MarleenvM
Bosbranden
Veel gebieden in Zuid-Europa hadden te kampen met bosbranden afgelopen zomer. Ook de bergachtige gebieden bij Malaga bleven niet gespaard. Volgens de Spaanse regering gaat 2022 de geschiedenisboeken in als het ergste jaar ooit wat betreft ‘incendios forestales’ (bosbranden). Gelukkig zie je na een aantal maanden het groen weer een beetje terugkeren en hopelijk herstelt de natuur zich snel weer. Volgens experts is de klimaatverandering de oorzaak van een groter risico op bosbranden maar laten we vooral met zijn alle ook voorzichtig zijn met vuur.
El Torcal
El Torcal is een indrukwekkend natuurpark in Andalusie. Het heeft een unieke kalksteenformatie die 150 miljoen jaar geleden onder de oceaan lag. Het is een buitenaards landschap wegens erosie door water en wind en ook wel een beetje surrealistisch. Het natuurreservaat ligt 45 kilometer ten Noorden van Málaga richting Antequera. In 1929 werd het officieel een beschermd natuurreservaat. De kans dat je steenbokken tegenkomt is erg groot. Deze zijn inmiddels wel gewend aan de bezoekers maar houden net genoeg afstand. Je zou denken bij het zien bij deze foto dat we deze plek bezochten na zonsondergang maar niets is minder waar. Het was gewoon middag maar ontzettend slecht weer.
De berberapen van...G
De bewoners van de Rots in Gibraltar zijn de Berberapen. Brutaal en vliegensvlug zijn ze zeker dus geen spullen laten slingeren want dan ben je ze kwijt. Er zijn speciale voederplekken gemaakt waar er bijna altijd wel een paar te vinden zijn maar eigenlijk zitten ze op de hele rots. Deze had een mooi plekje gevonden op een kanon. Er is veel gevochten in verschillende oorlogen en dus zie je verdegingswerken en kanonnen die kun je ook van dichtbij kan bekijken. Bezoek zeker ook een van tunnels die nu omgebouwd zijn tot musea.
Hvítserkur
Hvítserkur betekend ”wit shirt”, dit vanwege de witte uitslag op de rotsen van de vele vogelpoep. De onderzijde van deze rots is met beton verstevigd, omdat de golfslag van de zee deze rots allang zou hebben doen instorten. Volgens de legende zou Hvítserkur een trol zijn die het Þingeyrar-klooster met stenen bekogelde. Terwijl hij daarmee bezig was merkte hij niet dat de zon opkwam waarop hij versteende. Vanaf de parkeerplaats loopt een onverhard pad naar een uitkijkpunt, waar ook deze foto is gemaakt. Veel mensen nemen hier ook de steile weg naar beneden wat officieel geen route is. Vanaf de parkeerplaats kun je ook een route nemen die niet zo steil is en stuk verder uitkomt op het strand. Je moet dan nog wel een stuk lopen over grote stenen. Maar de kans is erg groot dat je dan zeehonden tegen komt. Zeker een route die ik iedereen aanraad.
Hoofdkapel Mezquita
De Mezquita van Córdoba is een prachtig versierde kathedraal waarin veel te ontdekken valt. In de 8e eeuw werd gestart met de bouw en kent verschillende bouwstijlen. De rood-witte arcades zijn het bekenst van de kathedraal maar vergeet ook zeker niet om even naar boven te kijken in het hoofdkapel. .
Straatmuzikant
Na een bezoek aan de Mezquita in Cordoba gaan we nog even van een herfstzonnetje genieten op een terrasje. En als dat wordt aangevuld met het gitaargepingel van een straatmuzikant kan mijn dag niet meer stuk. Deze blinde man werd begeleid door zijn vrouw die zijn cd´s aan de man bracht en met hoed rond ging.
Jubrique
Het dorpje Jubrique is een van de witte dorpjes van Andalusië. Het dorp ligt op 558 meter boven de zeespiegel en is via een doorgaande weg goed bereikbaar vanaf de kust. Onderweg naar het dorp kom je prachtige vergezichten tegen. Vandaag de dag is Jubrique een rustig bergdorpje dat zich voornamelijk bezighoudt met landbouw en de veeteelt. Een groot deel van de inwoners van het dorpje leeft van de kastanjes.
