DennisWierenga
Groot-Brittannië • Lake District
Groot-Brittannië • Lake District
17 miles to go
Tijdens onze C2C fietstocht van Tynemouth naar Whitehaven kwamen we door en langs prachtige landschappen Stonewalls, heuvels weilanden, meren en bossen. Het weer leek hier even dreigend te worden maar meer dan een paar miezerdruppels hebben we niet gehad. Hier hadden we nog 17 mijl te gaan voor we op onze bestemming van de dag, Penrith aankwamen. Nog even een plaat schieten van het uitzicht, dan omdraaien en een steile heuvel opfietsen.
Ochtend in Wadi Rum
Het was een koude nacht geweest in de Bedouinentent in de Wadi Rum woestijn. tot laat hadden we rond het kampvuur gezeten, gegeten, gepraat en muziek gemaakt, kortom een geweldige avond. Toen we de bedden in de tent opzochten lagen daar wel een hele stapel dekens, maar die waren nogal kort; of mijn voeten staken er onderuit of mijn schouders werden koud. Ik probeerde dit op te vangen door een deken voor mijn voeten en een ander voor mijn bovenlijf te laten overlappen in het midden. Helaas werd ik alsnog regelmatig wakker van de tocht wanneer door het draaien een opening tussen beide dekens de kou doorliet. De volgende ochtend warmde de zon het land snel op en kleurde de rotsformaties weer in diverse tinten en was het ongemak snel weer vergeten.
Strand op Texel
Alleen op het strand de wind waait door mijn haar Een rustpunt in ons drukke land en dus loop ik hier maar. Genietend van de rust en de schoonheid der natuur van de Nederlandse waddenkust, wat voelt het hier nog puur! Zand stuift in vlagen over het strand, het helmgras buigt iets door de wind. Oh Texel prachtig waddeneiland, waar het water stopt en het land begint Een zeemeeuw krijst heel even, verder zijn slechts zee en wind te horen Des te meer is er te zien, zon, zee, strand, blauwe lucht, en de rode vuurtoren.
Italiaans...straattaf
In de straten van Pergola in Le Marche liep ik tegen dit typisch Italiaanse beeld aan, dan kan je niet anders dan het vast te leggen toch?
Mont Saint Michel
Deze stond al zo lang op mijn "moet ik nog eens naar toe lijstje" Deze zomer is het er eindelijk van gekomen, en ja we waren er niet alleen maar wat een bijzondere plek!
De deur die nergens..
Ik klopte aan, maar niemand deed open, Ik keek door het raam en zag niets aan de andere kant. Ik zocht naar een bel, maar kon die niet vinden. Ook een klink of sleutelgat ontbrak. Een lampje ernaast dat was er wel. En een energiemeter, maar wat die dan meet? Niemand kon het me zeggen. Nog een maal riep ik door het raampje "Hallo wat is dit voor vreemd poortje" maar opnieuw was de stilte de enige respons. Ik gaf het op en liep het trapje aan de rechterkant af. Na drie treden wierp ik een laatste blik naar achter. Nog net zag ik aan de voorzijde een zwarte schim naar binnen gaan en hoorde de deur weer dichtslaan. Even bleef ik nog staan maar aan de achterkant kwam er niemand uit!
Chella
De Romeinse Necropolis Chella of Sala, licht ten zuidoosten van het Quartier Administratif, de wijk van Rabat waar naast het koninklijk paleis, ook vele ministeries en ambassades gevestigd zijn. De Necropolis bevond zich in de oudheid (1e eeuw) direct naast een ommuurde Romeinse nederzetting. er staan nog altijd muren maar deze zijn later gebouwd waarhij de overblijfselen van de Romeinse muren als fundament zijn gebruikt. In de middeleeuwen zijn verder gebouwen neergezet die nog altijd niet veel van hun grandeur hebben verloren. De Moskee en minaret die hier op de foto staan stammen uit deze tijd evenals een aantal maraboets, graftombes van leiders van religieuze broederschappen. Het is een zeer rustgevende plek waar nu nog slechts wat ooievaars en (zoals overal in Marokko) katten leven. Vergeet niet, zoals wij wel deden, om water mee te nemen. Dit was daar nergens te krijgen.
