Met bus 2 over Sunset Boulevard naar Baywatch

Door: Arjenenlucas

Geplaatst op Aug 28, 2009

Met het openbaar vervoer dwars door LA naar het strand? Wie bedenkt nu zoiets? Dat was onze eerste gedachte toen een vriend ons deze tip gaf. Los Angeles is immers bij uitstek een autostad, de hemel voor de flaneur, waar je met je gehuurde cabrio langzaam over boulevards rijdt om te zien en om gezien te worden. Nee, backpacken in de stadsbus vormt een schril contrast met de surfdude die met de hippiebus op weg is naar de golven van Baywatch.
Toch biedt Los Angeles de reiziger een onverwachts goed openbaar vervoer. Er zijn enkele hypermoderne metroverbindingen en eindeloos veel buslijnen die alle uithoeken van de stad aandoen. Bovendien is een buskaartje bijna gratis en anders dan in je huurauto is dit de kans om de lokale bevolking te ontmoeten en met hen in gesprek te komen. Over het leven dat ze hier hebben, het werk dat ze doen en de bestemming waarheen ze gaan. Onderwijl laat de stad zijn steeds wisselende gezicht aan je zien. De meest tot de verbeelding sprekende busroute is die van lijn 2, die Sunset Boulevard bedient van Downtown tot aan de oceaan, ruim 35 kilometer verderop.
Met onze zwemkleding in de tas en een koffie verkeerd in de hand stappen we op de bus. We zijn niet alleen, maar wel de enige toeristen. Het merendeel van de passagiers zijn duidelijk van Latijns-Amerikaanse komaf, en we worden wat vragend aangekeken. Direct na vertrek draaien we Sunset op, die hier dwars door het financiële zakencentrum loopt: een cluster van relatief nieuwe wolkenkrabbers die LA zijn geheel eigen skyline geeft. De ruimtes tussen de torens zijn gereseveerd voor grote parkeerterreinen die halfvol staan met auto’s.
Al snel rijden we door een verlopen arbeiderswijk waar veel migranten na aankomst in Los Angeles gaan wonen. Onze reisgids leert ons dat veel van deze migranten, vaak afkomstig uit Mexico, illigaal in de stad verblijven en goede sociale en educatieve voorzieningen om hen op te vangen en te integreren ontbreken. In extreme gevallen ontaardt dit in criminele bendes die er een gewelddadige reputatie op na houden. Een paar jaar geleden werd de stad nog als ‘bendehoofdstad’ van Amerika betiteld: meer dan de helft van alle moorden werden er gepleegd door de leden van de ongeveer 700 street gangs. Maar nu schijnt gelukkig de zon, het is rustig op straat en de overdreven hoge palmbomen maskeren alle duistere activiteiten. De bus stopt veel, de ene keer vlak bij een groot winkelcentrum, dan weer bij een garagebedrijf of gewoon voor een blok met monotone woningen.
Enkele kilometers en vele minuten verder loopt Sunset Boulevard door Hollywood, het mekka van de filmindustrie. Hollywood zelf voldoet totaal niet aan de hooggespannen verwachtingen. Het stadsdeel wordt voornamelijk gekenmerkt door schreeuwerige neonreclames, goedkope lingeriewinkels, ordinaire fastfoodrestaurants en daklozen.
Er stappen nieuwe passagiers in en uit. Naast migranten zijn er hier ook veel jongeren onder hen. Zijn dit de wannabee acteurs of musici, die hopen op een doorbraak en beroemdheid?
Net als we bedenken dat de rit wel erg lang duurt en Hollywood eigenlijk ook wel wat saai is verandert het karakter van Sunset Boulevard abrupt: De brede, rechte boulevard versmalt tot een kronkelige weg die de rijke wijken Beverly Hills en Bel Air doorskruist. In dit paradijs van de extreem rijken gunnen hoge muren en hekken slechts een vluchtige blik op de weelderige villa’s, vele in bezit van beroemde filmsterren. De bus toert langs deze zeer welvarende, streng bewaakte en omheinde enclaves. Niemand stapt in of uit, behalve enkele latino-vrouwen, die de rijken helpen in het huishouden als schoonmaakster of nanny.
Na een rit van anderhalf uur bereikt Sunset Boulevard zijn uiteinde bij de Pacific Palisades, een wijk met de duurste villa’s van Los Angeles, met uizicht over de oceaan. Ironisch genoeg is dit bodemkundig ook het meest risicovolle deel van Los Angeles. Gedurende de droge zomermaanden ontstaan er gemakkelijk grote branden die een zwarte residulaag achterlaten. Een paar maanden later vormt deze weinig stabiele grondlaag de perfecte oppervlakte voor catastrofale modderstromen. De ondergrond van Los Angeles wordt nog verder verzwakt door de vele aftakkingen van de San Andreasbreuk, die onder deze metropool lopen. De angst voor de Big One, de allesvernietigende aardbeving die ooit toch zal plaatsvinden, is dan ook erg groot onder de bevolking. Maar als buspassagier heb je geen tijd om daarover te peinzen.
Het eindpunt van de bus ligt aan het strand, waar altijd de zon schijnt en mooie gepolijste mensen hardlopen door het mulle zand. De zee is koud, de golven groot! Maar waar zijn nou die surfdudes en de helden van Baywatch?