Het is een bijzondere ervaring om door Havana te struinen. Door de smalle straten echoën de geluiden van een stad die leeft. Mensen lachen en mensen praten. Het leven wordt op straat geleefd. Achter de open deuren en ramen is het Cubaanse leven schaamteloos zichtbaar. In een portiek zit Oma in haar rolstoel naar muziek te luisteren dat uit een kleine radio komt. Ergens anders zit een dikke negerin van haar sigaar te genieten. Overal is geluid. Van oude auto’s die rammelen over kapotte straten, van lachende en luid pratende mensen, van muziek die uit de open ramen schalt. In onbewoonbaar uitziende gebouwen hangt was te drogen op balkonnetjes die nog niet naar beneden zijn gekomen.

Oma heeft niets door. Die is al lang in slaap gevallen.