Kyrping, a cabin with
Twee weken waren we in Zweden geweest. Daarna reden we in een vijfdaagse roadtrip door Noorwegen om uiteindelijk in Stavanger de boot naar Hirtshals, Denemarken te nemen. Via Bergen reden we naar Kyrping om onze laatste nacht in Noorwegen door te brengen. Maar genietend van de omgeving hadden we toch langer over de route gedaan dan eigenlijk de bedoeling was. De af te leggen afstand was ongeveer 200 kilometer maar er stond wel een uur of vijf voor om die af te leggen. en onderweg moest er een aantal veerponten genomen worden. Het laatste pontje dat we nodig hadden was van Matre naar Skanevik. We waren de enige auto die op de pont stond te wachten en vroegen ons af of hij nog wel zou gaan. ergens verborgen stond een tijdentabel en er bleek die dag nog eenmaal een pontje te komen. Drie kwartier later reden we aan boord voor een nog een half uur varen. Aangekomen bij Skanevik was het al donker geworden. en we arriveerden in het donker bij onze blokhut op camping Kyrping. We hadden geen idee hoe de omgeving er uit zag. De volgende ochtend was dit ons uitzicht. Helaas moesten we snel door naar Stavanger/huis.
Verenigde Arabische Emiraten • Dubai
Verenigde Arabische Emiraten • Dubai
High tea in de Burj a
Een kamer? nee die hebben ze niet, alleen suites in het 7 sterren hotel de Burj al Arab. en die suites gaan vanaf net geen € 1000 per nacht voor een deluxe one bedroom suite. Wil je echt uitpakken dan ga je voor de Royal two bedroom suite vanaf € 5800. Maar wat krijg je nou voor die goedkope optie? Nou uiteraard een persoonlijke butler die 24 uur per dag voor je klaar staat. een ontbijtje op bed of in een van de restaurants. een flesje rood, wit of fris, vers fruit en dadels, gratis wi-fi (echt? ja echt!) en gratis ongelimiteerd toegang tot het Wild Wadi Waterpark. Tegen een meerbetaling heb je ook een airport transfer in een Mercedes S-klasse of zelfs een Rolls Royce. En ik, waar ik voor koos? Ik nam voor € 70 p. p. de high tea. daarvoor krijg je uiteraard thee, maar ook een cocktail, gebak, sandwiches en bonbons. Allemaal even heerlijk maar je krijgt vooral een geweldige belevenis. en daar had ik dat geld best voor over!
Rotterdam
Rotterdam is het Nederlandse bolwerk van Architectuur en hoogbouw, uiteraard uit nood geboren met de bombardementen die een groot deel van de stad compleet hebben weggevaagd. Maar desondanks is het zo goed uitgevoerd dat menig pronkstuk uit de moderne vaderlandse architectuur hier staat te 'shinen' Uiteraard heeft de economische crisis ook hier toegeslagen en hebben zelfs de Rotterdamse architectuur bureaus het zwaar gehad de afgelopen jaren, leegstand van kantoren en gebrek aan nieuwe opdrachten hebben gezorgd voor ontslagen een aantal andere bureaus hebben het helemaal niet gered, anderen moesten nog inventiever zijn om het hoofd boven water te houden. De Erasmusbrug is nog een icoon van de pre-crisistijd, strak maar sierlijk, groots en een symbool en ondertussen verbind hij de Rotterdamse binnenstad met de Kop van Zuid.
