Tragiek in Tsjernobyl
Noord Oekraine
Oekraïne
Aalco
Tragiek in Tsjernobyl
Alweer een paar jaar geleden hebben wij het prachtig verrassende Kiev bezocht. Momenteel rommelt het behoorlijk in Oekraine, maar daar was toen geen sprake van. Hoe mooi en boeiend Kiev ook is, onze herinnering aan die reis wordt vooral bepaald door ons bezoek aan Tsjernobyl.
Het vergt wel enig doorzettingsvermogen en lef om in Tsjernobyl te komen. Het is geen logische bestemming zeg maar. Vanzelfsprekend denk je na over de gevolgen die een bezoek aan Tsjernobyl kan hebben voor je gezondheid. Alle informatie overwegend kozen wij ervoor dat we het aandurfden. Via een bemiddelaar hebben we een chauffeur en een gids (werkzaam voor het 'Ministerie van Informatie' volgens eigen zeggen) geregeld.
Keurig volgens afspraak kwamen beide heren ons 's ochtend ophalen bij ons hotel aan het 'Onafhankelijkheidsplein in Kiev'. Na zo'n 125 kilometer rijden kom je aan bij de ' Exclusion Zone'; de 30 km grens rondom de kerncentrale. Na de nodige formaliteiten konden we verder en reden we naar het dorpje Tsjernobyl. Hier kregen we in een soort leslokaal uitleg over de ramp en wat we allemaal te zien kregen. Ook kregen we hier onze geigerteller uitgereikt om continu op de hoogte te zijn van de straling waar we aan blootgesteld werden.
Vanaf Tsjernobyl gingen we verder naar de ' Danger Zone'; de 10 km grens rondom de kerncentrale. Vanaf hier reden we direct naar reactor 4 van de kerncentrale. Hier mochten we maximaal 10 minuten blijven, waarbij je opmerkelijk dicht bij de fabriek komt. Vervolgens werden we naar de spookstad 'Pripyat' gebracht. Een paar dagen na de ramp werden de inwoners geevacueerd met de mededeling dat ze weer terug zouden komen. In die wetenschap hebben ze alles achtergelaten en zo was het nu nog steeds. De stad is inmiddels overwoekerd door onkruid, struiken en bomen. Alles staat er nog zoals het was. De meubels staan nog in de huizen, de schoolboeken liggen nog op de schoolbankjes en de kermis die er was neergezet voor de ' 1 mei viering' staat er nog steeds. Een bizar tafereel.
Vervolgens zijn we op visite geweest in een ander dorpje waar bijna niemand meer woont. Ik zeg bijna niemand omdat er nog 1 oud vrouwtje woonde in een kleine boerderijtje met wat kippetjes (haar hond was net overleden). Deze vrouw had zoveel heimwee dat ze toestemming heeft gekregen om terug te keren met alle risico's van dien. De aangeboden lunch hebben we maar gedeeltelijk gebruikt.
Vervolgens gingen we na een laatste grenscheck terug naar Kiev.
Een onwerkelijke ervaring!
Foto's
