Bartholda
Het Volendam van Chin
Overal waar het maar even toeristisch is, kan je jezelf op de foto laten zetten in klederdracht. Zo ook bij de Verboden Stad in Beijing. Je kan je op de foto laten zetten als een keizer of keizerin, maar ook in de kleding van de regionale minderheden. Een soort Volendam, maar dan in China
Geen rozegeur of...ma
Je woont in Lijiang, een stad waarvan je zou verwachten dat er genoeg werk is voor iedereen. Er zijn tenslotte het hele jaar door veel toeristen in de stad. Helaas is de werkelijkheid anders. Bijna overal kom je mensen tegen die het een stuk minder hebben, zoals deze man. Zijn fiets doet het niet meer en hij probeert wat geld te verdienen door het verzamelen van pet-flessen. Deze schijnen iets op te leveren waardoor hij weer een dag vooruit kan.
Een strijder uit...Mo
Op zijn kleine steppenpaard staat hij met geweer en al op het plein van de oude stad Lijiang. Zijn kleding. zijn paard en het geweer doen vermoeden dat hij een Mongoolse strijder voorstelt. Het Mongoolse Rijk heerste tot 1911 over China. Nadat de macht van de Mongolen in de veertiende eeuw was teruggedrongen, vormden ze in de zeventiende eeuw samen met de Manchurijnen de Qing dynastie. Dat rijk, waartoe ook China behoorde, viel in 1911 uiteen en de Republiek China werd uitgeroepen.
Stadsplattegronden te
Deze Naxi-vrouw zag ik in Lijiang. Waarschijnlijk werkt zij niet meer op het land, of levert het stukje grond niet meer voldoende op om van te leven. Zij verkoopt in het oude stadscentrum stadsplattegronden aan toeristen om wat geld bij te verdienen.
Waaierdans in Dali
Tijdens het chinees cabaret in Dali waren veel verschillende optredens, waaronder een stukje van de chinese opera. De vrouw werd tijdens haar optreden begeleid door waaierdansers. Of deze danser door had dat ik haar op de foto zette, weet ik niet, maar ze keek op dat moment wel precies in de lens.
Oude dame uit Lijiang
Deze oude Naxi-dame uit Lijiang is al op aardig hoge leeftijd, maar zij staat nog iedere dag bij de deur van haar kleine huisje. Volgens een van mijn medereizigers zat zij zo'n 15 jaar geleden nog achter een naaimachine in de deuropening. De naaimachine staat nog wel vlak achter de deur, maar gebruiken doet zij deze niet meer. Een prachtige oude vrouw!
Even bijpraten
De paar dagen dat wij in Lijiang waren, zag ik deze twee mannen iedere dag op hetzelfde bankje zittenZij voerden hele gesprekken met elkaar. Misschien doen zij dit al jaren of misschien hebben zij elkaar pas kortgeleden ontmoet. Het lijkt er in ieder geval op dat er een mooie vriendschap is ontstaan.
Thuisbezorgdienst
Guangshou is een moderne stad in het zuiden van China. Een stad vol wolkenkrabbers en de meest bekende radiotoren ter wereld. Ook zie je er de meest mooie en nieuwe auto's rijden. De voorraad voor de winkels komen echter niet met een vrachtwagen, maar worden nog steeds bezorgd op een zwaarbeladen bakfiets.
Boerenmarkt bij Dali
Tussen Dali en Xizhou zijn we gestopt bij een boerenmarkt. Op een stuk land langs de weg staan stalletjes met groente en vlees, maar ook levend vee is er te koop en allerhande gebruiksartikelen zoals rieten manden en rubberen bakken die zijn gemaakt van oude autobanden. Tussen de stalletjes worden de lege ruimten opgevuld door lokale boeren die hier hun producten verkopen. Hier wordt druk onderhandeld over een stuk gember. De kwaliteit die deze boerin verkoopt, lijkt goed te zijn, gelet op het aantal mensen die zich om deze boer hebben verzameld.
Oud, maar ontzettend.
