Deel 2: Benbow was lang niet zo soepeltjes te bedwingen. We liepen over de graad van de zwarte aspuinruggen, links en rechts diepe dalen. Met mijn door extreme slijtage nog gladder geworden Nikes geen... Lees meer
Ambassadeur Bowral
De beste visser
In Brooks Falls (Katmai NP) heb je 1 basic lodge waar slechts 16 kamers zijn(enkel via een loterij te boeken in het berenseizoen) en een beperkte omheinde camping een km verder die elk jaar op een paar minuten uitverkocht zijn. (hier gaan ze in de toekomst ook waarschijnlijk een loterij voor houden) Je hebt ook de mogelijkheid om dit plekje als dagtocht te bezoeken maar dan is je tijd heel beperkt. Deze afgelegen plek is enkel te bereiken met een watervliegtuigje. Toen ze me 2jaar geleden een mailtje stuurden dat ik 2n hier kon verblijven was ik in de zevende hemel. Hier droomde ik al jaren van. Aan de lodge is een loopbrug over de rivier waar je vooral jonge mannetjes, vrouwtjes en welpen ziet spelen/eten. 's Morgens maakte ik voor het ontbijt altijd een wandeling over de loopbrug. Op 1 morgend heb ik wel 20 beren geteld, deze natuurpracht heb ik slechts met 1 andere toerist moeten delen... mijn man. ;-) Als je de grote mannetjes wilt zien moet je een wandeling maken door het bos, wat echt wel spooky is met zoveel beren in de buurt. Dan kom je aan op een beveiligd platform vanwaar je de grote mannetjes kunt fotograferen al vissend aan de watervallen. De beer die je ziet op de foto is beer 775 "Lefty" genaamd. Hij is enorm getalenteerd bij het vangen van zalm op de waterval.
Verlicht Registan
Registan is een plein in het historische hart van Samarkand en deze avond zijn ze aan het oefenen met een lichtshow met muziek voor een feest. Er staan hekken omheen, dus bezoeken gaat nu helaas niet lukken. Door het licht kwamen de kleuren en decoraties gelukkig prachtig uit en was het sprookjesachtig om te zien.
Voormalige...koppensn
Nageland, een heel bijzondere bestemming. Hier zijn we in het dorpje Sheanghah Chingh , gelegen tussen Mon en Longwe, in het Noord- Oosten van India. Moeilijk om daar te geraken. De weg is ongelooflijk slecht en het duurt dan ook erg lang om daar terecht te komen met een jeep. Hier een portret van een voormalige koppensneller, een Konyak De Konyaks, een subgroep van de Naga's, een Sino-Tibetaans volk in Nagaland, Noordoost-India, staan bekend om twee dingen: ze versieren zichzelf met complexe tatoeages, en ze waren gevreesde koppensnellers. We verbleven er drie nachten en brachten o.a. een bezoek aan deze strijder.
Relaxen bij Cable Bay
Slechts 20 km van het bekende Nelson maar toch lijkt het of je in the middle of nowhere zit. Nadat we waren overgevaren van het Noorder naar het Zuider eiland besloten we hier 2 dagen te onthaasten. We sliepen in een B&B met dit magistrale uitzicht. Cable Bay is vernoemd naar de eerste telegrafische verbinding van Nieuw-Zeeland met de rest van de wereld die via deze kleine baai binnen kwam (1876). Je kunt hier geweldig kanoën maar moet wel opletten dat je dat op het juiste tijdstip doet. Het getijde verschil is namelijk enorm. Aan het einde van de baai heb je nog een leuk strandje waar je prima kunt zwemmen. Ook is er een klein cafeetje waar je heerlijke koffie kunt drinken. Veel toeristen zul je hier niet tegenkomen. Prima plek dus om lekker even bij te komen van de lange reis.
