Het natuurlijke landschap van moerassen en rotskusten in de graafschappen Cornwall en West Devon is in de 18e en 19e eeuw drastisch veranderd door de aanleg van koper- en tinmijnen. Dit hele gebied bevat nog steeds ruim 200 restanten van machine-huizen, schoorstenen en ovens. Het gebied staat sinds 2006 op de Werelderfgoedlijst.
In deze mijnen werd voor het eerst stoomkracht gebruikt. De stoommachines dienden o.a. om het water uit de grond te pompen.
De afgebeelde Levantmijn, ter hoogte van de plaats Pendeen, werd in 1930 gesloten. In october 1919 kwamen hier bij een ramp nog 31 mijnwerkers om het leven. Er werden hoofdzakelijk koper, tin en arsenicum gedolven. De mijn had een diepte van 600 meter. Sommige schachten gingen zelfs tot ruim 2 kilometer diep onder de kliffen.
Als je in het bezoekers-centrum leest hoe de omstandigheden hier destijds waren krijgt de wandeling over het mooie South West Coast Path door dit aparte gebied iets geheimzinnigs. Het lijkt alsof de tijd van weleer weer tot leven komt. En aan de andere kant zie je het blauwe water van de Atlantische Oceaan.

Tip: Bezoek zeker het visitor-centre. Hier krijg je een prima indruk van de omstandigheden destijds. Het is zelfs mogelijk om een korte ondergrondse tour te maken,.