Dennisenroel
Tussen de olijven ron
Eind oktober waren we een weekje op Kreta. Hoewel je dan geen mooi-weer-garantie meer hebt, mochten wij zeker niet klagen. We hebben een auto gehuurd en hebben diverse roadtrips gemaakt, langs de kust en in de bergen. Het binnenland van Kreta vonden wij verrassend mooi en groen. Hier rijden we in de buurt van het Dikti-gebergte, waar oneindig veel olijvenplantages staan. Hier en daar worden de olijvenplantages afgewisseld door reeds verkleurende wijnvelden. Een prachtig gezicht; zelfs in Kreta wordt het ooit herfst.
Panorama's aan de...n
Vandaag maken we een autorit langs de prachtige noordoostelijke kustroute van Madeira. Onze trip start in São Vicente en gaat via Santana en Faial richting het dorpje Machico. Vlak na Faial stoppen we bij dit uitzichtpunt en we zijn er even stil van. Dit deel van Madeira is vrij afgelegen en bestaat vooral uit kleine dorpjes. Diverse slingerwegen brengen je langzaam maar zeker naar je bestemming. En na bijna iedere bocht wacht je zo'n soort uitzicht. De rondrit kost je minimaal 6 uur, inclusief tussenstops, langer als je een stuk gaat wandelen.
Nederlandse Antillen • Washington Slagbaai NP
Nederlandse Antillen • Washington Slagbaai NP
Blau-blau close-up
Eén van de hagedissen die je vaak op Bonaire tegen zult komen is de blau-blau, het mannetje van deze hagedis is herkenbaar aan zijn mooie blauwe staart. Het vrouwtje van de blau-blau is bruin/grijs met een paar lichte stippen. De naam dankt hij dus aan zijn staart maar verspreid over Bonaire worden er meerdere namen gebruikt, naast blau-blau ook blo-blo, blauw-blauw of blauwstaartje. De officiële naam is Cnemidophorus murinus ruthveni of ook wel Bonaire whiptail lizard uit de familie van de renstaartjes. Bron: bonairevandaag.nl
Zeepbelkunstenaar in.
Düsseldorf is een moderne, hippe stad vlak over de grens in Duitsland. Vanaf Venlo is het ongeveer 40 minuten rijden. Wat architectuur betreft, doet het wat aan Rotterdam denken. Maar zoals iedere zichzelf respecterende stad in Duitsland beschikt Düsseldorf ook over een Altstadt. Afgelopen week zagen wij deze luchtbellenkunstenaar in opperste concentratie aan het werk.
De Caldeira rond!
Het hoogtepunt van het eiland Faial is de groene Caldeira. Deze oude vulkaankrater is een bijzondere verschijning. Hij is geweldig groen en op de bodem is een uniek landschap te zien. Ooit stond er water in, maar na de uitbarsting van de Capelinhos enkele decennia geleden, is het water door scheuren in de bodem weggelopen. De 400 meter diepe krater meet 1,5 km in diameter. Wij maakten een wandeling rondom. Dit neemt ongeveer 2 uur in beslag. Mooi aan deze wandeling is dat de krater er vanuit verschillende hoeken heel anders uit kan zien. Ondertussen loop je door een woud van metershoge hortensia's. Zorg dat je goede schoenen aan hebt, want het kan er behoorlijk glibberig zijn!
Eenzaam klooster aan.
Het bijzondere aan Griekenland is dat je er op de meest bijzondere plekken kloosters tegen komt. Groot, klein en alles er tussenin. En soms vraag je je af welk doel ze dienen, en of er überhaupt ooit iemand komt. Dit is er zo één. Gelegen aan een azuurblauwe baai, met enkele prachtige bergen op de achtergrond. Dit plekje ligt enkele tientallen kilometers voorbij het stadje Agios Nikolaos. Vanuit Agios Nikolaos maakten wij een prachtige roadtrip langs de noordoostkust, met als eindpunt het palmenstrand Vai.