Op onze laatste avond in Dali hebben we nog een wandeling gemaakt door de stad. Op de terugweg naar het hotel zagen we deze man lopen. Hij viel op door zijn diep gebogen houding, maar nog meer door zijn vrolijke gezicht. Hij sprak ons aan in gebroken Engels, want hij verbaasde zich erover dat wij zonder jas liepen. Het was maar 23 graden, dus fris volgens hem! Voor hem blijkbaar veel te koud, want ik telde 5 lagen kleding bij hem.
Als de avond valt in.
Als de avond valt in Guangshou, dan zou je denken dat het donker wordt, maar niets is minder waar. Overal gaan lampen branden en wordt de stad letterlijk in het licht gezet. Gebouwen, promenades en bruggen worden op alle mogelijke manieren verlicht. De bruggen bijvoorbeeld veranderen iedere minuut van kleur, van wit naar rood, geel, blauw, groen of roze. Mooi om te zien, dat is zeker.
9000 liter water in..
In het Sawai Man Singh II-museum in Jaipur zijn de twee grootste stukken zilverwerk op aarde te bewonderen: het zijn zilveren vaten van 345 kilo die elk 9000 liter water kunnen bevatten. De koning zou deze vaten hebben meegenomen op zijn reizen, gevuld met water uit de Ganges.
Living Statue in...Li
In een zijstraatje in Lijiang heb je openbare toiletten. Deze konden echter niet worden gebruikt, want ze werden verbouwd. Het straatje is te smal om hekken neer te zetten, dus om ervoor te zorgen dat er geen mensen naar binnen konden, stonden er twee Living Statues voor de deur. Erg Statue waren ze niet, want iedere keer moesten ze mensen uitleggen dat dit toilet gesloten is.
Bekijken of bekeken..
Terwijl we op het plein voor de Verboden Stad in de schaduw zaten te wachten totdat onze gids de kaartjes had gekocht, kwam deze man van de security aanlopen. We dachten dat hij ons ergens op zou wijzen, dat we niet op die rand van dat gebouw mochten zitten ofzo. Maar nee. Hij deed zijn mouwen ophoog, ging door zijn knieën en ging ons op zijn gemak een voor een bekijken. Wij kwamen voor een bezienswaardigheid, maar werden uiteindelijk zelf een bezienswaardigheid. En zo hadden we voor even onze eigen security.
Piepklein Bai meisje
Eerder heb ik een foto neergezet van haar moeder, die een stoffenwinkeltje heeft in Wase Bai, een Bai plattelandsdorpje aan de oever van het Erhai meer bij Dali. Dit kleine meisje kan nog maar net staan en houdt zich staande aan de been van haar moeder. Met haar donkere oogjes kijkt ze vol verwondering naar ons. In haar ogen is de weerspiegeling te zien van de straat, die zichtbaar is door die ene garagedeur die open staat; de entree van de winkel.
Vrouw van de Bai...mi
Deze Bai-vrouw runt een stoffenwinkeltje in Wase Bai, een winkeltje dat niet groter is dan een dubbele garage, Samen met haar moeder en haar dochtertje wacht ze geduldig op klanten. De Bai is een volkerengroep in de Chinese provincie Yunnan. Er zijn ongeveer 1,8 miljoen Bais (1.858.063 zijn er geteld in 2000). Ze behoren tot de best geïntegreerde minderheden in China. De Bais leven langs de oevers van het Er Hai-meer, dat gebruikt wordt voor rijst- en koolzaadvelden. Vroeger waren voor de Bais de paarden het belangrijkste vervoersmiddel. Ze stonden bekend als fokkers van kleine, maar sterke pony's. Pas na de aanleg van de Birmaweg in de jaren '30 van de twintigste eeuw begon dit af te nemen. Vijfhonderd jaar lang vormde hun hoofdstad Dali het machtscentrum van het koninkrijk Nan Chao, dat tot halverwege de 13de eeuw onafhankelijk bleef van de Chinese dynastieën. De geschiedenis van deze periode is goed gedocumenteerd, waar de Bais hun status als officieel erkende etnische groep aan te danken hebben )Wikipedia).
Lunch in Wase Bai
Aan de andere kant van het Erhai meer bij Dali, ligt Wasi Bai, een authentiek dorpje waar het nog veel huisjes staan die het nog niet hebben verloren van de vooruitgang. Een van die huisjes is omgebouwd tot een klein restaurantje waar je heerlijk kan eten. De tafel wordt volgezet met zo'n 14 verschillende gerechten, naast de kommen rijst. Dat de mie smaakt, is goed te zien in de pot warm water.
