Gisteren plaatste ik een foto van de aardige monnik die ons een bekertje water aanbood in het klooster Philosophou na een avontuurlijke rit met onze huurauto. Hier zie je het oude gedeelte van het klooster, nu een ruine, die als een zwaluwnest tegen de berg lijkt vast te zitten.

Na het gebrabbel van de aardige monnik komen we via het redelijk druk pleintje van het moderne klooster bij een poort waar het pad naar de ruïne begint. Het pad van ongeveer 800 meter lang is goed betegeld met veel trappen en loopt eerst naar beneden en dan weer omhoog, De ruïne is indrukwekkend.

De terugweg is echt zwaar. Niet alleen gaat het grotendeels omhoog, maar het ligt ook in de volle zon (ruim 40 graden) en het is ondertussen ruim 1 uur geweest dus op het heetst van de dag. Daarnaast hadden we ook nog een andere beklimming bij een ander klooster in onze benen zitten. Uitgeput komen we boven. Ditmaal is het plein verlaten en horen we het mooie gezang van de monniken. De mis is begonnen en we blijven even staan luisteren naar de zware mannenstemmen. Na een kleine pauze in de schaduw van een boom lopen we het laatste stukje naar de auto omhoog en rijden via een andere weg naar Dimitsana terug.