Cordes in de avond
Ooit na lang zoeken een mooie plek gevonden waar je een prachtige zonsondergang vast kunt leggen (zie mijn andere foto's van Cordes-sur-Ciel). Later nog een keer terug gegaan om het nog eens te proberen. Helaas was de lucht niet zo mooi als toen maar tijdens het bijna-blauwe-uurtje levert de strook gele lucht en de lampen die aan gegaan zijn toch een leuk plaatje op. Cordes-sur-Ciel is een vestingstadje aan de voet van de Franse Pyreneeën in het departement Tarn. Het wordt gezien als één van de mooiste (kunstenaars)dorpjes van Frankrijk en tevens de mooiste bastide. Het dorpje bestaat uit drie ringmuren, elk met zijn eigen toegangspoort. Het laat duidelijk de groei en ontwikkelingzien. In de loop der tijd ontwikkelde Cordes zich tot een welvarende handelsstad wat je heden ten dage kan zien aan de mooie gotische huizen in de hoofdstraat. De plek met het mooie uitzicht kan je vinden op een heuvel ten westen van Cordes. Je volgt de D7 (Avenue de Republique) richting westen tot je in een flauwe bocht een klein parkeerplaatsje ziet. Daar parkeer je de auto en loop je het wandelpad op dat daar begint. Er staat ook een bordje bij waarop staat dat er paragliding gedaan kan worden. Aan het einde van het wandelpad bevindt zich het uitzichtspunt. Het is slechts een paar minuten lopen. Ik heb de plek zo goed mogeljk op de bijbehorende kaart aan gegeven (alhoewel je die helaas niet kan zien bij het bekijken van de foto)
Ultieme bounty gevoel
Op mijn verjaardag ben ik vanaf Malapascua met de boot naar Kalanggaman island gegaan,dit is ongeveer 2u varen. Het eilandje hoort bij het grotere eiland Leyte in de Visayas. Dit is de allermooiste tropische locatie waar ik ooit ben geweest. een zandbank van wit zand: blauw,groen,turquoise kraakhelder water en ook een snorkel sanctuary. Er staan ook nog een aantal palmbomen. Deze plek is wel iets drukker dan gemiddeld maar zeker de moeite waard. Je kunt op het eiland je zelf meegebrachte eten laten bbq-en. Ook vanaf Leyte is dit eiland te bezoeken
Hibok Hibok Vulcano
Op het kleine eiland Camiguin(80m2)boven Mindanao liggen maar liefst 7 vulkanen. De bekendste daarvan is mount Hibok Hibok.Voor het laatst uitgebarsten in 1950 Hier op de foto zie je de vulkaan met een rijstveld op de voorgrond
Mahe sunset
Vanaf het laatste stukje strand van Beau Vallon beach schoot ik nog snel dit plaatje voordat het helemaal donker was. Op de achtergrond Silhouette island. Mahe is het grootste en hoofd eiland van de Seychellen en een goede uitvalsbasis om de omliggende eilandjes te verkennen. Beau Vallon beach is voor Seychelse begrippen een druk strand.
Aoraki
De weg naar Mount Cook (of Aoraki) is echt prachtig. Eerst rijd je langs het fel turquoise Pukaki meer met uitzonderlijk mooie vergezichten. Naarmate je Cook Village nadert wordt Mount Cook steeds groter en imposanter. Als je, zoals op de foto, nauwelijks bewolking aantreft rondom de top heb je geluk. Aoraki betekent niet voor niets 'piek in de wolken'. Als ik een ding geleerd heb wat betreft fotograferen is dat je nooit moet denken: oh het komt nu even niet uit, ik fotografeer dit wel op een ander moment. Na deze rit naar Cook village, waar we 3 dagen zijn gebleven, hebben we de top niet meer gezien.
Bezoek aan de Nagula.
Overnachten bij de locals, wie wil dat nu niet? Waan je Jimmy Nelson met een bezoek aan de Nagula-gemeenschap. In Tanna is een 24-uurs tour te bespreken naar de "set" van "Tanna" (lees: the movie). Dit kan via een resort, maar er zijn ongetwijfeld andere wegen. Een goede twee uur rijden op de antracietgekleurde en hoofdzakelijk onverharde wegen van Tanna door weelderig begroeide corridors leidt je naar een van de drie geschakelde dorpen waar Yakel deel van uitmaakt. Ik verbleef in Ikisip(?). Alle drie hebben ze een binnenplaats met een of meerdere giga Banyan bomen. Je ontmoet verschillende castleden en wordt aan de hand genomen van de familie van de hoofdrolspelers. Zo heb ik Marie Wawa (Julia) mogen ontmoeten. De Romeo in de film, Mungau Dain, is verdrietig genoeg begin dit jaar overleden en heb ik moeten missen nu hij ten tijde van mijn verblijf eind november 2017 op een meerdaags bezoek was bij een dorp aan de andere kant van het eiland. De mensen delen met gepaste trots hun cultuur met je. Een overnachting is inbegrepen. Er staat een hut geheel in kastomstijl dat op een toffe manier contrasteert met het aangeklede binnenste van de hut waar een matras voor je klaarligt inclusief klamboe, en er bevindt zich in de buurt een net separaat hokje om te toiletteren voor de westerling evenals een doucheopstelling. Verwacht overigens niet dat ze er standaard nog zo traditioneel