Krijnvandergiessen
Ngorongoro krater: ga
In de Ngorongoro Krater gaat het tijdens je safari een keertje niet om de big 5. In de krater staan namelijk de grote groepen met bijvoorbeeld antilopen en zebra’s centraal. Deze ingestorte vulkaan (caldera) creëert een zeer bijzondere backdrop voor de prachtige dieren die er rond lopen. Doordat de vlaktes volledig omringd zijn door de kraterwanden, krijg je bijzondere windval en thermiek. Hierdoor ontstaan er soms spectaculaire wolkenformaties, zand en stofstormen. Zo ook hier. Aan de ene kant van de krater was het zonnig, aan deze kant hingen zware wolken tussen de kraterwanden. De zon prikte er op talloze plaatsen door de wolken, waardoor schitterende lichtstralen de achtergrond verlichtten. Als je de krater bezoekt, zorg er dan voor dat je naar 'binnen' gaat zodra het park opengaat (vaak met zonsopkomst). Het is spectaculair om vanaf de top van de kraterwanden naar beneden te rijden, terwijl de opkomende zon de uitgestrekte vlaktes ver onder je verlicht. Ben je als eerste? Dan kan je zo hier en daar je auto nog even stil zetten om foto's te maken, zonder dat je een enorme file veroorzaakt : ) Wij kampeerden op de kraterwand, en hadden daardoor de mogelijkheid om zo vroeg het park in te rijden. Wij stonden op Simba Campsite A, met prachtig uitzicht. Wil je wat meer luxe? AndBeyond rund the Ngorongoro Crater lodge, niet ver van deze campsite!
In gedachten verzonke
Al rijdend over de vlaktes van de Serengeti, en genietend van de zon die langzaam ondergaat, is er maar één gevoel dat overheerst: een gevoel van absolute vrijheid. Voor mij straalt deze foto dit gevoel uit. Tijdens een van deze zonsondergangen zien we deze giraffe rustig langs de horizon aan ons voorbij schuiven. Als in gedachten verzonken loopt hij stapje voor stapje, en in alle rust, naar een onbekende bestemming. Het tovert een lach op mijn gezicht. Hier voel ik me echt vrij...
Mozambique • Bazaruto Archipel NP
Mozambique • Bazaruto Archipel NP
Je eigen dhow voor ee
Het kan ook bijna niet anders: in Mozambique, het land met ruim 2.600km aan kustlijn, maak je de mooiste zeiltocht off the beaten track. Wellicht een van de mooiste zeiltochten die we hier hebben gemaakt was naar de Bazaruto eilanden groep. Er zijn tour operators die zeiltochten aanbieden, maar wij raakten via via in contact met iemand die ons wel wilde meenemen op zijn bootje. Check uiteraard wel even de veiligheid (je zit immers op open zee), maar dit maakte het een echt lokaal avontuur! Deze zand eilanden, een paar uurtjes zeilen voor de kust van Vilankulos, zijn de perfecte plek om een dagje (of twee) door te brengen. Je schipper stookt een vuurtje, gooit wat vers gevangen vis en garnalen op het rooster of kookt je een heerlijke vissoep: wat jij wilt! Ondertussen klim jij op de tientallen meters hoge zandduinen, vanaf waar je het meest betoverende uitzicht hebt over het omringende water. Of je duikt het water in met je duikbril en waant je in een waar aquarium. Je zult je er echt niet vervelen! Als je wilt blijf je een nachtje slapen op de boot. Onder de duizenden sterren val je in een diepe slaap, en droom je waarschijnlijk over de betoverende wereld waar je je bevindt. Op de foto zie je het strand van Vilankulos, net nadat we waren teruggekeerd van onze zeiltocht. Je ziet alle vissers dhows in het water liggen. Een zeiltocht hier is een echte aanrader: het is prachtig!
