BenRTravellers
Tring-tring!
September 2012. Een laat nazomerzonnetje verwarmt de Chinese hoofdstad Beijing. ‘Tring-tring’, op mijn gammele huurfiets sjees ik als een echte local dwars door de smalle straatjes van de hutongs naar de Verboden Stad. Onderweg dringt de geur van heerlijk geroosterde Peking Eend vanuit de talloze eettentjes mijn neusgaten in. Op de terugweg ga ik me hier ergens flink tegoed doen aan een dubbele portie, midden tussen de rochelende en smakkende Chinezen. Maar niet voordat ik een foto heb gemaakt van de verlichte Noord-toren van de Verboden Stad. Beijing, wat een geweldige stad!
Dichtbij
De meeste Namibië-gangers overnachten aan het begin of aan het eind van hun trip in de Duensterbrook Guest Farm, vlakbij Windhoek. Een geweldige plek. Niet alleen vanwege de prachtige afgelegen locatie, maar vooral omdat je hier cheeta’s en luipaarden van dichtbij kunt zien.
Braveheart
Overdag is het op deze plek een komen en gaan van toeristen. Eilean Donan Castle is dan ook één van de grootste trekpleisters van de Highlands en het meest gefotografeerde kasteel van Schotland. Maar 's avonds keert de rust terug en waan je je na sluitingstijd een échte Braveheart. De tegenstanders zijn in dit geval geen moordlustige Jacobieten, maar een hinderlijk zoemende kolonie muggen. Tussen het muggenmeppen door had ik het geluk nog even een sereen plaatje te schieten.
Wolkengeweld
Het is bijna niet voor te stellen, maar op nog geen drie kilometer van dit uitkijkpunt ligt een compleet andere wereld. Daar grazen koeien gezapig in de weelderig groene weiden van Petit Suisse. Maar hier, bij de Pas de Bellecombe, is het landschap getransformeerd tot een maanlandschap vol lavavelden en kraters. Grote boosdoener is de Piton de la Fournaise. Een actieve vulkaan van 2500 meter hoogte die nog regelmatig om de paar jaar in alle hevigheid uitbarst. Zijn lavastromen zijn zo immens dat ze 10 kilometer oostwaarts sissend de Indische Oceaan in storten. Als de vulkaan rustig is, kun je in zo’n drie uur naar de kraterrand klimmen. Ik plaatste daar al eerder een foto van. Maar wees vroeg, want vanaf een uur of tien in de ochtend drijven de eerste wolken binnen. Voor wandelaars niet fijn, maar voor fotografen des te meer. Het levert spectaculaire plaatjes op.
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Cactus Security
Of het effectief is laat ik in het midden, maar creatief en origineel is het zeker wel! Deze caribische huisjes in het binnenland van Curacao worden beschermd door een stekelig cordon van tientallen cactussen. Het duurt even voordat ze op de juiste hoogte zijn, maar dan oogt het in ieder geval beter dan een lelijk ijzeren hekwerk.
Taekwondo
Zoals judo en karate onlosmakelijk zijn verbonden met Japan, zo is taekwondo dat met Korea. Letterlijk betekent het ‘de weg van de vuist en de voet’ en het heeft als doelen jezelf verdedigen en het verbeteren van je persoonlijkheid. Het is dan ook geen vechtsport, maar een zelfverdedigingsport waarbij veel aandacht uitgaat naar zelfbeheersing en respect. De foto is een detail van een scene van de Arirang Mass Games in september 2012, waarin duizenden Noord-Koreanen hun eer betonen aan deze nationale sport (vergroot komt de foto het best tot zijn recht).
Familieportret
Halverwege de weg van Etosha naar Windhoek vind je het Waterberg Plateau Park. Op het plateau leven verschillende dieren die je nergens anders in Namibië aantreft. Je kunt het plateau alleen op met een georganiseerde gamedrive vanuit het camp onder aan de berg. Maar ook bij het camp zelf is het eenvoudig wildlife spotten. Dikdiks struinen rond de chalets, apen komen op gezette tijden langs de rotsen naar beneden om de prullenbakken leeg te roven en vlakbij de receptie zit een grote groep zebramangoesten. Vooral in de vroege ochtend liggen ze met z'n allen te ravotten in de warme stralen van de zon. Dit jonge gezinnetje hield zich wat afzijdig, waarschijnlijk om hun jong te beschermen tegen de andere druktemakers.
Crno Jezero
Middenin het Durmitor Nacionalni Park ligt het gletsjermeer Crno Jezero, oftewel het Zwarte Meer. Zwart is overigens zwaar overdreven, want het water is hier kraak- en kraakhelder. Een wandelpad loopt om het meer heen en is zo ongeveer hét toeristische hoogtepunt voor veel bezoekers. Kom je ’s morgens in alle vroegte voor de grote drukte, dan word je getrakteerd op een spiegelglad meer dat de bergtoppen erachter fantastisch laat reflecteren in het water.
