JVersteeg
Onschuldig
Dit kleine mannetje in zijn felgroene gebreide jasje liep ik tegen het lijf in het noorden van Rwanda op mijn hike richting de berggorilla’s. Hij keek mij zowel indringend als ook een beetje vragend aan, zoals vele kinderen en volwassenen dat veelvudig deden in dit verscheurde land. Wat zou er in zijn koppie omgaan? Meer dan de helft van de Rwandese kinderen was wees toen ik er in 2004 was. Het blijft onwerkelijk: Zo'n prachtig land verwoest door slechts 1 maand aan genocide.
Gastvrijheid op de to
Tijdens onze trekking door de gebergten in Nepal liep ik met een 14 kg wegende tas op mijn rug. Dagelijks daalden we van 2000 meter hoogte naar rondom de 0 meter waarna we eind van de dag vaak weer een stuk boven de 2000 meter uitgeput de laatste stappen zetten. Zo ook op de dag dat ik aan het einde van mijn latijn, na een heel arsenaal aan vloekwoorden doodop de bergtop bereikte en dit prachtige meisje, de gastvrouw van ons volgende verblijf, mij tegemoet liep met haar kleintje in de armen. De eenvoud, het plezier en het prachtige zonnetje hielpen mij de moeizame treden omhoog te vergeten en opnieuw te genieten van de mooie, gastvrije Nepalezen. (Ook deze ingescande foto heeft een grove, ouderwets fletse korrel omdat hij nog met een oud ‘rolletjes-cameraatje’ genomen is)
Onder het Gras!
Op mijn trekking door de gebergten in Nepal kwam dit kleine vrouwtje mij op een gegeven moment tegemoet op het Annapurna ‘circuit’. Zij droeg een gigantische hoeveelheid grassen op haar rug, en liep daarmee op haar slippertjes in rap tempo bergafwaarts. Ik heb zelf thuis al moeite alle blaadjes in een keer in de kruiwagen te scheppen, maar zij morstte niet of nauwlijks. Nepal was voor mij in zijn algemeenheid één groot openlucht museum. Prachtige landschappen met daarin zulke lieve mooie mensen. Een fantastisch land om te voet te ontdekken. (ook deze ingescande foto heeft een grove, ouderwets fletse korrel omdat hij nog met een oud ‘rolletjes-cameraatje’ genomen is)
Market Laughter
Bac Ha is via een ietwat slecht wegdek in ongeveer 3 uurtjes, te bereiken vanuit Sapa. Het is een klein stadje, midden op een wat verlaten vlakte, dat vooral bekendheid geniet door de eeuwenoude kleurrijke zondagmarkt van het Dzao en Hmong stammen uit de gehele regio. Dit mooie duo gekleed in de kleding van de zwarte Hmong probeerde fruit te verkopen aan de langslopende menigte, maar intussen kletsten zij elkaar de oren van het hoofd.
Dream on...
Op onze reis door Laos en Vietnam hadden we een aantal bellenblaas busjes bij ons, om bij aankomst in afgelegen dorpjes het ijs te kunnen breken met de ouders en natuurlijk met de kindertjes. Sommigen van hen reageerden wild enthousiast door uitbundig te lachten en te springen. Dit Hmong mannetje leek echter in zijn eigen wereld verzonken. Hij volgde de belletjes van een veilig afstandje en leek daar helemaal bij weg te dromen.
Awaiting her Ride
Bac Ha is via een ietwat slecht wegdek in ongeveer 3 uurtjes, te bereiken vanuit Sapa. Het is een klein stadje, midden op een wat verlaten vlakte, dat vooral bekendheid geniet door de eeuwenoude kleurrijke zondagmarkt van het Dzao en Hmong stammen uit de gehele regio. Dit kleurrijke Hmong vrouwtje zat aan het einde van de morgen aan de rand van het centrale pleintje wat bezorgd om zich heen te kijken. Zij had de benodigde produkten ingekocht en wachtte op haar man die haar ietsje later met zijn gammele brommertje oppikte. Het verbaasde mij hoeveel verschillende kleding lagen de meeste Hmong volkeren aanhadden. Wij probeerden voortdurend schaduw op te zoeken om de hitte te kunnen weerstaan. Zij leken daar minder moeite mee te hebben.
