Jenny
Quichuameisje
Direct na het inchecken in onze mooie Amazonelogde, waar we per gemotoriseerde kano zijn aangekomen, stappen we de kano weer in. We varen over de Río Napo naar een klein Quichuadorpje in de jungle. De Quichuas, totaal zo'n 40.000 mensen, zijn vermoedelijk met de komst van de Spanjaarden uit de Sierra gevlucht wat ook blijkt uit hun taal, een dialect van het Quechua. Eenmaal aan wal zie ik vanuit mijn ooghoek dit kleine meisje achter de bosjes vandaan komen. Ze loopt nogal aan haar broekje te sjorren, het lijkt alsof ze net een plasje heeft gepleegd.
Kleine Otavaleña
In Otavalo bezoeken we 's morgens in alle vroegte de beroemde dierenmarkt (iedere zaterdag van 05.00-08.00 uur). Als de markt ten einde loopt wandelen we terug naar ons hotel om te gaan ontbijten. Vlakbij het hotel zien we deze jonge traditioneel geklede Otavaleña in een steegje op een kratje met flesjes zitten. Ze moet waarschijnlijk even "schatbewaarder" spelen tot haar vader of moeder terugkomt om haar een handje te helpen met tillen.
Santa Cruz Alicante
Het loont de moeite om, als je op Alicante vliegt, niet alleen het vliegveld te "bewonderen" maar ook de stad zelf. Er is een mooie markthal, de Mercado Central, waar o.a. heel veel soorten verse vis te koop worden aangeboden. Een wandeling door het Parque de la Ereta, gelegen tegen een 166 meter hoge heuvel, de Monte Benacantil, is ook de moeite waard. Hier vind je b.v. La Casa de Santa Claus. Hier worden aan het eind van het jaar allerlei leuke kinderactiviteiten georganiseerd. Bovenop de Monte Benacantil ligt Castillo de Santa Bárbara, een complex van gebouwen en verdedigingsmuren. De voorloper van de huidige vesting werd gebouwd door de Moren, eind 9e eeuw. Op de foto een straatje in de gezellige oude wijk Santa Cruz, vanuit het Parque de la Ereta loop je hier zo doorheen.
Lampen vlot...aalscho
Dit is een aalscholvervisser in Guilin, druk bezig met het prepareren van de lampen die voorop zijn bamboe vlot geplaatst worden als hij op de Li-rivier met zijn aalscholvers uit vissen gaat. De getrainde aalscholvers hebben een touwtje om hun hals (eerder foto van geplaatst) zodat ze de gevangen vis niet door kunnen slikken met uitzondering van de heel kleine exemplaren. Zodra ze een vis hebben gevangen zwemmen ze terug naar het vlot waar de eigenaar de vis uit de bek van de aalscholver haalt en in een mand deponeert. Vind het persoonlijk geen aangenaam gezicht, maar ik denk dat de Chinezen zich wild schrikken van de manier waarop wij hier met onze varkens, kippen etc. omgaan.
Relaxen op de Nijl
In oktober 2012 maakten we een rondreis in Egypte. We begonnen met een paar dagen in Caïro, waar helaas toen net het geweld weer begon op te laaien, van daaruit vlogen we naar Aswan en aansluitend maakten we een minicruise over de Nijl naar Luxor. Onderweg meerden we op diverse plekken aan om prachtige historische tempels te bezoeken. De temperatuur was in oktober zeer aangenaam en we konden vanaf het dek, onder het genot van een hapje en drankje, heerlijk genieten van alle activiteiten op en aan de Nijloever. Deze jongen zat lekker in z'n eentje te relaxen (totdat wij langsvoeren...).
Tussen Capitol Reef e
In een groot land als Amerika ontkom je er niet aan ook delen te doorkruisen die zo saai zijn dat je echt moeite moet doen om niet in slaap te vallen. Het landschap op de foto, gelegen tussen Capitol Reef en Bryce Canyon, valt wat mij betreft absoluut níet onder de categorie "slaapverwekkend"!
