Felizzy

Ik kijk haar ongelovig aan. “Wat?” zeg ik. “Dat ik niet naar hier ben gekomen om schoon te maken” snauwt ze. “Ik wil met de kinderen spelen”. Ik slik mijn verbijstering weg en knik. “Ja, goed, ik zal... Lees meer

Nog eentje uit de oude doos (september 2010): Deze week ben ik voor mijn werk even een dagje op en neer naar de Amazone geweest. Dat zet meteen mijn eerdere uitspraak: "Eigenlijk heb ik maar een... Lees meer

Een arm sluit zich om mijn keel, koud en hard. Heel even denk ik nog dat het vriendschappelijk is, dat iemand die ik ken me heeft ingehaald en wat hardhandig omhelst. Dan wordt mijn luchtpijp dichtgek... Lees meer

Zelfs nu er maar al te vaak een Mexicaanse-, vogel-, of andere enge griep heerst; zelfs nu terrorisme een voortdurende argwaan teweeg heeft gebracht en ja; zelfs nu vliegtuigen bij bosjes uit de hemel... Lees meer

De nacht is zwoel en zwaar. Ik nestel me op het schaarsverlichte terras; een jongetje neemt nog een laatste duik in het zwembad tegenover me. Van tussen de klimplanten op de dichtbegroeide muren klink... Lees meer

Laten we voor het gemak even vergeten dat het een grijze dag was. Laten we vergeten dat ik ’s avonds crepeerde van de buikpijn en laten we er ook maar even niet aan denken dat die dag slechts één sms-... Lees meer

Lunchen. Wij, die elke dag met ons brooddoosje naar werk vertrekken, staan er zelden bij stil dat ook lunchen een cultureel gegeven is. Dat is het nochthans wel degelijk. Kijk maar: Hier gaan alle... Lees meer

Ik reis graag. Nu hoor ik jullie en masse tot in Ecuador denken: "dit is een ernstig geval van stating the obvious", maar wat ik eigenlijk bedoel is: ik ben zo graag onderweg. En met 'onderweg' bedoel... Lees meer

Severino belde mij op vrijdagavond. Dat is beter dan anders, want Severino heeft de aparte gewoonte mij rond een uur of 6 in de ochtend te bellen. Nu moet ik toegeven dat ik dat niet erg vind. Severin... Lees meer

Mijn relatie met Quito is van het begin af aan een beetje apart geweest. Mijn epicentrum in de gemiddelde Latijnsamerikaanse stad was tot nu toe namelijk altijd het koloniale centrum. Steeds woonde of... Lees meer

Ik was in Bolivia om de Wereldconferentie der Volkeren over Klimaatverandering en de Rechten van Moeder Aarde bij te wonen (met dank aan Evo). Daar is uiteraard zo veel gebeurd dat ik daar op dit blog... Lees meer

- Doet u mij maar een zakje sap aub. (of hoe mevrouwtjes met kleurrijke rokken en bollige hoedjes op straat sapjes verkopen die ze gewoon in een plastic zakje gieten. Huppakee, rietje erin en ready to... Lees meer