MaJaTa
Even in de rust
Odisha in het oosten van India is een streek waar nog verschillende stammen te vinden zijn. Ook de lokale markten daar zijn zeer de moeite waard. Kleurrijk, hectisch en druk. Tegenwoordig is er wel sprake van een soort fotoverbod, dit om de mensen te beschermen. Wanneer je met een gids reist weet hij precies te vertellen waar de mogelijkheden zijn.
Lago Federa
Lago Federa (ook wel Croda da Lago genoemd) ligt in de Dolomieten ten zuidwesten van Cortina d'Ampezzo. De wandeling naar dit meer is al meer dan prachtig, maar de locatie zelf is ook geweldig mooi. Zeker in de herfstperiode waarin de lariksen langs de oever van het meer geel kleuren. Aan het meer ligt Rifugio Palmieri. Dit is de enige hut in de Dolomieten die tot eind oktober geopend is, mede vanwege de populariteit onder fotografen die deze Indian Summer vast willen leggen. Wij hebben afgelopen oktober ook in deze hut geslapen.
Kirkjufellsfoss
IJsland is een land van vele machtige en mooie watervallen. Deze kirkjufellsfoss stelt eigenlijk niet zoveel voor als waterval zelf maar in combinatie met de kirkjufell rots op de achtergrond is dit een iconisch plekje. Beste tijdstip is met zonsondergang. Als je een tripod wilt gebruiken dan kom je best vroeg genoeg zodat je nog een goed plekje hebt, want je bent hier niet alleen. Sinds mijn laatste bezoek is hier wel het één en ander veranderd. Zo moet je nu ongeveer 5€ parking betalen via een QR code(die niet werkte). Ook zijn er overal touwen zodat je niet zomaar overal kunt staan waar je wilt, dit om de natuur rondom de waterval te beschermen, wat natuurlijk een goede zaak is. Zelf vond ik het met de touwen ook veel aangenamer, zo heb je geen toeristen voor je lens. (alhoewel dat sommige zich toch niet kunnen inhouden om over de touwtjes te gaan, tot grote ergernis). Desondanks de populariteit is dit zeker een aanrader.
Opgewonden standje.
Langzaam trekken we in het Krugerpark naar het Noorden. Dit gebied wordt vaak overgeslagen omdat er minder wild zou zitten en zo tijdens de Corona hadden we het bijna voor ons zelf. De vegetatie verandert en opeens stormt er een kleine olifant het pad op. Terwijl ik alleen maar aandacht had voor de palmen die je in het Kruger niet veel ziet was er een kleine kudde olifanten dichterbij gekomen dan mij lief was. Ik heb er weer een paar grijze haren bij, zo'n peuter wordt altijd gevolgd door een moeder, tante of oma. Ik vind het wel grappig om te zien, hoe hij zijn slurfje dreigend uitsteekt naar mijn camera.
De olifanten zijn de.
Zoals je kunt zien hadden de olifanten rond ons kamp in Hwange NP, 2 poelen met water maar dit was niet genoeg voor deze giganten. Zo kwamen ze ook dagelijks het zwembad leegslurpen, wat een attractie op zich was. Elke dag vulden de medewerkers van ons kamp het zwembad met lekker vers water... als ze dit niet deden dan braken de olifanten alle leidingen van de buitendouches om zo aan water te geraken. Tijdens onze siësta s'middags was het zwembad pas schoongemaakt en gevuld . Een koppeltje besliste om te relaxen in het zwembad tot er plots uit het niets een groep olifanten recht op het zwembad af kwamen. Het koppeltje had geen tijd om uit het zwembad te komen en moesten muisstil blijven zitten in het water tot de groep olifanten hun dorst hadden gelest. (hier heb ik enkel een paar gsm foto's van spijtig genoeg) Toch wel een spannend moment.
Droommoment
We zijn met onze eerste safari bezig aan de noord zijde van de Masai Mara, opzoek naar een luipaard jong welke hier eerder deze dag is gespot. Na bijna een uur zoeken vinden we hem, verdekt tussen de takken in een boom. Weer bijna een uur later zien we de moeder, zo'n 400 mtr verder op een heuvel, waar ze gaat liggen relaxen... We nemen er een kijkje, maar ik besluit snel terug te gaan naar het jong. Te veel begroeiing op de heuvel en ik verwacht dat ze vroeg of laat naar het jong gaat ipv andersom. De weinige andere jeeps blijven in de buurt van moeders. Weer een halfuur later, snelt moeders opeens naar het jong toe, dat net daarvoor uit de boom is geklommen en niet veel later zijn wij als enige getuige van dit schitterend moment, de hereniging van moeder en zoon. Een droommoment dat ik al lang graag wilde vastleggen.
Handjes samen
Verrassend veel kameleons gezien, zelfs in struikjes bij de mensen thuis. Die vinden dat heel gewoon, maar voor mij was het echt wel een feestje. Dus vraag aan je gids die je in het oerwoud begeleid of aan de mensen met veel struiken in de tuin of er kameleons te vinden zijn. Of ga zelf op speurtocht.