El Pailón del Diablo
Ca. 20 km buiten Baños ligt de prachtige 80 meter hoge waterval El Pailón del Diablo (Kookpot van de Duivel) die uitmondt in de Río Pastaza. De wandeling er naartoe is schitterend. Mensen die niet claustrofobisch zijn aangelegd, het is een “buk- en kruiproute”, kunnen ervoor kiezen om via La Grieta al Cielo (Kloof naar de Hemel) nog dichterbij het water te komen. Eenmaal boven is het gebruikelijk om zo hard te schreeuwen als je kunt om je te bevrijden van alle zorgen en frustraties. Deze foto is genomen aan het einde van La Grieta al Cielo en kijkt uit op het eindpunt van de eerste etappe. El Pailón del Diablo is ook nog vanaf twee bruggen te bewonderen; een naast de waterval (een stukje ervan is nog te zien) en een hoog erboven.
Hangjongere
In en rondom het mooie plaatsje Santiago Atitlán, gelegen aan het met vulkanen omgeven Lago de Atitlán, worden we met een tuktuk rondgereden. Onderweg zie ik dit meisje, er zijn geen andere kinderen in de buurt te bekennen. Aan haar houding te zien is ze zich aan het vervelen.
Naaiatelier
Tijdens een wandeling door een heel gezellig straatje in het oude deel van Luoyang, inmiddels een miljoenenstad, zien we deze man in de deuropening van zijn eenpersoons naaiatelier zitten. Hij geniet ontspannen van zijn sigaretje. Zijn prachtige antieke trapnaaimachine krijgt ook even rust.
Ordehandhavende monni
In Hué varen we over de mooie Parfumrivier naar de Thien Mu-pagode. Deze pagode is in 1601 gebouwd en is de oudste tempel van Hué. Op het complex wonen monniken en novicen (leerlingmonniken jonger dan 18). Op de foto een deel van slaapvertrekken van de novicen. De monnik op de foto zorgt ervoor dat de orde en rust bewaard blijven. We hebben gezien dat de jongeren niet vies zijn van een potje donderjagen (en waarom ook niet, het zijn tenslotte ook nog maar kinderen), maar het moet natuurlijk niet te gek worden.
Warm welkom, lekkere.
In Yangshuo maken we op onze huurfietsen een prachtige tocht door het achterland, vanwege de warmte wel enigszins ingekort. We zien gifgroene rijstvelden, badderende waterbuffels en imposante kalksteenformaties. We maken een stop bij een boerenfamilie (een broer, twee zussen) waar we bijzonder hartelijk worden verwelkomd. Ze laten ons hun leefruimte en hun vogeltjes zien, ik mag een blik werpen op de doodskist in de schuur (eerder foto van geplaatst), we krijgen een "demonstratie" sojamelk maken en worden getrakteerd op, mij onbekende, knapperige zoete gele besjes.
Jumbo Floating...Rest
Bij ons bezoek aan Hong Kong maakten we in het voormalige vissersplaatsje Aberdeen, genoemd naar de graaf van Aberdeen, minister van Koloniën in het midden van de 19e eeuw, een boottochtje met een sampan. We voeren o.a. langs het Jumbo Floating Restaurant, het oudste en beroemdste drijvende restaurant, waar je dus ook alleen per boot kunt komen. Je schijnt hier, weliswaar tegen on-Aziatische prijzen, heerlijk te kunnen eten en de locatie is schitterend!
Geld pakken voor...ve
Tussen Baños en Riobamba wandelen we over een piepklein marktje. Er staan diverse kraampjes met etenswaren, waaronder de beroemde/beruchte cuy (cavia) en verder voornamelijk handgeweven poncho's, mutsen, sjaals en plaids. Het is er niet druk, de meeste dorpelingen zijn waarschijnlijk aanwezig bij de huwelijksinzegening in de nabijgelegen kerk. Deze prachtige traditioneel geklede dame, aan haar gezichtsuitdrukking te zien een pittige tante, is klaar met het doen van inkopen en pakt haar portemonnee/tasje om een versnapering te kunnen kopen.
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Roodkraaggors c.q....
Curaçao is natuurlijk een prachtige "bountybestemming", maar heeft veel meer te bieden dan alleen dat. In de week die wij op het eiland verbleven hebben we een auto gehuurd, autorijden ging probleemloos, en zijn we op pad gegaan. We bezochten o.a. kleurrijk Willemstad, museum Kura Hulanda, de flamingo's en kerk bij/in St. Willibrordus, landhuis Knip, diverse paradijselijke baaitjes, NP Shete Boka en het beroemde Christoffelpark. Hier zagen we, ondanks zijn schutkleur, deze kleine roodkraaggors c.q. chonchorogai in een boom zitten.
