Henneke
Weer zo’n mooie...rou
Ook deze dag is het weer genieten van de landschappen. Een stille onverharde weg waar we tol voor moeten betalen bij een slagboom brengt ons al snel op hoogte. We zien in twee dagen alleen 1 vrachtautootje en 3 personen auto’s. Ik grap nog :” we kunnen op de weg picknicken “ Bij een klein inhammetje blijven we staan om te overnachten. Totale stilte. Deze weg hadden we 3 jaar terug ook gereden maar toen was het nogal mistig. Ook toen was hij mooi, maar wilde hem perse met mooi weer nog een keer rijden.
Genieten op de...Trol
Eén van de wandelklassiekers in Noorwegen is de route naar 'Trolltunga', ofwel 'De Trollentong', een uitstekende rots boven het Ringedalsvatnet. Het uitzicht is echt adembenemend en een beloning voor een pittige tocht. Wij zijn 's morgens om 3 uur gaan lopen (eind juni kan dat prima in Noorwegen, omdat het nauwelijks donker wordt rond deze tijd van het jaar) en na een uurtje of 4 lopen kwamen we aan bij de rots. Op dat moment waren er alleen een paar mensen die daar in de buurt de bivak hadden opgezet. De route biedt overigens overal een prachtig uitzicht, dus in totaal hebben we ongeveer 10 uur over de hele tocht gedaan. De wandeling ruim 28 km en er zitten forse klimmen en afdalingen in, maar het is alle inspanning meer dan waard!
Bedreigde diersoort.
Gister hoorde ik heel verontrustend nieuws, de Afrikaanse olifant is officieel een bedreigde diersoort en zijn kleine broertje de bosolifant is zelfs ernstig bedreigd. Het gaat dus niet goed met deze giganten en dat heeft voornamelijk te maken met de stropers en het krimpen van leefgebieden. Ik heb geen idee of er nog een kentering mogelijk is en of we er met zijn allen voor kunnen zorgen dat deze bijzondere dieren een plaats houden op onze overvolle planeet. Op de foto een close up van een olifant, een angstige ervaring dat kan ik je wel vertellen. Voor mij hoeft het niet zo dichtbij maar op de een of andere manier spelen we het altijd klaar om midden in een kudde verzeild te raken of op een andere manier te dichtbij te komen. Ik heb echt een haat liefde verhouding met deze reuzen, een diep respect vermeng met een vleug angst.
Lekker kontje?!
Addo NP staat bekend om haar grote olifantenpopulatie. We hebben dan ook uren bij de waterholes doorgebracht. Het was een komen en gaan van dorstige olifanten die lekker in het water tekeer gingen. Sommigen gingen zelfs kopje onder met de poten in de lucht. Dit kleine olifantje probeerde continue de aandacht te trekken van de moeder en tantes, maar die hadden het te druk met drinken. Telkens scharrelde het kleintje tussen de grote poten van de groep door, tot ze na lange tijd ook haar plekje had bemachtigd. Eindelijk kon ze toch ook een slokje nemen - mede tot ons grote plezier - want hoe aandoenlijk is dit kleine olifantje tussen alle grote billen?
Prachtkleed, klaar om
Ik was erg blij toen ik op het meest westelijke puntje van IJsland in de Westfjorden eindelijk de papegaaiduikers en andere vogels langdurig kon observeren. Als het slecht weer is, blijven de vogels in hun holletjes. Vandaag is dit niet het geval, de vogels vliegen af en aan, zijn aan het graven of liefkozen elkaar. Hier zie je de papegaaiduiker in prachtkleed, namelijk met felgekleurde snavel, die ze alleen in het broedseizoen hebben. Deze vogel heeft een mooi holletje gegraven tussen het Engels gras, de silene en de kamille. Aan zijn borst zit nog aarde. Het jong zit aan het eind van een tunnel, waar het gevoerd wordt met kleine visjes. Nu is het nog niet zover, eerst inspectie door de partner. De vogels trekken zich niets van mij aan, ik lig op mijn buik en kan net over de rand fotograferen. Let goed op dat je niet te dichtbij komt, ook op de rand zijn holletjes gegraven.
De lama en zijn...omg
Wij reden door het gebied van de Colca Vallei en zagen Alpaca's, Vicuna's, Guanaco's en uiteindelijk Lama's. Deze lama stond zo mooi te kijken in een hele mooie robuuste omgeving. Lama wordt ook wel schaapkameel genoemd. Deze dieren trekken rond in bijv. het Andesgebergte.
