Roadtrip met nieuwe vrienden
Californie
Verenigde Staten
Markmywords
Roadtrip met nieuwe vrienden
van San Diego naar Sequoia en terug, dat was het idee.
Onderweg stoppen we bij een walmart voor kampeer benodigdheden. Zodra we de "onesies" zien hangen, bedenken wij ons dat slaapzakken te mainstream zijn en wij ons geld liever hier aan besteden (een Mickey Mouse pak houd je ook wel warm toch?). Als we naar de auto lopen merken de Australische meiden iets op: "Mark, why has Vendula bought a giant fake pumpkin?" Wel een reden om onze Slowaakse vriendin even een vraag te stellen ja: "Vendy, why did you buy a giant fake pumpkin?". Moeiteloos roept ze naar achteren: "Becauz it was only one dollar da'leeeng!" Het is beide haar accent en de gemakzucht waarmee ze het zegt die het grappig maakt: Als een moeder die haar kind uitlegt waarom papa overdag naar zijn werk gaat. Niemand gaat er dan ook tegen in.
we rijden op dag 2 van onze trip door Sequoia zelf, opzoek naar een nieuwe kampeer plaats, vlakbij een paar toffe wandelroutes. De bizar grote zak wiet die we van de rastafari in San Diego hebben gekregen ligt nonchalant op de achterbank. We weten dat de regels in Californië vrij soepel zijn, maar schrikken toch even op als wij zien dat er voor de tunnel, een auto wordt leeggehaald en onderzocht door een politieagent. Een andere politie agent geeft seintjes aan automobilisten of ze door mogen rijden of niet. "Shit!"Genevieve reageert geschrokken. "We need to hide the f*cking weed!". Prima plan ja, maar waar? We rijden al dichter naar de agent toe (als ik nu stop is het alleen maar verdacht) als Genevieve de zak in het overvolle handschoenen vakje probeert te proppen. Dit lukt niet. Als de auto voor mij plots door de tunnel gaat en wij aan de beurt zijn om langs te rijden, springt Gen's overlevings modus aan. Ze draait zich om met de zak in haar handen en roept naar Jade en Vendy "The Pumpkin! HAND ME THE F*CKING PUMPKIN!" Tegen de tijd dat ik naast de agent sta, is ze alweer omgedraaid en lacht ze charmant met mij mee. Een handgebaar van de agent, daarna de donkere tunnel. Het blijft even stil in de auto. Als wij eindelijk weer het licht in rijden, zien we dat Vendy zich vanaf de achterbank met een grijns tussen ons in heeft gewurmd en triomfantelijk de pompoen in haar hand houd: "Seeee?? I told you guys! Always buy the paaampkeeen!".
Onze buren bij de kampeer plaatsen waren vrij laid back: Ze maakten zich geen zorgen om de "vreemde geur" die gedurende de volgende 4 dagen bij onze kampeerplek hing. Een geur die overigens eerder een bosbrand in Jamaica suggereerde dan "een paar recreatieve softdrugs gebruikers". Dit gepaard met het feit dat wij allen in onesies rondliepen en dus constant verkleed waren als monster, konijn, Mickey en Minnie Mouse, maakte ons ook wel vrij markant en toch populair op de campsite.
Maar goed, uiteindelijk gaat het gaat om alles: Ik en de meiden, onze wandeltochten door de prachtige natuur (die we weliswaar door oma's tuinkruid net iets meer konden waarderen) en onze vriendschap. Op dag 2 in dit wonderlijke natuurpark, lopen wij langs s'werelds grootste boom, een prachtige weide (die we daarna nog in een magnifieke mist mogen aanschouwen) en komen wij wel geteld 7 zwarte beren tegen! Het is behoorlijk wat om te feesten, te wandelen, cultuur te snuiven en diep zuivere vriendschap op te bouwen tegelijk. Ik voel mij gelukkig hier, aan het begin van mijn 3 maanden in Amerika.
En als ik en de oh zo lieve meiden dan uitgeput neerzakken op een steen en in onze jonge onschuldigheid toch wel zin hebben in een klein stickie, hoeven we alleen maar onze eigen anekdote te herhalen om in een lachbui uit te barsten: "The Pumpkin, Hand me the fucking pumpkin!"
Foto's
