Deze foto is genomen door Nathalie Beersma bij Ayers Rock in Northern Territory in Australië, op donderdag 27 juni 2013 rond 15.00 uur.

`We betreden het land dat op 26 oktober 1985 werd teruggegeven aan de Aboriginalstam Anangu: Uluru – Kata Tjuta National Park. De rots wordt steeds groter en indrukwekkender. En dan te bedenken dat deze 348 meter hoge `droom van de vrouwen’ nog steeds groeit als de baarmoeder van een zwangere vrouw. Aan de voet voel ik me héél klein. Daar gaan we dan. 10.6 kilometer lang is de Base Walk. Met stevige passen begin ik te lopen. De tocht begint op aanraakafstand van de rots. Een stenen golf overkoepelt de zijkant van het looppad. De rest van de groep heeft meer tijd nodig om alles in zich op te nemen. Al snel loop ik nog met drie anderen. We bereiken de heilige plekken Warayuki en Tjukatjapi. Hier vang ik twee iconen in één blikveld: het gele verkeersbord met de kangoeroe en de heilige Uluru. Geen enkele toerist kan dit plaatje hebben gemist bij het zoeken op Australië via Google. Een wrang gevoel bekruipt me als ik deze foto’s zie. Ik had niets liever gewild dan mijn eigen camera gebruiken, maar nog schuldiger had ik me gevoeld als ik het respect voor de lokale cultuur had verdrongen in ruil voor mijn eigenbelang. Mijn exemplaar voegt niets toe aan al die perfecte replica’s op internet. Ik loop door. De lange zijde. Op korte afstand van de drie anderen loop ik over het rode zandpad. Over de vlakte met woestijnplanten. Rechts ligt, enkele tientallen meters van me vandaan, de hoge rots. Elke hoek van Uluru is weer anders. En de kleuren van het rode steen veranderen minstens even snel mee. Het is een ultieme ervaring. Die beroemdste rots midden in dit immense land. En we lopen er helemaal omheen. Ik ben best trots dat ik dit meemaak. Even later lopen we langs de donkere schaduwkant, met zwarte strepen, watervalletjes en grote ronde gaten. Daarstraks was de rots nog feloranje met kleine gaatjes. Ik wist niet dat die rots van dichtbij zo anders was dan van veraf.’