Bergwerk
Callanish Standing...
SCHOTLAND | LEWIS | CALLANISH De Callanish Standing Stones is een verzameling van staande stenen bij het dorp Callanish aan de westkust van het eiland Lewis, een van de Schotse Buiten-Hebriden. Het bouwwerk dateert uit de vroege bronstijd tussen 2900 en 2600 v.Chr. De Callanish Standing Stones bestaan uit een steencirkel van dertien stenen met een monoliet ongeveer in het midden. Deze monoliet is 4,8 meter hoog, 1,5 meter breed en 0,3 meter dik. Veel steencirkels in Groot-Brittannië zijn gebouwd aan de hand van een astronomische kaart en houden verband met de stand van de maan. Op bepaalde nachten zouden er dan rituelen worden gehouden door druïden. Veel andere cirkels werden gebruikt als begraafplaats en plaats voor spirituele ceremonies, je zou het dus enigszins kunnen vergelijken met de verre voorloper van het moderne kerkgebouw waar religie wordt beoefend door samen te komen.
Het Zwanenwater
Nederland | Noord-Holland. Aan de rand ten zuiden van Callantsoog (NH) tref je het 600 hectare grote beschermde natuurreservaat het Zwanenwater. In het Zwanenwater liggen de grootste duinmeren van Europa. Dit unieke natuurgebied is ontstaan in 1597 na de aanleg van de Zijperzeedijk. In het Zwanenwater leven meer dan 120 plant- en diersoorten. Het is een belangrijke pleisterplaats voor trekvogels. Op de foto zie de silhouetten van enkele berkenbomen aan de rand van een duinmeer, mooi afstekend tegen de donkere, naderende onweerslucht.
Red Flag
Noord Holland | IJmuiden | Zuidpier Windkracht 9, dus gaat de rode vlag uit. Dat betekent dat het afgeraden wordt om de pier op te gaan wat altijd in trek is met een beetje wind. De pier strekt zich 2 km ver de Noordzee in en is een bekende plek om bijzondere vogelsoorten te spotten. En natuurlijk zijn er de sportvissers die graag met een wilde zeebaars thuis willen komen.
Fairy Tree
Texel | De Muy. De duinen op Texel zijn, als je het tenminste wil zien, prachtig en onbedorven. Door het natuurgebiedje De Muy lopen diverse wandelpaden, met steeds weer verrassende uitzichten. Omdat de wind over de vlakke gedeeltes vrij spel heeft, worden de weinige boompjes toch wel blootgesteld aan de elementen. Zo ook deze berk, krom gegroeid, maar wel moedig standhoudend op zijn plekje, en mooi afstekend met zijn witte stam tegen de donkere onweerslucht. Als in een sprookje zo mooi.
Strandopgang Texel
Waddeneilanden | Texel. Uitwaaien op Texel is altijd een goed idee, in welk jaargetijde dan ook, het maakt niet uit. De stranden van Texel zijn breed, schoon en zeer fraai. Het Noordzeestrand beslaat zo'n 30 kilometer en bijna overal mag er gezwommen worden, behalve tussen Paal 31 en 33 is zwemmen verboden i.v.m. de sterke stroming van de Noordzee. Deze foto is gemaakt op een decembermiddag bij een strandopgang even ten zuiden van de vuurtoren
Texel Beach
Nederland | Texel. Niet ver weg , maar altijd is er weer dat speciale eilandgevoel als je naar de Waddeneilanden afreist. Of het nu voor 2 weken of voor 2 dagen is, de omstandigheden, het licht en het landschap zijn altijd weer anders. De invloed van wind, water en jaargetijde maken een bezoek aan het Noordzeestrand altijd weer speciaal. Een stevige wind, opkomend water en aanspoelende schuimdotten zorgen weer voor weer voor een mooi oer-Hollands plaatje.
Rendier op de...Valdr
Norwegen | Valdresflya. De Valdresflya is een klein bergplateau aan de rand van Jotunheimen. 's Winters is het een onbegaanbaar gebied en is de rijksweg 51, die dwars door het gebied loopt, afgesloten voor het verkeer. 's Zomers leven er op de hoogvlakte diverse kuddes rendieren en met een beetje geluk kun je ze goed observeren. Geduld, een verrekijker of een telelens doen dan goede zaken. Dit mannetje kwamen we op de vroege ochtend tegen in een lager gedeelte van de Valdresflya. Het blijft elke keer weer bijzonder om oog in oog met zo'n dier te staan.