bijlopen, hoewel mijn gids de eerste dag enkel zijn "koteka" penisdrager aan zijn lijf had, maar de ervaring en de uitwisseling met de mensen voelt heel oprecht aan. Deze is niet gekunsteld. De drie kastomdansen duurden vrij kort vond ik, nog geen 30 minuten in mijn beleving, misschien omdat ik slechts de enige bezoeker was waarvoor het hele dorp uitliep. Ondanks de korte duur wel een wonderschone ervaring, te meer met de wetenschap dat van oudsher dit soort dansen alleen bij bijzondere gelegenheden worden opgevoerd. Een bezoek aan de waterval is een leuke tour. De boomstam in de film, het rekwisiet in een van de romantische scènes van de film, was helaas met de stroom meegesleurd na hevige regenval. Je leert hoe kava verbouwt wordt en eet die 24 uur met de pot mee. Dat laatste betekent 24 uur banaan: van de droge ronde aardappelvariant tot de verwerkte versie in laplap: smakelijk junglebrood van banaan vermengd met kokossap, voor velen van jullie ongetwijfeld geen onbekende. Het is er overigens ook in andere varianten. 's Avonds met diverse broers en de vader van Marie Wawa op authentieke wijze bereide kava gedronken. Dat bereiden gaat wat onorthodox en toch zo natuurlijk: wel 5 jongemannen die de vers opgegraven kavawortels schoonmaken, in hun eigen monden fijnkauwen, ieder van hen twee wangen vol, het hele prutje vervolgens uitspuwen in een mooi gevormd blad, dus vezels en het meer fijne spul, welk goedje vervolgens gemengd met water verwrongen werd in een soort kokosbastvezels. .. dat uiteindelijk als een netjes gezeefd drankje in de halve kokosnoten (shells) wordt opgevangen. Maar liefst twee overvolle shells weggetikt met de lichtbruine vloeistof, tong helemaal numb (gevoelloos), voor de rest heb ik lichamelijk niks gevoeld. Daar kan geen tongzoen tegenop was mijn constatering en compleet met alle junglemaaltijden een ware dierentuin in mijn maag tot gevolg. Na de trekking die volgende dag naar mijn verblijf in een boomhut met zicht op Mt. Yasur kwam dat wel tot uiting in het vele en spugen en verdere ongemakken, hoewel het mijn planning gelukkig niet beïnvloed heeft. Kon ik de jungle weer terugvoeren wat ik het had afgenomen ;) Tanna schijnt een van de plekken te zijn met de sterkste kava en na het proeven op diverse andere eilanden binnen de eilandengroep kan ik dit beamen. Daar hadden ze vijzels en persen tot hun beschikking en niet het mondwerk van de 5 mannen in mijn relaas. Zou dat dan het verschil zijn?
Samen op de stoep
Trinidad ligt in het midden van het eiland Cuba. Een van de plekken die je zeker niet moet over slaan op je reis. Het is niet echt van het gebaande pad, maar z'on leuk stadje vol kleur en de echt Cubaanse sfeer is in de achteraf straatjes nog volop te vinden. Slenter lekker door de straatjes met de kleine keitjes. Slaap er dan ook nog in een Casa Particulares (bij de mensen thuis) en je hebt er een top verblijf.
3x raak bij de...witk
Aan de oever van de Zambezi rivier in het Mana Pools National Park zat een kolonie witkapbijeneters. De bijeneters maken holen in de oever van de rivier om hun ei te leggen en om de jongen te voeden als ze nog klein zijn. Tijdens ons verblijf waren de jongen uit het ei, maar nog niet uitgevlogen. De ouders vlogen af en aan met eten. Daarbij maakten ze een tussenstop op een takje boven de holletjes. Hier zitten drie volwassen dieren even bij te komen voordat ze hun prooi aan de jongen gaan voeren.
Vanuit Kisoro
Kisoro is een dorp gelegen dicht bij de grens van Rwanda. Vanuit hier zijn vele activiteiten te ondernemen. B.V een toch naar een van de dorpjes in de omgeving. Je regel een gids via Travellers Rest Hotel. Die zorgt dat niet telkens het zelfde dorp wordt bezocht. Omdat nog weinig toeristen dit doen is het nog echt een spontaan gebeuren als je op bezoek bent. Ik heb genoten. Zelfs van het locale eten en drinken. Het koste ons een klein geldbedrag dat inclusief de gids was. Hun inkomen kregen ze o.a door zelfgebouwde dingen op de markt te verkopen.
Let the sun shine
Het is een druilerige dag vandaag, naar ik heb begrepen ligt er over heel Nederland een grijze sluier. Ik kan me goed voorstellen dat veel mensen alweer verlangen naar het voorjaar en de zomer, terwijl er dan natuurlijk ook een kans op minder mooi weer bestaat (zijn we na afgelopen jaar bijna vergeten). De Vakantiebeurs is ook weer van start gegaan (10 t/m 13 januari in de Jaarbeurs in Utrecht, Columbus is er ook te vinden), daar zullen velen wegdromen bij de meest aantrekkelijke bestemmingen. Gelukkig hoef je niet altijd (ver) weg te gaan om te genieten, dat kan ook gewoon van b.v. de “bloemetjes en de beestjes” in ons eigen kleine kikkerlandje.
