Jamievanommering
Relaxt
Het Sepilok Rehabilitation Centre op Borneo is gericht op het beschermen van de bedreigde diersoort de Oerang Oetan. Ze worden bedreigd omdat hun leefruimte ernstig verkleind is door het kappen van regenwoud voor palmplantages. Sepilok doet gelukkig goed werk en wij kunnen uren kijken naar de Orang Oetans van dit centrum. 's Ochtends komen ze vrijwillig uit de jungle tevoorschijn om wat extra te eten. Vervolgens blijven ze nog een tijdje rondhangen, spelend aan de touwen of chillend in het zonnetje. Dan vertrekken ze weer langzaam, terug de jungle in... Deze aap hangt er wel heel relaxt bij!
Blue Eared Kingfisher
De Kingfisher (ijsvogel) is mijn favoriete vogelsoort. Voor het eerst door mij gespot op het Maleisische gedeelte van Borneo, tijdens een boottochtje over de Kinabatagan rivier. Dit kleurrijke vogeltje is vaak te vinden aan de waterkant, waar hij vanaf een tak het water in de gaten houdt. Vervolgens hebben we hem nog vaak gezien, onder andere in Nieuw-Zeeland en Nepal, maar nooit meer kwamen we zo dichtbij als tijdens deze boottocht. Toen wij terug in Nederland waren, zagen we bij de Bruna in een dorp vlakbij mijn ouders een kaart met "Groeten uit Bladel" met daarop een ijsvogel. Alsof die in Nederland voorkomen, was mijn eerste reactie... Het bewijs dat ik weinig verstand heb van vogels, want ja hoor, de ijsvogel blijkt gewoon rond te vliegen in mijn geboortedorp!
Reisgenoten vinden...
Mongolië is een fantastisch land om door heen te reizen. Het land is tien keer zo groot als Frankrijk, terwijl er slechts drie miljoen mensen leven. Hiervan woont de helft in de hoofdstad. Het land kenmerkt zich door haar prachtige, uitgestrekte landschappen met slechts hier en daar een klein gerkamp of dorpje. Verharde wegen zijn er nauwelijks, bewegwijzering en openbaar vervoer is er al helemaal niet. Hoe reis je dan door Mongolië? Als toerist is het gebruikelijk om een privé chauffeur en gids te huren. Zij kennen de weg, weten bij welke gerkampen je kan logeren (en ook niet onhandig, waar de gerkampen zich bevinden) en tevens kunnen ze als tolk optreden en voor je koken. Je kunt met deze chauffeur en gids tours maken variërend van een paar dagen tot drie weken. Mijn eerste tip: Zoek je chauffeur en gids via een lokaal bureau of guesthouse in Ulaan Bataar i.p.v. via een Nederlands bureau. Dit scheelt veel geld. Wij namen bijvoorbeeld contact op met het Khongor guesthouse, omdat deze goed aangeschreven stond op internet, maar er zijn talloze plekken die dit voor je kunnen verzorgen. Als je met z’n tweeën een chauffeur en gids huurt, kun je echter nog steeds rekenen op zo’n 90 euro per persoon per dag. Je krijgt dan wel een prima 4WD-auto, maar voor ons was dit boven budget. Mijn tweede tip daarom: Zoek reisgenoten! Bij elke extra reisgenoot dalen je kosten per dag per persoon significant en als je een groepje van zes vormt, kost een tour nog maar 45 euro per persoon per dag. Je reist dan in een oud Russisch busje i.p.v. per 4WD. Hoe je die reisgenoten vindt? - Begin minstens een maand van te voren. - Plaats een oproep op de Facebookpagina ‘Travellers of Mongolia’. Deze is speciaal opgericht om reisgenoten te vinden en is dus heel handig. - Plaats een oproep op ‘Lonely Planet Thornthree’. - Benader de guesthouses in Ulaan Bataar met de vraag of ze reeds aanvragen van andere reizigers hebben ontvangen voor dezelfde data en duur. Wij hadden binnen no-time vier reisgenoten gevonden en naast goedkoop, is het ook veel gezelliger!
Historisch Hongcun
In de buurt van het bamboe-dorpje Mukeng ligt Hongcun. Dit dorpje bestaat uit zo'n 150 schattige woningen uit de Ming- en Qing periode en het biedt precies wat je van een Chinees dorp verwacht: witte huisjes, grappige daken, kleine bruggetjes en rode lampionnetjes. Het dorpje staat op de UNESCO world heritage lijst en dat is te merken aan de hoeveelheid (met name Chinese) toeristen die er komen. Ondanks de populariteit is het een leuke plek om te bezoeken, met name omdat er op meerdere plekken prachtige reflecties in het water te zien zijn, zoals deze!
