Steil, steiler, steilst....wandelen op La Palma

Door: ALopezBlanco

Geplaatst op Dec 4, 2017

Het wandelparadijs La Palma is het steilste eiland ter wereld. Niet een beetje steil nee S T E I L !! Zo ontdekten wij op de eerste wandeling die we ondernamen op la Isla Bonita,


In het wandelgidsje dat we hadden aangeschaft ‘La Palma ontdek de verborgen schatten’ was de wandeling vanaf La Zarza gemarkeerd als top 10 wandeling met de omschrijving ‘wandeling door een mystiek laurierbos’. Klinkt goed toch?

Volgens het gidsje een gemiddelde wandeling, niet te lang (8 km) en te zwaar, zwaarte 5 goed te doen voor iedere gemiddelde wandelaar. Dan moet je wel de juiste route lopen .....

Om 8:30 vertrokken we voor de 70 km lange rit naar het startpunt van de wandeling. Over 70 km doe je hier 2 uur!
De wandeling was gemarkeerd als PR-LP 9.2. Met de bewegwijzering en de eerste aanwijzingen uit het gidsje liepen we goed naar het startpunt, de donkere kloof in. Wauw wat mooi, wat een stilte!
Lekker koel, de zon kan niet door het dichtbegroeide bos komen.

 
In deze kloof hebben de oorspronkelijke bewoners van La Palma, de Benahoarieten gewoond. In de kloof veel grotten en bronwater, die het tot een ideale plek maakte voor de oerbewoners.
We daalden steeds verder en verder…hmmm dat betekent natuurlijk ook dat we straks weer omhoog moeten. In het gidsje stond echter dat de weg terug geleidelijk omhoog via een bospad zou gaan. Het gidsje had gelijk als wij de aanwijzingen hadden kunnen opvolgen!

Zowaar ook nog even kunnen dronen in een open stuk in het mystieke bos.

Na ongeveer 1,5 uur wandelen kwamen we uit bij een asfaltweg. Hier ging het mis, de aanwijzingen uit het gidsje leiden nergens toe.
Linksaf het bos uit, langs een huis, welk huis? Een stuk over de asfaltweg, dat klopte. Na 15 minuten leek het niets op de aanwijzing in het gidsje.


Dan maar de bewegwijzering PR-LP 9.2 verder volgen naar Don Pedro.
Dat was een afdaling over een roetsjerig pad, los grind en stenen..roetssjjj roetsjjj. We zijn overeind gebleven!
Wolkenflarden kwamen ons tegemoet. We kwamen redelijk dicht bij de kust.
 
Deze wolkenflarden worden veroorzaakt door de passaatwinden uit het noordoosten. Bij het bereiken van La Palma moeten deze stijgen naar een hoogte tussen de 500 en 1200 meter en veranderen in wolken. Deze wolken zorgen er voor dat er hier een vochtige laurierbos (nevelwoud) is. De bladeren van de planten en bomen in dit bos laten bij aanraking van de vochtige opstijgende passaatwolken de fijne nevel condenseren tot regendruppels.

Het dorpje Don Pedro lag er mooi bij. Daar was weer een wegwijzer…WAT nog 6.5 km naar la Zarza!!! De wandeling zou 8 km zijn en we hadden er al 7 km opzitten, nee we zijn zeker niet goed gelopen.
Het gaf niet want we liepen door een mooi landschap, met prachtige uitzichten als de wolkenflarden het zicht niet ontnamen. 
Door een dorpje dat verlaten leek. Nee, er wonen hier mensen. Er hing was te drogen bij een bouwvallig huisje, er naast een imposante Drago!

We daalden nog steeds!

Volgende aanwijzer gaf aan dat we het bergpad omhoog moesten. Mehhhhh geiten op het pad, spring, spring via het dak van een van de huisjes gingen ze aan de kant.

Hier begon de lange steile klim. Verstand op nul en gaan. Hijg, hijg, stap, stap, tik, tik van de wandelstokken. Deze hadden we echt nodig om ons naar boven te kunnen werken.
Ja , een vlakker stuk. Water drinken! Waarvan we niet zoveel bij ons hadden, dat werd zuinig doen.
Het vlakke stuk was helaas van korte duur. We moesten nog een heel stuk omhoog. Hoe lang we uiteindelijk geklommen hebben weet ik niet , want het ging echt zonder nadenken. Het hoogteverschil tot weer bij de auto was iets meer dan 600 meter en dit eerste stuk leek het wel steile wandklimmen zo steil!
Een waterbron! Si! Agua, water, wasser, de l’eau. 
Het water dat nog in onze flesjes zat opgedronken, aangevuld, weer wat drinken en nogmaals aangevuld. 
Wim friste zich ook even op, het zweet droop van zijn lijf!

Het stukje door de bramenstruiken bleek niet goed, we waren net zo blij dat we de bron zagen dat we het pad naar rechts hadden gemist. Toch wel scherp die dorens.

Weer terug op het juiste pad, bleven we gestaag en steil omhoog gaan.
Zie jij wat van de mooie omgeving? Welke omgeving? Blik op het pad en hijgend naar boven

He, een mirador?! Die stond ook in het gidsje en had slechts 1,5 km lopen moeten zijn na het verlaten van het mystieke bos...wij hadden er 5 extra op de teller.
Nog 3,5 km omhoog naar La Zarza, dit pad leek idd op de beschrijving die we eerder in het gidsje hadden gezien. Nog 1 uur licht stijgend omhoog en we waren weer moe maar voldaan bij de auto.

Onze feiten van de wandeling. Afstand > 13,96 km, 640 meter gedaald en ook weer gestegen, totale duur 6 uur en 16 minuten...zwaarte 8 (het steile stuk 10!) .