Zeer zeldzaam
De laatste tijd zie ik hier fraaie vlinderfoto’s voorbij komen. Ik ben er vrij zeker van dat de zeer zeldzame vlindersoort hierboven op RR zijn primeur beleeft! Mag ik u voorstellen aan de Lelli Kelly-vlinder. Of zoals ze in Den Haag zeggen: de Dommûh Vlindâh (Latijnse naam: Lepidoptera Stupidus). Deze inferieure ondersoort wordt met uitsterven bedreigd door extreme hongersnood. Zij trachten namelijk tevergeefs nectar te verkrijgen uit de nep-bloemen, gemaakt van kraaltjes, van de beroemde Lelli Kelly-kinderschoenen. Dus ... red de Dommûh Vlindâh en boycot Lelli Kelly!
Wandelwalhalla
Berchtesgaden, in het uiterste zuiden van Duitsland, is een waar wandelparadijs. Trails in alle mogelijke moeilijkheidsgraden voeren dwars door het hart van het Nationaal Park. De enige levende wezens die je pad kruisen zijn steenbokken en bergmarmotten. Houd er wel rekening mee dat een wandeling langer duurt dan aangegeven, want om de paar meter sta je weer stil om foto's te maken en om te genieten van de ongelofelijk mooie panorama's!
Hoodoos
Eerlijk is eerlijk. Ik put hier niet uit parate kennis, maar ik heb eens opgezocht hoe de hoodoos in Bryce Canyon eigenlijk ontstaan. Er zijn twee processen die bijdragen aan de vorming van deze grillige kalk- en zandsteenformaties. Het eerste proces, de vorstverwering, vindt vooral plaats in de winter. Water sijpelt in kleine scheuren in de rots. Als het bevriest, zet het uit en de scheur wordt groter. Als het ijs smelt, loopt er weer meer water in de scheur hetgeen daarna wéér bevriest. Zo ontstaan scheuren die zo groot worden, dat er uiteindelijk stukken rots afbreken. En dan start proces twee. Regen neemt de afgebroken stukjes rots mee in de scheuren en draagt ook bij aan de erosie van de rots doordat het ietwat zuur is. Kalksteen, waaruit hoodoos bestaan, lost daarin op. Hier zie je rotsformaties in de Queen’s Garden, vlakbij Sunrise Point. (Bron: wikipedia)
In aantocht
Zo plotseling als de zomer begon, zo abrupt is ze ook weer geëindigd. De eerste najaarsbuien hebben zich al over ons land verspreid. Een teken dat de herfst in aantocht is. Nu is het dus nog even doorbijten, maar over een paar weken kunnen we genieten van de natuur die zich transformeert van een groene oase tot een zee van bruin, rood en geel, zoals hier in het wijngebied van de Elzas.
Niet te koop
Soms kom je tijdens het reizen op een plek waarvan je denkt, ‘Ja, hier wil ik wonen!’ Vaak zetten de omstandigheden ter plaatse – verkeerd klimaat, barre leefomstandigheden of lange afstand – je meteen weer met beide benen op de grond en zit je aan het eind van je vakantie weer braaf in de KLM-boeing terug naar huis. Ik heb hard moeten zoeken om een minpuntje te ontdekken aan dit prachtige plekje op Wester Ross in het westen van Schotland. Ja, tuurlijk is het Schotse klimaat niet om over naar huis te schrijven, en tuurlijk woon je in dit huis van God en alleman verlaten. Maar wat je er voor terug krijgt is fenomenaal: ligging aan het Inner Sound, uitzicht op het Isles of Raasay en Skye, rust, grazende schaapjes in de wei … Geen minpuntje dus? Jawel .... het was niet te koop.
See you later ...
In de Everglades hoef je niet veel moeite te doen om alligators te zien. Pak één van de vele trails en ze liggen letterlijk aan je voeten. En tja, wat doe je dan …. er in een grote boog om heen of toch maar terug? Toen dit exemplaar zijn tanden liet zien op het moment dat ik iets te dichtbij kwam, was de keuze snel gemaakt: See you later, Alligator!