WOWWW Kenia
Maandag teruggekomen van een korte maar zeer indrukwekkende reis naar Kenia. Zowel in Amboseli als in de Masai Mara werden we getrakteerd op een ongekend aantal bijzondere sightings. In een week tijd, 5 cheeta hunts, waarvan 2 succesvol en diverse andere ontmoetingen met het snelste landdier op aarde. Deze jacht van 2 cheeta's op een groep Topies was zonder twijfel het meest indrukwekkend. Het gevecht duurde minuten lang en kon alle kanten op gaan, de adrenaline gierde door ons lijf. Uiteindelijk was er 1 topi minder, maar waren wij een ervaring en duizenden foto's rijker.
Ransuil in de herfst
De Ransuil wat een mooie uil is dat. Met zijn oranje kiekers en oorpluimen. Bij onraad nemen zij een slanke, rechtopzittende houding aan, oorpluimene rechtop. Op deze foto vertrekt de Ransuil van zijn tak.
Verlangen
Wat kan ik toch verlangen naar de tijd dat ik nog onbekommerd maanden lang door Azië fietste zonder belemmeringen. Maar wel vaak met een mondmasker op tegen het stof. Struinen over de leuke marktjes en daar spontaan vegetariër worden
Are you talking to me
Het lijkt een gigant door dit lage standpunt, maar eigenlijk is het nog een jonge Koningspinguïn. Ze houden hun bruine donzige veren een jaar lang, terwijl ze een dikke laag vet ontwikkelen die ze warm houdt gedurende de winter. In Antarctica en South Georgia moest je een bepaalde afstand houden tussen jezelf en de pinguïns, maar ze zijn zo nieuwsgierig dat ze gewoon naar je toe waggelen. Deze wou precies een knuffel en wat had ik dit graag gedaan.
Het hartje van Praia.
In Praia da Marinha (Algarve) zie je veel mooie rotsen en kliffen in allerlei kleuren. Je kunt hier prachtige wandelingen maken langs de kust. Bijzonder is deze rots met twee gaten. Vanaf het strand kun je bij eb ernaartoe wandelen, maar van bovenaf kun je deze natuurlijke boog fotograferen in de vorm van een hartje. Het was wat zoeken naar het juiste plekje, maar de aanhouder wint.
Blauwe trappen
Het centrum van het kleine stadje Chefchaouen is helemaal blauw geschilderd. Niet in één tint, maar verschillende kleuren blauw. En dat maakt dat het een trekpleister is geworden voor toeristen en fotografen. Het stadje is makkelijk te bereiken vanuit Tanger, er gaan bussen en bustaxi's. Er is één nadeel, de lokale bevolking wil niet op de foto. De man op de foto is een uitzondering. Hij had me wel gezien en gaf met een hoofdknikje te kennen dat ik toestemming had, een bof voor mij.
Mantelen
Ook ik ben in Coronatijd meer in ons eigen landje op pad geweest. Gisteren vertoefde ik vlakbij in het natuurgebied de Maashorst in een vogelhut. Hier heb ik o.a. deze mantelende havik gefotografeerd.
De paardenstal
Naast het bekende vliegtuigwrak op het zwarte lava strand bij Vik, bevindt zich in het ongerepte Noord Oosten van IJsland nog een vliegtuig wrak op het schiereiland Langanes. Vlakbij de poolcirkel buiten het dorp Porshöfn in de buurt van het kleine vliegveldje ligt het wrak in een weiland. Het is een Douglas DC3 van de Amerikaanse marine en is in 1969 naast de landingsbaan terecht gekomen. Tegenwoordig doet het dienst als paarden/schapen stal. Je kan hier heen lopen door de weilanden, wel de hekken sluiten anders lopen de paarden weg.
Vliegend door de zee
De schoonheid van de Galapagoseilanden zit niet alleen boven, maar ook onder water. Twee keer had ik het genoegen, snorkelend, een school 'gevlekte adelaarsroggen' te ontmoeten. Echt bizar gaaf om zo'n groepje als engelen door het water zien te vliegen. TIP: Concha de perla Ik heb ze 2x mogen zien bij Concha de perla, een snorkelplek op het eiland Isabela. Je gaat er via een houten steiger en trapje eenvoudig de zee in en uit. Verder hebben we hier o.a. schildpadden en haaien gezien.
Eindelijk...
Eindelijk konden we weer... echt op reis... echt weg. Wat hebben we genoten en wat was het (Weer) bijzonder om op een van de meest bijzondere plekken op aarde te zijn, de Galapagoseilanden. Deze eerste foto is van de iconische Galapagosschildpad. Wat een beauty's zijn het toch en wat was het gaaf om op een berghelling tussen tientallen van deze reuzen te mogen lopen en fotograferen.
Panglou sunset 3
Wij kregen er geen genoeg van en ik hoop jullie ook niet. We hebben daar echt uren gestaan op de verboden plek om foto's te maken op de brug van het schiereiland, met steeds wisselende lucht en kleur.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
