Annettoz

'Miss, you wake up?' Heerlijk uitgerust draai ik me om op het grote tweepersoonsbed. Aan de andere kant van mijn klamboe staat een tenger Thais vrouwtje in de deuropening vriendelijk naar me te lachen... Lees meer

Baan Pai Noi is een gehucht. Na eindeloze rijstvelden te hebben gepasseerd stopt de minibus bij een klein straatje. Aan het begin van de weg staat een supermarktje waar niet meer dan tien flessen drin... Lees meer

Over een paar uur is het zover. Dan sta ik weer met mijn stoffige bagage op het brandschone vliegveld van Dusseldorf. Van mijn vorige lange reizen weet ik hoe vreemd gevoel dat straks zal zijn. Thuis... Lees meer

Zo snel als we kunnen racen Aom en ik met de scooter weg van het busstation in Chaing Mai. Op naar het muzikale stadscentrum om nog een allerlaatste keer te genieten van een overheerlijke 'green curry... Lees meer

Het gevreesde moment is aangebroken. Mijn laatste avond in Pai. Morgen pakken Aom en ik de minibus terug naar Chiang Mai, waar ik nog een dag heb voordat ik terug naar Bangkok moet om daar mijn vlucht... Lees meer

De bar is nog gesloten zo op de late middag en als Aom en ik de kroeg binnenstappen zijn we op de barman en de band na de enige mensen in de ruimte. Het lijkt wel wat op een Nederlands bruincafe, maar... Lees meer

Nat van het zweet zitten we aan het ontbijt bij een huisrestaurantje. Op de houten vloer zit een peuter te spelen met een alternatieve rammelaar, terwijl haar moeder druk bezig is met het bereiden van... Lees meer

Even merk ik hoe verschrikkelijk het is om beroemd te zijn en achtervolgd te worden door mensen die iets van je willen. Zelfs hier, in dit kleine dorpje Pai, worden we continu aangehouden door ieman... Lees meer

Helaas eten we die avond niet bij de gepensioneerde oorlogsfotograaf. Slim heeft andere plannen die voor een andere verrassing zouden zorgen. Na de leuke middag bij de kunstenaars rijden Aom en ik te... Lees meer

Als Slim al niet echt blij was met mijn komst naar Pai, dan moet hij nu helemaal flink geirriteerd zijn. Wanneer ik op de deur van hun hutje bonk doet Aom giechelend met een deken om haar heen de deur... Lees meer

Voorzichtig zoek ik naar het eerste afstapje van de trap. De ijzige bus met de airconditioning op standje 'laten we mijn passagiers in ijssculpturen omtoveren' uit. In mijn handen draag ik een joekel... Lees meer

Op de tast zoek ik in het donker naar mijn zwaar irritant ringende mobieltje. De ringtone die ik al enkele weken niet meer gehoord heb, wekt me ongewenst en ongenadig uit mijn haperende nachtrust. Mij... Lees meer

Al een aantal avonden op rij kom ik kijken naar het zeer bezielde optreden van Por. De 27-jarige Thaise zanger is zo fragiel en fijntjes gebouwd dat ik me soms voorstel dat zijn grote, zware pet als f... Lees meer

Adam, zijn Engelse flirt en ik zijn terug in het Spicy Thai hostel in Chiang Mai. “En?” vraagt Noom die bij de receptie heeft zitten wachten. “Hebben ze de boete kwijtgescholden?” Voor ik kan antwoord... Lees meer

Fred heeft besloten verder te reizen en heeft vanochtend zijn backpack op de rug gehesen en is vertrokken naar Pai. Terwijl ik me nog een keer uitstrek op mijn belachelijk grote bed in mijn privekamer... Lees meer

“Don't you worry about a thing – everything is gonna be alright”. Luidkeels zingen we Bob Marley's levensgenietend lied terwijl Aom handig de scooter door het zinderende avondverkeer van Chiang Mai ma... Lees meer

Het paars/blauwe hoofd van Bob Marley kijkt me vanaf de metershoge muur indringend aan. Zijn kabeldikke dreadlocks krioelen als een stel vastgebonden slangen om zijn gezicht heen en gaan langzaam over... Lees meer

“Tampons! Tampons! Ik heb tampons nodig!”, roep ik tegen een verbrouwereerde Fred die in zijn enthousiasme een uitgebreide fietstocht door Ayuthaya heeft gepland en dat nu op de vroege ochtend aan me... Lees meer

Al ruim twee maanden geniet ik met volle teugen van een heerlijk bruin, doorzichtig sausje wat ik bij mijn rijst krijg aangeboden. Ik giet het zoute, onbekende mengsel rijkelijk uit over mijn bord en... Lees meer

“Zorg dat je om 2 uur vanmiddag op het station van Buriram staat, dan komt een medewerker jullie ophalen om jullie naar het olifanteneiland te brengen!” schreef Antoinette, de Nederlandse oprichtster... Lees meer