Wanneer je houdt van oeroude bossen waar mensen toch een belangrijke rol hebben gespeeld, dan is Kingley Vale een bos dat je zeker moet bezoeken. In een mooi heuvelachtig landschap met graanvelden en jongere bossen, ligt na een korte wandeling vanaf de ingang van het natuurgebied, een taxus bos met bomen van honderden jaren oud terwijl van een enkeling de leeftijd zelfs wordt geschat op 2000 jaar.

In de middeleeuwen werd taxus erg gewaardeerd omdat het uitstekend hout leverde voor handbogen. Op een gegeven moment was deze vraag natuurlijk voorbij, daarna konden de bomen vrijuit groeien zonder steeds gesnoeid te worden.

In de tweede wereldoorlog is het bestand aan oude taxussen op Kingley Vale sterk afgenomen omdat ze door het Leger gebruikt werden als oefenobjecten. Je kunt je het gewoon niet voorstellen, maar erg veel respect voor een gebied met een rijke historie had men blijkbaar niet. Gelukkig nu wel, en heeft het bos een beschermde status.In de bossen rondom staan naar schatting tussen de tien en dertigduizend jonge Taxussen (jong betekent in dit geval honderd jaar oud.)

Behalve de Taxussen zijn op Kingley Vale ook orchideeëngraslanden, een fort uit de ijzertijd en grafheuvels te vinden die een bezoek de moeite waard maken. Heel bijzonder is ook dat er in het bos veel plaatsen zijn te vinden waar de allereerste bewoners in de steentijd, pijl- en speerpunten maakten van vuursteen. Je ziet hier en daar rest materiaal en ook wel oude of afgekeurde pijlpunten van vuursteen.

Op de foto een wat jongere taxus, je kunt mooi de jonge uitlopers zien die recht omhoog groeien uit een oude tak.

Het bos is niet heel makkelijk te vinden, maar met de beschrijving op http://www.monumentaltrees.com/nl/gbr/engeland/westsussex/2540_kingleyvale/ of met de informatie op https://en.wikipedia.org/wiki/Kingley_Vale_National_Nature_Reserve kom je een heel eind.