Overijssel

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

My home is my castle

Overijssel,
Nederland


Dit huis is niet zomaar een huis. Het werd gebouwd in het jaar - de jaren - van de coronacrisis. De ruimte die het biedt lijkt toegesneden op de anderhalvemetersamenleving maar het ontwerp was natuurlijk van voor die tijd. Voorzienigheid? Het ontwerp past naadloos bij het nieuwe normaal. Zie maar hoe de functies van dit huis de tijdgeest dienen. In de meest prozaïsche opvatting is een huis de constructie om je te beschermen tegen warmte en kou, wind en nattigheid, en al te nieuwsgierige blikken van voorbijgangers. Een plek om te kunnen verblijven en je af te schermen van de boze buitenwereld. Dat geldt voor elke woning, in elk tijdsgewricht. Kunnen verblijven vraagt om ruimte, en architectuur is gestolde ruimte. Kunnen verblijven in coronatijd vraagt nog meer om ruimte, niet vanwege anderhalvemeterregels maar om elkaar niet de hele dag voor de voeten te lopen als er een lockdown of erger nog een avondklok heerst. En zelfs zonder dat: studeren of op-afstand-werken terwijl kleuters of pubers door het huis denderen is geen sinecure.
Wie een huis laat bouwen maakt keuzes die ambities weerspiegelen: welke architect, welk ontwerp, welke materialen, welk uitzicht. De ambitie van dit huis is overzicht over de wereld, vanuit zijn hoge ligging en immense glaspartijen, van binnen naar buiten. En een ambitie naar binnen, van een thuis. Thuis is waar je je thuis voelt. Dat kan paradoxaal genoeg ook buitenshuis zijn, in een vreemde stad, in de bibliotheek, in het museum. Maar als de openbare ruimte op slot gaat wordt thuis toch vooral je eigen huis.
Zo’n ruim opgezette woonstee als deze onder architectuur gebouwde villa is een kunstwerk an sich. Met meer, veel meer karakter dan een woning uit de catalogus van een seriebouwer. Zo’n kunstwerk prikkelt de verbeelding, zoals een kunstwerk hoort te doen, het doet zijn best schoonheid te tonen die we misschien niet kunnen vastpakken maar waarvan we wel, via het kunstwerk, een glimp kunnen opvangen. Het kunstwerk is de brug naar de wereld van het goede, het schone en het ware, de wereld van idealen. Om schoonheid te ervaren is verbeelding nodig, en om die te prikkelen moet het kunstwerk voor meerdere uitleg vatbaar zijn, moet er ambiguïteit zijn. Dit bouwwerk is een woonhuis, maar zou ook een museum, een jeugdherberg of een appartementencomplex kunnen zijn. Het hyperbolisch paraboloïde dak laat het huis vliegen, zoals van de Villa Savoie van Le Corbusier gezegd wordt dat het een ruimteschip zou kunnen zijn dat ieder moment zacht zoemend kan opstijgen op thuisreis naar een verafgelegen melkwegstelsel. Voorbijgangers blijven staan om zich te vergapen en te verwonderen, een wapen tegen de coronasomberte. En aan voorbijgangers geen gebrek nu iedereen, na een hele dag van thuiswerken, een avondwandelingetje maakt. En moreel gesterkt door deze belofte van grootsheid en lichtheid naar zijn eigen thuis terugkeert.
tekst Jurjen van Deen