Stomend strand op...D
Een vaste stop op de terugweg van Antarctica is voor de meeste reizen Deception Island. Het is een van de meest veilige natuurlijke havens van Antarctica. Ontstaan door het instorten van de actieve vulkaan na een uitbarsting. De hoge wanden van de ring staan nog overeind met een inkeping zodat schepen tot het binnenste kunnen varen, veilig van de woeste Antarctische zee. In vroegere jaren bevond zich naast een onderzoekscentrum ook een walvis verwerkingsstation. Natuurlijk niet meer in gebruik maar de grote bruine stalen constructies vormen nu aparte vormen op de gitzwarte vulkanische stranden. Een sterk contrast tussen natuurlijk en de invloed van de mens. Her en der vindt je walvisbotten en overblijfselen. Er staan ook nog enkele houten gebouwen die als onderzoekscentra dien(d)en. Er zijn enkele paden naar de top van de rand toe waar je wordt getrakteerd op een stevige ijzige wind en prachtige vergezichten. Nog een laatste keer genieten van deze prachtige winterwereld. Maar een echte beleving is toch om een duik in het water te nemen. Over het strand hangt een eeuwige warme mist doordat de grond nog steeds wordt opgewarmd door de vulkaan eronder. Het water is relatief aangenaam tenzij je iets te ver zwemt (lees een meter of 10 van het strand) en de ijzige kou je tegemoet komt. Een heel bijzondere plek om een dip te wagen. Op het strand wordt je begroet door enkele pinguins die het aandachtig gadeslaan. Geopend komt het beeld veel beter over
Op de uitkijk
De Dassanech-stam is één van de etnische minderheden van de Omovallei. Deze semi-nomadische stam leeft in het grensgebied tussen Ethiopië en Kenia, tussen de delta van Omorivier en het Turkanameer. Dassanech betekent dan ook letterlijk 'mensen van de delta'. Het dorp dat we gaan bezoeken ligt aan de overzijde van de rivier en per boomstamkano maken we de oversteek. Vanaf de oever worden we nauwlettend in de gaten gehouden. Tussen de wortels van een enorme boom zit een jongen, die in de schaduw onze komst afwacht. Het enige stukje groen in het verder gortdroge gebied.
Een goede reis...afdw
Wil je een goede reis en geluk dan is het verstandig om in Mongolië bij een Ovoo te stoppen. De meeste ovoo's staan op belangrijke punten, zoals het hoogste punt van een bergpas en zij opgebouwd uit hopen stenen, takken en andere offers. Volgens een oud sjamanistisch gebruik offeren je wat aan de ovoo en daarna loop je 3 rondjes (Met de klok mee, ook niet onbelangrijk) er om heen. De offers kunnen van alles zijn: steentjes, lege vodkaflessen, geld, kledingstukken, invalidenkrukken, maar ook etenswaren of dierlijke schedels. (wat aardig kan gaan stinken in de zomer) Dit alles om de geesten gunstig te stemmen voor het verloop van je reis. Ook zien we altijd mooie sjaals, voornamelijk blauwe, om een ovoo heen. Dit zijn khadags, die een verbinding tussen de hemelgod Tengger en de aarde symboliseren. Onderweg zien we veel ovoo's, maar onze chauffeur is niet zo bijgelovig. Alleen op hele bijzondere plekken stopt hij toch en voert het ritueel uit. Zoals hier, net voor het Altaï gebergte. Heb je geen zin of tijd om bij elke ovoo te stoppen? Dan volstaat 3x toeteren ook!
440 kamers
In de omgeving van de Franse stad Blois liggen verschillende beroemde Loirekastelen, Chambord is het grootste, indrukwekkendste en volgens velen het mooiste. Dit kasteel is een meesterwerk in Renaissancestijl en heeft 440 kamers, 365 schouwen en 1036 ramen, het was eigenlijk bedoeld als een tijdelijk onderkomen voor jachtpartijen en feesten, maar het groeide al snel uit tot een fraai kasteel. Breng ook een bezoek aan het park om het kasteel heen. Het is een bos dat bijna even groot is als de stad Parijs! Koning Frans gebruikte het vroeger om te jagen, tegenwoordig kun je er even ontsnappen aan de hectiek van de dag en hier heerlijk wandelen,fietsen of paardrijden. Er zijn ook diverse verhoogde observatieposten om het wild gade te slaan. Voor parkeren en toegang kasteel dien je te betalen, rij naar de achterzijde van het kasteel, parkeer gratis, wandel en geniet van het uitzicht als op de foto. Dit is via de D33, Route de la Commission. Meer informatie: www.chambord.org
Deel 1: Ambrym was de magische spark waar ik naarstig naar op zoek was. Een 4daagse vulkaantrekking. Een zware trekking, maar wel lopend op de pure adrenaline van alle indrukken onderweg. 1nacht East... Lees meer