Tussen de bamboe
Het afgelegen, Chinese dorpje Mukeng - gelegen in de provincie Anhui - wordt omringd door bamboe bos. In het dorpje wonen slechts 90 mensen. Je kunt hier enkel te voet komen (25 minuten lopen vanaf de dichtstbijzijnde bushalte). Deze wandeling is geen straf, want de uitzichten onderweg zijn prachtig. Wij zijn hier in september, maar in oktober en november moet het nog mooier zijn, als de bossen herfstkleuren aan nemen.
Tibetaans China
We wilden dit jaar eigenlijk vanuit Nepal door Tibet naar China reizen, maar dat bleek niet in ons backpackers-budget te passen. Gelukkig vind je in het westen van China (de provincies Sichuan, Gansu & Qinghai) een prima alternatief voor Tibet; een gebied vol weidse grasvlaktes, hoge besneeuwde pieken, yaks en een bevolking die Tibetaans spreekt i.p.v. Chinees. Dit gebied behoorde vroeger tot Tibet. In de provincie Gansu ligt het prachtige Tibetaanse klooster Labrang, waar zo'n 1200 monniken leven. Op deze foto zie je pelgrims aan de gebedsmolens draaien die zich rondom het kloostercomplex bevinden, een ritueel dat de plaatselijke bevolking elke dag herhaalt. Ook in het kloostercomplex is het een drukte van jewelste en hoor je overal monniken mantra's zingen. Een zeer bijzondere plek.
Zware lasten
Als ik aan de Himalaya denk, denk ik aan kou, besneeuwde bergen, Tibetaanse cultuur en aan die logge, harige beesten die je overal in de Himalaya ziet rondlopen: yaks. De yak wordt ingezet om zware lasten van dorp naar dorp te brengen, daar waar geen auto's kunnen komen. De melk wordt gebruikt voor de bereiding van boter (voor in de niet te drinken yak-butter-tea) en kaas (goddelijk!), de haren en wol om heerlijke zachte kleedjes van te maken en de mest om de kachel mee te stoken. Als de yak geen dienst meer kan doen, belandt hij bij de slager. Een nuttig beest dus! Met de yak wordt eigenlijk alleen het mannetje van de pure bloedsoort bedoeld. Het vrouwtje heet een nak en daarnaast zie je veel kruisingen tussen de yak en de koe, dzopkyo (mannetje) of dzum (vrouwtje) genaamd in het Nepalees. Mij maakt het niet uit, ik vind ze allemaal prachtig! Deze foto is geschoten tijdens onze Everest Base Camp trekking in Nepal, als we van Dingboche (4410 meter) naar Dughla (4620 meter) wandelen.
Where she lives
En zo ziet het Nepalese bergdorpje Kyangjin Gompa van het meisje van gisteren er uit. Het is het hoogst gelegen dorpje van de Lantang trekking en bestaat uit een guesthouse of twintig, en niet te vergeten een aantal bakkerijen waar je versgebakken appeltaart kan eten! Het dorpje is een goede uitvalsbasis voor dagwandelingen. Wij kozen voor de uitdagende klim naar Kyangjin Ri op 4850 meter, maar je kunt ook een vrij vlakke en toch mooie wandeling maken door de vallei tot Langshisha Kharka. Het is erg bijzonder dat wanneer je de top van 4850 meter bereikt, je nog steeds omringd wordt door nog veel hogere bergtoppen (6 a 7000 meter)!
Zongebrand
Dit schatje komen wij tegen in de bergen van Nepal, in het dorpje Kyangjin Gompa, tijdens de Lantang, Gosainkund & Helambu trekking. Ze woont op een hoogte van 3860 meter en speelt graag buiten met de andere kindjes uit het dorp. Dat is aan haar koppie te zien; de felle zon en ijzige wind eisen hun tol en resulteren in zongebrande wangetjes en een schraal huidje. Met haar roze stipjes en warrige haren is ze ons favo-meisje van het dorp.