Heilige teksten
Al van verre zie je ze liggen: de prachtige Boeddhistische kloosters in Ladakh. Vaak als het ware tegen de bergwand aangeplakt, of juist bovenop de top van de berg: altijd op een bijzondere en goed zichtbare locatie. Het grootste en wellicht meest bekende klooster in Leh is het Thiksey klooster. Mooi, maar heel erg druk. Overspoeld bijna door toeristen. En dat is jammer, want het neemt de hele sfeer die een klooster uit moet stralen weg. Wij vonden daarentegen het Kurphuk Klooster, verder weg uit de stad Leh, en prachtig weggestopt in een vallei, echt wat we van een klooster verwacht hadden. Een oase van rust, waar we de monniken zagen en hoorden bidden, van waar we prachtige uitzichten hadden over de omgeving, en waar we helemaal alleen waren. Een prachtige plek. Ieder klooster heeft een kamer waar de heilige teksten liggen opgeslagen. Dikke stapels met bladzijden, netjes verpakt in doeken, en opgeborgen in houten kasten. Sommige zijn honderden jaren oud, andere wat nieuwer. Maar kijkend naar de voor ons onbegrijpelijke teksten, voel je gewoon dat er iets bijzonders staat geschreven. Het zijn magische plekken, die kloosters. Vooral als je er helemaal alleen bent…
Laatste licht in de..
Het laatste licht van de dag valt op de ongelooflijk mooi gekleurde bergen in de Markha Valley in Ladakh. De kleuren in de bergen ontstaan door de verschillende metalen en mineralen in het gesteente. Een 5 daagse Markha Valley trek leidde ons van 3000 meter over een pas van 5200 meter, en door de meest onwaarschijnlijk mooie landschappen. Deze trek, die goed te doen is voor redelijk ervaren wandelaars, leid je door kleine Ladakhi dorpjes waar je bij de lokale bewoners thuis kunt slapen. Er zijn relatief weinig steile stukken in de trek, maar de echte uitdaging zit hem in de hoogte. Zorg ervoor dat je op z'n minst 2 tot 3 dagen acclimatiseert op de start hoogte, zodat de klim naar 5000 meter wat beter te doen is. Doe verder rustig aan, stapje voor stapje, en je zult een prachtige tocht hebben!
Botswana • Chobe National Park
Botswana • Chobe National Park
Gouden olifanten in..
We waren al de hele dag op pad. Zonder airco in onze Defender, door de droogte van Chobe National Park. Aan olifanten geen gebrek! Ze lopen hier in zulke grote getalen, dat je jezelf zo af toe hoort denken:
Verenigde Arabische Emiraten • Ras al-Khaimah
Verenigde Arabische Emiraten • Ras al-Khaimah
Bekijk de...zonsonder
Een beetje geïnspireerd door de foto die RR Rob eerder deze week plaatste, heb ik deze foto van Jebel Jais opgedoken. Jebel Jais is ook zo'n plek die je niet op een uurtje rijden van Dubai verwacht. Dit berggebied ligt in het Emiraat Ras al-Khaimah, en is een perfecte plaats om te genieten van een mooie zonsondergang. De rit omhoog is prachtig, aangezien je al slingerend tussen de kurkdroge bergen heen omhoogklimt. Je kunt, zoals op deze foto, de bergen zien verkleuren, of nog een stukje hoger klimmen en de zon vanaf 1500 meter hoogte in de zee zien zakken. Neem een bbq mee, wat hout voor een kampvuur en wat lekkere hapjes en je kunt hier een leuke avond doorbrengen. In de hete zomermaanden is het hier door de hoogte ook beter vertoeven! Ps. sinds een maand of 3 is hier de langste zip-line ter wereld geopend, dus het zou er zo maar wat drukker kunnen zijn geworden!
Bescherming tegen zon
Een laatste foto van onze tocht door de woestijn. Een portret van een van de jongens die werkt in de goudmijn. Met de bekende geblokte doek die bescherming biedt tegen de zon en stof. Gewoon een portret van een vriendelijke jongen, die woont in het land met één van de vriendelijkste mensen die we tijdens onze reizen zijn tegengekomen!
Goud in de woestijn!
Als we bij één van de stations langs de oude spoorlijn in de woestijn aankomen, zijn we stomverbaasd leven te zien. Als we worden opgemerkt, worden we meteen uitgenodigd om aan te schuiven voor lunch. Zittend op de grond; schaap, bonen en rijst. Nog steeds een beetje beduusd proberen we met handen en voeten, een paar woordjes Engels hier en Arabisch daar, erachter te komen wat de mannen hier doen. Het antwoord verrast ons nog meer dan hun aanwezigheid: het zijn goudmijnwerkers! Zonder enige twijfel wordt gevraagd mee te gaan naar de mijn, want we moeten en zouden hun grote bezit zien! Met de hand worden diepe gaten in de grond gegraven, op zoek naar kwarts waar het goud zich in moet bevinden. Om het ons te bewijzen wordt wat kwarts met een hamer vermorzeld en gepand… een spannend moment, zelfs de mannen zelf zitten vol spanning te kijken. En ongelooflijk... er komt goud tevoorschijn, en dat gewoon midden in de woestijn! Na deze wonderlijke ontmoeting besluiten we om te draaien en terug te rijden naar Wadi Halfa. Het is nog ruim 2 dagen rijden terug naar de bewoonde wereld… het einde van een onvergetelijke trip.