Patio de Doncellas
Het paleis in Sevilla is al eeuwenoud en elke vorst zijn het paleis heeft uitgebreid of veranderd. Daardoor vind je in het Real Alcázar elementen uit verschillende architectonische periodes. Het paleis kent elementen uit de Moorse bouwstijl, de gotische bouwstijl, de Mudéjar en de Renaissance. De centrale binnenplaats (Patio de Doncellas) van het beroemde Alcázar in Sevilla is met de weerspiegelende vijver een van de hoogtepunten.
Berberaap in Europa
In Europa komen berberapen alleen in het wild voor op de Rots van Gibraltar. Ongeveer tweehonderd dieren leven op de rots. De legende gaat dat zolang er apen op de rots leven, Gibraltar in handen blijft van de Britten. De Britten doen er dus alles aan om ervoor te zorgen dat de apen op de rots blijven. Winston Churchill liet zelfs meer apen overkomen uit Noord-Amerika om de kolonie uit te breiden.
Verlaten dam
Ook bekend als de Hundidero-dam en de Los Caballeros-dam. De bouw begon in 1923 om het water van de rivier de Guadares of de Campobuche te gebruiken om elektriciteit op te wekken. Met dit reservoir was het elektriciteitsbedrijf van Sevilla van plan de productie van energie in het stroomgebied van de Guadiaro te voltooien. Met een hoogte van meer dan 83 m was het de eerste dam in zijn soort die in Europa werd gebouwd. Deze grote onderneming mislukte echter. Eerdere technische studies hadden gegronde twijfels doen rijzen over de levensvatbaarheid van het moeras in karstgebied omdat het water gemakkelijk zakte. Een paar meter van de voet van de dam verdween het water van de rivier zeer snel de bodem in. Nu kun je via een vrij gemakkelijk pad bij de dam komen. Alleen het laatste stukje is niet geschikt voor mensen met hoogtevrees. Het pad is smal en voor de vorm is er een touw gespannen. Eenmaal op de dam (die ongeveer een meter breed is) is het hekwerk nog wel stevig.
Dolmen do Menga
In het gebied van de dolmen van Antequera zijn drie megalithische monumenten te vinden. Dolmen do Menga is een van de grootste en bekendste en is meer dan 4000 jaar oud. Het graf is 25 meter lang en 5 meter breed. Er zijn 32 stenen in verwerkt waarvan de zwaarste 180 duizend kilo is. En dat is waarschijnlijk de grootste steen die verwerkt is in een Europees megalithisch graf. Als je weer naar buiten gaat zie je een bijzondere rots. Met een beetje fantasie zie je er een gezicht in die naar de hemel kijkt. (links de kin en rechts het voorhoofd)
Hverir
Hverir, wat ’hete bronnen’ betekend, is een normaal gesproken een kleurrijk gebied met stoompluimen, solfataren, fumarolen en kokende modderpotten. De eerste keer dat we het wilde bezoeken kon het niet omdat we vastzaten in een sneeuwstorm in Husavik. Gelukkig konden we een dag later alsnog maar er lag er nog steeds veel sneeuw en ijs. Dit leverde een mooi landschap op en van bovenaf gezien een abstract plaatje. Als je goed kijkt zie je ook wat mensen lopen.
Goedemorgen Maderia
Het dorpje Porto Moniz is te vinden in het meest noordwestelijk puntje van Madeira. Er komen vooral veel dagjesmensen naar deze plek en daarom is het er overdag ook behoorlijk druk. Touringcars droppen hun groepen aan de boulevard om ze vervolgens een paar uur later weer op te halen. Dit haalt zeker de charme van het dorpje behoorlijk weg. Als ´s avonds de toeristen verdwijnen daalt de rust weer terug. Dan is het heerlijk wandelen langs de boulevard en kun je rustig genieten van de zonsondergang. Of je staat vroeg op zoals ik deed. Vanaf mijn balkon had ik dit uitzicht op de rotsen Ilhéus da Ribeira da Janela.
Praia da Marinha
Het toeristenseizoen begint in de Algarve in mei en wij waren er half april. Hier liggen in het hoogseizoen de zonaanbidders op hun kleurige handdoeken te genieten van zon, zee en strand. Als je daar niet van houd is het dus aan te raden om net voor deze tijd het strand te bezoeken. Met een beetje geluk heb je dan dit 'drukke' plekje helemaal voor jezelf.
