JVersteeg
Colourfull Radjastan
Ook in Bundi hebben wij besloten fietsen te huren om de omgeving vanuit een ander oogpunt te verkennen. Hoewel dat betekent dat je allereerst een minuut of 10 kamikaze aan de rand van de algemene autoweg moet fietsen voordat je af kan slaan, wordt je daarna rijkelijk beloond met een prachtig pad, dwars door de natuur, langs allerlei pittoreske dorpjes. In een van die kleine dorpjes kwamen we deze vrouw tegen die net met een dorpsgenote water kwam pompen uit de plaatselijke pomp. Haar kleurrijke Sari kwam zo prachtig uit in de groene bosrijke omgeving.
Kleurrijk Bundi
In het kleine plaatsje Bundi liepen we vlakbij het prachtige kasteel een klein verlaten straatje in. Overal zagen we kleurrijke gevels, waaronder deze mooie paarse. Voor de deur een grote zak met rode pepers en op de deur allerlei Hindi tekens, met daarbij een geschilderd kopje Capucchino.
Herkenning?
Herkennen jullie deze Sadhu van de VNC reklame die altijd rechtsboven bij RR in beeld verschijnt? It’s a small world…. We liepen hem tegen het lijf in Udaipur. Eenmaal thuis kwam ik er pas achter dat hetzelfde mannetje voor de reklame was gebruikt. Veelal in het oranje gekleedde Sadhus zijn wel gerespecteerde Hindu priesters die al het materialisme en sexuele binding achter zich gelaten hebben om hun leven in het geheel te wijden aan de godsdienst. Er leven zo’n 5 miljoen Sadhu’s in heel India. Vaak overnachten zij in grotten, in de bossen of in tempels. Het is de gewoonte van de Indiers om Sadhu’s te voorzien van kleine donaties, waarmee zij hun eten en drinken kunnen kopen.
Clean BLUE water
In Radjastan leken zelfs de kleinste gehuchten goed voorzien van mooie waterpompen. Kinderen wasten daaronder hun handen, zij dronken ter plekke van het water en de ouders liepen af en aan met grote kruiken die hen binnenshuis van water voorzagen. Er werd ons verteld dat elke pomp blauw of rood geverfd is. Blauw geeft aan dat het drinkwater onvervuild en goed drinkbaar is. Rood geeft aan dat het water tijdelijk eerst gefilterd of gekookt moet worden omdat het anders bacterien kan bevatten. Rood geverfde waterpompen moeten binnen een maand worden aangepakt door de lokale gemeenten om het water weer te herstellen zodat de blauwe pot met verf weer uit de kast kan worden gehaald. Hier lijkt de gebruikte blauwe spons er nog naast te liggen.
Sun Protection
Deze oude man kwamen wij rond het heetste moment van de dag tegen tussen de ruines van de prachtige oude stad Mandawa. De grote zwarte paraplu hield hem in de schaduw en zorgde daarmee voor een beetje verkoeling. Hij groette ons vriendelijk en leek even later zijn kleinzoon van school naar huis te brengen.
Midst the Net
In de buurt van Ninh Binh, zo’n 60 km ten zuid-westen van Hanoi bevindt zich de ‘Perfume Pagoda’. Hoewel de ‘Pagoda’ zelf, ons flink tegenviel, vonden wij de boottocht heen en terug van de Pagoda een hele mooie ervaring. Het water stond hoog, links en rechts voer je tussen de rijstvelden door en in de verte staken de kalkstenen eilanden prachtig uit boven het landschap. Daarbij waren overal vissers druk bezig om geconcentreerd zoveel mogelijk buit binnen te halen. Soms lagen hun kleine smalle bootjes vol met stapels net. Ons roeibootje stoorde hen niet en dat gaf ons de kans hun vissersaktiviteiten in alle rust in de ochtendzon vast te leggen.
Broertje en Zus
In het kleine dorpje Bassi, streken wij aan het eind van de middag neer op een muurtje op een klein pleintje in de avondzon. Hier speelden de kinderen uit de buurt nog luidkeels buiten. De een speelde met zijn fiets, de ander met een hoopje zand. Dit meiske ging stilletjes naast ons zitten en toen er eenmaal kontakt ontstond kwam haar kleine broertje onze kant uitgerend. Of ze samen op de foto mochten…. “Maar natuurlijk…. Klim maar op haar schoot!” Ik heb de foto naar hen opgestuurd.