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
9/11
Waarschijnlijk weet je nog precies wat je aan het doen was, toen het verschrikkelijke nieuws kwam van de aanslagen op 11 september 2001. Beelden van vliegtuigen die het WTC invlogen en wanhopige mensen die uit het brandende gebouw sprongen, staan in ons geheugen gegrift. Op 11 september 2006 ben ik aanwezig bij de herdenking op Ground Zero. Je kunt een speld horen vallen in het anders zo drukke Manhattan. Het enige dat je hoort zijn de namen van de 2983 slachtoffers, die door de nabestaanden worden voorgelezen. Geëmotioneerde brandweermannen en agenten brengen een eerbetoon aan overleden kameraden. De Stars ‘n’ Stripes wapperen fier in de wind. Ook al is het halfstok. Het Vrijheidsbeeld huilt …. New York huilt … ik huil mee. (De foto is een detail van de Wall of Remembrance bij Ground Zero)
Koppies tellen
Kim, Lee of Park. Het is dat je als toerist niet de mogelijkheid krijgt om een Noord-Koreaanse burger aan te spreken, maar áls het kon en je zou vragen naar zijn achternaam, dan is de kans groot dat het één van deze drie is. De achternaam wordt altijd als eerste genoemd en daarna pas de voornaam. Daarom dus ook Kim Il Sung, Kim Jong Il en Kim Jong Un. Kim betekent in het Koreaans overigens ‘goud’. Op de foto zie je een detail van de Mass Games. Duizenden scholieren draaien hier boeken om, waardoor de meest mooie mozaïeken tevoorschijn komen. Ze dienen als decor tijdens deze spectaculaire voorstelling. Als je de foto groot opent zie je alle koppies boven de boeken uitsteken. Hoeveel Kims zullen er tussen zitten?
Khoekhoe
Verschillende volkeren in Namibië, Botswana en Zuid-Afrika spreken het Khoekhoe. Kenmerkend voor deze taal, vroeger ook bekend als Hottentot, zijn de ‘klik’-geluiden die tijdens het uitspreken worden geproduceerd door met de tong hard langs het gehemelte tegen de voortanden te strijken. De dame op de foto is afkomstig van de Damara en legt hier de helende werking uit van de planten en kruiden die zij in hun leefgebied vinden en gebruiken. De foto is op zich niet heel bijzonder, maar het leuke is dat je hier goed kunt zien welke vorm de mond maakt als de ‘klik’ wordt uitgesproken. In het schrift is de ‘klik’ overigens te herkennen door het uitroepteken dat voor een woord wordt geplaatst. En om in stijl af te sluiten wens ik iedereen een mooie avond in Khoekhoe: !Gãi !hoes (twee keer klikken dus ;-)
Verenigde Arabische Emiraten • Dubai
Verenigde Arabische Emiraten • Dubai
828
De Burj Khalifa, 828 meter blinkend aluminium en glas. Zo verschrikkelijk hoog dat je op grote afstand moet gaan staan om ‘m helemaal op de foto te krijgen. Maar ook meer close-up blijft het imposante bouwwerk een toonbeeld van elegantie. Met liften die een snelheid halen van 11 meter per seconde (!), zoef je binnen mum van tijd naar de 124e verdieping op 452 meter hoogte. Hier bevindt zich een observatiedek met prachtige uitzichten over Dubai en kijk je letterlijk neer op de vele andere wolkenkrabbers die de skyline van deze stad domineren. En dan te bedenken dat je daar eigenlijk pas net over de helft bent …
Potverdorie!
Ja hoor … heb ik weer. Na veel vijven en zessen eindelijk één van de giraffes zo ver dat ‘ie recht de lens in kijkt, komt er net op het moment van afdrukken een irritant vogeltje het beeld versjteren. En als ‘ie nou nog mooi was, ook dat niet eens. Toch ben ik ‘m dankbaar, want hij geeft net een speciale twist aan dit giraffenportret.
Lekker nep
Waar wandel je in een half uur van de Egyptische piramides via de Eiffeltoren naar Venetië? Natuurlijk, in Las Vegas! En of je het nu mooi vind of niet, het Venetian Hotel is en blijft een knap staaltje schaamteloos kopiëren. Op de foto zie je de indoor-versie van het San Marco-plein, compleet met een prachtig geschilderd wolkendek. Geniet hier van een typisch Italiaanse Macchiato en flaneer vervolgens over de Rialto-brug, terwijl je steelse blikken omhoog werpt naar de Campanile-op-ware-grootte. Stap tot slot in een gondel – de prijs is ongeveer gelijk aan die in het echte Venetië – en op de onvervalste klanken van het ‘Ohw Solay Miyo’ (jawel, de Yanks kennen deze klassieker ook!) vaar je door de pittoreske grachtjes … van het aanpalende winkelcentrum. Hoe romantisch kan het leven zijn!