Cabo Girão
De Cabo Girão is een klif van 580 meter hoog en is gelegen in het zuiden op zo´n 20 minuten rijden van de hoofdstad Funchal. Vanaf een glazen platform kijk je zo de diepte in. Zo zie je niet alleen de oceaan en begroeide rotsen maar ook gecultiveerd land liggen. Dit zijn akkers, genaamd Fajãs do Cabo Girão. Deze akkers zijn hier te vinden vanwege de vruchtbare grond. Vroeger waren deze akkers alleen per boot bereikbaar, omdat het stukje land in een vallei ligt. Sinds 2003 is de Rancho kabelbaan in gebruik genomen.
Drenkelingenhuisje
Terschelling heeft nogal wat afgelegen huisjes in het bos of in de duinen, maar één huisje spant de kroon en dat is het drenkelingenhuisje. Je kunt er alleen te voet, te paard of met een strandfiets komen. Vanaf het bekende Heartbreak Hotel is het ongeveer 7 kilometer... enkele reis. Dit houten huisje op hoge palen in de eindeloze zandvlakte is ideaal om een beschutte boterham te eten, maar voor tal van schipbreukelingen betekende het hun redding. In 2015 werd het Drenkelingenhuisje zelf gered. Nadat het zó scheef gezakt was dat het onder het zand dreigde te verdwijnen, is het opgeknapt en een stuk dichter bij de duinen teruggezet. Nu staat deze opvallende verschijning tussen Paal 23 en Paal 24 en is het vooral een geliefd doel voor wandelaars, want laten we eerlijk wezen, die zeven kilometers over het strand om er te komen zijn wel zeven héél mooie kilometers.
Groot-Brittannië • dartmoor-national-park
Groot-Brittannië • dartmoor-national-park
Merrivale
Dartmoor National Park is rijk aan prehistorische overblijfselen en de rij stenen van Merrivale zijn een van de mooiste in het park. Hier zijn naast elkaar overblijfselen van een nederzetting uit de bronstijd en een complex van rituele locaties, waaronder drie stenen rijen, een stenen cirkel, staande stenen. De monumenten zijn waarschijnlijk over een lange periode gebouwd, tussen ongeveer 2500 voor Christus en 1000 voor Christus. Er is parkeergelegenheid op Four Winds Car Park of Merrivale Car Park aan de B3357. Tijdens je bezoek is de kans groot dat je gezelschap hebt van schapen en pony´s.
Walvis-hoofdstad van.
Húsavík, wat huizenbaai betekend, is een kleine stad wat de titel ´Walvis-hoofdstad van IJsland’ heeft. Het plaatsje ligt in het noorden van IJsland aan de oostkust van de Skjálfandi baai. Er wonen ongeveer 2500 mensen die hun inkomsten voornamelijk uit de visserij en toerisme halen. Het plaatsje heeft een gezellig haventje, een museum, een visverwerkingsfabriek, een interessante houten kerk en een informatiecentrum. De kerk dateert uit 1907. Het is gebouwd met Noors hout en volgens vele IJslanders is het de mooiste houten kerk van IJsland. Het walvismuseum is zeker een bezoekje waard. Veel informatie over de verschillende walvissoorten. Er zijn o.a. schedels en skeletten van deze zoogdieren te zien.
De warmtebronnen van.
Hverir, wat ’hete bronnen’ betekend, is een normaal gesproken een kleurrijk gebied met stoompluimen, solfataren, fumarolen en kokende modderpotten. De eerste keer dat we het wilde bezoeken kon het niet omdat we vastzaten in een sneeuwstorm in Husavik. Gelukkig konden we een dag later alsnog maar er lag er nog steeds veel sneeuw en ijs. Dit leverde een mooi landschap op en van bovenaf gezien een abstract plaatje.
Porto Moniz
Het dorpje Porto Moniz is te vinden in het meest noordwestelijk puntje van Madeira. De bekendste bezienswaardigheid van Porto Moniz zijn de vulkanische baden zoals je er hier eentje van op de foto ziet. Degene die nu gelijk aan heerlijk warme thermale baden denken komen bedrogen uit. De baden zijn namelijk alleen gevormd door lava (en hier en daar wat mensenhanden) en gevuld met water uit de Atlantische Oceaan. Er komen vooral veel dagjesmensen naar deze plek en daarom is het er overdag ook behoorlijk druk. Touringcars droppen hun groepen aan de boulevard om ze vervolgens een paar uur later weer op te halen. Dit haalt zeker de charme van het dorpje behoorlijk weg. Als ´s avonds de toeristen verdwijnen daalt de rust weer terug. Dan is het heerlijk wandelen langs de boulavard en kun je rustig genieten van de zonsondergang.
