Dianadm
Toerist in eigen land
Een groepje studenten staat vanaf de overkant van de rivier het Koninklijk Paleis in Bangkok te bewonderen. Het Koninklijk Paleis of Phra Borom Maha Ratcha Wang was van eind van de 18e eeuw tot het midden van de 20e eeuw de koninklijke residentie. De huidige koning Bhumibol verruilde het voor het modernere Chitraladapaleis, dat een paar kilometer noordelijker ligt. Het Koninklijk Paleis is sindsdien een toeristische attractie Het complex bestaat uit diverse gebouwen zoals het zomerpaleis en de Wat Phra Kaeo, maar ook het meest heilige Boeddha beeld van Thailand, de smaragdgroene Boeddha, is er te zien, Het complex is een must see in Bangkok, voor binnen- en buitenlandse toeristen.
Tempel voor alle Gode
Jaren geleden was ik in het Pantheon in Rome en in mijn herinnering was het een groot en somber gebouw. Onlangs was ik er weer en ik moet mijn mening herzien. Groot is het zeker, maar wat een indrukwekkend gebouw! Ik heb er vol bewondering rondgelopen. Vooral de enorme koepel met de oculus is een lust voor het oog. Het Pantheon bestaat al bijna twintig eeuwen en is één van de best bewaard gebleven voorbeelden van de Romeinse Bouwkunst. Het is gebouwd in de eerste eeuw na Christus als een ‘tempel van alle goden’ Sinds de vroege zevende eeuw doet het gebouw dienst als kerk. Het gebouw heeft een enorme ronde binnenruimte, die zo groot is dat bezoekers lijken te verdrinken. Deze indruk wordt eens versterkt door de kolossale koepel, die een spanwijdte heeft van 43.2 meter. Het verschil tussen de vloer en het hoogste punt, de oculus is ook 43.2 meter. Hiermee heeft het gebouw de volmaakte verhoudingen. De oculus is de enige bron van natuurlijk licht in de tempel. Niet eerder is een koepel met zo'n groot hemelgat (doorsnede van 8.5 meter) gebouwd. Het gat is ook echt open, als het regent wordt het binnen nat. Om het regenwater af te voeren is de vloer is licht gebogen. De koepel staat symbool voor het universum en de oculus fungeert als doorkijkje naar de wereld van de goden. Ook zou de koepel het Romeinse rijk hebben gesymboliseerd, zonder beginpunt en einde.
De 'doe-het-niet'- ti
Vorig jaar maakte ik met mijn dochter een rondreis door Indonesië. Op Bali verbleven we één nachtje in Lovina en we besloten om bij zonsopgang dolfijnen te gaan spotten, volgens onze reisgids dé plek om dat te doen. De excursie was zo geboekt en om half 6 ’s ochtends liepen we naar het strand, waar onze traditionele vissersboot al klaar lag. Maar niet alleen onze boot, er lagen er tientallen en het hele strand stond bomvol toeristen. De boten werden te water gelaten en al snel doken de eerste dolfijnen op. De dieren werden niet alleen door ons gespot, maar ook door alle bootjes in de buurt, zij kwamen meteen onze kant op. Iedere keer als er ergens dieren boven kwamen, doken alle vissersboten er bovenop. De dolfijnen werden compleet opgejaagd. Wij gingen ons steeds schuldiger voelen dat we aan deze 'klopjacht' meededen, en waren blij dat de excursie was afgelopen. Het is leuk om dolfijnen te zien, maar niet op deze manier. De zonsopgang was overigens wel mooi, maar daar hoef je deze excursie niet voor te doen.
De Hel van het Noorde
Wie aan IJsland denkt, denkt aan geothermische activiteit, vulkanen, hete bronnen en lava. Dit alles is te zien in het Krafla gebied. Krafla is de naam van de nog steeds actieve vulkaan in dit gebied. Rond de Krafla zijn een aantal prachtige hotspots te zien, waarvan de Viti-krater er één is. De naam Viti betekent ‘hel’. De krater is gevormd tijdens een massale vulkanische uitbarsting in 1724. Deze uitbarsting duurde uiteindelijk vijf jaar en werd gevolgd door aardbevingen, die jarenlang aanhielden. De krater heeft een doorsnee van 320 meter en is gevuld met azuurblauw zwavelhoudend water van 26 °C. Je kunt in een kwartier het meer rondwandelen en vanaf de kraterrand heb je een spectaculair uitzicht over het Krafla gebied. Het kratermeer Viti ligt op zo'n 15 minuten rijden van het Myvatn meer en het dorp Reykjalid. Het is te bereiken via een afslag van de ringweg 1 (linksaf slaan).