Red Sanddunes
Deze straatverkoopster zagen we lopen bij de Red Sanddunes nabij Mui Ne. Het is erg leuk om hier te gaan sandboarden, maar wij hebben ervoor gekozen om dat te doen vanaf de iets verderop gelegen, meer indrukwekkende, White Sanddunes. Op beide plaatsen lopen voldoende kinderen rond die je graag een sandboard willen verhuren. Stel je er niet teveel van voor, het is "gewoon" een rechthoekig stuk kunststof met een handvat eraan, maar doet waar het voor bedoeld is.
Op de tast?
De prachtige Dragenrugrijstvelden (Longjirijstterrassen) liggen in een bergachtige omgeving en zijn alleen te voet of per draagstoel bereikbaar. De hoogste terrassen liggen op 1.180 meter hoogte en de laagste op 380 meter. Aan weerszijden van de route naar het mooiste uitkijkpunt over de terrassen vind je tal van marktvrouwen (en een enkele man) die allemaal wel iets leuks of lekkers in de aanbieding hebben. Deze dame zagen we nabij het bekende Zhuang-dorpje Ping'An. Als ik naar haar ogen kijk denk ik dat ze niet veel meer ziet en haar werk grotendeels op de tast doet.
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Zeeschildpad Westpunt
Rondom Curaçao is het mogelijk diverse soorten zeeschildpadden te zien, een beschermde diersoort. Wetenschappers vermoeden dat een groot deel van de schildpadden binnen enkele decennia verdwenen zal zijn. Handel, overbevissing, het verzamelen van eieren voor menselijke consumptie, drijvende plastic zakken en giftige peuken die ze als voedsel aanzien, schildpadden als bijvangst bij de visvangst, olievervuiling, chemische verontreiniging en andere verstoringen van het milieu zijn oorzaken die van grote invloed zijn op het teruglopen van de populatie. De kans op een ontmoeting met een zeeschildpad is het grootst bij Playa Lagún, de sleepboot bij Caracasbaai en rond Klein Curaçao. Raak ze niet aan en til ze al zeker niet uit het water (ja, er zijn echt mensen die dat doen)! Het exemplaar op de foto staat op het punt staat z’n kopje boven water te steken en zag ik in Westpunt. In de baaitjes van NP Shete Boka klimmen de dieren het strand op om eieren te leggen. Shete Boka is gesticht met de bedoeling om de inhammen langs de noordkust, die door de zeeschildpadden als broedplaats worden gebruikt, te beschermen. In het broedseizoen kan men onder begeleiding van een ervaren gids de broedplaatsen bezoeken. Geen geluk? In het Sea Aquarium in Willemstad kunnen de schildpadden onderwater van dichtbij worden bewonderd en zijn ze zelfs te voeren. Zeeschildpadden worden rond een meter lang, wegen 70 tot 200 kilo en kunnen ruim 80 jaar oud worden. De karetschildpad leeft dichtbij de kust en eet sponzen, de dikkopschildpad leeft rond het rif en eet schelpdieren. De soepschildpad leeft in ondiep water en eet zeegras, dit is ook de enige zeeschildpad die wel eens voor de lol aan land komt om te gaan liggen zonnen op het strand. Genoemde soorten soorten leven overdag, maar hun eieren leggen ze ’s nachts. De nesten komen ook alleen uit in het donker.
Canyonlands Utah
De Canyonlands nabij Moab in Utah werden in 1964 een nationaal park. Het is een nog ongerept gebied van canyons en tafelbergen, uitgesleten door de Coloradoriver, de Green River en hun zijrivieren in het Coloradoplateau. We lopen hier de gemakkelijke, maar o zo mooie Mesa Arch Trail (0,8 km heen en terug) die je naar een prachtige boog (arch) met een schitterend uitzicht leidt. Achter de boog zie je de La Sal Mountains liggen en als je goed kijkt kun je nog een stukje van de Colorado River zien. Het pad is duidelijk gemarkeerd en bestaat deels uit brede treden. Dit is een detailopname van een van de rotsen langs de route.
Roeier Lago de...Nica
In Puerto Asese stapten we aan het einde van de middag op een klein bootje voor een tochtje tussen ca. 360 vulkanische, al dan niet bebouwde, eilandjes die zijn gelegen in het Lago de Nicaragua, ook wel Lago de Cocibolca genoemd. Onderweg zien we deze man in het late zonlicht roeien, vergezeld door een leuk klein vogeltje.