Iskanderkul
Er staan nog veel te weinig foto's van Tadzjikistan op deze community. Een taak voor mij om dit een beetje recht te trekken :-). In het westen van Tadzjkistan ligt het meer Iskanderkul, vernoemd naar Alexander de Grote die dit meer, net als wij, schitterend vond (Iskander staat voor Alexander in het Perzisch en Kul betekent meer). Het meer is gelegen op een hoogte van 2195 meter en wordt gevormd door smeltwater uit de bergen; zwemmen doe je hier dus liever niet. 's Ochtends vroeg is het meer op haar mooist, als het nog windstil is en je een fantastische reflectie ziet van de bergen rondom het meer. In het weekend is het hier voor Tadzjiekse begrippen druk, omdat het een populaire weekendbestemming is onder de lokale bevolking, dus als het even kan, kom doordeweeks.
Holy Qom
Qom (of Ghom) is een van de heiligste steden van Iran. Het Hazrat-e Madumeh waar Imam Reza's zus Fatema begraven ligt is een belangrijke plek voor pelgrims. Het enorme complex bestaat uit meerdere gebouwen met prachtige koepels, minaretten en binnentuinen. Als niet-moslim mag je het complex bezoeken, maar je mag Fatema's graf niet bekijken. De officiële regels zeggen dat je als niet-moslim wel begeleid moet worden door een gids, maar wij mochten zonder toch naar binnen en we werden zelfs niet weggestuurd toen we foto's gingen maken. Gelukkig, want nu konden we deze leuke detailopname maken.
Zonsopkomst in Bagan
Ik kan niet anders zeggen dan dat Bagan in Myanmar mij diep geraakt heeft. Ondanks dat er al veel foto's van geplaatst zijn, verdient het een plekje tussen mijn foto's. De duizenden tempels zijn het mooist bij zonsopkomst. Als de ochtendmist nog tussen de tempels hangt en de zon haar gouden gloed over het landschap schijnt. Niet vanuit een van de vele luchtballonnen, maar bekeken vanaf de top van een rustige tempel. Zodat je het uitzicht helemaal voor jezelf en je partner alleen hebt; romantischer kan niet toch? Helaas kunnen lang niet alle tempels beklommen worden en al helemaal niet voor zonsopkomst. Als je aan je hotel vraagt waar je het beste de zonsopkomst kan bekijken, worden waarschijnlijk de toeristische tempels aangeraden waar je zeker niet alleen bent. Wij kozen in plaats daarvan voor een heel klein tempeltje vlakbij de Mingalar Zedi tempel (links ervan).
Sfeervol Khiva
Khiva is de kleinste, maar volgens ons meest sfeervolle stad van de drie bekende steden in Oezbekistan. Hier komen een stuk minder toeristen dan in Samarkand en Bukhara, niet geheel terecht. Het is heerlijk slenteren door de stoffige steegjes van de ommuurde stad en je hebt hele leuke, betaalbare guesthouses om te verblijven. De blauwe koepels en versieringen steken prachtig af tegen de zandkleurige gebouwen! Voor deze foto heb ik mijn groothoeklens gebruikt, om alles er op te krijgen vanuit het smalle steegje.
Kindjes van Kirgizië
De nacht voordat we Kirgizië verlaten en Tadzjikistan in rijden, slapen we in Sary Tash. Sary Tash is een aangenaam dorpje met een fantastisch uitzicht op het Alay gebergte, maar het leukste van deze plek zijn toch wel de schattige kindjes die aan het buiten spelen zijn en maar al te graag poseren voor een foto (niet altijd allemaal even gefocust, haha). Het leukste vind ik om vervolgens de foto's op de camera aan de kinderen te laten zien. De glimlach die dan verschijnt is onbetaalbaar!
Pamir Highway
In het zuid-oosten van Tadzjikistan liggen de Pamir bergen, met daar doorheen kronkelend de Pamir Highway. Een route over bergpassen van meer dan 4.000 meter, die je per 4WD of voor de bikkels per fiets kan afleggen. De regio staat ook wel bekend als het 'dak van de wereld' en onderweg kom je het ene na het andere spectaculaire landschap tegen. Deze foto is genomen vlak na de hoogste pas (Ak-Baital) op 4.655 meter. Prachtig, al die verschillende kleuren aarde (je ziet op deze foto ook goed dat de Pamir Highway zeker niet overal geasfalteerd is, zoals de naam van de route wellicht wel doet vermoeden)!
Wat een werk!