Montesecco
In Juni 2009 gaan we met de auto op vakantie naar Italië, een agriturismo in Le Marche in de buurt van Pergola. Mijn zoon, Odin is vijf maanden en 's middags liggen moeder en zoon nog regelmatig een uiltje te knappen. Tijdens die dutjes lees ik de een boek, of ik loop wat rond over het terrein van de boerderij. Een andere keer pak ik de auto om een boodschap te doen in het stadje in het dal. Meestal ga ik daarna dan nog een beetje rondrijden zonder duidelijk doel. Ik bepaal per afslag of ik links of rechts ga. Wanneer ik op de borden plaatsnamen zie die me nieuwsgierig maken ga ik er op af. Montesecco stond er dit keer op, en na een flinke klim kom ik aan bij een schattig dorpje met fraaie stadsmuren en oude boerenwoningen bovenop een heuvel. Het dorp is omgeven door een kleurenpalet aan akkers. Als je het wil zien lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Een waslijn loopt van de pijnboom naar het hek. Een oudere vrouw lijkt even uit het raam naar de vreemdeling die staat te fotograferen. Ze besluit dat het wel goed is en gaat terug naar binnen.
Wie niet lang is moet
In Brazilië hoef je, ondanks de armoede die nog altijd een probleem is, niet van de honger om te komen. Overal vind je fruitbomen waar je de locals van ziet plukken en eten. Maar hoe pak je het aan als je te klein bent en toch zin hebt in een stuk fruit. Deze vriendjes in Belmonte, Bahia pakten het als volgt aan: De kleine met de rode broek gaf de ander een kontje die vervolgens een stuk de boom in klom, daarna gaf deze kleine man zijn vriendje een stukje hout zodat hij een tik tegen het fruit kon geven. Vervolgens kan dan het fruit zo van de grond worden geraapt. Eet smakelijk!
Griekenland • Cycladen - overige eilanden
Griekenland • Cycladen - overige eilanden
Zuidwestkust Milos
Al eerder plaatste ik foto's van Milos, het eilandje waar in 1820 het beroemde beeld De Venus de Milo werd opgegraven. Het eiland dat 5000 zielen telt, wordt nog niet overspoelt met toeristen. Gelukkig maar want wat mij betreft is het weliswaar onterecht dat de toeristen het eiland links laten liggen maar het is in potentie wel een pareltje. De 150 vierkante km die het eiland omvat bestaat uit een willekeur aan landschapstypen heideachtige heuvellandschappen worden afgewisseld met een soort maanlandschap van zandsteenformaties in het noorden. kleine pittoreske vissersdorpjes en wat grotere gehuchtjes liggen verspreid over het eiland in het Zuidoosten liggen wat verborgen zandstrandjes en hier op de foto aan de zuidwestkust bevinden zich graanvelden en strandjes die alleen per boot te bereiken zijn. We houden het gewoon stil, dan blijft het nog jaren zo!
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
De zandduinen van Erg
Lomp word ik door elkaar geschud, naar linksvoor, naar rechtsvoor, over de as naar linksachter dan naar rechtsachter waarna het weer opnieuw begint en continu doorgaat. De enige remedie tegen zeeziekte is je mee te laten voeren in het ritme. Met mijn ene hand probeer ik me vast te houden aan het zadel, in mijn andere hand hou ik mijn camera. Ik kijk om me heen en zie zand, alleen maar zand onder een helblauwe lucht met de koperen ploert die steeds hoger klimt. Alleen maar zand, maar wat is het mooi. zandduinen in allerlei vormen, hoogtes en kleurschakeringen, hoewel dat laatste steeds minder wordt naarmate de zon verder stijgt. hier en daar steekt een plukje gras uit het zand en wordt het zand licht onderbroken door schaarse vegetatie. Soms zie je de voetsporen van een andere toeristenkaravaan, maar het meeste zand ligt er maagdelijk bij. Ik maak wat foto's en merk dat je op het juiste moment moet afdrukken, niet aan het eind van de stap want dan schokt het teveel, juist tijdens de verplaatsing naar het volgende punt maak je de meeste kans op een scherpe foto.
