Het zal een jaar of vijf zijn, dat ik rijdend over de Houtribdijk getuige ben geworden van de aanleg van kunstmatige eilanden op een kilometer of vier zuid van die dijk. Het begon met bergen keien in het Markermeer. Later verschenen er ook vrachtwagens, bulldozers en graafmachines. In de loop van die tijd hoor ik een enthousiaste Roel Posthoorn in een door Natuurmonumenten Fryslan georganiseerde lezingenavond vertellen over zijn grote droom: een robuust stuk nieuwe natuur in het hart van Nederland, dat bovendien het Markermeer als gebied aantrekkelijker moet maken. Zijn idee wordt door velen omarmd, waardoor de droom werkelijkheid kon worden. Ik werd ook nieuwsgierig en in het vroege voorjaar van 2021 zette ik er voet aan wal, d.w.z. op het haveneiland. De andere 4 eilanden zijn gereserveerd voor de natuur. In de haven is het niet druk. Twee schepen, dat was het dan. De boot vanuit Lelystad was uit de vaart genomen. Het restaurant was wegens Corona gesloten en bij de vakantiehuisjes was geen leven te bespeuren. Het eiland is als je de onderwaternatuur meerekent 250 ha groot, dus over besmettingsgevaar had ik hier geen zorgen. De opvallende vogelkijkhut Steltloper is gewoon open. Er zijn twee etages met uitzicht, echt heel mooi. Bij het havenkantoortje, waar ook wat eerste levensbehoeften gekocht kunnen worden, hangt wel een kaart, maar eigenlijk wijst de weg zich vanzelf. Onderweg kom ik nog twee vogelkijkhutten tegen: de Lepelaar en de Duikeend.  In een rondwandeling zie ik heel wat vogels van verschillende soorten, maar door het schoolbord met notities van waarnemingen wist ik wat ik kon verwachten. Groothoefblad en riet werd niet vermeld, maar was wel nadrukkelijk aanwezig. Het vogelparadijs kleurde knettergeel. De veranderingen die zeker gaan plaatsvinden, zullen vast nauwlettend gevolgd worden. Zeker is, dat het slib zal inklinken en hoe mooi zou het zijn als er via de washovers nieuw slib kan worden aangevoerd.. Ik kom er graag nog een keer op zo'n rustige dag een kijkje nemen, met camera.