Groot-Brittannië • Noord Ierland
Groot-Brittannië • Noord Ierland
Dark Hedges
Zo'n 10km van Ballycastle heb je de "Dark Hedges". Dit steegje is super populair geworden door de serie game of thrones. In 2016 is hier een hevige storm door geraasd, met veel schade aan de bomen tot gevolg. Van de 150 bomen zijn er nu maar 90 over. Deze foto is genomen na de storm dus het was wel effe zoeken naar een goed fotoplekje zonder al te veel grote openingen. Het blijft prachtig om hier door te lopen en wat foto's te maken.
Ethiopië Omovallei...
Tijdens een bezoek aan Omorate (Omovallei) in Zuid Ethiopië ontmoet je de Karostam. Al lopend door het dorp zag ik deze twee meisjes die elkaars haar aan het verzorgen waren. Na contact maak je een foto en als je dan na verloop van tijd nog eens door je bestanden loopt zie je je foto's met andere ogen. Want hiervan kun je een hele mooie zwart wit opname maken. Niet dat de kleuren afleiden zoals zo vaak maar dat het licht verkeerd in de foto zit. Dit moet niet op de achtergrond vallen maar op de gezichten. Dus na enig experimenteer werk was dit het eindresultaat.
Oogcontact
Als je naar Rovaniemi in Finland gaat, dan is de kans groot dat je een huskyfarm gaat bezoeken. In de winter kun je dan ook een sledetocht maken, in de zomer hebben de dieren rust en mag je ze in hun verblijven bekijken. Deze hond ving mijn blik. Nu siert zijn portret de omslag van mijn fotoboek van die reis.
Waterkasteel Hof van.
Gelegen in het centrum van Ekeren en aan de grens van het natuurgebied De Oude Landen bevindt zich het prachtige Waterkasteel Hof van Veltwijck. Het is een U-vormig waterkasteel uit de 16de eeuw, gelegen binnen een rechthoekig omgracht landschapspark .Achter het kasteel ligt ook nog het Natuur en wandeldomein "de Oude Landen" Zeker een uitstap waard.
Traditionele vissers.
Tijdens een bezoek aan Myanmar mag je het Inle meer zeker niet overslaan. Het grote meer, midden in het land gelegen, staat vooral bekend om zijn traditionele vissers, ook wel beenroeiers genoemd. Door deze manier van roeien houden ze hun handen vrij voor hun visnetten. Deze netten hebben de vorm van een korf. Deze korf wordt met de grote opening naar beneden in het water gezet, vervolgens prikken ze met een stok in het water en hierdoor zwemmen de vissen de korf in. Het leven van deze vissers speelt zich vooral af op dit meer. Hele dorpen zijn op palen gebouwd en zelfs hun groente en fruit wordt in heuse drijvende moestuinen verbouwd. Om een goed beeld van deze vissers en hun manier van leven te krijgen is het aan te raden minimaal een dag een boot te huren en het meer op te gaan. Je komt de vissers dan regelmatig tegen en hebt ook voldoende tijd om door hun dorpen te varen en nog meer te zien van de manier waarop ze leven. Tijdens het maken van deze foto was het weer wat grauw en grijs waardoor ik er voor heb gekozen om de foto in high key te maken.
Californische Condor
Tijdens een reis door de VS had ik het geluk om dit portret te kunnen maken van deze Californische Condor. Hij zat op/ bij de Navajo brug in het Grand Canyon National Park. Deze prachtige Condor vogelsoort was in het wild bijna uitgestorven , in 1987 werden de laatste 6 exemplaren die nog in het wild voorkwamen gevangen daarna werden in totaal 27 exemplaren onderdeel van een herintroductie programma van de dierentuin van San Diego. In 2003 was het aantal al gegroeid tot 223 dieren waarvan er 85 toen al weer uitgezet waren in Californië en het noorden van Arizona. In 2012 waren er al weer 231 vogels in het wild aanwezig en in 2017 bedroeg het aantal wereldwijd 446 vogels. Het herintroductieprogramma loopt nog steeds. De lichaamslengte van deze condors bedraagt 120 tot 130 cm met een gewicht van 8 tot 14 kg en een vleugelspanwijdte van 3 meter.