De grote...ooievaarmi
We kennen waarschijnlijk allemaal de grote wildebeest migratie in Tanzania en Kenia wel. Maar er zijn heel wat andere migraties die minder bekend zijn. Zo is er de sardine run voor de kust van Zuid-Afrika, de migratie van de Monarch vlinder in Mexico, de rode krab migratie van Christmas Island, de vleermuismigratie in Zambia en deze, de migratie van ooievaars! Boven de woestijn van Soedan zien we opeens eindeloos veel zwarte stipjes in de lucht verschijnen. Als we stoppen en uitstappen, zien we al snel dat het honderden ooievaars zijn! Ze zijn op de terugweg naar Europa vanuit de warmere sub-Sahara landen. Gracieus cirkelen ze rond terwijl ze op zoek zijn naar de thermiek om hoogte te winnen. Minutenlang staan we met open mond te genieten van dit spektakel. Echt een kers op de taart van de geweldige tocht door de Soedanese woestijn! Wij tellen alleen op deze foto al ruim 200 ooievaars. Hoeveel tel jij er? Ps. ik vind de lensflare in deze foto wel wat extras toevoegen. Ik heb eenzelfde soort foto zonder deze zonsinval, maar heb er toch voor gekozen deze te plaatsen...
Yoga in de woestijn
Na een lange dag rijden door de woestijn (zie voorgaande foto's), was het altijd de uitdaging om de mooiste plek te vinden voor de nacht. Als de daktent is uitgeklapt is het tijd om de spieren wat aandacht te geven. Rijden door de woestijn is behoorlijk intensief, omdat je je aandacht geen seconde kan laten verslappen. Voor je het weet zit je vast in diep zand, raak je een verdwaalde steen of raak je in de slip met wellicht ergere gevolgen. En wat is nu de beste manier om dit te doen? Juist, met yoga! Op onze iPad hadden we een aantal yoga lessen gedownload. Tijdens zonsondergang was het dus een kwestie van matjes uitrollen en gaan! Het ervaren van een zonsondergang in de woestijn is onbeschrijflijk. Want naast dat het een prachtig gezicht is, is er ook helemaal geen geluid om je heen. In de woestijn hoor je namelijk helemaal niets: geen krekels, geen verkeer, geen wind (die hoor je namelijk voornamelijk omdat hij door bomen waait, en die zijn er niet)... doodse stilte. Omdat je met de zon leeft, duik je na de zonsondergang en je yoga zo je bedje in, klaar voor een onvergetelijke nacht!!
Afgedankte trein in..
Zoals ik gisteren beschreef, volgden we met onze 4x4 dagenlang een oude spoorlijn dwars door de Nubische woestijn in Soedan. Het doel was om de verlaten stations te bekijken, en gewoon helemaal weg te zijn van de gebaande paden. We hadden niet verwacht dat het zo bijzonder zou zijn! Op veel plekken langs de lijn waren tekens te zien van hoe het er vroeger moest zijn geweest. Zo ook op deze plek: een afgedankt treinstel ligt geflankeerd door oude treinwielen. Bizar om dit midden in de woestijn tegen te komen! We hebben nog geprobeerd de wagon met onze Land Rover voort te trekken, maar helaas zonder succes haha! Op de achtergrond in de foto zie je wat heuvels. We gebruikten deze heuveltjes om ’s nachts onze tent op te zetten. Zo stonden we in de luwte voor een eventuele zandstorm, en toch een beetje uit het zicht.
