Wie van cultuur houdt en een bijzondere mix van Afrikaans/Moorse en Europese invloeden wil opsnuiven, gaat naar Malta. Daarbij schijnt de zon natuurlijk veelvuldig in dit uiterste zuiden van Europa. De stadjes ademen een soort fata morgana van lang vervlogen tijden uit met hun talrijke koepelvormige kerken die in de verte opdoemen. Nadeel van Malta vind ik echter dat het zo ontzettend verstedelijkt is: 90% leeft in de stad en slechts 10% leeft op het land. Als je over het eiland rondtrekt zie je inderdaad ook bijna nergens een stukje vrij landschap. Persoonlijk geeft me dit een ietwat benauwd gevoel.
Maar als je deze zelfde culturele ervaring in alle rust wilt opdoen, kan ik het veel kleinere broertje Gozo van harte aanbevelen. Hoe klein het ook is, stilte is hier nog volop aanwezig. Ook daar vindt je schilderachtige, oude straatjes en buurtjes, bijvoorbeeld in de hoofdstad van het eiland Victoria (Rabat). Vanaf het kasteel op een hoger gelegen punt kun je 360 graden rondom het eiland overzien en bewonderen. Het dorpje Gharb ademt nog een heerlijke uitgestorvenheid en Middeleeuwsheid uit. Verlaten straatjes zijn enkel en alleen bevolkt door katten en een oude paardenwagen. Dit dorp kan natuurlijk ook niet zonder kerk, en wat voor één? Zeer majestueus.
In tegenstelling tot Malta, heeft Gozo ook nog enkele baaitjes met zandstrand. Vooral ook de rotskust bij Dewjra bay is zeer de moeite waard. Een langdurig geologisch proces heeft daar een immens natuurlijk gevaarte, het zogenaamde 'Azure window' gevormd. De binnenzee hier is ook uitermate geschikt voor duikers en snorkelaars.
Ok, je moet wat verder reizen: vanaf het vliegveld Malta over en een stukje met de ferry, maar ik zou zeggen: 'het duurt even, maar dan heb je ook wat!'. Het is wel handig om terplekke een autootje te huren; verplaatsen met OV is zowel op Malta als Gozo tijdrovend en je komt lang niet overal.
Dus, ja als ik ooit terugga naar Malta vlei ik neer op Gozo om daar in plaats van slechts een daguitstapje een tijd langer me helemaal te laten onderdompelen in de rust. Het ultieme gevoel dat 'niets moet, alleen maar zijn'. Bijvoorbeeld vanuit een landelijk farmhouse om de zonsondergangen te aanschouwen....