Peten

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Peten image

Peten

Peten
Guatemala
Marijereist

Hike naar El Mirador - deel 2

7 juni

Vandaag heeft Romeo ons rondgeleid door El Mirador. In de ochtend gingen we La Danta bekijken. Dit is de hoogste piramide ooit gemaakt (je merkt het alleen niet echt, want het is een heel complex bestaande uit verschillende plateaus, dus als je er een op bent zie je de andere al niet meer - het lijkt dus niet zo hoog als andere piramides als je hem beklimt). Ik was als eerste boven (!) en genoot van het uitzicht. Je kon super ver over de jungle kijken, net als in Calakmul. Ik vroeg aan Romeo waar Calakmul lag, maar we konden het helaas niet zien, omdat het niet helder genoeg was. Maar hij vond het wel super dat we er al 2 keer geweest waren! Hij liet ook zien hoe ver we gelopen hadden de vorige dag en dat was echt bizar. 36 km in de jungle is een ongelooflijke hoeveelheid bomen ver weg!! Gewoon bijna aan de horizon!

In El Mirador zijn ze nog heel erg veel aan het opgraven en overal zie je nog blauwe zeilen van waar de archeologen bezig zijn. Gelukkig (aan de ene kant, aan de andere kant had ik wel graag met hen willen praten) waren de archeologen er niet, waardoor de bewakers ons voor een "propina" best meer wilden laten zien dan ze eigenlijk mochten. Romeo liet ons onder een zeil mooie stuccos zien, die bij een beetje deden denken aan de stuccos in Balamku. Echt super! En in de tempel van de Jaguars zouden nog maskers te zien zijn van een oudere tempel. Helaas zouden we hier niet in kunnen, omdat iemand anders de sleutel had en die persoon er niet was....

Na de lunch en een korte siesta gingen we El Mirador nog verder verkennen (Marjolein had nog geen zin, dus die besloot na 60 km lopen om er te komen om niet mee te gaan!!?). We hebben nog veel piramides beklommen en gebouwen gezien. Ik ben benieuwd hoe het er over 20 jaar uit ziet als bijna alles is opgegraven. Er zijn plannen om op korte termijn een treinverbinding tussen de verschillende Mayasteden, waaronder El Mirador, te maken, dus als we over 15 tot 20 jaar terug gaan kunnen we lekker met het treintje!

Voor het avondeten "vond" de sleutel van de tempel van de Jaguars Gerrie. Een van de bewakers had hem en voor een "propina" wilde hij ons best naar binnen laten. We mochten alleen niets zeggen tegen Romeo, want die zou het tegen de baas vertellen. Hij praatte te veel! Wij gingen dus toch naar te tempel van de Jaguars waar de bewaker de deur open maakte... Eenmaal binnen moesten we door een aantal gangen naar een trap van een andere, oude, piramide die in tegenovergestelde richting in de piramide zat. Deze trap moesten we opklimmen en toen kwamen we na een stuk kruipen bij het oude masker! Dit was heel erg moeilijk te zien, omdat de nieuwe piramide er bijna direct opgebouwd was, maar je kon nog wel precies de vorm zien en de kleuren (rood, wit en zwart). Het was echt een super avontuur om door de piramide te kruipen en alles te kunnen zien (alle oude trappen die er nog inzaten, handafdrukken van de oude Mayas die de tempel bouwden en de maskers met de kleuren natuurlijk). We voelden ons echt als Indiana Jones!!
Na ons bezoek aan de tempel klommen we om El Tigre om de zonsondergang te zien. Mooi en met een mooi uitzicht over het regenwoud...

8 juni
Vandaag liepen we weer terug naar het eerste kamp. Omdat Gerrie en Jeanet de 6-daagse tour liepen gingen zij nog verder net Maria en Wilmer en kregen wij "donkey boy" mee en een van de bewakers, Filippe om "Tiolippe" zoals Maria hem noemde. Een oud, fragiel, mannetje van in de 70 die een vriend van haar vader was geweest en die we met respect moesten behandelen. "Claro!"

Donkeyboy was echt weer te lui om voor de duvel te dansen, waardoor wij maar hebben geprobeerd zoveel mogenlijk taken van Filippe over te nemen (zeil dragen, eten koken, tent opzetten etc.). Ik snap echt niet dat hij zo weinig deed waardoor eigenlijk alle lasten op de schouders van die oude man viel (een super lieve man die gewoon die 36 km loopt op die leeftijd!) Na het eten ging hij wonderbaarlijk genoeg wel de afwas doen (we wisten niet wat ons overkwam!) en daarna vertelde hij in het Spaans vol trots aan zijn vriend dat hij "chico de barros" werd genoemd... Blijkbaar kon hij toch meer Engels dan hij deed voorkomen en had hij het gewoon verstaan (oops) maar hij had het blijkbaar als compliment opgevat, want hij leek het echt geweldig te vinden en zijn vriend ook!