Bac Ha Markt - Zeer..
Bac Ha is via een ietwat slecht wegdek in ongeveer 3 uurtjes, te bereiken vanuit Sapa. Het is een klein stadje, midden op een wat verlaten vlakte, dat vooral bekendheid geniet door de eeuwenoude kleurrijke zondagmarkt van het Dzao en Hmong stammen uit de gehele regio. Op weg door het prachtige landschap is op de vroege morgen al veel levendigheid te constateren; Mannen en vrouwen bewegen zich op trek-karren of paarden in kleurrijke kleding bergopwaarts. Anderen leggen de laatste bewerking aan hun landbouw of wijn-produkten waarna zij deze in grote bamboe manden op hun rug stoppen. Anders dan vele andere markten in en rondom Sapa heb je in Bac Ha gelukkig nog steeds het gevoel deel uit te mogen maken van een wekelijks tafereel zonder al te veel toeristen tegen het lijf te lopen. Er wordt van alles verkocht of verhandeld, van knip- en scheerbeurten tot tientallen verschillende diersoorten, tot stoffen en voedsel. Het plateau waar de waterbuffels en de paarden verhandeld worden doet een beetje ‘wild-west’ achtig aan en het is een genot daar op je gemakje van een afstandje toe te kijken hoe wen het tradionele onderhandelings-proces met elkaar doormaakt.
Bewonderen
Dit Braziliaanse meisje uit het pittoreske Paraty keek vanaf de stoep naar de voetbalkunsten van een van de kleine jongetjes uit de buurt. De temperatuur was wat gezakt en het leek alsof uit alle huisjes mensen tevoorschijn kwamen.
Nepalees meisje
Dit meiske stond s morgens te wachten tegen de zijkant van de broodjes-winkel in het centrum van kathmandu. Ze hoorde mijn wijsvinger het rolletje doordraaien en keek schuchter en een beetje argwanend om, tegen de felle ochtendzon in. (ook deze ingescande foto heeft een grove, ouderwets fletse korrel omdat hij nog met een oud ‘rolletjes-cameraatje’ genomen is)
Schots en Scheef
Deze foto is nog een tijdje voor het digitale tijdperk genomen in het chaotische centrum van Kathmandu in Nepal. Men was in dit straatje druk aan het werk met de renovatie van gebouwen en ik vond het prachtig te zien hoe schots en scheef alles erbij stond; Van de verdiepingen van de gebouwen, totaan de werklui in het raamkozijn en de kleine doorgezakte TukTuk rechts op de voorgrond. Vanzelfsprekend heeft het beeld een te grote grove korrel en zijn ook de kleuren wat flets, maar ik vond het nog steeds een waardevol reisbeeld uit dit prachtige land, dat ik als een immens openluchtmuseum ervaren heb. (Click nogmaals op de foto om hem in het geheel in beeld te krijgen)
Bijna naar huis.....
We fietsten in de namiddagzon door de prachtige gele rijstvelden van Tam Coc naar Ninh Binh (zie ook mijn tip hierover). De temperatuur nam af en de mensen die nog op het land bezig waren, begonnen net aanstalten te maken om met hun waterbuffels huiswaarts te keren. Zo ook dit mannetje, met zijn 3 dieren klein afgetekend tegen de machtige kalkstenen heuvels op de achtergrond.
