Twee weken geleden ben ik op stedentrip naar Kiev geweest. Een prachtige en kleurrijke stad met onder meer schitterende kerken en kloostercomplexen. Maar het hoofddoel van de trip was voor mij een exc... Lees meer
Ambassadeur Bowral
Naam
Paul de Roos
Reviews
Foto's & tips
1388
Blogs
9
Lid sinds
26 March 2008
Favorieten
Fav. werelddeel
Azië
Fav. land
Vanuatu
Fav. stad
Hongkong
Over mij
Ben Paul en ik hou van reizen en van pindakaas. Fotograferen vind ik hartstikke leuk en deze site biedt mij heel veel inspiratie. Mijn motto is dat je het meest leert door naar anderen te kijken. Het fotograferen zelf is 'slechts' een technische handeling. Overigens is een beetje gevoel hierbij wel handig ... ;-)
Mijn Motto
''The world is a global village' - Marshall McLuhan'
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Canon
Model
5D Mark II / 80D
Overige
Diverse lenzen
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (1388)
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Betelnoot
In de regel sta ik altijd open voor tips uit het Columbus Magazine. Vaak lekker uitdagend, maar …. er zijn grenzen! Na aangenaam kennis te hebben gemaakt met deze joviale man in het dorpje Simbai, besloot ik na enige aarzeling toch maar tip 16 uit de reportage over Papoea-Nieuw-Guinea (Columbus 29) aan mijn neus en mond voorbij te laten gaan. Met als titel 'Probeer de lokale drug' wilde de redactie mij aan de betelnoot hebben. Ik citeer: 'Half Papoea-Nieuw-Guinea kauwt betelnoot: een mix van de noot van de betelpalm met verse mosterd en kalk. Je wordt licht in je hoofd en je mond kleurt vuurrood' …
Aan de wandel
In het stadje Sal Rei op het eiland Boa Vista verblijven relatief veel Senegalezen. Voor hun levensonderhoud richten zij zich met name op de toeristische sector door allerlei souvenirs te verkopen. Van de Kaapverdische eilanden ligt Boa Vista het dichtst bij Afrika (450 km tot Senegal).
Japanse kraanvogel in
Een absoluut hoogtepunt van mijn trip door Japan afgelopen februari was ‘een bezoek’ aan de ‘Red-crowned Cranes’ (Japanse kraanvogels) op het noordelijke eiland Hokkaido. Het is een lust voor het oog tientallen van deze gracieuze vogels te observeren in een winters sprookjesachtig landschap. Er lag al een dik pak sneeuw en het sneeuwde nog steeds bij temperaturen ver onder nul. De Japanse kraanvogel is niet zomaar een vogel. De ‘Tancho’, zoals hij in Japan wordt genoemd, is al eeuwen lang een heilige vogel die geluk en een lang leven brengt. Je ziet hem op veel oude prenten afgebeeld. De traditie zegt dat als iemand 1.000 origami-kraanvogels vouwt, zijn wens tot gezondheid in vervulling zal gaan. Toch is er een tijd geweest dat men dacht dat de tancho was uitgestorven. In de achttiende eeuw was het jagen op de kraanvogel voorbehouden aan de keizers van Japan. De illegale jacht op deze ‘kostbare’ vogel leidde ertoe dat de populatie in een snel tempo afnam. Dit werd nog eens versterkt door de intensivering van de landbouw, waardoor er voedselschaarste voor de vogels ontstond. Aan het einde van de negentiende eeuw werd er geen kraanvogel meer gesignaleerd. Hij leek hetzelfde lot als de dodo te hebben ondergaan … Totdat in 1924 enkele boeren een kolonie van nog geen twintig kraanvogels ‘ontdekten’ in de niet bevolkte Kushiro gras- en moeraslanden. Vanaf dat moment werd alles in het werk gesteld om het voortbestaan van de uitgestorven gewaande kraanvogel veilig te stellen. Dat is Japan goed gelukt! Momenteel zijn er ongeveer 1.300 exemplaren. Je vindt ze in de omgeving van het plaatsje Tsurui. Het is een fantastisch gezicht deze sierlijke vogels te zien ‘landen en opstijgen’. Nog mooier wordt het als ze in de winter op een synchronische wijze paringsdansen uitvoeren. De foto hierboven mag je wel een gelukstreffer noemen. Het is me maar een keer gelukt een kraanvogel geheel ‘vrijstaand’ in de sneeuw vast te leggen. In alle andere situaties zie je een vaak storende achtergrond (bomen, struiken, hekken). Dat de tancho nog een lang en gelukkig leven beschoren mag zijn!
Laatste blogs (9)
Er was eens een piloot van Turkish Airlines die na de landing zijn vliegtuig niet meer helemaal onder controle had ... Op die vroege woensdagochtend 4 maart schoot een Airbus van de baan en bleef m... Lees meer
De rugzakken zijn zo goed als ingepakt. Alleen nog wat laatste spulletjes, zoals een duikbril, dropjes en nog een extra batterij voor de camera. Vrijdag 24 juni vertrekken we voor een zesweekse reis... Lees meer
Mijn fans (146)
Ik ben fan van (68)
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (317)
De woestijn heeft vel
Na een dag en een nacht een zandstorm getrotseerd te hebben loop ik die morgen naar de rand van de woestijn en zie deze pasteltinten. De woestijn laat weer een heel ander gezicht zien.
Welke planeet is dit
Als je weg wilt van de massa in IJsland moet je zeker het binnenland in trekken. Kerlingarfjoll is een kleurrijk fotogeniek gebied met veel hete modderpoelen / stoombronnen. Maar let op het is hier spekglad als het geregend heeft en dat heb ik dan ook ondervonden. Ik ben iemand die overal op en over klimt en ben niet vlug bang, maar in Kerlingarfjoll was dit anders. Het had pas geregend dus we moesten wel wat opletten om niet uit te schuiven. Ik liep de ene heuvel op na de andere zonder probleem ... tot die ene ... ik wou hoger op de heuvel maar voelde mijn voeten omlaag schuiven, beneden mij borrelden de hete stoombronnen, nergens iets om aan vast te houden en daarboven op een vreselijke wind. Ik bevroor van angst!! Ik kon niet omhoog, ik durfde mij niet omdraaien... niks. En daar stond ik ;-) Na een tijdje heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt (en met hulp van mijn man), mij voorzichtig omgedraaid en al schuivend naar beneden gegaan. Heel raar, dat als je bang bent dat je ineens totaal geen houvast meer hebt ... mijn schoenen deden niet meer wat ik wou. Nadien zat de schrik zo in mijn lijf dat ik geen enkel heuveltje meer durfde opgaan, wat wel spijtig was natuurlijk. Mijn gouden tip: neem wandelstokken mee als het geregend heeft
Overlord Museum
Niet ver van het beroemde Omaha Beach en de American Cementary and Memorial is het Overlord Museum te vinden. Dit museum is gericht op de periode van de geallieerde landing tot aan de bevrijding van Parijs. Het museum wil vooral de jongere generatie laten zien wat er allemaal gebeurde tijdens de tweede wereldoorlog. De wand met foto’s en persoonlijke verhalen raakte mij het meest.