Tekst Alexandra Gossink Fotografie Tom van der Leij



Op het eerste gezicht is er niets aan de hand in Havana. In Habana Vieja, de oude binnenstad, rijden glimmende oldtimers en bakt koloniale architectuur in de felle middagzon. Op afgebladderde muren zijn optimistische leuzen als ‘Hasta la revolución siempre!’ (vrij vertaald: ‘leve de revolutie!’) nog net leesbaar. Cubanen, gewapend met kleurige paraplu’s tegen de hitte, wurmen zich door de smalle steegjes. Er is opvallend weinig politie op straat en van spanning of onderdrukking is niets te merken – iedereen is in voor een praatje. Die achteloosheid wekt verbazing – is dit niet het land waar iedereen de afgelopen vijftig jaar maar liever zijn mond hield om het socialistische regime niet tegen de borst te stuiten? Of zou er daadwerkelijk een omwenteling hebben plaatsgevonden?



Na vijftig jaar de touwtjes strak in handen te hebben gehouden, droeg een ernstig zieke Fidel Castro immers in 2008 eindelijk het stokje over aan zijn broer Raúl. Er gloort weer hoop voor het eiland. We zijn amper en wel in Havana aangekomen of er wordt op de staatsradio aangekondigd dat er vanaf 2010 voor iedereen meer producten in de schappen komen te liggen. De regering heeft eindelijk belangrijke mensenrechtenverdragen van de VN ondertekend én grotere persvrijheid beloofd. Is dit het prille begin van een nieuw Cuba (...)



Lees het volledige artikel in Columbus Magazine Editie 21

Klik om te kijken of de papieren editie of de digitale editie nog beschikbaar is.