Tijdens mijn dagelijkse wandeling bij ons in de buurt loop ik regelmatig langs het monumentale pand van De Cereol. En het blijft mooi.
In 1908 verrees deze fabriek, onder de naam 'Coöperatieve Stichtsche Olie- en Lijnkoekenfabriek Cereol' langs het Merwedekanaal in Utrecht West. De voornaamste taak was het winnen van olie uit lijnzaad.

Op het oorspronkelijke fabrieksterrein bevonden zich naast het fabrieksgebouw met schoorsteen ook nog twee pakhuizen en een directeurswoning. In 1932 werd daar een betonnen silo aan toegevoegd. Na een faillissement in 1973 gebruikte een nieuwe buitenlandse eigenaar de fabriek voor het bewerken van soja. In al die jaren vormde de fabriek een flinke bron van overlast voor de omliggende wijk Oog in Al. Ik weet nog goed toen we hier kwamen wonen, regelmatig hing er een 'gebakken eieren' lucht.

Aan die overlast kwam een einde toen de fabriek in 2002 de deuren sloot en werd opgekocht door de gemeente. Een jaar eerder was De Cereol al aangewezen als Rijksmonument. In 2008 werd het industriële erfgoed echter getroffen door een heftige brand, die alleen door de bakstenen buitengevel werd overleefd.

In juli 2014 werd de Cereolfabriek opnieuw in gebruik genomen. Ook de nieuwbouw om de voormalige fabriek heen is in stijl van de fabriek gebouwd.
Tegenwoordig komen buurtbewoners er om de basisschool met BSO, de gymzaal, de bibliotheek of kantoorruimtes te bezoeken. Maar met een restaurant (Buurten in de fabriek) en cultureel centrum Het Wilde Westen trekt De Cereol ook bezoekers uit de wijde omgeving. (bron: Boei.nl)
Zodra de terrassen weer open mogen hoop ik hier snel te genieten van een drankje in de zon!