West Australië

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

West Australië image

West Australië

West Australië
Australië
Blablablaak

Een stukje Nederland in WA, The Lily, Borden, Stirling Ranges

Het landgoed van Pleun en Hennie Hitzert ligt op ongeveer 10 kilometer van de Stirling Ranges. Een prachtige formatie bergen, welke vanaf hun land een mooi décor vormen. Pleun en Hennie zijn 28 jaar geleden, samen met hun dochters, vanuit Nederland naar Australie vertrokken. Beide zijn van origine Hoeksewaarders. Pleun uit Puttershoek en Hennie uit Oud-Beijerland. Na enige jaren in Perth te hebben gewoond zijn ze nu dus hier beland. Hier is in dit geval op het platteland, 20 kilometer bij het pitoreske plaatsje Borden vandaan.

Een korte geschiedenis van wat de Hitzert familie hier allemaal heeft gedaan.
In 1980 zijn ze naar australië gegaan. Na eerst een aantal jaren in Perth te hebben gewoond, kochten ze uiteindelijk dit stuk grond aan de rand van de stirling ranges. De molen die er nu staat heeft heel wat voeten in de aarde gehad. 3 jaar studie heeft het Pleun gekost, alvorens hij kon beginnen met bouwen. Op en neer vliegen naar Nederland, praten met molenbouwers, molenaars en nog veel meer en australië rond reizen op zoek naar geschikte en goedkope bouwmaterialen. In die tijd werkte Hennie in het ziekenhuis in Albany, want de rekeningen moesten toch betaald worden. Praktisch helemaal met zijn eigen handen heeft Pleun de molen gebouwd tussen 1991 en 1997. In juni 1997 was het glorieuze moment daar, de eerste keer dat de lelie haar wieken draaide.

De stenen van de molen zijn afkomstig van het oude Co-op gebouw in Broomehill, en het houtwerk van de vloeren is afkomstig van oude telefoonpalen van de Deep water Jetty in Albany. Delen van het binnenwerk, evenals de maalstenen zijn afkomstig uit Nederland, en per container hier naar toe gegaan. Voor een negental jaren heeft de molen als restaurant gefungeert. Daarna is het restaurant verhuisd naar de huidige lokatie, het oude treinstation van het dorp Gnowangerup. Dit gebouw is in gebruik geweest tot 1984, in 2000 steen voor steen afgebroken en daarna weer steen voor steen opgebouwt bij the lily. 8 juli 2003 was het station klaar om dienst te gaan doen als restaurant. Wederom was het Pleun die de wederopbouw verzorgde, ditmaal met enige assistentie van wat vrijwilligers/backpackers.

Ook is er een wijngaard op het terrein aanwezig. Deze is momenteel niet meer in gebruik, maar de heerlijke wijnen van the lily zijn nog wel te koop. Verder zijn er op het terrein nog twee, eveneens door Pleun gebouwde, nederlandse stijl huizen aanwezig, welke als accommodatie worden verhuurd. Dan is er nog het molenaarskwartier en het wijnverblijf, die ook als accommodatie worden verhuurd. Deze zijn in de twee schuren gelegen. Het wijnverblijf dankt zijn naam aan het feit dat in die schuur de wijn werd bewerkt en opgeslagen en het molenaarskwartier dankt zijn naam aan het feit dat er in die schuur ook spelt gemalen kan worden, mocht er geen wind zijn voor de molen. Alle accommodatie is heel gezellig ingericht, beetje in knusse oud hollandse stijl.

Dan is er ook nog een hangar gebouwt, nog niet zo gek lang geleden. Pleun is in het bezit van zijn vliegbrevet en heeft een klein mooi tweepersoons vliegtuigje. En die moet natuurlijk wel droog staan, vandaar deze mooie hoge ruime hangar. En hoe verrassend, ook deze heeft Pleun, met enige hulp, helemaal zelf gebouwt.


De dag van aankomst was een dag van ontspanning. Vertrouwd raken in mijn nieuwe kamer boven de meelschuur en de omgeving verkennen. Het was echt een heel leuk kamertje. Een lekker bed, tv, dvd, video, radio, strijkplank, verwarming, tafel, stoel, verlichting, stroom, kortom alles wat ik nodig had was aanwezig. Onder aan de trap was een gootsteen waar ik koffie kon maken en kon roken als het weer buiten niet goed genoeg was. Alleen voor het toiletgebouw, inclusief douche, moest ik een meter of dertig lopen, wat overigens geen probleem was. Hooguit was het nog wel eens irritant als het midden in de nacht was, maar ja, eigen schuld, dan moet je maar geen bier drinken.

Na even lekker ontspannen op het bedje te hebben gelegen was het tijd om even buiten alles te bekijken. Heerlijk daar op het platteland, bergen in de verte en aan de andere kant was het een mooi glooiend landschap waar je mooie zonsondergangen kon zien. Het liep inmiddels al tegen etenstijd, dus liep ik naar het huis/restaurant waar Pleun en Hennie in wonen. Hennie is een geweldige keukenprinses kwam ik al de eerste dag achter. Doordat ze die avond voor enkele gasten moest koken, bestond mijn maaltijd uit hetzelfde eten als dat van de betalende bezoekers. Een heerlijke bloemkoolsoep vooraf, gevolgd door een biefstuk met gebakken aardappeltjes en twee stronken witlof, gewikkeld in ham en kaas, lekker hollandse groente!

Tijdens mijn verdere verblijf zouden er mij nog regelmatig zulke smaaktraktaties voorgeschoteld worden. Doordat het daar al vroeg donker is, was het meestal vroeg naar bed en vroeg weer op. Vroeg voor mij is half zeven, Pleun en Hennie zaten echter vaak al om vijf uur aan de koffie. Na het heerlijke welkomstdiner ben ik rustig richting mijn kamer gegaan. Een lekker biertje mee genomen uit het ruime assortiment van het restaurant. Doordat de lokatie van The Lily zo geïsoleerd is, kan je maar vier kanalen ontvangen op de tv, dus dat maakte de keuze nogal makkelijk. Ineens zie je dan dat veel niet altijd beter hoeft te zijn. Geen overkill aan kanalen, alsof je 30 jaar terug de tijd in ging. Hilversum drie bestond nog niet. .