Twee emmertjes .... h
In het Amberfort in Jaipur kom ik dit oudere echtpaar tegen. Allebei dragen ze een emmer op het hoofd. Meestal zie je alleen vrouwen die van alles op hun hoofd hebben, deze man is hierop een uitzondering. De vrouw vraagt zich waarschijnlijk af waarom ik een foto van haar neem. Je ziet haar denken.
De Ihlaravallei
De Ihlaravallei ligt ten zuiden van de stad Aksaray en is de groene uitzondering in het droge landschap van Cappadocië. De Griekse naam voor de vallei was het Peristrema dal (telkens weer kronkelend), dit verwijst naar de vorm van de vallei. Het is een mooi gebied om te wandelen. De vallei ligt in een kloof, die in de loop van eeuwen uitgesleten is door de Melendir rivier en is omringt door hoge, loodrechte rotswanden, waarin meer dan 60 kerken en rotskapellen verscholen liggen. De kerken met de mooiste fresco’s zijn te vinden tussen Ihlara en Belisirama. Het is soms wel een klim om bij een kerk te komen, maar zeker de moeite waard. Er zijn 3 uitgangspunten voor een wandeling, Selime, het restaurant wat 1,5 km buiten Ihlara ligt of Ihlara zelf. De afdaling naar beneden gaat eerst over een stoffig paadje en daarna over gevallen rotsblokken, maar hierna is er een goed begaanbaar pad (met af en toe een groot rotsblok waar je overheen moet). Aan het begin van de tocht zijn kleine, maar prachtige watervallen te zien, hierna volg je de rivier, verdwalen is onmogelijk. Soms is er een brug over de rivier, zodat je afwisselend in de zon en in de schaduw kunt lopen. Onderweg is het genieten van een oase van rust. Je hoort alleen de wind in de bomen en het ruisen van het water. De afstand die afgelegd wordt, is ongeveer 15 km, dit kan je in drie tot vier uur lopen (is wel afhankelijk van de hoeveelheid kerken je onderweg wilt zien). Wij hadden ons bij het beginpunt laten afzetten door een Dolmus, bij het eindpunt zijn we gaan liften. Dat had ik hiervoor nog nooit gedaan, maar dat werkte hier wel goed. De vallei staat op de lijst van toeristische attracties van Cappadocië, maar is nog niet door veel toeristen ontdekt. Wij hebben er uren alleen gelopen. Dit komt waarschijnlijk door de bereikbaarheid. Je kunt er wel komen, maar je moet er wel moeite voor doen. Je kunt de vallei ook als onderdeel van een excursie boeken, maar dat schijnt nogal duur te zijn. De entree voor de vallei is 3 euro per persoon.
De slager
Aswan is de meest zuidelijke stad van Egypte. Eens was het de poort naar Afrika en nog steeds ademt het een aparte Afrikaanse sfeer. Het tempo van het leven is er traag en ontspannen. Het is leuk om door Aswan te wandelen, de stad heeft veel marktjes, een souk en leuke straatjes. Bovendien ligt het heel mooi aan de Nijl. In een achteraf straatje zagen we deze slagerij, gespecialiseerd in het slachten van koeien. Het was één zee van bloed en overal lagen onderdelen van koeien, een luguber gezicht. En dat gebeurt gewoon allemaal in de buitenlucht. De slager wilde wel even poseren. In Egypte had ik een zwart-wit-rolletje mee. De foto's heb ik later zelf afgedrukt. Dit is een scan van de foto.
De kinderen van de...
We reizen met een truck door Kenia en overal waar we komen, wordt er druk naar ons gezwaaid en wij zwaaien natuurlijk terug. Deze foto heb ik uit het raam van de truck genomen en doordat ik deze foto snel moest nemen, missen er bij sommige kinderen wat voeten. En dat nog wel bij de Batafabriek.
Zelve klooster
Halverwege de weg van Urgup naar Zelve is het Zelve-klooster te vinden. Het klooster was een belangrijke nederzetting en religieus centrum. Het ligt in een prachtige vallei met rotsformaties in de vorm van schoorstenen. In de wanden zijn veel rotswoningen. Tot 1952 zijn de woningen bewoond geweest, maar door een aantal aardbevingen was het niet meer verantwoord om er te blijven wonen. Sindsdien is het een spookstadje dat onderhevig is aan natuurinvloeden en erosie. In het klooster zijn er naast woningen, kerkjes, een moskee, een moskee en enkele duiventillen te zien. Wetenschappers denken dat de kerken en fresco's uit de 9e tot en met de 13e eeuw stammen. Een bezoek aan het klooster is echt de moeite waard, Via grindpaden en bruggetjes kun je het klooster verkennen. Af en toe een klimmetje, maar die zijn goed te doen.
