Annemaria
Avondwandeling
Als de zon langzaam onder de horizon zakt wordt het druk op straat. Gezinnen, stelletjes, hele families gaan naar buiten om een stukje te wandelen of ergens te gaan eten.
Tja......
En tja, dan moet je toch die 200 woorden volschrijven, maar woorden schieten toch te kort bij een zonsondergang als deze. De hele kade stond dan ook vol met mensen om dit prachtige (toch dagelijks terugkerende al shet weer ene beetje meezit) schouwspel te aanschouwen.
Gemoedelijk
Wat een gemoedleijkheid in de straten van dit leuke stadje aan de westkust. Net als overal in Marokko overigens. Rust en kalmte is wat je meteen opvalt. Niks drukdoen, niks haast. Rust. En dat bevalt best!
Mensen kijken
Essaouira, het winderige stadje aan de westkust van Marokko. Zo tegen zonsondergang komt de boel echt tot leven, het muurtje aan zee is polulair. Vanaf die plek heb je immers mooi zicht op alles wat voorbij komt wandelen.
Cesky Krumlov
Nee, deze is niet bewerkt, het weer was top in het voorjaar in Tsjechië. Gewoon mazzel dus. Beetje onnatuurlijk zelfs, tikje overbelicht eigenlijk ;-( Maar wat een plaatje, Cesky Crumlov.....
Vogelvlucht
Essaouira, prachtig plaatsje aan de westkust van Marokko. Een stadje waar het altijd waait, na een wandeling langs de haven voel je helemaal plakkerig aan van het zoute zeewater dat verspreidt wordt door de wind als nevel.
Fauna in Marokko
We maakten een tochtje rond Aït Benhaddou in Marokko en onderweg kwamen deze kikkers tegen in een stroompje bij een oase. Schitterend van kleur, een soort gouden rand rond de ogen. De verleiding was groot, maar ik heb 'm maar niet gekust..... ;-)
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Sahara
Wat een rust, de stilte omarmd je in de Sahara. Je denkt dat je minstens een hoop toeristen tegen gaat komen, maar niets is minder waar. Slapen onder de sterren in de woestijn, een geweldige ervaring!
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Touareg stam
Bij Erg Chebbi maakten we een bijzonder mooie tocht door de woestijn, onze dromedarissen werden geleid door blauwe mannen, leden van de Touareg stam. Wat een schitterende cultuur!
Noeste arbeid!
Wat een bijzonder gezicht: het verven van leer op ambachtelijke wijze. Maar wat een even hebben deze mannen, vaak maanden van hun familie weg, wonend in een blokkendoosje, vaak slapend op het platte dak. Dag in dag uit in de stank, echt gezond kan het niet zijn.
Vergane glorie
Ban Lung, da's even andere koek dan een stad als Phnom Penh! Je bent er zo ongeveer de enige toerist en zo wordt je ook nagezwaaid door de locals. Wat een feest! Bij aankomst per bus moesten we de lokale jongens die je een overnachting wilden aansmeren uit de weg duwen om de bus uit te kunnen, dan proberen met je reisgenoot te overleggen wat te doen met dat zelfde clubje boys om je heen als mieren om een pot stroop. Ik moest echt even de juf uithangen en om stilte vragen (lees: roepen). Dat zes keer herhaald en bij gratie waren ze even stil (ongeveer een halve minuut...). Uiteindelijk een keus gemaakt en achterop een scooter gesprongen. Vijf minuten later stonden we voor een groot Frans aandoend koloniaal huis, beetje vergande glorie wel. Hier waren vroeger diamantenmijnen in de buurt.
Sint-Nicolaaskerk
De Sint-Nicolaaskerk werd ontworpen door Kilian Ignaz Dientzenhofer en afgewerkt in 1735. De barokke kerk, gedecoreerd met beeldhouwwerken van Antonin Braun, schittert met haar witte façade op het Oude Plein. Het interieur is geïnspireerd op de St. Louis-des-Invalides kapel in Parijs. In 1781 werd de decoratie binnen in de kerk verwijderd na een bevel van keizer Jozef II, die vond dat alle kloosters zonder sociale functie gesloten moesten worden. Eind 19de en begin 20ste eeuw werd de kerk Russisch-orthodox. Tegenwoordig worden er klassieke concerten georganiseerd in de kerk, en dit het hele jaar rond.