Overstroming
Het is inmiddels ruim een jaar geleden dat de oevers van de Maas overstroomde. In Limburg leverde dat heel veel problemen op maar op de grens van Noord Brabant en Gelderland viel het gelukkig nog een beetje mee. Op de foto zie je het Burgemeester Delenkanaal dat op het eind uitkomt in de Maas. Tegen het einde van de 19e eeuw waren er al plannen voor een kanaal van Oss naar de Maas. De margarine-industrie wilde een scheepvaartverbinding en de haven van Lithoijen was slechts met paard en wagen over land te bereiken. De diverse kanaalplannen uit 1889 veroorzaakten veel ruzie tussen de concurrerende fabrikanten. Het kanaal van ongeveer 5 km lengte dat Oss met de Maas verbindt werd uiteindelijk pas in 1963 aangelegd.
Laurisilva
Het sprookjesachtige oerbos Laurisilva, ook Fanal Forest genoemd, ligt hoog in de bergen in het westen van Madeira. Het is één van de laatste laurierbossen ter wereld. Tientallen miljoenen jaren geleden was een groot deel van Zuid-Europa bedekt met dit soort bossen maar door de ijstijd en de boskap zijn bijna alle laurierbossen verdwenen. De dikke mist die vaak in Fanal hangt, zorgt voor een mystieke sfeer en maakt deze plek nog indrukwekkender. Als wij aankomen schijnt de zon volop is er van mist geen sprake. Een beetje teleurgesteld lopen we rond. Het gebied is prachtig maar komt pas echt tot zijn recht als het mistig is zeggen ze. Na een half uurtje zien we dat er langzaamaan in de verte wat mist aankomt rollen. En niet veel later zien we waar het bos zo bekend om is.
Búðakirkja
In het gehucht Búðir, voormalig handelsnederzetting en ankerplaats, staan nu alleen nog een hotel en een zwart kerkje. Deze kerk is zwart omdat de buitenzijde van het hout is geschilderd met pek net als de romp van een boot. Dit om het te beschermen tegen de harde IJslandse elementen. Het werkt vrij goed, gebouwen die op deze manier behandeld zijn hebben het al meer dan 100 jaar overleefd. Ondanks dat het een vrij populaire plek is om te bezoeken waren wij waren de enige bezoekers op dat moment. Ideaal dus om even de drone de lucht in te sturen.
PR16: Fajã do...Rodri
… Na een tijdje zien we licht aan het eind van de tunnel. Voor het gemak hebben ze over het laatste stukje betonbalken gelegd dus dat loopt een stuk relaxter. En dat is maar goed ook want krijgen we onze eerste tegenliggers. En ik dacht wij al vroeg waren vertrokken. In totaal hebben we er ruim 15 minuten over gedaan om door de tunnel te komen. En als we buiten de tunnel staan nemen we even de schade op. Een paar keer heeft mijn man zijn hoofd gestoten maar gelukkig niet zo heel veel bloed. Mijn arm aan de rechterkant heeft ook wel wat averij opgelopen. Flink rood en hier en daar wat krassen maar ook hier valt het mee met het bloed. Dat wil niet zeggen dat niet pijnlijk is. Het laatste stuk breekt nu aan. Het uitzicht is weer minimaal maar we horen wel heel veel water stromen. Niet alleen van een lager gelegen riviertje maar ook van een watervalletje waar we weer onderdoor moeten. En als we dan het eindpunt bereiken is dat wel een kleine tegenvaller. Het is een waterval maar onderweg heb ik vele mooiere gezien. Maar het is echt geen domper op de feestvreugde want de route was schitterend. En na een kleine rust pauze mogen we dezelfde weg weer terug. Weer onder de watervalletjes door, genieten van de schitterende uitzicht en deze keer schaafwonden aan de andere arm. Maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. Afstand: 3,9 Km (en 3,9 weer terug) Moeilijkheidsgraad: gemiddeld (mits je niet claustrofobisch bent) Tijdsduur: ongeveer 3.5 uur, inclusief pauze en foto momentjes Hoogteverschil: minimaal, de wandelroute is vrijwel vlak Benodigdheden: zaklamp, goede schoenen en een regenjas was fijn geweest Tegenliggers: slechts 7, dus een rustige wandelroute Extra: Je kunt wat vogelzaad meenemen en hopen dat er vinkjes op af komen.