Dwars door de Nubisch
In de Nubische woestijn in Soedan ligt een oude, zelden gebruikte spoorlijn. Slechts een paar keer per jaar rijdt hier nog een bevoorradingstrein. Het spoor is honderden kilometers lang, en loopt door de grootste zandbak die je je kunt bedenken. Langs dit spoor liggen een aantal compleet verlaten en vervallen stations, die een kijkje geven in de geschiedenis: terug naar lang vervlogen dagen. Wij reden met onze 4x4 dagenlang langs de spoorlijn om alle stations te bezoeken. Een geweldige ervaring die je heel ver weg van de gebaande paden en bewoonde wereld brengt. Langs het spoor ligt het vol met treinwielen, vervallen wagons en kapotte seinpalen. Je komt geen kip tegen... denk je: totdat we in de verte deze auto volgeladen met mannen op ons af zagen rijden. We weten nog steeds niet waar ze vandaan kwamen, of waar ze naartoe gingen, want de taalbarrière was echt een te groot obstakel om deze details boven water te krijgen. Zij waren met stomheid geslagen om een auto met toeristen aan te treffen; wij om het feit dat zij wellicht al dagen onderweg waren in de brandende zon. Als je van avontuur houdt, en van de woestijn, dan is dit een tocht die je een keertje moet maken! Ik zal nog wat meer foto's plaatsen om duidelijker te maken hoe het er hier uitziet. Maar je kunt starten vanaf Wadi Halfa om vanaf daar je eigen pad te creëren!
Vechtende ijsvogeltje
Ik ben weer voor een paar weekjes terug in Nederland. Een van de voordelen van het wonen in het buitenland is dat Nederland eigenlijk gewoon een buitenlands vakantieland wordt: toerist in eigen land dus! Zo ook deze week. Ik trok er op uit om in vogelkijkhut Diependal in Drenthe een dagje vogels te fotograferen. Een pracht plek. Zo zagen we deze twee ijsvogeltjes, die dikke ruzie met elkaar hadden! Heel eerlijk gezegd wist ik niet dat er ook in Nederland van deze prachtig gekleurde ijsvogeltjes voorkomen. Weer wat nieuws geleerd dus! De vogelkijkhut ligt omringd door de prachtige natuurparken in Drenthe, zoals het Drents-Friese Wold en Dwingelderveld. Je kunt hier dus best een aantal dagen vertoeven. Het beneden gedeelte van de hut kun je privé afhuren, wat je de mogelijkheid geeft de vogels op ooghoogte te fotograferen, doordat de hut in de grond is ingegraven. Leuk om eens te doen!
Meisje met takkenbos
Onderweg op de Congo-Nile Trail (zie mijn foto van gisteren voor meer info hierover), kwamen we dit prachtige meisje tegen. Met een stralende lach keek ze naar ons: ze vond het geweldig om op de foto te gaan! Kinderen werken hier op volle kracht mee om het huishouden draaiende te houden. Dit is een van de armste delen van Rwanda, wat eigenlijk direct gerelateerd is aan de ontbrekende infrastructuur in dit gebied. Hierdoor is het lastig reizen, is er weinig handel en weet het beetje toerisme dat er in Rwanda is, dit gebied nog niet echt te vinden. Jammer, want het is er prachtig! Kijk op deze foto eens goed naar het t-shirt dat ze aan heeft: ze heeft het helemaal vol gestopt met mango's, want een lange wandeling moet uiteraard zo efficiënt mogelijk zijn!
Reis over de...Congo-
Mijn meest favoriete deel van Rwanda, en misschien wel een van mijn favoriete delen van Afrika, is de Congo-Nile trail. Deze route, die je te fiets of te voet kunt afleggen, loopt langs Lac Kivu en geeft je de meest bijzondere en spectaculaire uitzichten! Een kleurrijke mengelmoes van mensen, lokale dorpjes, marktjes en velden met bananenbomen en koffie worden afgewisseld door modderige paden, steile hellingen en de meest adembenemende vergezichten! De trail loopt tussen Gisenyi en Kibuye (je kunt hem zelfs verlengen via Nyungwe NP naar Bukavu), en je kunt in beide plaatsen een fiets huren om deze tocht te maken. Of vlieg met je eigen fiets vanuit Nederland, en plak er een rondje Vulcanoes NP aan vast. Langs de trail zijn er lokale b&b’s waar je kunt slapen, en genoeg plekken om te camperen. Als je er niets voor voelt om hier te voet of per fiets te reizen, is er ook een optie om het met de auto te doen. Je hebt dan wel een serieuze 4x4 nodig, en je volgt een iets andere route (iets hoger in de heuvels) maar de uitzichten zijn net zo mooi! Let wel op de tijd van het jaar, want Rwanda kent 2 heftige regenseizoenen (november & maart-april). Het beste is om deze te vermijden. Op deze foto zie je de lokale akkertjes met in het midden Lac Kivu en aan de overkant Congo (DRC).