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
DE LEKKERSTE TOETJES
Ben je in New York en struin je op een middag, of ‘s avonds na het eten door de hippe straatjes van SOHO, ga dan eventjes naar binnen bij ‘[url="http://www.ricetoriches.com/frameset.php?content=/startpage.php" target="_blank"]Rice to Riches’[/url], aan ‘37 Spring Street tussen ‘Mott and Mulberry’. Niet alleen is het speelse komische interieur met aller teksten op de wanden en hangend aan bordjes een genot voor het oog, daarbij hebben zij ‘ricepudding’ echt tot een ander niveau getilt. Ze hebben hier echt de meest verrukkelijke toetjes die ik ooit geproefd hebt. Het is redelijk machtig, dus aan een 1-persoons portie heb je vaak met z;’n tweetjes al genoeg. Vooral de ’ PERFECTLY LEGAL PECAN PIE’ smaak is echt een traktatie voor de tong!
Neem lifters mee
Huur je een auto in Cuba, (wat ansich al een fantastscieh aanrader is) probeer dan af en toe op je route wat lifters mee te nemen. Openbaar vervoer is hier zo beperkt, dat groepen mensen vaak uren op de bus staan te wachten, zonder te weten of deze uberhaupt zal komen en zo te weten wanneer zij op hun werk zullen arriveren. Omdat groepjes mannen ons misschien toch wat risicovoller leken, boodden wij vaak hulp aan 1 of 2 moeders met kindertjes. Niet alleen bewijs je hen hiermee een hele grote dienst, je krijgt op die manier de kans om wat vrijer met hen te praten. In een auto, afgeschermd van anderen vinden zij het vaak wat makkelijker om te kletsen over het wel en wee van hun dagelijks leven. Ook wanneer je de Spaanse taal niet beheerst is er met handen en voeten vaak nog leuke communicatie mogelijk.
Extra zeepjes mee. Di
Het is een echte aanrader om naar Cuba zeepjes mee te nemen om aan de mensen uit te kunnen delen. Het zeep is hier nog steeds niet overal met gemak te verkrijgen en het wordt dan ook als een echt luxeprodukt gezien. Liggen er in je hostel twee zeepjes in de badkamer terwijl je er samen maar 1 gebruikt hebt, dan zal de volgende Cubaanse die je tegenkomt daar zeer dankbaar voor zijn.
Op de Bon
Deze foto is genomen in het kruidenierswinkeltje in het centrum van het pittoreske Trinidad, in Zuid Cuba. Op het moment dat ik daar was (November 2004) kregen de Cubanen nog steeds maandelijks een klein bonnenboekje om op die manier aan de benodigde levensmiddelen te komen. Dit mannetje probeerde net aan zijn hoeveelheid zeep te komen toen ik hem verraste met mijn camera.
Curious Monks
Luang Prabang is een prachtig plaatsje, gesitueerd aan de Mekong Rivier in Midden Laos. De architektuur is beschermd door UNESCO en er bevinden zich hier vele kloosters waar tientallen monniken vele jaren van hun leven doorbrengen. Wij vonden het fantastisch om af en toe met hen rond de kleine stenen kloostertafeltjes te zitten, waarna zij vraag na vraag op ons afvuurden. Ze wilden dan alles weten over ons leven hier, over onze reizen en natuurlijk over het Nederlandse voetbal. Wij vroegen hen op onze beurt over het leven in en rondom de kloosters en over hun plannen voor de toekomst.
Met Parasol naar...Sc
In het prachtige plaatsje Luang Prabang in midden Laos maken de monniken een natuurlijk deel uit van het dagelijks leven. De meeste van hen komen uit kleine relatief arme dorpjes in het noorden van Laos. Zij komen naar Luang Prabang voor een aantal jaar waar zij een van de vele kloosters betrekken. Deze periode biedt hen de mogelijkheid om naast de dagelijkse verplichtingen als monnik, een goede scholing te volgen om zo aan hun toekomst te werken. Het straatbeeld siert dan ook vele malen per dag groepjes kletsende monniken die gezamelijk naar hun school toelopen. De linnen schoudertassen met hun boeken kleuren geel of bordeau rood om hun prachtige oranje gewaden.