Kleurrijk de deur uit
Onze gehuurde fietsen brachten ons op prachtige plekken in de romantische stad Udaipur (zie ook mijn tip hierover) Het gaf ons de mogelijkheid in korte tijd, af en toe berg opwaarts, dan weer dalend, veel meer van de stad te zien dan te voet of per auto. Vooral in de vroege ochtend of de namiddagzon creeerde dit prachtige taferelen; Dan schaarden de oudere inwoners zich op de plateau’s voor hun kleurrijke huisjes waar zij met elkaar de dag door nemen terwijl zij het straatbeeld aanschouwen. Zo ook dit prachtige vrouwtje.
Afternoon Discusions
Onze gehuurde fietsen brachten ons op prachtige plekken in de romantische stad Udaipur (zie ook mijn tip hierover) Het gaf ons de mogelijkheid in korte tijd, af en toe berg opwaarts, dan weer dalend, veel meer van de stad te zien dan te voet of per auto. Vooral in de vroege ochtend of de namiddagzon creeerde dit prachtige taferelen; Dan schaarden de oudere inwoners zich op de plateau’s voor hun kleurrijke huisjes waar zij met elkaar de dag door nemen terwijl zij het straatbeeld aanschouwen. Zo ook deze twee mannen, realzed discusierend, voor hun felrode portiek.
Huur een fiets in...U
In het centrum van Udaipur, vlakbij de belangrijkste tempel, zijn in een klein straatje fietsen te huren. Voor zo’n 1 euro per fiets per dag, geeft dit je de mogelijkheid deze romantische stad van een unieke kant te leren kennen. Je ziet meer van de stad dan wanneer je loopt, maar kunt met gemak door alle kleine steegjes waar de auto’s niet in kunnen. Vooral in de ochtend of in de namiddag komt de stad helemaal tot leven. De oudere mensen nestelen zich voor hun kleurrijke huisjes waar zij het straatbeeld van een afstandje aanschouwen en samen de dag doornemen. De felle muurkleuren deden mij soms denken aan de Spaans koloniale bouw in Guatemala of Cuba. Hoe dank ook ; Udaipur per fiets is zeer zeker de moeite waard.
Sad Sadhu Eyes
Veelal in het oranje gekleedde Sadhus zijn wel gerespecteerde Hindu priesters die al het materialisme en sexuele binding achter zich gelaten hebben om hun leven in het geheel te wijden aan de godsdienst. Er leven zo’n 5 miljoen Sadhu’s in heel India. Vaak overnachten zij in grotten, in de bossen of in tempels. Het is de gewoonte van de Indiers om Sadhu’s te voorzien van kleine donaties, waarmee zij hun eten en drinken kunnen kopen. Deze Sadhu kwamen we tegen in een tempeltje in het centrum van Udaipur. Zijn ogen zo verdrietig....Ik had hem graag 'een kwartje voor zijn gedachten'betaald....
Goat-Milk on the Go
De kleine pittoreske straatjes van Bassi waren gevuld met vriendelijke mensen die trots leken ons hun dorpje te laten zien. Kindertjes renden mee, volwassenen vroegen ons op straat of we mee naar hun huis wilden komen om daar getuige te zijn van bijv. het kook-ritueel of van hun dagelijkse werkzaamheden. Op een gegeven moment kwamen twee herders terug van het platteland met een hele horde aan kleine zwarte geitjes. Zij werden plots verrast door een man die met een ijzeren beker zijn huis uitrende. Binnen de korste tijd hing de beker onder EEn van de uiers van een van de geitjes en werd een vol glas geitenmelk 'getapt'. Daarna vertrok hij weer naar binnen en liepen de herders verder.
Lady in Yellow
Op weg van Udaipur naar Pushkar, hebben wij op aanraden van mede Reisreporters een tussenstop gemaakt in het kleine plaatsje Bassi. Onze chaufeur was daar met zijn 25 ervaring nog nooit geweest, wat voor ons een goed teken was. De kleine pittoreske straatjes waren gevuld met vriendelijke mensen die trots leken ons hun dorpje te laten zien. Kinderen renden mee, volwassenen vroegen ons op straat of we mee naar hun huis wilden komen om daar getuige te zijn van bijv. het kook-ritueel of van hun dagelijkse werkzaamheden. Ook deze vrouw vroeg onze aandacht in het plaatselijke marktsteegje. Zij bood groenten en fruit aan en probeerde ons over te halen om iets van haar te kopen. Het geel van haar sari gaf zo’n mooi, bijna magisch licht.