Gorilla naam ceremoni
Hoe komt een gorilla eigenlijk aan z'n naam? Nou, zo dus! Kwita Izina is de jaarlijkse ceremonie waarbij alle in het voorgaande jaar geboren berggorilla’s een naam krijgen. De naam wordt gekozen aan de hand van de omstandigheden en de locatie waarin de gorilla is geboren. Uiteraard wordt hier een groot Afrikaans feestje van gemaakt. Dit jaar vindt deze plaats op 7 september en er zullen in totaal 18 nieuwe gorillaatjes een naam krijgen. Sinds de start van deze traditie in 2005 zijn er 258 gorilla’s geboren in het Vulcanoes National Park. Het is goed dat er op deze manier aandacht wordt gegeven aan deze diersoort, aangezien er helaas nog maar ongeveer 800 berggorilla’s op onze aarde rondlopen. Een zwaar bedreigde diersoort dus! Deze grote houten gorilla was in 2016 het decor van deze ceremonie, en stond er nog toen wij een paar dagen later het gebied bezochten. Je moet je alleen wel afvragen of deze ceremonie het juiste moment is om dit gebied te bezoeken, want er komen uiteraard veel mensen op af. Wellicht is het een goed idee om bij de ceremonie zelf te zijn, en vervolgens een paar dagen later terug te komen om de prachtige vulkanen in meer rust te beklimmen (en de gorilla's te bezoeken).
Gorillas bespieden
Na ruim een uur lopen gaat de hand van de ranger omhoog. We blijven staan en houden onze adem in.
Meisje met askruis
Terwijl we door de prachtige rotskerken van Lalibela lopen, ontmoeten we dit meisje. Ze wijkt vanaf dat moment geen seconde meer van onze zijde. Terwijl we genieten van de bijzondere ceremonies die gaande zijn in een van de kerken, komt het meisje terug met een handje as. Op onze voorhoofden zet ze een askruisje, waarna ze er ook eentje op haar eigen voorhoofd tekent. Ik vind het altijd heel bijzonder om deze gewoontes mee te maken, zonder er bewust om te vragen. Het feit dat zo'n jong meisje uit zichzelf dit kwam doen, gaf ons een gevoel erbij te horen. Voor mij de mooiste momenten van reizen! Probeer de rotskerken tijdens belangrijke religieuze momenten te bezoeken, of heel vroeg op zondag moregen. Het is bijzonder om de priesters aan het werk te zien, en de mensen in hun witte gewaden door deze bijzondere plek te zien lopen!
Gevaarlijk spelletje
"Prik hem alsjeblieft niet in zijn oog!", was het enige dat ik kon denken terwijl ik deze twee prachtige olifanten bekeek. Deze twee jonge mannetjes waren bezig met een krachtmeting. Ondanks dat het er op deze foto liefdevol uitziet, was het een gevaarlijk spelletje om naar te kijken! Zuidelijk Afrika is bij uitstek de plek om olifanten te bekijken. Deze foto is genomen in het Ngala Game Reserve in het Krugerpark in Zuid-Afrika. Doordat dit een privé reservaat binnen Kruger is, is het er rustig. Je moet alleen wel de portemonnee trekken! Voor een goedkopere ervaring kun je beter in Botswana terecht. In Botswana staan er namelijk geen hekken om de wildparken, en zie je de olifanten geregeld de snelweg oversteken. Als je een kop koffie gaat drinken bij Elephant Sands (of hier je tentje opzet), staan de olifanten op slechts enkele meters afstand bij een waterpoel hun dorst te lessen. Tientallen olifanten gegarandeerd!