Jonge Eland
Onze hele vakantie in Zweden bleven we hopen dat we een eland zouden spotten, volgens de eigenaren van onze Stuga kwamen ze regelmatig de tuin in, maar helaas hadden we tot een paar dagen voor vertrek nog altijd geen geluk gehad. Op de dag voor vertrek werden we echter plots verrast door deze jonge Eland die ons vlak bij de weg door het hek eventjes onderzoekend aankeek, en er vervolgens op een drafje vandoor ging. #100
Pinnacle
Wonen in Singapore is niet goedkoop! De vraag is groot, het aanbod van betaalbare kwaliteitswoningen relatief klein. Het overgrote deel, zo'n 80 a 90% van het woningbestand in Singapore wordt beheerd door de een Staatsinstituut de HDB, "Housing Development Board" Op de foto een stuk van de skyline genomen in de buurt van het kabelbaantje naar Sentosa Island. Het gebouw in het midden van het beeld heet de Pinnacle, het bestaat uit zeven woontorens met elkaar verbonden door luchtbruggen. Het gebouw dat gereed kwam in 2009 heeft vele internationale architectuurprijzen gewonnen De Pinnacle heeft 50 verdiepingen met een skybridge halverwege en een op de top. Op beide bruggen bevindt zich een 'sky garden' van 500m2 Er is voor de bewoners verder een hardlooptrack van 800 meter aangelegd, Er zijn speeltuintjes voor kinderen en een gym voor de nodige workouts. De bovenste skybridge is een observatiedek en tegen een kleine betaling opengesteld voor publiek. Het complex telt 1848 appartementen met diverse afmetingen en aantal kamers, Prijzen zijn inkomensafhankelijk. Er bestaan ook leaseconstructies waarbij de woning na verloop van tijd voor een vast bedrag weer aan de HDB kan worden terugverkocht.
Wittebrood, bier en..
Alleen het huwelijk kan de man van de kwaal, vrijgezel te zijn, genezen, maar het is in een paardemiddel. - René Filloux - Terwijl de wittebroodsweken van het gelukkige bruidspaar zojuist zijn begonnen, passeert de boot met daarin de uitgelaten vrijgezel en zijn vrienden. Ze zijn het vrijgezellenfeest rustig begonnen met een rondvaart door de Amsterdamse grachten. Straks zal het wel uitlopen op veel drank en gênante momenten. Even is er oogcontact tussen vrijgezel en bruidspaar, volgende week staat hij in de schoenen van de bruidegom. Hij ziet het geluk dat van het paar afstraalt denkt dan aan zijn verloofde en weet het zeker. Ze zijn voor elkaar bestemd, ze blijven altijd bij elkaar! Maar vandaag is het tijd voor lol, bier en slechte grappen en hij steekt zijn opblaaspop nog maar eens de lucht in.
Contrade Capitana...d
Kwetterend vliegen de zwaluwen van de ene dakgoot naar de andere. De avond valt over Siena en ook hier in de Contrade Capitana dell'Onda of in goed Nederlands "de Wijk van de kapitein der golven". De stemming is uitgelaten. Volgende week is het twee juli en vind de eerste Palio van het jaar plaats. De spanning tot de uiteindelijke wedstrijddag word opgebouwd door dagelijks een andere contrade in een "corteo storico" (een historische processie) door de straten van de stad te laten paraderen en vandaag was het de beurt aan Onda. De deelnemers aan de processie genieten na afloop van een gezamenlijke maaltijd op straat hier in de wijk. Daarna worden de tafels ingeklapt en opzij gelegd. Sommigen keren huiswaarts anderen praten onder het genot van een goed glas wijn nog na in de bodega's in de straten van de wijk,. Wij schuiven aan en bestellen ook wat te drinken, honderd meter verderop is het Piazza del Campo, daar betaal je tien euro voor een glas post-mix cola. hier zijn we voor twee wijntjes en een colaatje net vier euro kwijt. Het bleef nog lang gezellig in de wijk. Op 16 augustus 2013 werd de vorige Palio gehouden, Onda won!
