Laidbackfool
Traditioneel Tokyo
Wat een contrasten heeft Tokyo toch. Het ene moment loop je in de drukke winkelstraten van Ueno om op het volgende moment te baden in een zee van rust. Dames in traditionele kleding lijken even te vergeten dat ze in de drukste stad ter wereld leven.
Het leukste plein van
Wat ik zo tof vind aan Marrakech is dat je op iedere hoek van de straat weer wat verrast kan worden door bijzondere pleinen of gebouwen. Na een aantal uur verdwaald (heerlijk) te zijn in nauwe straatjes vol leuke winkeltjes, kom je altijd weer uit op het Djemaa al Fna plein. Dit reusachtige plein is s'avonds maar ook overdag geweldig om te bezoeken! Van slangen bezweerders tot verse jus d' orange verkopers. Deze groep was een Marokkaanse dans aan het opvoeren voor de duizenden mensen die hier lopen.
Eng Belgie
Niet ver onder Brussel kan je een oud psychiatrisch centrum bezoeken. Gebouwd in de jaren 20 en was bedoeld voor vrouwen met ernstige psychisch problemen. Dit staat nu zo'n 15 jaar leeg maar alles vind je hier nog. Heel spannend om te lopen en zeker de moeite waard! Zo vind je er nog doodskisten en meer enge dingen! Zelf ben ik er heen gegaan voor een shoot.
Krakau
Deze kerk is één van de vele kerken in Krakau. Bij Polen had ik altijd een beeld van grijze communistisch gebouwen. Het tegendeel was waar, een schitterende middeleeuwse stad!
Auschwitz
Voor mij was een bezoek aan Auschwitz iets wat al zolang op mijn to do lijst stond. Een plek waar je niet heen gaat voor de lol. Een plek die zoveel geschiedenis en ellende ademt, een plek waar zoveel over is verteld. Je moet het een keer zien. De angst is hier nog steeds te voelen. Wat een bijzondere plek!
Apocalypse vlakbij...
Je hoeft niet altijd ver weg te gaan om wat bijzonders te zien. Dit gebouw staat op 2 minuten lopen van mijn huis. Maar een echte aanrader als je in Rotterdam bent. Even voel je je op een set van een post acolyptische film. Door dit beeld ben ik er op gekomen om een expositie te houden, met als thema "apocalypse". Allemaal foto's van verlaten plekken, kapotte gebouwen e.d. van over de hele wereld. Dit omdat als we zo doorgaan met moedernatuur kapot maken, we dalijk leven in een apocalypse! De expositie staat tentoon van 2 maart t/m 15 mei...
IJzig koud...
Vaak zijn de meren van noord Noorwegen bedekt met een laag sneeuw waardoor foto's niet zo mooi uitkomen. Ik was eigenlijk al dagen opzoek naar een meer waar het ijs nog goed zichtbaar was. voor een mooie weerspiegeling. Helaas heb ik die niet kunnen vinden. Maar dit meer kwam ik op de laatste dag tegen, heel vet dat je toch nog iets van ijs en water ziet in het plaatje.
Boten in Tromso
Veel boten worden in de winter niet gebruikt in Tromso. Met de koude wind die hier waait is het een hel om aan boord te zijn van zo'n klein open schip. Zodra de sneeuw weer begint te smelten gaan mensen weer snel naar hun plezierboten toe. Met een temperatuur van 18 graden en met op de achtergrond de smeltende fjorden moet het hier heerlijk zijn om te varen.
Rudolf heeft honger
Lopend door een bos kwamen we diverse rendieren tegen. Op nog geen 2 meter afstand liepen ze langs ons. Het was een groep van 15 rendieren die lekker aan het boomschors zaten te eten. Één van de rendieren hield ons nadrukkelijk in de gaten en zodra die dichterbij kwam gingen wij een stukje opzij.
Licht storm in...Noor
Op de allerlaatste avond in Tromso werd het zowaar in de avond ineens helder. Dan kan je natuurlijk maar 1 ding doen. Snel de stad uit opzoek naar een donkere plek. Omdat ik al vaak met donkere achtergronden heb gewerkt met noorderlicht wilde ik nu is wat lichten erbij van een dorp. Toen we aankwamen was het spektakel weer volop aan de gang. Het leek wel 1 grote thunderstorm met allemaal elektrisch geladen deeltjes. Zullen de aliens eraan komen?
Wolven op de noordpoo
Hoe teleurgesteld dat we waren dat we geen orca's hadden gezien, zo blij waren we met deze wolven. Zo mooi hoe ze afsteken tegen de sneeuw. We hoorden ze al van 200 meter afstand keihard huilen. Een luid gejank klonk over de bergen en gaf ons kippenvel.
IJsmeren in Noorwegen
Het mooie van de reis van Tromso naar Lofoten zijn de ontelbare meren die je onderweg tegenkomt. De ene is bedekt met sneeuw terwijl de ander nog niet eens bevroren is. Onderweg kijk je je ogen uit.