Werst Kapelle Laag
Zeeland | West Kapelle. De vuurtoren Noorderhoofd badend in het late zonlicht. Deze gietijzeren toren uit 1875-1876 is ontworpen door Quirinus Harder, die ook veel andere Nederlandse vuurtorens heeft ontworpen. Het Noorderhoofd, ook wel West Kapelle Laag genoemd, heeft een hoogte van 20 meter en werkt samen met de hoge vuurtoren die verder in het dorp staat. De twee lichten zorgden dat schepen de juiste koers konden aanhouden op weg naar Vlissingen en Antwerpen.
Blaaswier
Schotland | Outer Hebrides |North Uist. Op de Buiten-Hebriden, de meest westelijke eilandengroep van Schotland is rust en stilte meer regel dan uitzondering. Je kunt er urenlang over de stranden lopen zonder ook maar iemand tegen te komen. En als je daar loopt kijk je natuurlijk ook naa beneden, naar de mooiste schelpen en aangespoeld zeewier. Kunstwerkjes op zich. Op de foto een gewoon stukje zeewier, blaaswier in dit geval, een soort wat veel voorkomt in de West Europese wateren. Een klein beetje bewerking er op losgelaten voor een pakkend effect.
Ballycotton Cows
Ierland | Ballycotton. De foto kan gemaakt zijn in Nederland, Friesland of Noord-Holland, of ergens anders want die zwart-bont koeien kom je best wel veel tegen. En het was dus ook ergens anders, en wel in Ballycotton in Ierland op de Ballycotton Cliff Walk. En die foto zegt ook helemaal niets niets over die leuke Cliff Walk. Ondanks dat de Ballycotton Cliff Walk geen rondwandeling is, is het een toch een erg gewild pad dat bekend staat om zijn spectaculaire landschap en rijke dierenleven. The Ballycotton Cliff Walk start bij de parkeerplaats aan de westelijke kant van het gelijknamige plaatsje (aan het eind van het dorp rechts de heuvel op). en strekt zich uit over ca. 8 km kliffenkust tot voorbij het strand van Ballytrasna. Een informatiebord aan het begin van de tocht maakt je attent op de bijna 300 soorten dieren die je hier kunt spotten (maar die koeien stonden er niet op). Terug via hetzelfde pad of de 4,5 km lange alternatieve route langs de weg van Ballytrasna naar Ballycotton.
The Seven Sisters
Noorwegen | Geirangerfjord. De 15 km lange Geirangerfjord is inmiddels een heuse toeristische trekpleister geworden, met de vele cruise-schepen die de fjord aandoen. Niet voor niets want de natuur is overweldigend. De Geirangerfjord heeft de status van Werelderfgoed van UNESCO. Wil je ook de fjord op, neem dan de pont van Geiranger naar Hellesylt, goedkoper dan de toeristenrondvaartboten en op de ferry wordt je keurig op de hoogte gehouden van de bezienswaardigheden onderweg d.m.v. een verhaaltje over de speakers (en genoeg stoeltjes op het bovendek). De beroemde waterval “de 7 Zusters” stort van een grote hoogte met 7 waterslierten van de steile rotswand de fjord in. Op de foto zijn de waterstromen misschien niet zo goed te zien, maar het opnamestandpunt en het vallende water komt hier misschien wel mooier uit dan de hele waterval met alles er op en eraan.
Jostedalsbreen
Noorwegen | Jostedalsbreen. Soms moet je er even bij stilstaan hoe machtig de natuur wel niet is, en dat er sommige dingen zijn, die zelfs in onze moderne samenleving ontembaar zijn. Bij gletsjers zoals de imposante Jostedalsbreen voel je je klein en nietig te midden van al die grootsheid. Maar vergis je niet: gletsjers kunnen zowel fantastisch als meedogenloos zijn. Door de diepe spleten, lawines en het constant en onvoorspelbaar bewegen van het ijs moet je nooit alleen een gletsjer op gaan. Zelfs op honderden meters diepte is het ijs altijd in beweging, en het is sterk genoeg om de aarde letterlijk te vervormen. De gletsjers van in de ijstijd hebben de karakteristieke Noorse fjorden, valleien en steile berghellingen uitgehouwen. De Jostedalsbreen is de grootste gletsjer van het Europese vasteland. Het ligt in Sogn og Fjordane in de provincie Fjord-Noorwegen, beslaat 487 vierkante kilometer en heeft ijslagen met diktes tot wel 600 meter. De gletsjer heeft ruim 50 vertakkingen zoals de bekende Briksdalsbreen-gletsjer en de Nigardsbreen-gletsjer. De gletsjer is onderdeel van het nationale park Jostedalsbreen en beslaat iets meer dan de helft van het park. Op de foto een close up van de Nigardsbreen, de meest toegankelijke gletsjertong van de Jostedalsbreen.