Oude vuurtoren in...N
Terwijl de zon ondergaat over de Noorse fjorden, drijven donkere en dreigende wolken voor de zon. Deze samenloop van weerbeelden creëert een spectaculair schouwspel, met een donkere voorgrond en geel/oranje verlichte achtergrond. Het oude vuurtorentje steekt mooi af tegen de donkere toppen van de fjorden in de verte. Het fjordengebied van zuidwest Noorwegen, tussen Stavanger en Trondheim, leent zich uitermate goed voor auto, camper en cruise vakanties. De eindeloze bergtoppen, afgewisseld met diepe kloven en het turquoise blauwe water, zorgen voor een ongelooflijk mooie omgeving. Waar je ook rijdt of vaart, achter elke bocht en hoek schuilt er weer een nieuwe verrassing!
Slecht weer, extra...
Het is ongelooflijk hoe druk de Great Ocean Road in Australië is geworden. Ik kwam er zelf ongeveer 7 jaar geleden voor de laatste keer, en zelfs in deze vrij korte tijd voelt het zoveel drukker! Het is dan ook verstandig om vroeg op te staan. Nog voor zonsopkomst zat ik in de auto, en reed ik vanaf Apollo Bay in ongeveer 1,5 uur naar de 12 Apostelen. Mijn vrouw rende die dag de Great Ocean Road Marathon. Hoewel ik normaal altijd als fanatiek supporter langs het parcours sta, ligt dat bij deze marathon wat anders. Doordat de weg zo smal is, is hij voor al het publiek afgesloten en kun je dus alleen bij de finish de hardlopers aanmoedigen. Zo had ik dus wat tijd over om het slechte weer te bedwingen en naar deze prachtige plek te rijden. Zoals ik schreef is dit het tegenovergestelde van een ongebaand pad. Echter, als je de moeite neemt om vroeg op te staan heb je het hele gebied nog voor je zelf! Ik heb hier zeker een uur rondgelopen en slechts een handjevol mensen gezien. Deze dag was het vreselijk winderig en regenachtig. De donkere lucht, en de hier en daar doorbrekende zonnestralen, maakten het echter tot een geweldige ervaring: helemaal alleen, met de haren in de wind, foto's maken van deze prachtige plek!
Kangoeroes spotten in
Sinds een paar dagen zijn we terug in Australië. Dit keer niet om te wonen, maar om oude vrienden en collega’s te bezoeken. Als je ooit in Australië bent, vergeet dan niet om zuid Australië te bezoeken. Deze staat is niet zo populair als New South Wales, Victoria en Queensland, maar heeft zeker net zoveel moois te bieden! Doordat het niet zo druk bereisd wordt, is het er nog een stuk rustiger en kun je op je gemak van al het natuurschoon genieten! Deze foto maakte ik een jaar of 5 geleden in het Deep Creek Conservation Park. Dit park is een uurtje rijden zuidelijk van Adelaide, en biedt eindeloos veel prachtige wandelpaden met geweldige uitzichten zoals te zien op de foto. Als je deze plek wilt bezoeken, parkeer je auto dan bij de Tapanappa Camp Ground, en wandel langs de kust. Eindeloos veel prachtige uitzichtpunten (en heel veel kangoeroes) gegarandeerd!
Buitenaardse wereld
Als je een uur over de zoutvlaktes van de Danakil Depressie rijdt, kom je op een van de meest bizarre plekken die ik ooit heb bezocht: Dallol. Je waant je hier echt op een andere planeet. Het zout neemt de meest bizarre kleuren aan, kleuren die je niet in de natuur verwacht: het lijkt nog het meest op het palet van een schilder! Door vulkanische activiteit onder de oppervlakte, borrelt en pruttelt het overal. Water wordt als kleine fonteintjes omhooggestuwd van onder de zoutkorst, en neemt allerlei mineralen en metalen mee. Dit veroorzaakt het gekleurde zout. Bacteriën en algen die in dit gebied leven zorgen weer voor andere kleuren. En je raadt het al, de geur is niet bepaalt lekker te noemen!! Het groene water is trouwens enorm zuur. Het heeft een Ph waarde van minder dan 1, wat het plastic van je schoenen doet smelten als je er in gaat staan! Oppassen dus... Op deze foto zie je voornamelijk geel, groen en een beetje rood/oranje. Op andere plekken is het blauw en diep oranje... onwerkelijk! Het gebied schijnt continue van vorm en kleur te veranderen, afhankelijk van de tijd van het jaar en de hoeveelheid water. Helaas, omdat het zo lastig te bereiken is, is het niet een plek waar je jaarlijks naar terugkeert!