On aards
Ik heb al een aantal noorderlicht foto's geplaatst maar deze wilde ik toch nog even erbij zetten. Bizar hoe snel het lichtspel elke keer weer veranderd. Het blijft iets bijzonders om te zien! Hoe snel als het kwam was het dit keer ook weer weg.
Winter wonderland
Wat is het toch heerlijk om overal langs de weg te stoppen. Lekker te genieten van het uitzicht om je heen. De wegen zijn dan wel glibberig en het gaat niet snel maar iedere hoek die je maakt is weer een traktatie.
Bjerkvikse...zonsonde
Wat een schitterende weg. De weg van Tromso naar Andenes is lang, maar je word iedere keer weer verrast door schitterende vergezichten. Deze zonsondergang was de mooiste die we tot nu toe hebben gezien in Noorwegen. Morgen moeten we terug rijden van Andenes naar Tromso dan hoop ik nog meer van dit soort plaatjes te kunnen schieten.
Noorderlicht op de...
Tijdens onze trip met husky sledes zagen we om ons heen overal het bijzondere natuurfenomeen. Helaas ging de slee te snel om mooie foto's te maken. Na het sleeën hadden we geluk. Tijdens onze trip terug naar Tromso zagen we dit schitterende spektakel!
Kiekeboe
Tijdens het duiken kom je altijd wel iets bijzonders tegen. Aan het einde van de duik kwam ik deze Mureen tegen. Zijn kopje net even zichtbaar. Wat een bijzonder dier is dit, met zijn doordringende ogen hield hij ons goed in de gaten.
Poort naar de...Atlan
Het is bijna aanlokkelijk om door de poort de zee in te gaan. Op grootte hoogte keken we naar dit enorme schouwspel wat vlak voor onze ogen afspeelde. Grote golven spatten uiteen op de hoge rotsen. De verwoestende natuur laat duidelijk zien niet met zich te sollen als je het waagt de zee hier te betreden.
Het spookt hier
Wie nog is in Parijs is moet zeker Les Catacombes bezoeken. Het is een beetje griezelig en luguber maar zeker de moeite waard. Eerst duik je meters diep de kelders in onder Parijs. Kilometers lange gangenstelsels verbinden Parijs met elkaar. Op 1 plek liggen meer als een miljoen Parijzenaren. En dan niet in een kist maar gewoon op elkaar gestapeld. Ten tijde van de pest was er namelijk te weinig ruimte om iedereen bij elkaar te begraven. En als je er bent zie je soms zelfs spoken (of was ik het zelf die voor de lens stond?)
Waar zullen ze heen..
Ik vind het aanblik van zo'n grote boot nog steeds indrukwekkend. Vanaf mijn werk zie ik wekelijks deze grote boten vertrekken. Iedere keer denk ik wel aan wat deze mensen voor fascinerende dingen gaan beleven. Zelf ben ik nog nooit met een cruise geweest omdat ik iets meer hou van buiten de gebaande paden. Wel heb ik respect voor mensen die dit doen die misschien niet meer goed te been zijn en door dit transportmiddel toch nog veel van de wereld kunnen zien! En laten we wel wezen. Er is toch helemaal niets mis, even helemaal niets en je laten verwennen aan boord.
De stad van 2015
De meest besproken stad van 2015 is toch echt Parijs. Afgelopen jaar niet positief in het nieuws geweest. En dat is zo jammer voor een stad als deze. Voor mij persoonlijk de stad van Europa waar ik mij het meeste thuis voel. Elk jaar probeer ik er weer heen te gaan en iedere keer vind ik weer nieuwe pareltjes. Deze foto is genomen in het park bij het Louvre. Ondanks alle ellende die hier gebeurd is zal ik altijd terug blijven keren naar dit pareltje zo dicht bij huis.
Wegdromen in IJsland
Als je op pad bent op reis is niets leuker dan je te laten verbazen. Soms kom je op plekken die je van te voren helemaal niet hebt uitgezocht. En soms kom je op bestemming via locals achter bijzondere plekken die niet in boekjes staan. Zo kwam ik op deze plek via een blog geschreven door een local.
Een zwoele zomer avon
Het gebeurd niet veel in Nederland. Maar meestal aan het einde van de zomer heb je nog van die heerlijke zwoele zomeravonden met mooie lucht tinten. Dit was begin september tijdens de havendagen. Het avond programma stond op het punt van beginnen toen we dit schitterende licht te zien kregen. Met op de achtergrond de Euromast.
Mijn eigen stadje wor
Soms hoef je helemaal niet ver weg te gaan om mooie dingen te zien. Toen ik geboren werd was Rotterdam nog een kille stad, handen uit de mouwen en blokkendozen op elkaar gestapeld. Ik durf nu toch echt te zeggen dat Rotterdam Amsterdam voorbij is gestreefd. Meer uitgaansgelegenheden, indrukwekkende architectuur en top excursies. Rotterdam is nooit af en dat bewijst de Wilhelminapier hier omdat er nog zoveel in beweging is hier.