Maartthema: Wakker worden in Wenen
Wenen
Oostenrijk
Gerrit-Gaspedaal
Maartthema: Wakker worden in Wenen
Wenen worstelt...
De Habsburgse Hauptstadt moet het weliswaar hebben van haar keurig-kaiserlich und klassiek-musikalische verleden maar dreigt daar ook een beetje in te blijven hangen.
Mozart, Strauss und Walz. Sachertorte, Opera und Barock. Sissi, Ballett und Lippizaner. Habsburger, Riesenrad und (schönen blauen) Donau. Enórm erfgoed en mondiale magneet van jewelste maar qua imago een stukje gezapig, suffig, oubollig, ingedut en truttig stukje wereld.
Busreizen benne bejaardenboemels...
De busbranche moet het weliswaar grotendeels hebben van de reislustige veertigvijftigzestigplusser (ok.. naast de zomerzuip- dan wel après-ski-puberpendels) maar suft ook een beetje weg bij dat beeld.
Het is een beetje de kant-en-klare magnetronmaaltijd van het reisleven. Snel, makkelijk en goedkoop. Hapklare brok. Je weet wat je krijgt, soms minder maar vooral niet meer. Verwacht geen flexibiliteit, het programma bepaalt. Je stopt waar de bus stopt en je gaat wanneer de bus gaat. Met je reisgezelschap moet je het maar doen. Maaltijden zijn er niet voor de lekker maar om de maag te vullen.
Dusss… ik hoefde eigenlijk niet eens lang na te denken om een busreis naar Wenen te boeken! Hapklare vut-gerechtigde stoffige truttigheid schrééuwt erom bevestigd dan wel ontkracht te worden. Ik kan me daar wel twee weken mee bezig houden.
Het is augustus 2010 en ik ben er klaar voor. Het gezelschap is divers, vooroordeelbevestigend gemiddeld minimaal 50+, en al gezellig terwijl het dat nog moet worden. Gewapend met oogafsluitende spiegelende zonnebril, dikke boeken en mp3 speler met muziek waar de gemiddelde vijftigplusser niet zo gek veel ouder van zou worden, ga ik er vanuit dat ik de ergernisfactor in eigen hand heb.
Korte flashback (zie uitgebreide versie in m'n blog Maartthema: Bustoerist): Na Italië 2005 had ik inclusief klodder spuug gezworen nooit meer een busreis te doen. Ik heb me kapot geërgerd aan het gezelschap dat op één of andere wonderlijke manier automatisch besloten had om echt álles samen te doen en die basis als 'gezellig' te bestempelen. Dit resulteerde in drie weken lang gezellig samen "hij was maar een clown" zingen in de gezellige bus, gezellig gezamenlijk drie maal daags prijskwaliteitsvoer eten, gezellig samen dezelfde gezellige foto's van elkaar (laten) maken, gezellig samen dezelfde kanten oplopen, gezellig samen op het zelfde gezellige terras gezellig zitten doen (liedjes zingen). Vermoeiend... en 't valt niet mee om dan nog wat van Italië zelf mee te krijgen.
Wenen 2010 dan.... het bewijs dat het blijkbaar ook anders kon. Groepsvorming valt niet tegen te gaan maar het fenomeen groepsfladderen kende ik nog niet. Op één of andere manier fladderde iedereen ongedwongen en onopdringerig over en weer van groepje naar groepje en van persoon naar persoon alsof je al twintig jaar met elkaar in dezelfde straat woont zonder het dwangmatige vrienden- of postcodeloterijgevoel. De mp3 had eigenlijk niet mee gehoeven.
Bedankt familie De Vries, die met z'n twaalven elk jaar een stedentrip in Europa doet. Ruim dertig jaar geleden met z'n allen geëmigreerd naar The States, vermakelijk Hollandikaans sprekend (goewdenmowrgen) en berugzakt met vreselijk veel verhalen.
Bedankt Gerda en Toos, de Breukelse buurvrouwen. Gerda met werkelijk het grootste repertoire schuine (soms bijna verticaal) moppen van het Nederlands taalgebied (waardoor de onvermijdelijke 'Heuriger'-wijnavond mijn meest hilarische evenement ooit werd).
Bedankt Mia en Henk, rond de 60 jaar, er uit ziend als 50 en zich gedragend als 30. Net 2 maanden verliefd en hun eerste vakantie samen vierend.
Bedankt Ben en Jessy (tja... Ben & Jerry was niet lastig te bedenken als roepnaam), naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd koppel, voor de meegebrachte dvd over NZ waardoor de dvd van André Rieu uit de speler verwijderd kon worden (en vervolgens op raadselachtige wijze verdween).
Bedankt Freddie en Ineke. Lekker voor 't eerst zonder kinderen op stap.
Bedankt Familie Linskens. Elk jaar op pad gaand met dezelfde bus naar een Europese stad.
Bedankt Jacob en Els de Bruin. Elk jaar naar Wenen, hulde.
Bedankt John en vriend Fred. Eens per jaar ver weg (bare)backpackend maar daarnaast Europese stedentripjes per bus 'doend'.
Bedankt Wilma en dochter Kristien. Elk jaar de echtscheiding vierend met een vakantie.
Bedankt Stefan (zeg maar Steef) en Stéphanie (zeg ook maar Steef), wereldreizigers, die op deze site niet zouden misstaan met hun werkelijk onmetelijke hoeveelheid reisverhalen.
Ik zou bijna het woord 'gezellig' aan dit gezelschap willen koppelen want wat kan een busreisje toch leuk zijn. Gezien Italië 2005 promoveer ik Wenen 2010 tot de regel op de uitzondering totdat anders is bewezen.
En dan Wenen…
Gezapigheid: check. Suffigheid: check. Oubolligheid: check. Ingeduttigheid: check. Truttigheid: check. Donnerwetter! Het klopt! Het is er écht allemaal…. en het is fantastisch!!! De keizerlijke Habsburgse rust en pracht gecombineerd met het klassiek-muzikale erfgoed is uniek en machtig mooi! En dat is niet alles... Wenen biedt meer.
Even voor de gemiddelde beleving: bizarre Friedensreich Hundertwasser, geblokt übermodern MUMOK museum, sierlijk Sécession, geniale Gustav Klimt, multiculti Naschmarkt (de vreetstraat), dominante Donauturm met superhip stadsstrand nabij, omstreden Haas Haus, chique winkelhart Kärnterstrasse, en oprukkende moderne architectuur.
Wakker worden in Wenen betekent een dagelijkse tijdreis van de 16e naar de 22e eeuw en weer terug… en weer heen… Weens ontwaken is een dagelijks feestje. Word wakker in Wenen want Wenen ontwaakt... en wordt steeds wakkerder. Koestert en bewaakt haar rijke historie en schakelt traploos door naar een paralelle moderne toekomst. Gezapigheid... NEE!... dat lijkt maar. Suffigheid... NOPE!... geniale symbiose. Oubolligheid... NJET!... best of both worlds. Truttigheid.... NO!... veelzijdig geslaagd. Ingedut... NEIN!... klaarwakker!
Alleen de onvermijdelijke Schnitzel, formaat nét iets over je bord heenhangend, zit onwrikbaar vast in zijn ouderwetse traditionaliteit (met een schijfje citroen).
Grüssgottzijdank…
Foto's