Ook in China houdt me
Als je in Dali bent, dan ga je niet ontbijten, lunchen of dineren in je hotel. maar dan ga je de stad in en eet je bij een van de vele eettentjes die er zijn. Voor omgerekend een paar euro kan je er heerlijk eten. Niet alleen Chinees eten, maar ook volop Europees. Als je dan buiten eet, dan ben je een bezienswaardigheid voor de vele Chinezen die door de straat wandelen en menigmaal zijn we op de foto gezet. Vanaf mijn plekje ben ik hen ook op de foto vast gaan leggen en dan zie je goed de verschillen. De meeste passanten zijn "gewoontjes", maar deze vrouw mikt op merkkleding. Of de merken echt zijn of namaak, heb ik maar niet gevraagd. Maar ze valt hierdoor wel op!
Karstgebergte in...he
Het Karstgebergte is een gebergte met een heel eigen karakter. In niets lijkt het op de bergen zoals wij die kennen. Bijna iedere top die je ziet, is bijna een berg op zich. Als levensgrote zwerfkeien lijken ze in het landschap te zijn uitgestrooid. Ik ben er eind oktober 2011 en op dat moment veranderen de bladeren van de bomen in rood en geel en hangt er een nevel tussen de bergen, in mooi contrast met het grijs van de stenen.
Alleen maar kaarslich
Vlakbij Dali zijn nog veel authentieke dorpjes waar de oude huisjes vaak geen electra hebben. Alles gebeurt nog bij kaarslicht. Wij waren bij deze vrouw in haar piepkleine huisje waar zij de rijst in kommetjes deed voor de maaltijd. Binnen was het aardedonker en moest de open voordeur en een kaarsje voor het noodzakelijke licht zorgen. Ongelooflijk dat men in deze tijd nog zo kan leven.
Skyline Yangshuo
Onze laatste dag in China brengen we door in Guangzhou. We hebben een hotel met uitzicht op Pearl River. Een brede rivier die dwars door de stad loopt. Langs de rivier is aan beide zijden een wandel- en fietspromenade. Vanaf dit punt heb je een mooi uitzicht op een klen stukje skyline van de stad.
Katholieke kerk in...
Deze katholieke kerk vind je in Beijing, vlak achter "snackstreet", de straat met al die overheerlijke eettentjes langs de weg. De kerk is prachtig verlicht. Het plein voor de kerk is overladen met mensen, toeristen en plaatselijke bevolking. Ook wordt het plein door jongeren gebruikt om te skaten of om te dansen. Daarin zijn ze zeker niet anders dan onze jongeren.
Pink
Hoe roze kan een libelle zijn! Tijdens onze tocht met een bamboe raft op de Yulong rivier zagen we regelmatig deze roze libellen voorbij vliegen. Als ze al even stil zaten, dan was dat maar heel even. Deze libelle heeft onze raft uitgekozen voor een paar tellen rust. Ik vraag me af of al die roze eitjes die je overal langs de rivier ziet, van deze soort afkomstig zijn. Voor zijn soortnaam heb ik internet afgespeurd; volgens mij is dit de Scarlet Marsh Hawk (Aethriamanta brevipennis).
Molen van Bourtange
In Westerwolde in zuid-oost Groningen, ligt vesting Bourtange. De molen van de vesting is het eerste dat je ziet als je de vesting bezoekt. Willem van Oranje gaf in 1580 opdracht om op een zandrug in het Bourtangermoeras, op de grens met het huidige Duitsland, een fort aan te leggen. In 1593 werd de vesting in opdracht van Willem Lodewijk van Nassau opgeworpen. Tussen 1593 en 1851 was Bourtange een belangrijke vesting. Toen de vesting in 1851 werd opgeheven, ontstond een agrarisch dorp. Slechts een aantal gebouwen herinnerden nog aan de glorie van vroeger. In de jaren zestig van de vorige eeuw nam de gemeente Vlagtwedde het initiatief om de vesting te reconstrueren. Het plan werd uitgevoerd tussen 1967 en 1992. Wallen werden opnieuw opgeworpen, grachten werden gegraven en soldatenbarakken werden gebouwd.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