Nigardsbreen
Noorwegen | Nigaardsbreen. De Nigardsbreen is een zijarm van Europa's grootste gletsjer, de Jostedalsbreen. De Nigardsbreen ligt in het Jostedal, niet ver van Gaupne in de Noorse gemeente Luster. Voorbij het plaatje Gjerde loopt een makkelijk te rijden dalweg naar de gletsjer. Voor je het weggetje naar de parkeerplaats inrijdt kun je niet om het bezoekerscentrum heen. Het bezoekerscentrum is echt een aanrader, al is het alleen maar om je nog meer bewust te maken van het Global Warming effect. En dat effect is duidelijk te zien.... Vanaf de parkeerplaats is het daarna nog een klein uurtje klimmen en klauteren over de rotsen naar de voet van de gletsjer. De Nigardsbreen hadden we 10 jaar geleden ook al eens bezocht en het is schokkend om te zien dat de gletsjer zichtbaar kleiner is geworden. Je kunt niet meer zo dichtbij komen om het ijs aan te raken, maar ondanks dat blijft dit een van de mooiste natuurfenomenen om te zien. Het is misschien ijdele hoop, maar ik hoop echt dat we in staat zijn die opwarming terug te dringen....
Valdresflya
Noorwegen | Valdresflya Het was begin juni en toch wat tegenvallend als de hele Valdresflya ondergesneeuwd lag. Weg hiketocht, want met sneeuw is het hier onvoorspelbaar met alle stenen, waterpartijen en de ontelbare stroompjes. De sneeuwval was wel wat laat voor de tijd van het jaar, maar wel iets wat je vlak bij Jotunheimen op 1.389 meter hoogte kunt verwachten. De Valdresflya is een klein bergplateau waar de weersomstandigheden altijd anders zijn. Er heerst een alpien klimaat en de vegetatie is daar dus ook aangepast. Een prachtig gebied met veel, heel veel zwerfkeien, waar je de bekendste van de flya hier op de foto ziet.
Talisker Beach
Schotland | The Isle of Skye | Talisker Beach. Aan de westkust van Skye vindt je Talisker Beach of Talisker Bay zoals het ook wel genoemd wordt. Je volgt de weg A 863 vanaf Sligachan naar het westen en volgt Talisker Bay. Aan het eind van de weg bij Carbost (waar de Talisker Distelery ligt) neem je de B 8009 die overgaat in een single track road. Na een flink eindje kom je bij een handvol huizen en een piepklein parkeerplaatsje, "Parking to Talisker Bay" maar de auto wegzetten lukt op de een of andere manier altijd wel in dit gedeelte van het eiland. Een makkelijk 20 minuten wandelingetje door de weilanden leidt je naar het strandje wat bezaaid ligt met grote grijs-zwarte keien die bij laag-tij bloot komen te liggen. De karakteristieke "stack" is beeldbepalend op dit strandje, dus deze keer heb ik hem maar eens wat prominenter op de foto gezet.
Clachtoll Beach
Schotland | Assynt | Clachtoll Beach. In het Noorden van Schotland kom je toch verrassend mooie plekjes tegen. Op onze doorreis van Kylesku naar Ullapool over de B 869 rijdt je door een onbeschrijflijk mooi landschap. Vooral de grillige kustlijn is de moeite waard. De weg slingert zich door het landschap en mooie vergezichten worden afgewisseld met de kenmerkende Noord Schotse natuur, rots- en bergformaties met sobere vegatatie . Het is er vooral rustig en je komt er maar weinig mensen tegen. En dan..., weer een bocht en plotseling ontvouwd er zich een heus tropisch tafereel voor je. We komen langs Clachtoll Beach, kenmerkend voor het azuurblauwe warer en het parelwitte zandstrand. Als je dit zo ziet op de foto zou je toch niet denken dat je gewoon in Noord-West Schotland rondbanjert?
Coral Beaches
Schotland | The Isle of Skye | The Coral Beach. Een koraalstrand op een Schots eiland? Dat lijkt sterk en is het ook. De witte stranden langs Loch Dunvegan op Skye bestaan uit fijn zand van verkalkt zeewier en witte schelpen, vandaar de naam Coral Beach. In combinatie met een azuurblauw gekleurde zee is het effect toch best tropisch. De wandeling er naar toe voert je over een makkelijk te belopen pad en het strandje is de moeite van het bezoeken waard. Vergeet ook je verrekijker niet mee te nemen, met een beetje geluk spot je de zeehondenkolonie die zich in de buurt ophoudt. Liefhebbers van rust en natuur kunnen hun hart ophalen op het dunbevolkte eiland Skye. Na de plaats Dunvegan eindigen op Skye zelfs de genummerde wegen en rijd je in noordelijke richting verder over een smalle en bochtige single track road. Vlak voor de weg in Claigan eindigt, kun je de auto parkeren (rijd op de T-splitsing even linksaf, dan zie je de ingang van het terrein). Volg vanaf de parkeerplaats de bordjes richting ‘Coral Beaches’. Je wandelt langs Loch Dunvegan, het Loch is een (zoute) inham van Minch, de brede zeestraat tussen de Inner en Outer Hebrides. Na een half uurtje bereik je de Coral Beach waar je met helder weer de eilanden North Uist en Lewis and Harris ziet liggen.
