Februari 2015. We laten het redelijk zachte winterweer in België achter ons om enkele uren later in Trapani (West-Sicilië) in een plensbui terecht te komen. We halen de huurauto op, maar merken al snel dat we de komende dagen niet van dit weer af zullen geraken. Het water spat metershoog over de auto, het wegdek is gewoonweg niet zichtbaar, kuilen inclusief.
We overnachten in Nubia dat tussen Trapani en Marsala, midden in de zoutpannen ligt. Hopelijk klaart morgen het weer wat op.
Zoals altijd ben ik een vroege vogel en merk ik dat enkele zonnestralen de wolken verblinden. Ik kleed me snel aan en enkele minuten later wandel ik in een heerlijk zonnetje langs de waterbassins waar zout in gewonnen wordt, richting het zoutmuseum. Dit is op dit uur van de dag en waarschijnlijk ook in dit seizoen gesloten, maar het Don Quichote aandoend molentje en het uitzicht op Torre Nubia maakt alles goed. De dreigende wolken steken fel af tegen de warme kleuren van de toren.
Enkele minuten later en net op tijd terug in het hotel voor het ontbijt regent het weer pijpenstelen.
Bij mooi weer is dit ook een prachtige omgeving om met de fiets te verkennen.