Blauw
(Graag openen) Vanaf Ko Yao Yai verkennen we de Phang Nga baai, waar één van de meest spectaculaire landschappen van Thailand te vinden is. Meer dan 40 kalksteeneilanden rijzen loodrecht op uit zee, het hoogste eiland is ruim 300 meter hoog. De eilanden zijn een overblijfsel van het Tenasserimgebergte dat zich tot in China uitstrekt. Het zeewater heeft in de loop van (miljoenen) jaren grotten in de rotsen uitgesleten, die per kano, longtailboot of te voet verkend kunnen worden. Wij kiezen voor de longtailboot en kunnen hierdoor een relatief groot gebied zien. Het zeewater is blauw, varierend van turquoise tot diepblauw. Het blauwe water zorgt voor een blauwe weerspiegeling op de eilanden (de foto is niet bewerkt). Heel bijzonder om te zien. Wij waren in de zomervakantie, het laagseizoen in Zuid-Thailand vanwege de regentijd. In de drie weken dat we er waren, hebben we geen druppel gezien. Het is er rond deze tijd erg rustig en de prijzen liggen een stuk lager dan in het hoogseizoen.
Een kleine ondernemer
De Mekongdelta is met zijn web van riviertjes, woonboten en drijvende markt een bijzonder gebied. Het leven speelt zich hier voornamelijk af op het water en vanuit een bootje zie je dorpjes, rijstvelden en het dagelijks leven van lokale families aan je voorbij trekken. Veel mensen gaan speciaal naar de Mekongdelta voor de drijvende markt. Al vroeg in de morgen verzamelen zich de marktkooplui met hun bootjes vol waren die zij willen verhandelen. De handel is een bijzonder schouwspel: Bananen, uien, ananassen en andere groenten en fruit gaan van hand tot hand en er wordt volop onderhandeld over de beste prijs. Er zijn verschillende varianten bootjes op de markt te zien, van oud tot nieuw en van groot tot klein. Op de foto is een kleine ondernemer te zien. Haar bootje is bomvol, dus genoeg om te verhandelen.
Vrolijke lentebloem
Vorig jaar was ik rond deze tijd in Valencia, een heerlijke stad en vooral een heerlijke temperatuur (26°C overdag). We maakten een wandeling door het Turia park, één van de grootste natuurlijke stadsparken van Spanje. Het park is aangelegd langs de oude bedding van de Turia-rivier en meer dan 9 km lang. Het park is een aaneenschakeling van tuinen, fiets-,en wandelpaden en sportvelden. In het Turia park zag ik een boom met ontluikende oranje/rode bloemen. Het is een rode variant van de Jacaranda. Deze tropische boom komt vooral voor in Midden- en Zuid-Amerika en de Cariben. In deze gebieden staat de bloei van de boom symbool voor het begin van de lente. De bloemen van de boom hebben een vrolijke uitstraling. Dit weekend wordt het hier ook mooi voorjaarsweer en daar word ik weer vrolijk van.
De ramen van Casa...M
Casa Milà of 'La Pedrera' (de steengroeve) is één van de beroemdste gebouwen in Barcelona. Het werd gebouwd tussen 1906 en 1912 door Antoni Gaudí. 'La Pedrera', zoals het in de volksmond genoemd wordt, verwijst naar de gelijkenis van de gevel met een open steengroeve. Casa Milà werd gebouwd als twee woonblokken die met elkaar verbonden zijn door twee grote binnenplaatsen. Op de foto (genomen vanaf het dak) zie je één van de binnenplaatsen. Het is een soort patio, omgeven door huizen. Als je in Casa Milà rondloopt, zou je bijna vergeten dat er mensen wonen, maar het is ook gewoon een apartementencomplex. Wel een superplek om te wonen.
Natuurlijke parasol
Juli is een goede maand om naar de Serengeti te reizen. Het is de droge tijd en de temperatuur is aangenaam, net iets onder de 30 graden. Voor deze olifant is het toch te warm. Hij heeft verkoeling gezocht onder een boom, een soort natuurlijke parasol.