Rozenhoedkaai
Op 15 juni 2020 is de eerste coronagolf voorbij. Eindelijk meer vrijheid, maar niet voor lang blijkt nadien. Op 28 juli 2020 komen al een paar verstrengingen zoals een avondklok en kleinere bubbels. In september 2020 is de tweede golf een feit, de derde golf volgt al snel. Reizen is onmogelijk, zelfs de buurlanden laten geen toeristen toe. In maart 2021 hebben we er genoeg van en gaan we ons eigen landje ontdekken. We beslissen om naar het normaal drukke Brugge te gaan. De hotels zijn open maar op restaurant gaan of een terrasje doen mag niet. Winkelen is ook geen optie want dit is verboden als koppel. Tja dan fotograferen we er maar op los zeker. Rondlopen in een uitgestorven Brugge heeft ook wel iets speciaals. Toeristenbootjes die je reflectie verpesten heb je niet want deze liggen allemaal afgedekt langs de kant. Deze foto is trouwens genomen aan het populairste fotoplekje in Brugge, nl. de Rozenhoedkaai. Vroeger werden hier rozenkransen verkocht vandaar de naam. s'Morgens brengen ze ons een rijkelijk ontbijt op de kamer dit is toch ook genieten zeker.
Brugge bij valavond
We hebben zopas een paar dagen verbleven in Brugge. De oude binnenstad wordt normaal overrompeld door toeristen, nu met corona helemaal uitgestorven. Het geeft toch wel een speciaal gevoel om hier bijna alleen rond te lopen. Optimaal genieten was het natuurlijk niet want een hapje eten in een restaurant of je even opwarmen met een warme chocomelk op een terras is nog niet mogelijk in België. Fotografisch gezien was het top om hier te zijn, we hebben dan ook volop foto's genomen zonder te moeten wachten op toeristen die in onze weg stonden.
Kannesteinen
Kannesteinen, hier had ik nog nooit van gehoord tot ik in een boekenwinkel in Noorwegen hier een foto van zag. Dit was een plekje dat ik wou ontdekken en fotograferen. We hadden nog 14 dagen voordat onze ferry naar huis ging dus een omweg hiernaartoe was geen probleem. Zo'n 10km van Måløy vind je deze 3 meter hoge speciale rots gevormd door de golven van de zee. De weg ernaartoe is enorm smal dus wees voorzichtig, ter plaatse is er een kleine parking.
Een kunstwerk
Ware kunstwerkjes zijn het, de nesten van de weversvogel, hier in het Zuid-Afrikaanse Oudtshoorn gefotografeerd. Om de bouw van dat nest voor je ogen tot stand te zien komen is een genot. Wat zijn ze handig in het vlechten van de nestjes, het maken van knopen om de boel in elkaar te zetten! Zo zie je dat een klein vogeltje niet minder kijkgenot oplevert dan een reusachtige olifant, om maar wat te noemen.
Het heeft 6 weken...g
We hebben er ongeveer 6 weken over gedaan om van huis naar hier te rijden. En 8 uur tijdsverschil overbrugt. We zijn in Boerjatië aangekomen, een autonome republiek in Oost-Siberië. Rusland heeft ons tot nu toe enorm verbaasd. Wat weten wij eigenlijk toch weinig van dit grote land. En de mensen zijn er zo vriendelijk. De steden zo modern. Het landschap soms uitgesproken saai en dan ineens weer prachtig afwisselend. De vele onverharde en zeer modderige wegen dwingen ons vaak om op de hoofdweg te blijven. Maar we genieten met volle teugen. En daar komt een enorme regenbui aan. Gauw terug naar de camper.
Lalung La
De Lalung La is een pas in Tibet op een hoogte van 5050 meter boven de zeespiegel. Omdat we 's ochtends vroeg uit Tingri waren vertrokken om te proberen in een dag Kathmandu te bereiken, zodat we niet in het chaotische Zangmu hoefden te overnachten, waren we al vroeg op de top van de pas. De weg naar de top is lang en zwaar door afgelegen gebieden en omdat we vroeg vertrokken waren werd het allengs flink kouder in ons busje. Op de top was het dan ook flink koud en de weinige zuuststof maakte het ademhalen ook wat moeilijker. Het uitzicht in de heldere ochtendzon was echter adembenemend.