Niet alleen de buitenkant van de gebouwen in Oezbekistan is versierd met prachtig mozaïekwerk, ook de binnenkant van de moskeeën, medressa's en mausoleums laat niets te wensen over. Het plafond van het Gur-E-Amir mausoleum in Samarkand is een van de mooiste en rijkst versierde plafonds die we tijdens ons bezoek tegen komen. Zo onvoorstelbaar gedetailleerd, wat een werk! In dit mausoleum, gebouwd in 1404, ligt koning Timur samen met twee zonen en twee kleinzonen begraven. Tip: bekijk de foto even vergroot!
Best of Seven lakes
Tadzjikistan staat hoog op onze favoriete-landen-lijst. De natuur is hier zo prachtig (en je deelt het met slechts een handjevol andere toeristen)! In het westen van Tadzjikistan heb je het Fan gebergte, waar wij een wandeling maken langs de Seven Lakes; zeven prachtige bergmeertjes in elke een andere kleur blauw of groen. De kleur en reflectie van dit meer (Lake nr. 6) is toch wel het mooiste. Wij snappen niet waarom zo weinig toeristen dit land bezoeken!
Schitterend Samarkand
Samarkand is een van de drie mooiste steden van Oezbekistan. In de 14e eeuw gesticht en een belangrijke stad op de oude Zijderoute tussen het Midden-Oosten en China. Het Registan is werkelijk prachtig, met de schitterende medressa's vol kleurrijk mozaïekwerk. Helaas is het plein behoorlijk toeristisch; wij staan daarom voor zonsopkomst op om het plein te fotograferen als de toeristen nog niet gearriveerd zijn (en het zonnetje nog niet voor tegenlicht, schaduwen en heel veel hitte zorgt).
Happiness
Volgens onderzoek (de Happy Planet Index, 2006) is Vanuatu het gelukkigste land ter wereld. En dit geluk voelen we als we het land bezoeken; overal waar we komen worden we ontvangen met een grote glimlach, zoals die van dit kindje. Wij worden er ook spontaan vrolijk van!
Frans Josefgletsjer
Op het zuidereiland van Nieuw-Zeeland bevindt zich een fantastische gletsjer met de naam Frans Jozef. Je kunt deze per helikopter betreden, waarna je een aantal uren op, in en door het wit en blauwe gletsjerijs kan klauteren. Met ijshaken onder je voeten en begeleid door een gids uiteraard! Vanuit de helikopter ziet de gletsjer er zo uit. Behoorlijk spectaculair!
Routeburn Track
In Nieuw-Zeeland heb je helaas niet altijd mooi weer. Een van onze meerdaagse wandeltochten (de Routeburn Track) wordt zelfs flink verpest door het weer; drie dagen lang wandelen we in de regen en kou. Bij uitzichtspunten die fantastisch zouden moeten zijn, zien wij enkel een dik pak mist. Een ochtend hebben we echter geluk en lopen we door deze ruige vallei. De bewolking hangt laag en heel eventjes komt de zon door. Perfect picture opportunity!
Binnen in een gertent
De gertenten in Mongolië zijn niet alleen van buiten prachtig, maar ook van binnen zien ze er geweldig uit. Altijd kleurrijk, met rijk versierde meubels en een kachel in het midden om je warm te houden. Potten en pannen aan de 'muur', een tandenborstel achter de dakspijlen geklemd en schapenvlees aan een draadje om te drogen.
Twee eenzame gertente
Als je door Mongolië rijdt, kom je het ene na het andere prachtige landschap tegen. Landschappen die veel diverser zijn dan je zou verwachten; van extreme droogte en veel zand in de Gobi woestijn, steppe en groene heuvels in centraal Mongolië tot bergen en meren in het noorden. Het bijzondere aan Mongolië is dat er nauwelijks mensen wonen (zo'n 3 miljoen, waarvan de helft in de hoofdstad) en de landschappen worden hier dus niet 'verpest' door grote steden. Slechts om de paar uur rijden kom je een minidorpje of een stel gertenten tegen. Wat dan juist weer zorgt voor een mooi tafereel, zoals deze foto in de Yolym Am vallei.
Mongoolse Pika
In de Yolym Am vallei in Mongolië leeft een wel heel schattig diertje: de Mongoolse pika. Dit kleine hamsterachtige beestje, zo groot als een dwergkonijntje, houdt zich schuil tussen de rotsen en rent snel weg zodra ja de camera tevoorschijn haalt. Met een beetje geduld kun je ze toch prachtig in close up fotograferen. De Yolym Am vallei is overigens niet alleen een bezoekje waard vanwege deze lieve beestjes, maar is op zich zelf al meer dan prachtig.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