Kawah Ijen
De Kawah Ijen vulkaan ligt in het oosten van het eiland Java. De Ijen is minder bekend dan bijvoorbeeld de Bromo, maar zeker de moeite waard om te bekijken. In het donker beklimmen we de vulkaan. Het is een stevige wandeling via een goed maar erg steil pad. Eenmaal boven dalen we af langs de kraterwand, hoe dieper je komt, hoe beter het blauwe vuur zichtbaar wordt. Het blauwe vuur laat zich nog het best omschrijven als een enorme gaspit en is alleen in het donker te zien. Met tranende ogen en een gasmasker op tegen de zwaveldamp staan we bij het vuur. Ondanks alle ‘ontberingen’ een uniek moment. Weer bovenop de kraterrand is het wachten op de zonsopkomst. Langzaam wordt het enorme turquoisegekleurde meer zichtbaar. Het steekt mooi af bij het gele zwavel. In het begin zijn er nog wat wolken, maar deze trekken langzaam op en het uitzicht is fantastisch. Zodra het licht wordt, wandelen we naar beneden, een bijzondere ervaring rijker.
Rare Angon Homestay -
Permutaran is de meest westelijk gelegen badplaats van het minder toeristische noorden van Bali. Het is een klein vissersdorp, wat op ongeveer een uur rijden ligt vanaf de pont vanaf Java (Gilimanuk). Permutaran is een goede uitvalsbasis voor het enige Nationale Park dat Bali kent (Bali Barat National Park), waar je, onder begeleiding van een gids, jungletochten kunt maken. In het NP leven talrijke tropische vogels, panters, civetkatten, bantengs en diverse aapsoorten. Voor de kust van Permutaran ligt op 45 minuten varen het Pulau Menjangan, één van de beste duik-en snorkellocaties van Bali. Het koraal ligt hier op nog geen 20 meter vanaf het strand. Wij logeerden in Permutaran in de Rare Angon Homestay. De homestay bestaat uit 4 in Hindu-stijl gebouwde huisjes (zie foto). De inrichting is sober maar verzorgd. Op de veranda staat een zitje (met lounge bank), hiervandaan heb je een prachtig uitzicht over de weelderige, tropische tuin. Elke dag krijgt je een heerlijk ontbijt (dat zelfs bij het huisje kan worden geserveerd) en verse bloemen. De eigenaar probeert je optimaal te helpen zonder je teveel te laten betalen. Er is geen zwembad, maar het strand ligt op slechts 5 minuten wandelen. Wij hebben hier een geweldige tijd gehad en zijn hier echt tot rust gekomen na het hectische (maar mooie) Java. Het is een prima uitvalsbasis om al het moois in de buurt te bekijken. Wij hebben de overnachtingen ter plekke geregeld, maar je kunt ook via Internet reserveren. De kamers kosten ongeveer 25 euro per nacht. Adresgegevens. Rare Angon Homestay - Banjar Dinas Loka Segara, Desa Pemuteran, Kecamatan Gerokgak Singaraja, 5 Pemuteran.
De Pen Toren
De Ngoc Son-Tempel is Hanoi’s meest bezochte tempel en een mooi rustpunt in het drukke Hanoi. De tempel ligt op een eiland (de Jadeberg) in het noordelijk deel van het Hoan Kiem Lake en is te bereiken via de knalrode The Huc-brug ofwel de brug van de opkomende zon. De tempel zelf is vrij eenvoudig, maar het uitzicht over het meer maakt veel goed. De tempel is gewijd aan de gouden reuzenschildpad wiens zwaard een rol speelde bij de overwinning op de Chinezen. Rond de tempel staan bomen waarvan de gigantische luchtwortels over de grond kruipen. Net binnen de eerste poort staat de Pen Toren (zie foto), dit is een 10 meter hoge pagode, waarvan de punt op een schrijfpunt lijkt. Het bouwwerk staat op een heuveltje, dat bekend staat als het schrijfblok (Dai Nghien). De pagode en het heuveltje staan symbool voor de waarheid, volgens het beginsel van het taoïstische Feng Shui. Overal in Azië kom je symboliek tegen, waarvan dit ook een mooi voorbeeld is. Ik vond vooral de boeddha's in de nissen heel mooi om te zien. De tempel is dagelijks geopend van 8:00-17:00 uur
Zwaaien door het raam
We zijn op de drijvende markt van Cai Bè. Overal zijn bootjes met handelswaar en vanuit één van de bootjes zwaait dit meisje door het raam.