Historische stad,...P
In Porto Seguro begint de moderne geschiedenis van Brazilie, Hier zet Pedro Alvares Cabral in 1500 voor het eerst voet op Braziliaanse grond. Vanwege de rustige baai waar hij aanmeert noemt hij het Porto Seguro wat veilige haven betekend in het Portugees. Boven op een heuvel te bereiken via aan vrij lange trap ligt de historische stad. In 1535 wordt de "Igreja de Nossa Senhora da Pena" hier gebouwd hier staat het eerste heiligenbeeld van Brazilie, een beeld van Franciscus van Assisi. Er naast ligt het voormalig Huis van afgevaardigden, dat tevens dienst deed als gevangenis dit gebouw stamt uit de vroege 18e eeuw en herbergt tegenwoordig het museum over de ontdekking van Brazilie. Verderop in de historische stad liggen de bekende kleurrijke huisjes rond de karakteristieke brink die in vele Braziliaanse dorpen te vinden is. Er bevindt zich ook een baken op de heuvel dat dienst doet om de veilige haven, Porto Seguro nog veiliger te maken.
Moses Taps
Wanneer je langs de blauwe moskee loopt richting de Aya Sophia (of Hagia Sophia) loopt en dan je weg vervolgt door het St. Irenepark kom je bij het Topkapi Paleis. Alle drie zijn prachtige gebouwen met een enorme historie en allen zijn de moeite waard om te bezoeken. Maar als je nog verder loopt en de weg oversteekt kom je uit bij de plek waar de Zee van Marmaris overgaat in de Bosporus. Hier aan het water zitten veel lokale inwoners op de rotsen te genieten van de zon en het water. Zoals overal bij het water zijn er veel vissers die een hengel uitgooien. bij een stalletje even verderop wordt gebakken vis verkocht. geen idee of dat de vangst van de vissers is maar het zou zo maar kunnen. Je hebt een mooi uitzicht over de skyline van het Europese deel van de stad, en de grote cruiseschepen die daar aanmeren. Ook het Aziatische deel is zichtbaar maar dan moet je een stuk naar rechts richting het monument voor Ataturk. De vrouw links op de foto verhuurt voor een paar Lira verrekijkers, geen gek idee want er valt een hoop te zien langs deze kust.
Betaalbare accomodati
Dat Zwitserland een prachtig land is qua natuurschoon, is geen geheim. Helaas is het leven in Zwitserland wel vrij duur, zeker voor de vakantieganger. In het berggehuchtje Avers Am Bach ligt een kleine retraite geleidt door Dom Alistair Bate en Monsignor Bruno Pedrini. Hoewel het een klein klooster betreft is iedereen, van welk gezindte dan ook, hier welkom en wordt een ongelovige niet lastig gevallen met ongewenste bekeringspogingen. Er is respect voor een ieder en slechts dat wordt ook van de gasten verlangd. Er zijn kamers met ruimte voor in totaal 12 gasten. prijzen zijn zeer schappelijk. wij verbleven er met ons gezin van vier personen voor slechts € 35.00 per nacht. Een eenvoudige maar smakelijke maaltijd kon voor een klein bedrag ook verzorgd worden, voor onze kinderen waren die kosten nog een stuk lager. Alistair is een ruimdenkende, vrolijke en zeer gastvrije Ierse gastheer, met een goed gevoel voor humor. Zijn partner, Bruno is Zwitsers en doof, maar dat weerhoudt hem niet meerder talen te spreken en wekelijks een mis in het Italiaans te leiden. In de nabijheid van de retraite zijn vele mogelijkheden om te wandelen en van de natuur te genieten. Een dorpje verderop ligt het begin van een zogenaamd "murmeltierenpad". Een wandeling die we met onze kinderen (toentertijd drie en een jaar) hebben gedaan (buggy mee). We liepen hierbij dwars door een dal met aan weerszijden grazige weiden op de hellingen van de bergen waar overal gefluit van Marmotten te horen was. Als je goed keek zag je er ook vele tientallen zitten, soms dichterbij dan je zou denken. Net toen we dachten dat de wandeling voor de kinderen te lang zou worden en we wilden omkeren, kwamen we bij het eindpunt aan. Een Zwitserse boerderij waar de boerin tevens een soort lunchroom met o.a. heerlijke taarten en koeken uitbaatte. Weer een dorpje verder ligt Avers-Juf, het hoogste permanent bewoonde gehucht van Europa en een typisch Alpendorpje waar de koeien dwars door het dorp heen van stal naar de wei worden gebracht. Voor Odin, onze zoon was ons verblijf een groot feest, naast de leuke marmotten bleek dat Bruno er een grote hobby op na houdt, zijn grote modelspoorbaan in de tuin. Geweldig voor onze zoon maar stiekem vond ik het ook leuk. ;-) [url="http://stgalls.weebly.com/" target="_blank"]http://stgalls.weebly.com/[/url] via Airbnb kun je reserveren.
