In ons gezin houden we van natuur, dichtbij, ver weg. Maar we willen ook vaak weten wát we nou zien. In onze eigen tuin was het een zee van krokussen in februari. We zagen in één van de bloemen deze hommel opgerold liggen, dachten dat ze dood was en bij nadere inspectie waren er allemaal beestjes zichtbaar óp de hommel. Uurtje later was de hommel weg. Dochterlief heeft uitgezocht wat we hier nou zagen: Op de hommel zitten jonge Gamasidae mijten, die van stuifmeel leven. Ze leven in hommelnesten. Ze stappen overdag van de hommel af als die de bloemen bezoekt. 's Avonds stappen ze er weer op om te overnachten op het warme plekje dat ze opzoekt, 's nachts eten ze de stuifmeelkorrels op die in de beharing van de hommel zitten. Blijkbaar heeft de hommel hier verder geen hinder van. Ook met kevers liften deze mijten mee tot ze volwassen zijn.
Tot zover de biologieles van vandaag :-)