Het Mooiste Fort van.
Alleen de ligging van het Fort van Jodhpur kan op zijn minst indrukwekkend genoemd worden! Vanaf een hoge rotspartij werd door menig Maharadja een oogje in het zijl gehouden. Er werd geregeerd, gedineerd, geleefd en gefeest…. Bij aankomst bij het fort kregen wij de mogelijkheid een zogenaamde ‘audiotour’ te nemen. Het bleek een echte aanrader: Je loopt met koptelefoon door het indrukwekkende bouwwerk en hoort bij alle belangrijke bezienswaardigheden de achtergrond informatie, interviews met de laatste Maharadja’s en de geluiden van de instrumenten uit de oude tijd….. Al met al maakt de tour het bezoek veel werkerlijker en levendiger. Het voelde bij vlagen alsof je je terug in de tijd begaf. Daarbij wordt je met koptelefoon op een stuk minder lastig gevallen door eventuele verkopers of geinteresseerde Indiers.
The Wall of Fame
In het meest indrukwekkende fort van Radjastan, het Fort van Jodhpur hadden wij de mogelijkheid een audiotour te nemen. (Zie ook mijn tip hierover) Als een van de eerste ‘stops’ van de tour, werd verteld over de muur bij de ingang van het fort. Op een stuk van ongeveer 1 bij 2 meter waren de handafdrukken te zien van alle vrouwen van de Maharadja’s van de afgelopen 3 eeuwen, dezogenaamde ‘Maharani’s, die na het overlijden van hun man, moesten vertrekken uit het fort. Hun laatste handdruk was een soort van ‘vaarwel’ waarna zij het fort, samen met hun kinderen, voor de allerlaatste keer de rug toekeerden. Ik vond het een speciale, enigszins beladen gewaarwording….
Bedenkelijk....
De kleurrijke, versierde Sari’s, zijn de trots van Radjastan. Niet alleen vind je er de mooiste kleurtinten, ze zijn daarbij bijna altijd versierd met kleine, vaak zilver- of goudkleurige knopjes en versiersels. Toen ik in India was, las ik een verhaal over een vrouw, die uitgenodigd was op een bruiloft in Udaipur. In haar koffer bracht zijn een prachtige Zuid Indiase Sari mee, zodat zij niet teveel op zou vallen in de menigte. Het gebrek aan de mooie versiersels maakte de Sari, in ogen van de Bruid echter wat ‘gewoontjes’ , waarna zij haar een winkeltje in het centrum van Udaipur aanraadde om daar een nieuwe Sari aan te schaffen. Deze mooie vrouw staarde mij aan in het kleine plaatsje Bassi, van onder haar prachtige fel gele sari.
Friends for Life
Op weg van Udaipur naar Pushkar, hebben wij op aanrading van mede Reisreporters een tussenstop gemaakt in het kleine plaatsje Bassi. Onze chaufeur was daar met zijn 25 ervaring nog nooit geweest, wat voor ons een goed teken was. De kleine pittoreske straatjes waren gevuld met vriendelijke mensen die trots leken ons hun dorpje te laten zien. Kindertjes renden mee, volwassenen vroegen ons op straat of we mee naar hun huis wilden komen om daar getuige te zijn van bijv. het kook-ritueel of van hun dagelijkse werkzaamheden. Deze mannekes waren samen op een pleintje aan het spelen. Toen ze mijn camera eenmaal spotten, hadden ze minder dan een minuut nodig op samen arm in arm op een stenen muurtje te gaan zitten. Friends for Life.
Opvallende Wildplasse
Dit mannetje in het geel liepen wij tegen het lijf op de prachtige sprookjesachtige kade van Udaipur. Hij zat eerst een lange tijd naar alle in het water zwemmende mensen te kijken, maar leek van al dat spatterende water ineens hoognodig naar het toilet te moeten. Hij draaide zich om en snelde zich naar de muur achter de tientallen toeschouwers. Allereerst volede ik mij bezwaard hier een foto van de maken, maar toen hij er op een gegeven moment bijna 5 minuten stond heb ik dit geprobeerd dit toch vliegensvlug vast te leggen.
