Een dagje Alde Feanen, met een matig zuidelijk windje ligt dit Nationale Park voor ons vanuit Woudsend op een mooi bezeilde koers. Het is juli 2020 en je doet even of Covid uit de wereld is. De maatregelen duren onverminderd voort, maar aan boord heb je er weinig mee van doen. Geen radio of tv aan om de laatste ontwikkelingen te kunnen volgen, geen krant op een deurmat waarin de laatste besmettingscijfers en opname aantallen te lezen zijn. In dit waterrijk gebied is genoeg te zien en beleven. Het begint al met de onopvallende grote nachtvlinder die neerstrijkt op een lijn. Een beauty, denk je op het eerste gezicht en je pakt je mobieltje. Gelukt. Dan is het zoeken en komt de wilgenhoutrups in beeld. Hier is zeker genoeg wilgenhout om van en in te leven, dus dat lijkt logisch. Lees je verder, dan maakt de vlinder je extra blij. De slome vlieger is heel wat leuker dan zijn stinkende en bijtende voorganger, de rups. Tot laat in de avond blijft het dier zitten, maar de volgende morgen is hij vertrokken. Een lijn lijkt toch niet echt op een wilgenstok.