La Fajana.

Het woeste noorden,
Wild en ruig.

Een omhoog spattende motregen,
Hier bijna overal.

Het beuken van de golven,
Tegen de hoge steile rotsen.

Het te keer gaan van die grote oceaan,
Dat is het moment als je hier aankomt.

Het natuurgeweld van het water en de aanwezige wind,
En ongewenst krijg je hier een nat pak.

De schuinkoppen bruisen in het wit naast het blauw.

Onheilspellend dat is het gezicht.

Geweld dat is het zeker.