Het ultieme...gletsje
De Langjökull-gletsjer ligt in het westen van IJsland en is de op één na grootste gletsjer van Europa. De enige manier om bovenop de gletsjer te komen, is met een truck en ben je dus min of meer verplicht om een excursie te nemen. Die excursies vertrekken normaalgesproken uit Reykjavik, dat was voor ons niet handig want wij kwamen uit het noorden en het was nogal een omweg om via Reykjavik naar de gletsjer te gaan. Een toeristenbureautje in Laugarbakki bood uitkomst, wij moesten op een bepaalde tijd bij een bepaalde weg staan, dan zou de truck ons oppikken. Het was nogal een vage afspraak, maar we waagden het erop. Gelukkig kwam de truck (een echt monster), we stapten in en reden de gletsjer op. Na ruim een half uur rijden over sneeuw en ijs (zie foto), stonden we eindelijk op de gletsjer. Gewapend met stijgijzers, maakten we een wandeling. Niet aan elkaar vastgebonden, maar wel met een gids om de verraderlijke gletsjerspleten en waterstroompjes te vermijden. Heerlijk om in de zomer tot je knieën weg te zakken in de sneeuw. Het volgende hoogtepunt was een sneeuwscootertocht. Dat had ik nog nooit gedaan en dat is echt super om te doen. De gletsjer is immens en we waren maar met een klein groepje, dan is het extra genieten van de ruimte, het uitzicht en de rust. Ten slotte gingen we naar een ijsgrot, die nog maar net is geopend (juni 2015). De ijsgrot is niet natuurlijk, maar door mensen aangelegd en het duurde 14 maanden voordat er 7000 ton ijs was verwijderd. De grot bestaat uit een uitgebreid stelsel van tunnels en kamers. Eén van de kamers is een kapel, waar je kunt trouwen. Als je door de tunnel loopt, wordt het ijs ouder en verandert het geleidelijk van wit in diepblauw. Geweldig om te zien. Na ongeveer een uur verlaat je de grot en dan is het handig om een zonnebril bij de hand te hebben. Wat een licht buiten! Omdat de gletsjer beweegt, weten ze niet hoelang deze grot zal bestaan, ze gaan nu uit van ongeveer 10 jaar. Voor het ultieme gletsjer-gevoel is deze excursie een echte aanrader. Naast wandelen, sneeuwscooteren en naar de ijsgrot gaan, kun je ook op de Langjökull-gletsjer overnachten (in een caravan) en een tocht met husky-honden maken. Je kunt de diverse activiteiten met elkaar combineren zoals jij dat wilt en het ook zo duur maken als je wilt. De combi's kun je het best in IJsland zelf regelen (bij toeristenbureau's),via Internet kan het ook, maar die bieden vaak alleen maar bepaalde pakketten aan. Tip: kleed je warm aan, want het is er koud, ook in de zomer.
Tempeldeur met blauwe
Deze tempeldeur is te vinden bij de Pura Taman Saraswati, één van de vele tempels van Ubud. De tempel ligt in het centrum van Ubud, maar zodra je binnen bent, is het een oase van rust. De tempel is bekend om zijn prachtige lotusvijver met enorm veel lotussen en is gewijd aan de Dewi Saraswati, de godin van de wijsheid en de kunsten. De tempel grenst aan café Lotus, waar je vanaf het terras een prachtig uitzicht hebt over de vijver. Regelmatig zijn er in de tempel Balinese dansoptredens te zien. Dit kun je vanuit het café prima bekijken en, omdat de optredens 's avonds zijn, kun je het goed combineren met een maaltijd. Wel even van te voren reserveren, want toen wij er waren, was het echt heel druk.
Meubelboulevard
De laatste jaren is het traditie om naar een meubelboulevard te gaan op Tweede Paasdag en zeker met dit weer zullen de winkels goede zaken doen. Deze meubelboulevard zag ik vlakbij Nakuru. Het winkeltje erachter is vrij klein, dus ik denk dat de meubels dag en nacht buiten staan. Af en toe een zeiltje erover als het regent en klaar....
Droomvlucht
Om half 5 uur 's ochtends opstaan om de mooiste ballonvaart ooit te gaan maken. Als we opstijgen is het nog net donker. Vanuit het mandje zien we de zon opkomen boven het karstgebergte. De wereld kleurt blauw, roze, oranje en geel, een nieuwe dag begint. Uit de lucht zien we boeren op de rijstvelden, bootjes op de Li. Na ongeveer een uur komt er een einde aan onze droomvlucht. Wat een geweldige ervaring om mee te maken. Eentje om nooit te vergeten! '.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