Wall Satisfaction
Op weg van Udaipur naar Pushkar, hebben wij op aanrading van mede Reisreporters een tussenstop gemaakt in het kleine plaatsje Bassi. Onze chaufeur was daar met zijn 25 ervaring nog nooit geweest, wat voor ons een goed teken was. De kleine pittoreske straatjes waren gevuld met vriendelijke mensen die trots leken ons hun dorpje te laten zien. Kindertjes renden mee, volwassenen vroegen ons op straat of we mee naar hun huis wilden komen om daar getuige te zijn van bijv. het kook-ritueel of van hun dgelijkse werkzaamheden. Ook deze man kwamen wij daar tegen. Gelukkig ogend, zat hij tegen een rood muurtje voor zijn huis naar zijn spelende kleinkinderen te kijken.
Precious Sari
De kleurrijke, versierde Sari’s, zijn de trots van Radjastan. Niet alleen vind je er de mooiste kleurtinten, ze zijn daarbij bijna altijd versierd met kleine, vaak zilver- of goudkleurige knopjes en versiersels. Toen ik in India was, las ik een verhaal over een vrouw die uitgenodigd was op een bruiloft in Udaipur. In haar koffer bracht zijn een prachtige Zuid Indiase Sari mee, zodat zij niet teveel op zou vallen in de menigte. Het gebrek aan de mooie versiersels maakte de Sari, in ogen van de Bruid echter wat ‘gewoontjes’ , waarna zij haar een winkeltje in het centrum van Udaipur aanraadde om daar een nieuwe Sari aan te schaffen. Ik ben er zelf vanaf dat moment ook meer op gaan letten, en besefte mij dat zelfs de armere Indiers en de stammen buiten de steden in Radjastan met de mooiste versierde Sari’s rondlopen.
Camelboy at ease
In de woestijn net buiten Khuri, zaten we, te midden van een aantal kamelen, te wachten op de zonsondergang. Deze jongen was onze gids en had ons naar deze mooie plek begeleid. Hij lag onderuit gezakt tegen zijn kameel, rustig te wachten in de avondzon.
Taj in the Dark
Hoewel wij Rajastan midden in de regentijd bezochten. Hebben wij op onze 4 weekse reis slechts 1 dag met regen gehad. Het was daarbij precies de dag dat wij de Taj Mahal zouden bezoeken. Ons geplande zonsopgangsbezoek viel daardoor totaal in het water. Het was om 5.30 am zo nat, dat de straten van Agra in kleine riviertjes waren veranderd. We besloten daarom nog een paar uutrjes terug naar bed te gaan en probeerden het vervolgens om 12.00 uur weer. Met een plastic-zak rond de cameratas en twee regencapes liepen wij vol verwachting naar de gate. Daar bleken we op de drukste dag van het jaar te zijn gearriveerd. Op 15 Augustus wordt in heel India namelijk onafhankelijkheidsdag gevierd en mogen de Indiers met korting naar de Taj Mahal. We hebben zo’n drie uur rond dit prachtige gebouw gelopen, dat onze verwachtingen in alle opzichten overtrof. Om de 15 minuten kwam het met bakken uit de lucht, maar in de droge perioden zorgde die donkere, dreigende lucht boven het witte gesteente voor een nog mooier architektonisch wonder….
Orange Wisdom
Veelal in het oranje gekleedde Sadhus zijn wel gerespecteerde Hindu priesters die al het materialisme en sexuele binding achter zich gelaten hebben om hun leven in het geheel te wijden aan de godsdienst. Er leven zo’n 5 miljoen Sadhu’s in heel India. Vaak overnachten zij in grotten, in de bossen of in tempels. Het is de gewoonte van de Indiers om Sadhu’s te voorzien van kleine donaties, waarmee zij hun eten en drinken kunnen kopen. Deze Sadhu kwam ons tegemoet in park van Udaipur, een van de mooiste steden van Radjastan.
Indiase Sinterklaas
Deze lieve oude man kwam ik tegen net buiten een klein pittoresk tempeltje in een buitenwijk van Udaipur. Hij lachte mij vriendelijk toe, toen hij de tempel uitliep. Toen ik hem via gestes duidelijk probeerde te maken dat ik hem graag op de foto wilde zetten, knikte hij trots. Op het moment dat mijn caerma voor mijn ogen terecht kwam, stak hij zijn arm op en begon hij rustig heen en weer te zwaaien. Wat een mooie lieve man...