FlipFlops
Een grapje dit keer; slippertjes aangeboden op Kao San Road in het hartje van het massatoerisme in Thailand. Op zich natuurlijk helemaal niet speciaal, maar besloot hem toch te plaatsen, omdat slippertjes mij toch altijd het ultieme “REIS’gevoel geven. Heerlijk weken geen schoenen aan en dat fantastische stap-geluid. Ik pak ze nooit in, maar probeer de eerste dag meestal meteen een kleurrijk paar op de kop te tikken; varierend van de echte Havaianas tot simpele zelfgemaakte slippertjes van oude autobanden. Af en toe vangen ze mijn blik vanaf de onderste plank van mn kledingkast en dan komen de prachtige herinneringen weer boven. Voorjaar, k ben er klaar voor....
Toeschouwen
Dit Braziliaanse keek vanuit hun deurpost naar de voetbalkunsten van een van de kleine jongetjes uit de buurt. De temperatuur was wat gezakt en het leek alsof uit alle huisjes mensen tevoorschijn kwamen.
Droevig en Alleen
Dit kleine meisje stond langs de weg toe we door de bossen, over de heuvels bij Kigali hike-ten. Ze stond er zo droevig, onverzorgd en verlaten bij. Ik kreeg meteen de drang haar mee te nemen. Rwanda was PRACHTIG, maar het nog zichtbare leed van de mensen domineerdde bij mij regelmatig mijn stemming. Meer dan de helft van de Rwandese kinderen was wees toen ik er in 2004 was. Het blijft onwerkelijk: Zo'n prachtig land verwoest door slechts 1 maand aan genocide
Die Blik
Dit mannetje liep ik tegen het lijf toen de regen plots uit de hemel stortte. Hij gooide snel een doek over zijn hoofdje en keek mij indringend aan, zoals vele kinderen en volwassenen dat veelvudig deden in dit verscheurde land. Wat zou er in zijn koppie omgaan? Meer dan de helft van de Rwandese kinderen was wees toen ik er in 2004 was. Het blijft onwerkelijk: Zo'n prachtig land verwoest door slechts 1 maand aan genocide.
Cementwagen
Met 38 graden was het BLOEDHEET in het pittoreske koloniale havenplaatsje Paraty, zo’n 3,5 uur ten zuiden van Rio de Janeiro.In het straatje naast ons waren 2 mannen bezig om elk uur een paard en wagen vol met cement en zand in de felle zon naar de voorgevel van een in renovatie zijnde woning te rijden. Wanneer zij bij het desbetreffende huis aankwamen werd het paard achteruit, zo dicht mogelijk met de kar naar het raam gereden, waarna de hele boel in rap tempo met schep door het raam naar binnen werd gegooid. Intussen gaf een klein jongetje de paardjes wat water.
Heat Work
Met 38 graden was het BLOEDHEET in het pittoreske koloniale havenplaatsje Paraty, zo’n 3,5 uur ten zuiden van Rio de Janeiro.In het straatje naast ons waren 2 mannen bezig om elk uur een paard en wagen vol met cement en zand in de felle zon naar de voorgevel van een in renovatie zijnde woning te rijden (zie foto). Wanneer zij bij het desbetreffende huis aankwamen werd het paard achteruit, zo dicht mogelijk met de kar naar het raam gereden, waarna de hele boel in rap tempo met schep door het raam naar binnen werd gegooid. Intussen gaf een klein jongetje de paardjes wat water.
Erbij
Dit kleine Braziliaanse schoonheidje uit het pittoreske havenplaatsje Paraty stond wat onwennig op haar kleine havaiana slippertjes om de hoek te kijken. Haar oudere broer liet een paar meter verder zijn voetbalkunsten aan ons zien.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