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Op zoek naar geluk
Rondstruinen tussen de tempels van Angkor, een genot! Je moet er dan voor zorgen dat je camera niet aan je oog geplakt blijft zitten. Soms moet je even op een stapeltje stenen gaan zitten en de omgeving eens goed in je opnemen (heel veel tijd heb je daar niet voor, je moet op Google Earth maar eens bekijken hoe groot dit complex eigenlijk is, tempo erin houden dus ;-) en dan kom je de ineens een vijvertje vol klavertjes tegen......
Het Boheems Paradijs
Het Boheems Paradijs is schitterend. Wij dachten er ook wel eventjes zonder kaart rond te gaan wandelen, een korte blik op het betreffende item bij de entree van het woud (jawel, je komt er niet zomaar in ;-) en resoluut het aanbod afgewezen (besparen doen we graag) deze aan te schaffen, stapten wij het prachtige woud in. Kwestie van de groen met witte klodders volgen dachten we stoutmoedig. Dat ging ook lange tijd best goed vonden we zelf, tot er op een gegeven moment toch ineens meedere wegen naar Rome bleken te lijden, maar wat was nu de goede??? Rondjes lopen is niet onze meest favoriete bezigheid, het ging regenen, de lucht werd steeds dreigender en de tijd drong. Enfin, uiteindelijk ergens het woud uitgeraakt, maar waar dat dan was??! Wel een restaurant ter plekke, maar alles al potdicht. Waar waren we?? Uiteindelijk met een schoolreisbus (tussen de verbaasde kids) meegelift naar een mogelijke parkeerplaats (want tja, op welke parkeerplaats op de kaart stond onze wagen nou??), bleek niet de goede. Na een straffe wandeling kwamen we toch weer bij ons startpunt uit. Het komt altijd goed!
Schone schijn
De list was (lees info bij foto Triest) zó succesvol, dat er een propagandafilm over Theresienstadt werd gemaakt: (Theresienstadt: Ein Dokumentarfilm aus dem jüdischen Siedlungsgebiet) ofwel: 'Een documentaire uit het Joodse vestigingsgebied'. In de film wordt gedaan alsof Hitler de Joden een mooie stad heeft geschonken. De film toont gevangen Joden die sport beoefenen of winkelen in het kamp. Na de opnames werden zowel de cast als regisseur Kurt Gerron naar Auschwitz gestuurd en daar vergast. Met de film wilden de Duitsers de geruchten over concentratiekampen voor Joden de kop in drukken. Het was de bedoeling dat de film, via het Rode Kruis, de wereld rond zou gaan. Bij de bevrijding van Theresienstadt werd de film door de geallieerden gevonden. De film wordt vandaag de dag nog steeds vertoond in het museum op de plek van het kamp. Bron: Wikipedia
Triest
In 1943 werden 500 Deense Joden naar Terezín gestuurd. De Deense regering stond er op dat het Rode Kruis toegang kreeg tot de gevangenen. Eind 1943 kreeg het Rode Kruis toestemming om in 1944 de stad te bezoeken. Daarop richtten de nazi's nepcafés en winkels op in het kamp, om het geheel de aanblik te geven van een normale woonplaats. Om de overbevolking voor het Rode Kruis verborgen te houden werden vele Joden naar Auschwitz gestuurd. Daardoor zaten de overgebleven gevangenen met niet meer dan drie mensen op een kamer. Het Rode Kruis was 'tevreden' over de opvang van Joden en rapporteerde dienovereenkomstig; men had zich compleet laten bedotten. Bron: Wikipedia
Nostalgie
Lekker rondrijdend op een oud rijwiel, helemaal in stijl. Het was een feest op het plein van Telc tijdens bevrijdingsdag 2010! We vielen met onze neuzen in de boter!
Potje stoeien
Cesky Krumlov, een heel pittoresk plaatsje in het zuiden van Tsjechië. Deze beren waren lekker aan het stoeien (dat is wat ik er van maak ;-) bij het kasteel in het stadje. Een mooie bezienswaardigheid.