Câmara de Lobos
Aan de rand van hoofdstad Funchal ligt het levendige vissersplaatsje Câmara de Lobos. Nog altijd is de visserij de belangrijkste inkomstenbron van het dorpje, hoewel het steeds meer door toeristen wordt ontdekt. Het kleine centrum staat bol van de straatkunst - en die staat vooral weer in het teken van de onderwaterwereld. Het haventje is schilderachtig met de diverse gekleurde bootjes. Niet voor niets was het dé vakantiebestemming van Winston Churchill. Vroeg in de avond neemt de lokale jeugd hier een verfrissende duik.
Nederlandse Antillen • Washington Slagbaai NP
Nederlandse Antillen • Washington Slagbaai NP
Boka Slagbaai
Op de plek waar nu het Washington Slagbaai National Park is, waren vroeger twee plantages aanwezig: plantage Washington en plantage Slagbaai. Deze twee plantages waren zeer groot. Van alle honderden plantages die Nederland bezat tijdens diens koloniale tijd op de Nederlandse Antillen, waren de plantages van Washington en Slagbaai het grootst en meest lucratief. Er werd grof geld verdiend. Naast het feit dat op plantage Slagbaai massa’s dividivi-peulen en aloë verbouwd werden, werden op het terrein ook geiten geslacht en verscheept naar buureiland Curaçao. Hier heeft de plantage ook diens naam aan te danken. Slagbaai is namelijk een verbastering van Slachtbaai; een baai waar geiten geslacht werden. In totaal zijn er meer dan drieduizend geslachte, gepekelde en gedroogde geiten vanaf Boca Slagbaai (inham Slagbaai) naar Curaçao verscheept. Daarmee was Boca Slagbaai de eerst haven van Bonaire. Vanaf deze haven werd in de loop van de tijd ook veel zout verscheept naar Curaçao en Nederland. Zout was in die tijd peperduur en werd onder andere gebruikt voor het pekelen van haringen. Dit zout werd uit de zoutpan gehakt die op plantage Slagbaai aanwezig was (Saliña Slagbaai). Op beide routes binnen het Washington Slagbaai NP (lange route en korte route) kom je langs het landhuis. Vanonder een natuurlijke rotsboog heb je dit uitzicht. Bron: beautiful-bonaire.nl
De lava-wijngaarden..
Het Azoren-eiland Pico staat bekend om haar sublieme wijnen. Van oudsher worden ze geteeld op de lavavelden van Pico's hellingen. Om de druivenstruiken te beschermen tegen de zoute zeewind van de Atlantische Oceaan, hebben de wijnboeren er in het verleden muurtjes omheen gebouwd. Met als extra voordeel dat hierdoor een bijzonder goed microklimaat ontstaat. De wijnvelden zijn nog altijd in gebruik en het loont de moeite om er een wandeling te maken. Vooral rond het stadje Madalena zijn er diverse mogelijkheden. Op deze foto de berg Pico met op de voorgrond Pico's beroemde wijnvelden.
Sint Nicolaas en zijn
Agios Nikolaos (vertaald Sint Nicolaas) is een havenstadje aan de noordoostkust van Kreta. Wij vonden de plaats verrassend gezellig. Hoewel het stadje toeristen gewend is vanwege het nabijgelegen lepra-eiland, is het geen typische toeristentrekker. Het centrum is compact, maar je vind nog voldoende authentieke plekken. Zeker in het naseizoen. Onze favoriete stek in Agios Nikolaos is op de bovenoever van het binnenmeer, waar je met dit mooie uitzicht de lekkerste mezes kunt eten.
Bezoek het onbekende.
Buiten de gebaande paden op Kreta? Dat is helemaal niet zo moeilijk. Al moet je er soms wel behoorlijke afstanden voor afleggen. Wij maakten een rondrit door het onbekende Amari-dal, en daar hebben we geen spijt van gekregen. In dit onontdekte en pure dal, met vele oorspronkelijke dorpjes, trekken de mooiste landschappen aan je voorbij. En die heb je bijna voor jezelf! We kwamen gedurende een hele middag geen enkele andere toerist tegen. Het voordeel van de late herfst (eind oktober) is dat de herfstkleuren er dan ook hun intrede doen. En dat maakt de landschappen nog net wat spannender. Een klooster hier en daar maakt het Griekenland-gevoel helemaal af.