Schijn bedriegt
Eerder plaatste ik al een paar foto’s van het prachtige binnenland van Montenegro. Maar ook de kuststreek kent veel mooie plekjes. UNESCO-site Kotor, Perast, Budva, Sveti Stefan, allemaal eeuwenoude stadjes die het bezichtigen meer dan waard zijn. En dat is dan ook meteen het nadeel. Erg veel andere mensen vinden dat namelijk ook. Resultaat: verstopte wegen, busladingen toeristen, aanmerende cruiseschepen en overvolle stranden. Petrovac, een wat meer kleinschalig badplaatsje, is daarop geen uitzondering. Het strand is hier zo overvol dat mensen met hun hoofd letterlijk 10 centimeter van de tenen van de volgende badgast liggen. De ogenschijnlijke rust en idylle op deze foto is dus schijn. Op nog geen vijftig meter naar links is het strand. Zelfs na zonsondergang bezaaid met zonaanbidders ...
Less is more .... Ran
Reisexperts zijn het er unaniem over eens: de West Highland Line is de mooiste treinreis van Groot-Brittannië. Wanderlust-lezers riepen het in 2009 zelfs uit tot het mooiste traject ter wereld. En terecht. De 264 kilometer lange spoorlijn slingert dwars door de magnifieke landschappen van de Schotse Hooglanden, van Mallaig aan de westkust via Fort William naar het bruisende Glasgow. Het eerste deel van Mallaig naar Fort William kan in de zomermaanden ook worden afgelegd met The Jacobite, een oude stoomtrein die veel mensen zullen herkennen als de Zweinsteinexpress uit de Harry Potter-films. Alhoewel je het traject naar Glasgow in één keer af kunt leggen, is een tussenstop halverwege in Rannoch meer dan de moeite waard. Omdat de spoorlijn rust op een laag takkenbossen, die enig houvast moet bieden in dit drassige veengebied, tuft de trein met een snelheid van maximaal 50 km/u Rannoch Station binnen. Echt zo’n modelspoor-stationnetje met groene luikjes en een knusse tearoom. En dat is feitelijk meteen heel Rannoch. Naast het stationnetje staan er alleen nog twee huizen en een hotel. Precies genoeg voor de vijf inwoners en maximaal 10 hotelgasten. Want in het Moor of Rannoch Hotel, dáár moet je zijn! Het telt vijf zeer comfortabele kamers, volledig ingericht in Engelse cottage-style, die allemaal uitkijken over het prachtige Rannoch Moor, één van de laatste echte wildernissen in Europa. Vanuit hier maak je heerlijke wandelingen zonder een sterveling tegen te komen. Als je uitgewandeld bent, wacht je een sfeervolle lounge, waar je nippend aan een Schotse Malt de dag nog eens aan je voorbij kunt laten gaan, een puzzeltje maakt of een boekje leest. De twee eigenaren schotelen je daarna een niet voor een Michelin-ster onder doende maaltijd voor, volledig bereid met lokale producten. En om het onthaastingsproces helemaal compleet te maken: hier geen bereik met je mobieltje, geen wifi en geen tv-signaal. Dit is volledig terug naar de basis. Genieten van de natuur en van de rust. Dat alleen-op-de-wereld-gevoel wordt nog eens versterkt door de wetenschap dat Rannoch per auto alleen bereikbaar is via een doodlopend weggetje dat eindigt bij het hotel. Het dichtstbijzijnde dorp is een kilometer of 20 verderop. Voor deze ‘hidden gem’ gaat dus dubbel en dwars de gevleugelde uitspraak op: Less is more! Rannoch Moor, om precies te zijn … Meer info: [url="http://www.moorofrannoch.co.uk" target="_blank"]www.moorofrannoch.co.uk[/url], [url="http://www.scotrail.co.uk" target="_blank"]www.scotrail.co.uk[/url] en [url="http://www.westcoastrailways.co.uk" target="_blank"]www.westcoastrailways.co.uk[/url]
Regenboog
Terwijl bij ons in februari de lente nog mijlenver weg lijkt, schijnen in Sevilla alweer de eerste warme zonnestralen. De stad van de Flamenco en de tapas komt na een korte winterslaap weer langzaam tot leven. Op het Plaza de España tovert het voorjaarszonnetje een mooie regenboog in het fontein voor het nationale paviljoen.
Vergane glorie
Brighton, 1899. Chique aristocraten flaneren over de net geopende Palace Pier, een soort wereldwonder dat 330 meter in het Kanaal uitsteekt. Op weg naar een klassiek intermezzo in één van de concertzalen, net terug van een bezoek aan het aquarium of nippend aan een kopje Earl Grey in de Tearoom. Brighton, 2012. De grandeur van vroeger heeft plaats gemaakt voor plat vermaak. Niks geen aristocraten, maar luidruchtige Engelsen. In plaats van klassieke muziek schallen nu stampende beats uit de boxen. Het aquarium is vervangen door botsauto’s, grijparmen en fastfoodsrestaurants. En thee is waarschijnlijk wel het laatste dat je hier kunt krijgen. De dame is een meid geworden. Ondanks de meeuwen, die haar als enige al die jaren zijn trouw gebleven.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
