Wanneer je (in het laagseizoen) tijdens de siësta door Trinidad wandelt lijkt het dorp uitgestorven. De hoofdwegen, onverharde gele zandwegen, zijn verlaten en de gekleurde huizen staan verstild in de hitte. Wij gekke toeristen hadden ons beter naar de plaatselijke gebruiken kunnen voegen en ook een middagpauze in moeten lasten, want op het heetst van de dag staat de zon loodrecht boven je hoofd en is het lastig verkoelende schaduw te vinden. Maar aan de andere kant hebt je wel het anders zo levendige dorp voor je alleen, wat ook een hele aparte sfeer heeft.