Het gouden strand van
Porto Santo is het kleine buureiland van Madeira. Zo past het bijna 2 keer in ons Waddeneiland Texel. Heel veel te beleven is er ook niet. Het eiland moet het vooral hebben van haar 8 kilometer lange, parelwitte zandstrand; iets wat op Madeira niet voorkomt. Het is dan ook een geliefde vakantiebestemming voor de inwoners van Madeira, en sporadisch ook voor toeristen uit andere landen. Langs het strand staan een handjevol hotels. Wij maakten een dagtrip vanuit Madeira naar Porto Santo. Vooral omdat we benieuwd waren naar de landschappen op het eiland. Dit in tegenstelling tot de meeste mensen, die vooral voor het strand gaan. Er vaart dagelijks een ferry tussen Madeira en Porto Santo; 8 uur heen en 20 uur terug. Je kunt er ook voor kiezen om met het vliegtuig te reien, maar dan ben je stukken duurder uit. De vaartocht duurt ongeveer 2,5 uur, waarbij er een kleine kans is dat je onderweg dolfijnen of walvissen ziet. In ieder geval heb je mooie uitzichten op de kust van Madeira en de onbewoonde Ilhas Desertas. Waarom het strand op velen zo'n grote aantrekkingskracht heeft, laat zich raden.
Vrij als een vogel...
Eén van de hoogtepunten van onze reis naar Madeira, was de paraglide vlucht over het kustdorpje Madalena do Mar. De hellingen van Madeira rijzen steil op uit de Atlantische Oceaan en lenen zich daarom bij uitstek om er te paragliden. Gelukkig worden we begeid door een zeer ervaren paraglider. Vanaf een ongeveer 400 meter hoge klif beginnen we onze run naar de diepte. Enkele tientallen meters rennen we de benen uit ons lijf, tot het moment dat de wind grip krijgt op het scherm. Net op tijd, want we vliegen rakelings over een stel koeien heen. Eenmaal in de lucht is het doodstil. Zo moet een vogel zich dus voelen! Gedurende een half uur zweven we langs de prachtige kustlijn van Madeira. Je vliegt zo stabiel, dat je gerust een camera in de hand kunt houden. Op deze foto zie je een overzicht van het dorpje Madalena do Mar, dat bekend staat om de vele bananenplantages. Wij boekten onze paraglide vlucht via Madeira Outdoor. Reserveer ruim van tevoren, want er worden maar enkele vluchten per dag gemaakt. Bij te harde wind of slecht weer kan er bovendien niet worden gevlogen. http://www.madeiraoutdoor.com/en/
Lassithi buiten de...
De Lassithi hoogvlakte is inderdaad niet het meest ongebaande pad op Kreta. Tenzij je het net wat anders aanpak. De 25 vierkante kilometer grote hoogvlakte ligt op een hoogte van 800 meter. Het is bekend van de grot van Zeus bijvoorbeeld, of het eeuwenoude irrigatiesysteem met windmolens. Jammer genoeg is de hoogvlakte een dankbare bestemming voor busexcursies, en heeft de lokale bevolking er weinig aan gedaan om het landschap te bewaren. Veel molentjes zijn vervallen, en de zin om de grot te bezoeken verdwijnt al snel als je de overvolle parkeerplaats ziet. Wij pakten het anders aan. We huurden een auto en stippelden zelf onze route uit. We reden de lus rond de hoogvlakte met diverse mooie vergezichten, zeker nu de herfstkleuren een warme gloed over het landschap wierpen. In tegenstelling tot alle bussen, namen wij de oude weg richting Agios Nikolaos, waar we langs de mooiste plekjes en enkele verlaten dorpjes reden. Als je het zó doet, is de hoogvlakte nog een aanrader. De binnenlanden van Kreta zijn prachtig, ook in de herfst.