Fairy Glen
Schotland | The Isle of Skye. Het eiland Skye is een eiland vol afwisseling en varieateit. Het landschap is divers en aantrekkelijk. Een heel mooi en ook overzichtelijk gebied is de Fairy Glen in het noorden van Skye op het schiereiland Trotternish. Vlak voor Uig loopt er een klein weggetje omhoog richting Fairy Glen. Het staat maar heel summier aangegeven dus je rijdt er zo voorbij. Als je toch het wegetje gevonden hebt ontvouwd zich na zo'n 10 minuutjes een prachtig onnatuurlijk gevormd landschap. Om de naam Fairy Glen wat extra glans te geven heb ik er een kleine bewerking op losgelaten.
Taklisker Beach
Schotland | The Isle of Skye. Op Skye is een bezoekje aan het strand van Talisker voor ons altijd weer een genietmomentje. Je komt er gemakkelijk, de kleine bordjes Talisker Bay volgen tot je niet meer verder kunt. Er is daar geen parkeerplaats, maar een plekje langs de weg is er altijd wel te vinden. Van daar uit is het nog maar 20 minuutjes naar het kleine strandje. Zoek een moment uit bij laag-tij, want dan komen de vele gladde keien bloot te liggen en dat geeft een prachtig gezicht. Het strand zelf bestaat uit witte- donkergrijze zandkorrels, de enige plek op Skye waar dat voorkomt. Het zwartgrijze zand met de groen-wierige stenen is dan ook heel fotogeniek.
Royal Mail
Schotland | North Uist. Bij ons worden ze stilletjes bijna allemaal weggehaald, maar waar je ook komt in Groot-Brittanie, de rode postbussen staan er nog steeds en je komt ze overal tegen. Ook op plaatsen waarvan je denkt: Waarom hier? Op de foto zo'n postbus ergens op North Uist, een eiland deel uitmakend van de Buiten Hebriden. Prachtige landschappen, puur, leeg en stil. Het klimaat kan er ook in de zomer grillig zijn, maar je wordt er beloond met heldere en verre uitzichten. Het is het meest westelijke deel van Europa grenzend aan de Atlantische Oceaan. Men noemt het hier niet voor niets
Kilmuir Church
Scotland | The Isle of Skye. Dit is alles wat er nog over is van het oude kerkje in Kilmuir op het eiland Skye. Oorspronkelijk gebouwd in 1810 en het kerkje heeft daarna nog decennia lang stand gehouden, maar verviel in een ruïne vroeg in de (19)60er jaren. Het is gebouwd midden op een heuvel uitkijkend over Camas Mor Bay en je kunt het bouwwerkje al van ver af zien. Een simpele, karakteristieke bouwwijze, typerend voor die tijd op de Schotse eilanden en wat je ondanks het verval nog steeds kunt herkennen.
Outer Hebrides Beach
Schotland | North Uist. Het is de moeite waard om eens verder te gaan dan alleen het Schotse vasteland. De Ferry's zijn vergroeid met Schotland en de eilanden zijn prima te bereiken. Als je naar Buiten Hebriden gaat ( o.a. North- en South Uist, Harris en Lewis) dan ga je voor rust, leegte en onbedorven natuur. En altijd is de invloed van water en wind duidelijk merkbaar. De stranden zijn er talrijk, leeg en puur. En natuurlijk, het kan niet anders, de Atlantische zeewind is altijd aanwezig en je wordt telkens weer verrast door de vormen in het landschap als water en wind vrij spel hebben.
South-Uist Beach
Schotland | Buiten Hebriden. South Uist is het grootste eiland van de zuidelijke Buiten-Hebriden, de westelijkste archipel van Schotland. South Uist is een langgerekt eiland, er is eigenlijk maar een grote weg over het eiland, hij loopt van noord naar zuid en deze weg heeft tal van zijweggetjes. De zee is hier nooit ver weg en waar je ook stopt je wordt op dit soort uitzichten getrakteerd. Een overweldigende rust vindt je hier, je komt er bijna geen mensen tegen. De ruwe, ruige en ongepolijste natuur zal niet iedereen kunnen waarderen, op de Hebriden is het echt weer een beetje terug naar de basis.