Touareg op het plein
Het is vroeg, erg vroeg. Gisteravond kwamen we aan in Ouarzazate en zo dadelijk vertrekken we voor drie dagen naar de Todra kloof, de Dades kloof en de Sahara. om zeven uur vertrekt het busje, we hebben nog een uurtje maar moeten nog ontbijten. we hebben nog niets van deze stad gezien in ieder geval niet bij daglicht. We gaan even het balkon op van onze kamer in hotel Bab Sahara, om te zien hoe het er hier uitziet. voor ons ligt het Place al Mouahidine, het is nog erg rustig op het plein slechts enkele locals passeren het plein op weg naar hun werk. De zon die tegelijkertijd met ons is opgestaan klimt langzaam de lucht in en trekt lange schaduwen over het plein. Er loopt een Touareg voorbij, we moeten naar beneden om te eten. Over drie dagen zijn we hier weer terug dan zullen we Ouarzazate eens verder gaan verkennen.
Tuin op je dak
Een daktuin of groen dak raakt in Nederland steeds meer in trek. niet zo vreemd want het heeft vele voordelen en is een erg duurzame oplossing: Het beschermt de dakbedekking tegen extreme temperatuurschommelingen, en hagel en verlengt zo de levensduur. Daktuinen bufferen regenwater en ontlasten daarmee riolen. In de zomer bieden ze verkoeling en in de winter isoleren ze het huis tegen de invloed van extreme kou. In een dichtbevolkt gebied als Nederland is een daktuin een mogelijkheid om de schaarse ruimte intensiever te gebruiken. In Noorwegen wordt al eeuwen gebruik gemaakt van groene daken, meestal zijn de daken bedekt met sedum, mos of zoals hier gras. Regelmatig zie je echter ook flinke sparren op de daken staan. De groene dakbedekking zorgt ervoor dat de woningen deels opgaan in het landschap. De enige vraag blijft hoe maai je een dak?
Gids en bewaker Moske
Tijdens een studiereis naar Singapore en Kuala Lumpur hebben we een excursie naar Putrajaya. Het administratieve centrum van Maleisië dat speciaal voor dat doel gebouwd is in 1995, Tijdens de excursie bekijken we de ambtswoning van de Minister President van het land. Helaas mochten we daar geen foto's maken van alle pracht en praal van de inrichting en alle megalomane cadeaus die overal in de vertrekken stonden met op bordjes de naam van de aanbieder en het land waar het vandaan kwam. In de Moskee van Putrajaya mochten we wel fotograferen. De binnenkant van de Moskee heb ik al eerder geplaatst. De buitenzijde volgt later nog een keer. Deze vriendelijke man was een medewerker die informatie over het gebouw verschafte en ervoor zorgde dat de zedenregels nageleefd werden. Vrouwelijke bezoekers werden voorzien van een zeer onflatteus smurfenblauw gewaad. Mannen werden geacht een lange broek en de schouder bedekt te hebben. Daar eenmaal aan voldaan konden we naar binnen om de moskee te bezichtigen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
