Hardenberg met zijn zwanen.

Overal vind je ze,
In de Vecht maar ook in sloten en plassen.

Die gezinnen van zwanen,
Klein maar ook soms groot.

Dicht bij moeder blijven die jonkies,
Soms meevarend op haar rug.

En de duidelijke vader in de nabijheid,
Het spul goed in de gaten houdend.

En dan ineens een ander mannetje in zijn vizier,
Wegwezen jij want die zijn van mij.

Na een harde strijd moest die ander het opgeven,
Moeder en kinderen wachten geduldig veilig aan de kant.

Het was een druk fladderend gevecht met pikken en bijten,
Maar gelukkig overleefden beiden dit spel.

Het spel van hun oorlog,

Het spel van hun gevecht.