Rondstruinen in de...
Angra do Heroísmo. Zelden bezochten we een stad met een mooiere naam als deze. Het is de hoofdstad van het Azoren-eiland Terceira, en betekent 'baai van de heldenmoed'. Dit slaat op de strijd die de bewoners van de Azoren hebben gevoerd in 1828 tegen het leger van Miguel, de koning van Portugal. Hoewel de stad maar 21.000 inwoners telt, voelt het aan als een echte hoofdstad. Wij vonden het een bijzonder verrassende plek om te verblijven en rond te struinen. Het heeft een prachtig historisch centrum dat op de lijst van UNESCO staat. In het centrum vind je diverse leuke boetiekhotels, lokale winkels en op elke hoek van de straat zie je uitingen van straatkunst. In de baai en haven is het heerlijk toeven. Daar is deze foto gemaakt. Enige nadeel: er zijn vanuit Nederland geen directe vluchten naar Terceira. Je moet je bezoek dus 'helaas' combineren met een reis aan een van de andere prachtige eilanden in de archipel.
Het meer van Kournas
Het meer van Kournas is het enige zoetwatermeer op Kreta. Het ligt op enkele kilomers landinwaarts ter hoogte van het plaatsje Georgioupoli, juist ten westen van de stad Rethymnon. Het meer is ongeveer 1,5 km in diameter en op het diepste punt 45 meter diep. Door de zandafzettingen langs de oevers van het meer, heeft het water daar een geweldig turquoise kleur. Een bezoek aan het meer is leuk in combinatie met een trip naar de stad Rethymnon, wat wij een heel verrassende bestemming vonden. Ook het dorp Georgioupoli is de moeite van een kort bezoekje waard. Hoewel het meer van Kournas zeker niet de drukste plek op Kreta is, is het gebied populair onder dagjesmensen. Vooral de Kretenzers zelf weten het meer te vinden. Helemaal rechts in beeld zie je de Middellandse Zee liggen.
De 200 daken van Vill
Corvo, het kleinste eiland van de Azoren, telt maar één plaats, die tevens als hoofdstad wordt beschouwd. Villa Nova do Corvo telt slechts 430 inwoners. Daarmee is het meteen de kleinste gemeente van heel Portugal. Dit bijzondere eiland - dat door slechts enkelen wordt bezocht - stond heel hoog op onze bucket list, vooral vanwege de geweldig mooie caldeira. Door weersomstandigheden hebben we daar helaas nauwelijks iets van kunnen zien. Wel hebben we de (ongeveer) 200 daken van Villa Novo do Corvo gezien. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer details je zullen opvallen. Een bijzonder citytrip!
Nederlandse Antillen • Washington Slagbaai NP
Nederlandse Antillen • Washington Slagbaai NP
De aride landschappen
Hoe een landschap droog en woestijnachtig kan zijn, maar toch heel aantrekkelijk. In het Washington Slagbaai NP op Bonaire wisselen vele van dit soort landschappen elkaar af. Het weinige groen wat je er ziet, bestaat uit droogtebestendige struiken en natuurlijk cactussen. In dit nationaal park kun je twee prachtige autoroutes volgen. Wel alleen toegestaan met een 4WD.
Mercado dos Lavradore
Eén van de leukste plekken in de stad Funchal - dat ook wel 'Klein Lissabon' wordt genoemd - is de Mercado dos Lavradores. Deze overdekte boerenmarkt prikkelt alle zintuigen. In de eerste hal wordt verse vis versneden en verhandeld. In het centrale deel puilt het echter uit van de verse groenten, allerlei exotische soorten fruit en de mooiste bloemen van Madeira. Je bent hier echt niet de enige toerist, maar het wordt vooral door locals veel bezocht voor de dagelijkse boodschappen. Op de eerste verdieping heb je een mooi uitzicht op het marktleven. Voor de meest authentieke ervaring ga je vroeg in de ochtend en dan nog het liefst op vrijdag, wanneer de meeste verse vis wordt binnen gebracht.
