Je kent het wel: het is tijd om uit te checken en kijkt nog één keer je hotelkamer rond. Op het nachtkastje staat een pen met het hotellogo. In de badkamer liggen miniflesjes shampoo en bodylotion. En die slippers … zijn die nou bedoeld voor éénmalig gebruik of horen die bij het interieur? Het is een universeel dilemma: wat mag je als gast eigenlijk meenemen uit je hotelkamer, en wat niet? Laat je vooral niet verleiden tot kleptomanische neigingen, want hoewel sommige souvenirs zijn ingecalculeerd in de prijs van je verblijf, zijn andere spullen echt not done om mee te grissen. Wij zetten de regels voor je op een rij.
De onschuldige souvenirs: dit mag je zonder schuldgevoel meenemen uit je hotelkamer
Goed nieuws: die kleine flesjes shampoo, conditioner, bodylotion en zeepjes zijn er niet alleen voor je gemak tijdens je verblijf, maar ook als souvenir voor thuis. Hotels rekenen erop dat je ze meeneemt. Sterker nog, ze zijn vaak bedrukt met het logo in de hoop dat je ze gebruikt en onbewust een beetje gratis reclame maakt. Ook de slippers die je soms aantreft – vooral in luxere hotels – zijn bedoeld voor eenmalig gebruik. Ze worden na jouw verblijf niet opnieuw uitgedeeld, dus voel je vrij om ze mee te nemen en thuis nog even het hotelgevoel te verlengen.
En hoe zit het met die pen op het bureau en het notitieblokje? Geen probleem: ook deze items zijn veelal bedoeld als promotiemateriaal. Ze verdwijnen maar al te graag in je tas, om maanden later in je keukenla weer op te duiken. Zelfs de koffiecups, theezakjes en suikerstaafjes in de minibar mogen mee, mits ze natuurlijk inbegrepen zijn bij je kamer en niet apart op de rekening staan. Kortom: alles wat bedoeld is voor eenmalig gebruik of voor promotie, mag je met een gerust hart meenemen.
De no-go’s: wat je écht niet moet inpakken
Waar het spannend wordt, is bij de dingen die niet in dat grijze gebied vallen. Want hoewel een badjas er uitnodigend uitziet (en misschien zelfs naar je eigen geur ruikt na een paar dagen) hoort hij niet bij de inboedel van je koffer. Tenzij expliciet vermeld staat dat je ‘m mag houden (bijvoorbeeld bij een suite of spa-arrangement), is hij eigendom van het hotel. Dat geldt ook voor handdoeken, lakens, kussens en dekbedden. Hoe comfortabel ze ook zijn, ze horen bij de kamer, niet bij jouw reissouvenirs. En hetzelfde geldt voor glazen, mokken en boeken of tijdschriften. Die bijbel kun je dus gerust laten liggen.
Ook op elektronica rust een duidelijke taboe. De föhn, het strijkijzer, de waterkoker of zelfs de afstandsbediening: allemaal horen ze keurig achter te blijven. En mocht je ooit overwegen om een schilderij of lamp van de muur te halen – want ja, dat gebeurt echt! -, bedenk dan dat de gevolgen veel verder gaan dan boze housekeeping. Sommige hotels brengen direct kosten in rekening of zetten je op een zwarte lijst voor toekomstige boekingen. In extreme gevallen kan er zelfs aangifte van diefstal worden gedaan.
De risico’s van meenemen wat niet van jou is
Het lijkt misschien onschuldig om iets ‘kleins’ mee te nemen, maar hotels zijn zich bewust van wat er ontbreekt. Steeds meer hotels houden hun inventaris digitaal bij. Ontbreekt er iets, dan kan dat leiden tot een vervelende verrassing op je creditcardafschrift. Sommige hotels nemen zelfs contact met je op om je vriendelijk doch dringend te verzoeken het item terug te sturen – op jouw kosten uiteraard. Daarnaast: wil je echt herinnerd worden als ‘die gast die de badjas stal’? Liever niet, toch?
Twijfel je of je iets wel of niet mee mag nemen? Dan kun je het altijd aan de receptie vragen. Rather safe than sorry.
Wat als je tóch verliefd bent geworden op dat dekbedovertrek?
Ben je toch heimelijk verliefd geworden op de fluffy handdoeken, die zalig zachte badjas of het kussen waarop je eindelijk zonder nekpijn hebt geslapen? Je bent niet de enige. Veel hotels bieden tegenwoordig de mogelijkheid om dergelijke items legaal aan te schaffen. Vraag bij de receptie of je het hotelbeddengoed, de badjassen of zelfs de meubels bij het hotel of elders kunt kopen. Zo hoef je je niet schuldig te voelen én kun je thuis dat vakantiegevoel recreëren.
Conclusie: pak slim in
Het mag duidelijk zijn: kleine toiletartikelen, slippers en promotionele pennen zijn prima souvenirs. Maar grotere of herbruikbare spullen? Laat die vooral netjes achter. Zo behoud je niet alleen je goede naam, maar help je ook mee aan de duurzaamheid en gastvrijheid van de hotelwereld. En zeg nou zelf: dat zeepje ruikt thuis toch veel lekkerder als je het legaal hebt meegenomen.
En, neem jij doorgaans dingen mee uit de hotelkamer of laat je zelfs de shampoo netjes staan?!
Volg Columbus Travel op Facebook, Instagram, Spotify en/of YouTube en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
6 Responses
Het feit dát jullie dit al op papier moeten zetten, geeft aan dat het treurig gesteld is met het fatsoen en normen en waarden van hotelbezoekers.
Mijn moeder zei altijd : “de grootste graaiers krijgen het meest”. Wij gingen nooit naar hotels, wij kampeerden. Wel zo leuk en gezellig , met een wc rol onder je arm en je toilettas naar het badhokje. én vooral genieten van de natuur en die prachtige zonsondergang . Dát namen wij mee (als herinnering)
TDe laatste tijd meegemaakt in hotels dat shampoo of zeepjes in flacons zaten, die aan de muur van de badkamer vast zaten. Dus indien je deze wilde meenemen zou je flinke beschadigingen veroorzaken.
het wordt afgeraden de shampoo en zeep in dispencers te gebruiken want er zijn soms vreemde mensen die er “verkeerde”dingen indoen.
Ja, ik laat alles staan. Ik gebruik altijd mijn eigen shampoo/zeep en andere toiletspulletjes. Dit vanwege een allergische reactie op die hoteldingetjes.
Tijdens Vietnam rondreis meerdere malen meegemaakt: slippers meegenomen, glas gebroken, zelfs badjassen in koffer. Toch beschamend als je reisleider namens het hotel in de bus komt vragen wie het “per ongeluk” heeft meegenomen. Als je iets mooi vindt, vraag er dan naar of je het kunt kopen. Zelf heb ik een mooie kalender die in onze kamer hing in Vietnam gescoord door bij de balie te vragen of ik die kon kopen als souvenir. Vonden ze leuk en mocht hem gratis meenemen. Maar een gebroken glas door een mede reiziger wilden ze wel betaald zien. Net als de slippers en badjassen. Het is een arm land, dus logisch.
In Cuba kwam men in de bus vragen wie er een hangertje meegenomen had, bij een land waar niets te koop is, is een hangertje al belangrijk.