Pitztal
Het Pitztal is een ca. 40 km lang zijdal van het Inndal dat bij Imst afbuigt. In zowel zomer als winter een bestemming waar jong en oud, sportief en minder sportief, zich prima kan vermaken. Op de foto de Rifflsee. Vanuit het dorpje Mandarfen kun je hier met de benenwagen (flinke klim) of per gondel naartoe. De Rifflsee is het grootste meer in de Ötztaler Alpen en het hoogste bergmeer van Oostenrijk. Je kunt hier een mooie wandeling rondom het meer maken en daarna lekker uitpuffen in de Rifflseehütte op 2.293 meter hoogte. Een zomerse rondwandeling rond de Rifflsee duurt ca. 1 uur en is voor gezinnen (ook met kinderwagens) en oudere mensen zonder enige problemen mogelijk. De sportievere bezoeker van het Pitztal (vanaf ca. 7 jaar), kan zich uitleven op en rondom de snelstromende rivier Pitze. Hier heb je de mogelijkheid tot raften, kanoën en canyoning. Mountainbiken is in berggebied natuurlijk ook een leuke uitdaging. In het centrum van het gezellige stadje Imst aan het begin van het dal, kun je bij de Johanneskirche met de Rosengartenschluchtwandeling starten (gratis). Slechts 1,5 km lang en 200 hoogtemeters, maar absoluut spectaculair! De route is ongeschikt voor kinderwagens. Het Pitztal beschikt verder over 3 skigebieden; Hochzeiger in Jerzens is een echt familieskigebied waar ieder type skiër zich kan vermaken op meer dan 50 km piste, op de Pitztaler Gletscher aan het eind van het dal, waar je met een gletsjertreintje door de bergen naartoe wordt vervoerd, ligt op een hoogte van 2840 meter ruim 20 kilometer aan piste op je te wachten (ook ‘s zomers) en het skigebied van Rifflsee ligt net als de gletsjer aan het einde van het dal en biedt ook bijna 20 kilometer pisteplezier.
Meisjes met...aardbei
In Hué bezoeken we de tombe van keizer Tu Duc. Hij regeerde van 1848-1883 en stierf, ondanks zijn 103 (!) concubines, zonder kinderen. Tu Duc zou in het geheim met vele grafgeschenken zijn begraven. Alle betrokkenen werden later geëxecuteerd om de tombe tegen schennis te beschermen. Op de foto twee zusjes met gelijke parasols/paraplu's, hun ouders waren op het complex aan het werk.
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
Hoofdpostkantoor Ho..
In Ho Chi Minh City c.q. Saigon (sai = rivier en gon = katoenbloem) bezoeken we het prachtige hoofdpostkantoor dat werd ontworpen door de Franse architect Gustave Eiffel en tussen 1886 en 1891 werd gebouwd. Een schilderij met de beeltenis van Ho Chi Minh mag natuurlijk niet ontbreken. Het ontwerp heeft veel weg van 19e eeuwse Europese stations. Het hoofdpostkantoor ligt tegenover de beroemde kathedraal Notre Dame, ook absoluut een bezoekje waard!
Mayastad Palenque
Rond 100 v.C. kwamen de Maya's hier voor het eerst. Naarmate de bevolking groeide werd het dorp een stad die uiteindelijk tussen 600 en 800 zelfs uitgroeide tot regionale hoofdstad. Het bouwwerk op de voorgrond is de Tempel van de Inscripties waar in 1952 de graftombe van Pakal, heerser van 615-683, werd gevonden. Het gebouw recht vooruit is de achterzijde van de Tempel van het Kruis. Vlak vóór de Tempel van de Inscripties kun je de tombe van de Rode Koningin bezoeken (alleen geschikt voor mensen die niet claustrofobisch zijn aangelegd). Mogelijk was de Rode Koningin, zo genoemd omdat ze werd gevonden onder een laag rode sulfiet, de vrouw van koning Pakal. Uit DNA-onderzoek is gebleken dat het in ieder geval niet zijn moeder was. Naast haar lagen talloze juwelen, waaronder een dodenmasker van jade. De tombe is nu leeg, maar veel van de gevonden voorwerpen zijn te bewonderen in het museum bij de uitgang.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