Lagoa da Rosada op...
Als je op Pico bent en je hebt het geluk van helder weer, sla dan de panoramische merenroute aan de vaak vergeten oostkant van het eiland niet over. Over slingerweggetjes rijd je door een landschap dat aan de Ierse hooglanden doet denken. Ondertussen kom je meerdere kratermeren tegen, de één nog mooier dan de andere, met vaak de berg Pico op de achtergrond. Op deze foto zie je Lagoa da Rosada. Voor deze foto is gebruik gemaakt van een polarisatiefilter.
Horrorvisjes op de...
Als je een bezoek brengt aan Funchal - de hoofstad van Madeira - dan is de Mercado dos Lavradores een echte must-visit. Vooral op vrijdagochtend, want dan is het er het drukst. Er komt dan veel nieuwe vis aan in het pand, hetgeen onder veel gejoel wordt versneden en verhandeld. Eén van de meest opmerkelijke verschijningen zijn deze 'scabbard fish', die uit de diepzee afkomstig zijn. We hebben ons laten vertellen dat ze eigenlijk wit van kleur zijn, maar zwart verkleuren zodra ze boven water komen. Met die tandjes en die holle ogen worden het dan wel een beetje horrorvisjes. Desalniettemin hebben we ons uren op deze markt vermaakt. We vonden het leuk om van de scabbard fish een detailfoto te maken.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Breng een bezoek aan.
Midden in het centrum van Rincon, dat 'uithoek' betekent, staat de kanariegele Sint-Ludovicus Bertrandus kerk. Aangezien 60 procent van de Rinconese bevolking katholiek is, zit hij elke zondag afgeladen vol. Het is de blikvanger van deze - qua inwoneraantal - tweede kern van Bonaire. In tegenstelling tot in de hoofdstad Kralendijk draait het hier níet primair om toerisme. Je ziet hier nog voor een belangrijk deel het dorpsleven van vroeger. Leuk om te bezoeken zijn het 'restaurant' Rose Inn, waar je 's zomers en 's winters buiten tussen de sinterklaas- en kerstversiering zit. Of ga langs bij Cadushi distillery, waar je cactuslikeur kunt drinken. Op weg naar Ríncon heb je dit uitzicht op het dorp.
De duizelingwekkende.
De klif Cabo Girão is één van de hoogste kliffen van Europa, en in ieder geval de hoogste van Madeira. Op 580 meter hoogte kijk je hier recht omlaag vanaf een glazen platform. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees! Het uitzicht is indrukwekkend, maar de duizelingwekkende diepte is moeilijk op beeld vast te leggen. Tot we op het idee kwamen om onze eigen voeten in het beeld te verwerken. De akkers die je aan de kust ziet liggen, de Fajãs de Cabo Girão, waren in het verleden alleen per boot te bereiken. Sinds 2003 kun je er ook per kabelbaan naar toe of met een lift die langs de rotswand omlaag glijdt. Die stipjes op het strand zijn badgasten.
Knipoog naar Schotlan
Van Porto Santo weer terug naar Madeira. Wat een verrassende bestemming! Het toch wat suffe imago van het eiland is wat ons betreft helemaal onterecht. We staan hier op Paul da Serra, de 1500 meter hoge hoogvlakte in het westen van Madeira. Hier zijn de wind en de wolken de baas. Er is geen bebouwing, hier woont niemand. De hoogvlakte doet denken aan een Noord-Europese bestemming, zoals Schotland. Van de tropische vegetatie aan de kust, stijg je in 20 minuten tijd naar een hoogte waar jeneverbessen en bremstruiken de dienst uitmaken. Wat een contrast! Als je geluk hebt, is het er helder. Maar meestal hangen er wolken boven het plateau, zoals nu. Het is een prachtig gebied voor een korte roadtrip of een lange wandeling, zoals bijvoorbeeld naar de Pico Ruivo do Paul.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
