De monumentale begraafplaats van Verano (officieel: het Cimitero Monumentale del Verano) is een begraafplaats in Rome nabij de basiliek Sint-Laurens buiten de Muren.
Het kerkhof is een schepping van de Romeinse architect Giuseppe Valadier (1762-1832). Valadier ontwierp deze begraafplaats toen Rome bezet werd door Franse troepen. Keizer Napoleon verordonneerde dat begraven voortaan niet meer in kerken mocht plaatsvinden, en daarom was het noodzakelijk een nieuwe begraafplaats aan te leggen voor de snel groeiende stad Rome.

De begraafplaats werd aangelegd op de plaats, waar in het Republikeinse Rome de senatorenfamilie van de Verani grond bezat. In de Middeleeuwen werd hier de kerk van Sint-Laurens buiten de Muren gebouwd, die nog steeds als belangrijkste begrafeniskerk van Rome geldt. Gedurende de 19e en 20e eeuw groeide de begraafplaats uit tot een enorm complex, met praalgraven voor veel bekende Italianen, maar ook vele duizenden eenvoudiger graven voor gewone Romeinen. Het gebrek aan ruimte én de groei van de stad tot meer dan 2,5 miljoen inwoners maakt het noodzakelijk om zowel ondergronds als bovengronds in veel lagen te begraven, waardoor hele ‘flatgebouwen’ zijn ontstaan, de zogenaamde ‘loculi’.

De buurt van Verano is in de oorlog – als vrijwel enige wijk van Rome - zwaar beschadigd geraakt door bombardementen. Ook de begraafplaats heeft ernstige vernielingen ondergaan.
bron: Wikipedia.

Wil je even ontsnappen aan de drukte van de stad dan is dit een ideale plek. Het terrein is behoorlijk groot. Ik heb er 3 uur rond gewandeld en heb nog niet alles gezien.
Je kan deze begraafplaats vinden zo'n kwartier lopen vanaf metrostation Policlinico.