachters af. Wanneer ze elkaar groeten, salueren ze niet -zoals hier in NL- met de hand aan de pet, maar zoals op de foto te zien is. Uiteraard staan er altijd hordes toeristen omheen om dit gebeuren te aanschouwen. Fotograferen is absoluut geen probleem, ook niet wanneer de wachters eenmaal op hun plekje staan. Zolang je ze maar niet lastig valt of aanraakt... dat vinden ze niet leuk (en terecht!).
Klaproos
Prachtig en teer waren ze... ze stonden vol overgave te bloeien in de bermen langs de weg. En dan komt er een trekker van de gemeente met een cyclomaaier en weg zijn die prachtige klaprozen! De klaproos behoort tot het geslacht van de Papaver. Een bekende variant is de slaapbol; hier wordt opium uit gewonnen. De zaadjes van deze variant vinden we als maanzaad terug op broodjes. De klaproos staat ook wel bekend als heksenkruid en wordt in de volksmond wel eens kollebloem genoemd. Wereldwijd kent het geslacht Papaver zo'n 60 soorten. Klaprozen zijn m.n. in Groot Brittannië en andere landen van de Gemenebest het symbool voor de Eerste Wereldoorlog, omdat ze zo uitbundig bloeiden op de velden in Vlaanderen.In de Griekse Mythologie is de klaproos het attribuut van Hypnos, de god van de slaap. Vroeger werd het sap van deze bloem gebruikt om Edammer kaas te kleuren. (met dank aan Wikipedia...)